شب کم‌نظیری بود . از آن شب ها که فقط در شور شباب ممکن است . آسمان به قدری پر ستاره و روشن بود که وقتی به آن نگاه می کردی بی اختیار می پرسیدی آیا ممکن است چنین آسمانی این همه آدم های بدخلق و بوالهوس زیر چادر خود داشته باشد ؟ [ شب‌های روشن - فئودور داستایوفسکی ]

هیچ میدانی کہ من در قلب خویش نقشی از عشق تو پنھان داشتم ؟ - فروغ فرخزاد

بیا که دیده به دیدارت آرزومند است !

آسوده تر بخواب ؛ عزیز ِ دلی هنوز !

_

زخم هایت را نشانم بده . تا بدانم چگونه باید دوستت بدارم ؛ تا یاد بگیرم چگونه نوازشت کنم !

از جهان مانده فقط جان كه مرا ترك کند .

عشق ، دکانی است که مغازه دارش مرده است . و تو غمناک ، تکه نانی برابر چشم او می دزدی . من کودک این مغازه دارم . - شمس لنگرودی

بیمار اتاق ۶ : طعم خون درون دهانش را که چشید ، خندید : از خودم از این تن متنفرم .

-

از حلق ماهی های تُنگ آب خوشی پایین نرفت ! بعد از تو اقیانوس هم تسکینِ ماهی ها نشد .

خوش به حال بوته‌ی یاسی که در ایوان توست ! می تواند هر زمان دلتنگ شد ؛ بویت کند .