شب آرزوها همین آرزومه ببینم ضریح حسین(ع) روبرومه... @Mostanade_Eshq #ليلةﺍلرغائب #شب_جمعه

ماجرای عزیز و سرباز موجی اوایل جنگ بود و ما با چنگ و دندان و دست خالی با دشمن تا بن دندان مسلح می جنگیدیم. بین ما یکی بود که انگار دو دقیقه است از انبار زغال بیرون آمده! اسمش "عزیز" بود. شب ها میشد مرد نامرئی! چون همرنگ شب میشد و فقط دندان های سفیدش پیدا میشد. زد و عزیز ترکش به پایش خورد و مجروح شد و فرستادنش عقب. یک روز یاد عزیز افتادیم. قصد کردیم به ملاقاتش برویم. با هزار مصیبت آدرسش را در بیمارستانی پیدا کردیم و با چند کمپوت رفتیم سراغش. پرستار گفت در اتاق ۱۱۰ بستری است. اما در اتاق ۱۱۰ سه مجروح بستری بودند. دوتایشان غریبه بودند و سومی سرتا پایش پانسمان شده بود و فقط چشمانش پیدا بود. دوستم گفت:« اینجا که نیست، برویم شاید اتاق بغلی باشد!» یکهو مجروح باندپیچی شده شروع کرد به وول وول خوردن و سر و صدا کردن. گفتم:« بچه ها این چرا این طوریه؟! نکنه موجیه؟» یکی از بچه ها با دلسوزی گفت :«بنده خدا حتما زیر تانک مانده که انقدر درب و داغون شده!» پرستار از راه رسید و گفت:«عزیز رو دیدید؟» همگی گفتیم:« نه! کجاست؟» پرستار به مجروح باند پیچی شده اشاره کرد و گفت:« مگر دنبال ایشون نمی گردید؟!» همگی با هم گفتیم:« چی؟! این عزیزه؟!» رفتیم سر تخت. عزیز بدبخت به یک پایش وزنه آویزان بود و دو دست و سر و کله و بدنش زیر تنزیب های سفید، گم شده بود. با صدای گرفته و غصه دار گفت:« حالا مرا نمیشناسید؟!» یکهو همه زدیم زیر خنده. گفتم:« عزیز چرا اینطور شدی؟ یک ترکش به پا خوردن که اینقدر دستک دنبک نمی خواهد!» عزیز سر تکان داد و گفت:« ترکش خوردن پیشکش. بعدش چنان بلایی سرم آمد که ترکش خوردن پیش آن ناز کشیدن است!» بچه ها خندیدند. آنقدر به عزیز اصرار کردیم تا ماجرای بعد مجروحیتش را تعریف کند. آهی کشید و گفت....... #برشیﺍﺯ_خاطرات_طنز_دفاع_مقدس #قسمت_اول #مستندعشق

آهی کشید و گفت:« وقتی ترکش به پام خورد مرا بردن عقب و تو یک سنگر کمی پانسمانم کردند و رفتند بیرون تا آمبولانس خبر کنند. تو همین گیرودار یه سرباز موجی را آوردند انداختن تو سنگر. سرباز چند دقیقه ایی با چشمان خون گرفته برّ و برّ مرا نگاه کرد. راستش من هم حسابی ترسیده بودم و ماست هایم را کیسه کرده بودم. سرباز یکهو بلند شد و نعره زد: عراقی پست می کشمت! چشمتان روز بد نبینه، حمله کرد بهم و تا جان داشتم کتکم زد. حالا من هرچه نعره می کشیدم و کمک مےخواستم کسی نمی آمد. سربازه آنقدر زد تا خودش خسته شد و افتاد گوشه ایی و از حال رفت. من فقط گریه می کردم و از خدا مےخواستم که به من رحم کند و اورا هرچه زودتر شفا دهد...» بس که خندیده بودیم، داشتیم از حال میرفتیم. دو مجروح دیگر هم روی تخت هایشان دست و پا می زدند و کرکر می کردند! عزیز ناله کنان گفت:« خنده داره؟ تازه بعدش را بگویم. یه ساعت بعد به جای آمبولانس یه وانت آوردند و من و سرباز موجی را انداختند عقبش. تا رسیدن به اهواز یه گله گوسفند نذر کردم دوباره قاطی نکند. تا رسیدیم به بیمارستان اهواز، دوباره حال سرباز خراب شد. مردم هم گوش تا گوش دم بیمارستان ایستاده بودند و شعار میدادند و صلوات می فرستادند. سرباز موجی نعره زدو گفت:« مردم این یک مزدور عراقی است. دوستان مرا کشته!» و باز افتاد به جانم. این دفعه چند تا قُلچماق دیگر هم آمدند کمکش و دیگر جان سالم در بدنم نبود...یه لحظه گریه کنان فریاد زدم:« بابا من ایرانی ام، رحم کنید» یه پیرمرد با لهجه ی عربی گفت:« آی بی پدر، ایرانیﺍﻡ بلدی؟ جوان ها ! این منافق را بیشتر بزنید» دیگر لشم را نجات دادند و اینجا آوردند. حالا هم که حال و روز مرا می بینید...» پرستار آمد تو وبا اخم و تخم گفت:« چه خبره؟ آمده اید عیادت یا هرهر کردن. ملاقات تمامه. برید بیرون!» خواستیم با عزیز خداحافظی کنیم که ناگهان یه نفر با لباس بیمارستان پرید تو و نعره زد:« عراقی مزدور، مےکشمت!» عزیز ضجه زد:« یا امام حسین! بچه ها خودشه. جان مادرتان مرا از اینجا نجات دهید!» [به نقل از داود امیریان] #برشیﺍﺯ_خاطرات_طنز_دفاع_مقدس #قسمت_دوم #مستندعشق

