نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام - همان‌گونه كه در بالا آمد - مجموعه‌اى از نصايح و اندرزهاى ارزشمند را گردآورى ك
💠🔹در واقع امام عليه السلام نخست توصيه‌اى كلى دربارۀ تمسك به قرآن فرموده و سپس آن را با سه جمله شرح مى‌دهد: اوّل اينكه گوش جان به نصايح قرآن بسپارد و اندرزهايش را استخراج كرده به آن عمل نمايد. دوم اينكه حلال و حرامش را به رسميت بشناسد؛ يعنى به آن عمل كند و هرگز از آن منحرف نشود. سوم اينكه آنچه در قرآن دربارۀ اقوام پيشين آمده از عوامل پيروزى و شكست و مجازات‌هاى الهى نسبت به اقوام سركش و گنهكار را مورد توجّه قرار دهد و از آنها عبرت بگيرد،
#نامه_69
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السّلام در آغاز اين سخن براى اين كه به خليفۀ دوّم دلگرمى بدهد و روحيۀ او را تقويت كند، مبادا در مقابل دشمن بزرگ و سرسختى همچون روميان ترس و وحشت به خود راه بدهد چنين مى‌فرمايد: «خداوند بر عهده گرفته است كه حوزۀ اسلام را براى پيروان اين دين سر بلند سازد و نقاط ضعف آنها را بپوشاندخداوند وكالت و حمايت و دفاع آنها را بر عهده گرفته است و اين همان چيزى است كه قرآن مجيد به آن اشاره مى‌كند: « «هُوَ اَلَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدىٰ وَ دِينِ اَلْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى اَلدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ اَلْمُشْرِكُونَ» ؛ او كسى است كه رسولش را با هدايت و آيين حق فرستاد تا آن را بر همۀ آيينها غالب گرداند، هر چند مشركان كراهت داشته باشند» . اين وعدۀ الهى - طبق سخن امام عليه السّلام - مخصوص زمان پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نبود، بلكه در هر عصر و زمانى جارى است. تعبير به «ستر العورة» با توجه به اين كه «عورت» در اصل به معنى: «نقاط آسيب پذير مرزها و آنچه انسان از آن بيم و وحشت دارد» مى‌باشد اشاره به اين كه است كه خداوند علاوه بر اين كه عزّت و سربلندى مسلمين را بر عهده گرفته، دشمنان از توجّه به نقاط آسيب پذير و اسرار آنها منع مى‌كند تا نتوانند ضربۀ سنگينى بر مسلمين وارد سازند
#خطبه_134
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام براى اينكه نامحدود بودن منبع علم را روشن سازد تشبيه زيبايى كرده مى‌فرمايد: «علم و دانش گمشدۀ مؤمن است، بنابراين دانش را بگير، هرچند از اهل نفاق باشد»؛ (الْحِكْمَةُ ضَالَّةُ الْمُؤْمِنِ، فَخُذِ الْحِكْمَةَ وَ لَوْ مِنْ أَهْلِ النِّفَاقِ) . روشن است هر گاه انسان گمشدۀ پرارزشى داشته باشد دائماً به دنبال آن مى‌گردد و آن را نزد هركس ببيند از او مى‌گيرد؛ خواه آن شخص مؤمن باشد يا كافر، منافق باشد يا مشرك، نيكوكار باشد يا بدكار. اين سخن در واقع نشان مى‌دهد كه صاحبان اصلى علم ودانش افراد باايمان اند و منافقان و فاسدان غاصبانه از آن استفاده مى‌كنند و چه بسا آن را وسيله‌اى براى رسيدن به اهداف سوء خود قرار مى‌دهند، بنابراين، صاحب حقيقى آن كه مؤمنان اند هر جا كه آن را بيابند به آن سزاوارترند.
شرح#حکمت_80
🔶 @Nahj_Et
🔸امیرالمؤمنین علی علیه السلام :
#نهج_البلاغه
⚪️ وَ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ شَهَادَةً مُمْتَحَناً إِخْلَاصُهَا مُعْتَقَداً مُصَاصُهَا نَتَمَسَّكُ بِهَا أَبَداً مَا أَبْقَانَا وَ نَدَّخِرُهَا لِأَهَاوِيلِ مَا يَلْقَانَا
💎و گواهی می دهم كه جز خدای یكتای بی شریك، معبودی نیست، شهادتی كه اخلاص آن آزموده، و پاكی و خلوص آن را باور داریم، و تا زنده ایم بر این باور استواریم، و آن را برای صحنه های هولناك روز قیامت ذخیره می كنیم.