دردم فراقتان و دوا؛ هوای حرمتان... #استوری #به_وقت_دلتنگی

باهمه گرم مےگرفت و زود صمیمی مےشد. جای خودش را توی دل بچه رزمنده ها باز کرده بود. وقتی نبود جای خالیﺍﺵ زیاد حس مےشد؛ انگار بچه ها گم کرده ایی داشتند و بےتاب آمدنش بودند. خبر که مےدادند اقا مهدی برگشته، دیگر کسی نمےماند...همه بدو میرفتند سمتش، مےدویدند دنبالش تا روی دست بلندش کنند. از آنجا به بعد دیگر اختیارش دست خودش نبود.. گیر افتاده بود دست بچه ها! مدام شعار مےدادند:« فرمانده آزاده...» بالاخره یک جوری خودش را ازچنگ و بال نیروها درمےآورد. مےنشست گوشهﺍیی ، دور از چشم بقیه با خودش زمزمه مےکرد و اشک مےریخت. خودش را سرزنش مےکرد و به نفسش تشر مےزد که:« مهدی! فکر نکنی کسی شدی که اینا این قدر خاطرت رو مےخوان. نه، اشتباه نکن. تو هیچی نیستی، تو خاک پای این بسیجی هایی!» همین طور مےگفت و اشک مےریخت... ✿✿✿ "شهید مهدﻯزینﺍلدین" فرمانده لشکر ۱۷ علیﺍبنﺍبےطالب(ع) تولد: ۱۳۳۸_تهران شهادت: جاده بانه سردشت، توسط ضد انقلابیون_۱۳۶۳ #برشیﺍﺯکتاﺏِ_خودسازﻯ_به_سبکِ_شهدا #مستندعشق

من فراموشت نڪردم؛ فقط گاهے از ڪثرت گناه خجالت میڪشم صدات بزنم حاجے... :)💔 #حاﺝقاسم #سرداردلم #مستندعشق

ثواب نهصدسال عبادت... ! #نشردهیم #مستندعشق

مولا علی"ع" مدد...♡ #استوری #مستندعشق

عزیزان مشتاق! تا کسی شهید نبود، شهید نمےشود... #مستندعشق

گر چه ماییم و غبارِ سال و ماهِ انتظار بر کویرِ سینه‌ی ما بوی باران می‌رسد 🌱 اللهم عجل لولیک الفرج [هستےمحرابی]

مےروم حلیم بخرم! آن قدر کوچک بودم که حتی کسی به حرفم نمےخندید. هرچی به بابا و ننهﺍم مےگفتم مےخواهم به جبهه بروم، بهم محل نمےگذاشتند. حتی در بسیج روستا هم وقتی گفتم قصد رفتن به جبهه را دارم، همه به ریش نداشتهﺍﻡ خندیدند. مثل سریش چسبیدم به پدرم که حتما باید بروم جبهه، آخر سر کفری شد و فریاد زد:« به بچه که رو بدهی سوارت مےشود. آخه تو نیم وجبی میخواهی بروی جبهه چه گِلی به سرت بگیری.» دست آخر دید که من مثل کنه به او چسبیده ام رو کرد به طویله مان و فریاد زد:« آهای نورعلی! بیا این را ببر صحرا و تا میخورد کتکش بزن! و بعد آنقدر ازش کار بکش تا جانش دربیاید.» قربان خدا بروم که یک برادر غول پیکر بهم داده بود که فقط جان مےداد برای کتک زدن. یک بار الاغمان را چنان زد که بدبخت سه روز صدایش در نیامد! نورعلی دوید طرفم و مرا بست به پالان الاغ و رفتیم صحرا. آنقدر کتکم زد که مثل نرﻡتنان مجبور شدم مدتی روی زمین بخزم و حرکت کنم! بخاطر اینکه ده ما مدرسه ی راهنمایی نداشت، بابام من و برادر کوچکم را که کلاس اول راهنمایی بود، به شهر آورد و اتاقی در خانه ی فامیل اجاره کرد و برگشت. مدتی درس خواندم و دوباره به فکر رفتن به جبهه افتادم. رفتم ستاد اعزام و آنقدر فیلم بازی کردم تا اینکه مسئول اعزام جان به لب شد و اسمم را نوشت. روزی که قرار بود اعزام شویم صبح زود به برادر کوچکم گفتم:« من مےروم حلیم بخرم و زود برمےگردم.» قابلمه را برداشتم و دم در خانه آنرا زمین گذاشتم و یاعلی مدد! رفتم که رفتم... درست سه ماه بعد از جبهه برگشتم در حالیکه این مدت از ترس حتی یک نامه برای خانواده نفرستاده بودم. سر راه از حلیم فروشی یک کاسه حلیم خریدم و رفتم طرف خانه. در زدم. برادر کوچکترم در را باز کرد و وقتی حلیم را دید با طعنه گفت:« چه زود حلیم خریدی و برگشتی!» خنده ام گرفت. داداشم سر برگرداند و فریاد زد:« نورعلی! بیا که احمد آمده» با شنیدن اسم نورعلی چنان فرار کردم که یک لنگه ی کفشم دم در خانه جا ماند! #برشیﺍﺯ_خاطرات_طنز_دفاع_مقدس #مستندعشق