#خطبه_2
🔶 @Nahj_Et
💠🔹رحمت خدا بر آن كس كه به استقبال توبه بشتابد، از خطاى خود پوزش طلبد و (با اعمال صالح) بر مرگ پيشى گيرد» (فرحم اللّه امرأ استقبل توبته، و استقال خطيئته، و بادر منيّته!) . آرى هنگامى كه درهاى رحمت الهى بر اثر كثرت گناهان بسته شود، چاره‌اى جز بازگشت به درگاه او و گشودن درهاى رحمت به وسيلۀ استغفار و توبه حقيقى نيست، و جالب اين كه امام عليه السّلام براى اثبات اين مقصد از مناسب‌ترين آيۀ قرآن بهره گرفته و با آن استدلال مى‌كند، آيه‌اى كه از زبان نوح پيامبر عليه السّلام، خطاب به امتش سخن مى‌گويد و نشان مى‌دهد خداوند غفار، توبه كنندگان را مى‌پذيرد، باران‌هاى پر بركت براى آنها مى‌فرستد و سرمايه‌هاى مادى و نيروى انسانى آنها را تقویت میکند
#خطبه_143
🔶 @Nahj_Et
💠🔹خَدَمِكَ عَمَلاً تَأْخُذُهُ بِهِ، فَإِنَّهُ أَحْرَىٰ أَلَّا يَتَوَاكَلُوا فِي خِدْمَتِكَ). تقسيم كار از مهم‌ترين اصول مديريت است زيرا بدون آن غالبا افراد در انتظار ديگران مى‌نشينند و مسئوليت‌ها را به گردن آنها مى‌اندازند و به هنگامى كه كار زمين مى‌ماند در برابر مؤاخذۀ كارفرما به اين عذر متوسل مى‌شوند كه ما گمان كرديم ديگران اين كار را انجام خواهند داد و اگر به ديگران گفته شود آنها هم همين عذر را مى‌آورند؛ ولى هنگامى كه كارها و مسئوليت‌ها تقسيم شود هر كسى مى‌داند در برابر كار خود مسئول است و در انجام آن سعى و تلاش مى‌كند. اين توصيه نشان مى‌دهد كه امام عليه السلام به اصول مديريت كاملا توجّه داشته و فرزندش را به آن توصيه مى‌كند
شرح#نامه_31
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به دو نكتۀ مهم اشاره كرده نخست مى‌فرمايد: «عفت و خويشتن‌دارى زينت فقر است»؛ (الْعَفَافُ زِينَةُ الْفَقْرِ) . شخص فقير به حسب ظاهر و به تصوّر تودۀ مردم داراى نقطۀ ضعفى است، چراكه دست او از مال دنيا ته است؛ اما هرگاه عفت و خويشتن‌دارى داشته باشد، چشم به مال مردم ندوزد، از طريق حرام به دنبال كسب مال نگردد و در مقابل اغنيا سر تعظيم فرود نياورد، اين حالت خويشتن‌دارى كه در عرف عرب «عفت» ناميده مى‌شود زينت او مى‌گردد و نقطۀ ضعف ظاهرى او را مى‌پوشاند. بايد توجه داشت كه «عفاف» و «عفت» تنها به معناى خويشتن‌دارى در برابر آلودگى‌هاى جنسى نيست آن‌گونه كه در فارسى امروز ما معنا مى‌شود، بلكه از نظر واژۀ عربى، هرگونه خويشتن‌دارى در مقابل گناه و كار خلاف را فرا مى‌گيرد.