یاران همه رفتند؛ افسوس که جا مانده منم... #استوری

به خدا سَر شد تمام شب و روزم به هوای تو ! اﻯعالیﺩرجاتﺍرباب... #شبِ_زیارتیِ_ارباب @Mostanade_Eshq

گفت : تویی که هیچ تکانی به خودَت نمی دهی ، شب و روزَت مشخص نیست ، حساب و کتاب اعمال خودَت را نداری ، از کنارِ ثانیه های عمرَت به آسانی گذشت می کنی ، چگونه به فکر این هستی که آسمان ها را هم طی کنی ؟! #حق . زمان ، منتظر هیچ کس نمی ماند ما به پایان می رسیم و اوست که همچنان می رود ... #عمرت_را_دریاب ...

بخواند اين دعا را كه حضرت صادق عليه‌السلام در روزهای ماه رجب مى‏‌خواندند... "دعای خاب الوافدون" @Mostanade_Eshq

یا رسوﻝالله ..♡ #استوری #مستندعشق

در کسوت گدایی حرفی بلد نبودیم  سائل همیشه جای اصرار گریه کرده... #مستندعشق #به_وقت_دلتنگی #شبِ_زیارتیِ_ارباب

#ابوحمزﻩثمالی @Mostanade_Eshq

اَدْعوُكَ يا سَيدي بِلِسان قَدْ اَخْرَسَهُ ذَنْبُهُ رَبِّ اُناجيكَ بِقَلْب قَدْ اَوْبَقَهُ جُرْمُهُ اَدْعوُكَ يا رَبِّ راهِباً راغِباً راجِياً خآئِفاً اِذا رَاَيتُ مَوْلاي ذُنوُبي فَزِعْتُ وَاِذا رَاَيتُ كَرَمَكَ طَمِعْتُ فَاِنْ عَفَوْتَ فَخَيرُ راحِم وَاِنْ عَذَّبْتَ فَغَيرُ ظالِم... آقای من! تو را با زبانی می‌خوانم که گناهان، گنگ و لالش کرده. ای خدای من! با قلبی مرده از جرم، با تو نجوا می‌کنم. تو را ترسان ‌و شائق و امیدوار و حسابگر فرا می‌خوانم. هر گاه کرم تو را می‌بینم، طمع می‌کنم؛ اگر درگذری، بجاست؛ زیرا بهترین رحم کننده هستی و اگر عذاب کنی، ظالمانه نیست... @Mostanade_Eshq

اِلهی هَب لی قَلباً یُدنیهِ مِنکَ شُوقُه ... خدايا، #قلبى به من عنايت كن كه ، اشتياقش او را به تو نزديك كند... #مناجات_شعبانیه

#سردارآزادبخت #شهداے‌ڪوهدشت #تولیدطلاب #مدرسه‌علمیه‌فاطمةالزهراءسلام‌الله‌علیهاکوهدشت.

-شرط‌آن‌استـ‌ڪه‌ پرندھ‌درقفس‌هم‌بهـ‌پروازبیندیشد...🕊🌱• #مستندعشق♥️

السَّلَامُ عَلَى رَبِيعِ الْأَنَامِ وَ نَضْرَةِ الْأَيَّام ؛ سلام بر بهار مردمان و خرمی روزگاران... #Mostanade_Eshg #استوری

"اے بردھ دلمـ بهـ غمزھ جان نیز ببر بردۍ دل و جان،نامـ و نشان نیز ببر! -عین‌القضات‌همدانی-🌱'

" اگرم اجل ندهد امان... ...♡

کاش اندکی، مثل شما قلب هامان تحت تسخیر #خدا بود! تا گام هایمان اینگونه #زمین_گیر زمین نشود! #تنهاشهیدمدافع‌حرم‌کوهدشت

✌️

#ویدئو_استوری روزشمار نیمه شعبان 5 روز مانده تا میلاد امام زمان علیه السلام