#حکمت_340
🔶 @Nahj_Et
💠🔹حضرت مى‌فرمايد: شما به واسطۀ خداوند در جامعه داراى احترام شده‌ايد و ميان بندگان خدا بزرگوارى و كرامت پيدا كرده‌ايد، ولى خدا را در بين بندگانش بزرگ نمى‌شماريد و حريم او را پاس نمى‌داريد و حاضر نيستيد به خاطر خدا به بندگان خدا خدمت كرده و براى آنها كارى انجام دهيد. حاضر نيستيد براى تقويت حق و تجهيز لشكر اسلام اموالتان را انفاق كنيد، و يا براى دفاع از حق به جهاد با دشمنان خدا رفته و جان خود را به خطر اندازيد. خداوند فرموده است كه بايد فقير و مظلوم را كمك و يارى كرد، اما شما در برابر گرسنگى مردم بى‌تفاوت هستيد و از مظلوم دفاع نمى‌كنيد. خلاصه اينكه شما به وسيلۀ دين خدا و نام خدا خود را گراميتر مى‌شماريد، در حالى كه بسيارى از دستورات الهى را عمل نمى‌كنيد و حريم خدا و فرمانهاى او را در بين مردم نگه نمى‌داريد. سفارش به عبرت گرفتن
#خطبه_117
🔶 @Nahj_Et
💠🔹. این حکمت اشاره به اين دارد كه يكى از صفات پروردگار، ستار العيوب بودن است. با رحمت واسعه‌اش گناهان پنهانى بندگان را افشا نمى‌كند تا آبروى آنها در نزد دوست و دشمن ريخته نشود شايد بيدار شوند به سوى خدا باز گردند و از گناهان خويش توبه كنند و دست بردارند. اما بسيار مى‌شود كه افراد از اين لطف و رحمت الهى سوء استفاده مى‌كنند و گمان دارند گناهى نكرده‌اند يا اگر گناهى مرتكب شده‌اند خداوند بدون توبه آنها را مشمول عفو خود قرار داده است. امام عليه السلام در اينجا هشدار مى‌دهد كه از اين لطف و عنايت الهى مغرور نشويد به خصوص اينكه ممكن است اين از قبيل نعمت‌هاى استدراجى باشد يعنى خداوند گروهى از گنهكاران را لايق عفو و بخشش نمى‌بيند؛ آنها را به حال خود رها مى‌كند تا مجازاتشان را به تأخير بيندازد تا پشتشان از بار گناه سنگين شود و آنگاه به شدت آنها را گرفته و مجازات مى‌كند
#حکمت_30
🔶 @Nahj_Et
🔵 حقوق متقابل پدر و فرزند
♓️ وَ قَالَ ( علیه السلام ) : إِنَّ لِلْوَلَدِ عَلَی الْوَالِدِ حَقّاً وَ إِنَّ لِلْوَالِدِ عَلَی الْوَلَدِ حَقّاً فَحَقُّ الْوَالِدِ عَلَی الْوَلَدِ أَنْ یُطِیعَهُ فِی کُلِّ شَیْءٍ إِلَّا فِی مَعْصِیَةِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ حَقُّ الْوَلَدِ عَلَی الْوَالِدِ أَنْ یُحَسِّنَ اسْمَهُ وَ یُحَسِّنَ أَدَبَهُ وَ یُعَلِّمَهُ الْقُرْآنَ .
♻️ و درود خدا بر او فرمود: همانا فرزند را به پدر، و پدر را به فرزند حقی است، پس حق پدر بر فرزند این است که فرزند در همه چیز جز نافرمانی خدا، از پدر اطاعت کند، و حق فرزند بر پدر آنکه نام نیکو بر فرزند نهد، خوب تربیتش کند، و او را قرآن بیاموزد.
📚 نهج البلاغه #حکمت_399
🔶 @Nahj_Et
💠🔹اين سخن را امام زمانى بيان فرمود كه در مسير حركتش به شام كشاورزان و دهبانان شهر انبار با او ملاقات كردند (و به عنوان احترام به امام) از مركب پياده شده و با سرعت پيش روى او حركت كردند (و اين مراسم را كه نشانۀ خضوع فوق العاده در برابر امراى ستمگر بود انجام دادند) امام عليه السلام فرمود: اين چه كارى بود كه كرديد؟»؛ (وَ قَالَ عليه السلام: وَ قَدْ لَقِيَهُ عِنْدَ مَسِيرِهِ إِلَى الشَّامِ دَهَاقِينُ الْأَنْبَارِ، فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اشْتَدُّوا بَيْنَ يَدَيْهِ، فَقَالَ: مَا هَذَا الَّذِي صَنَعْتُمُوهُ) . «عرض كردند اين رسوم و آدابى است كه ما اميران خود را با آن بزرگ مى‌داريم»؛ (فَقَالُوا: خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا)
#حکمت_37
🔶 @Nahj_Et
💠🔹الفت گرفتن احتياج به مقدمات دارد همان‌گونه كه عداوت و دشمنى نيز مقدماتى مى‌خواهد و نظر امام عليه السلام به اين حقيقت است كه در روايات نيز وارد شده و در گفتار معروف: «الْإنْسٰانُ عَبيٖدُ الْإحْسٰانِ؛ انسان بندۀ احسان است» منعكس است. شاعر عرب نيز مى‌گويد: وَ إنّى لَوَحْشِىٌّ إذٰا مٰا زَجَرْتَني وَ إنّىٖ إذٰا ألَّفْتَني لَاَلُوفٌ هنگامى كه از من دورى كنى من از تو رميده مى‌شوم ولى هنگامى كه از در الفت در آيى با تو الفت مى‌گيرم. اينكه در بعضى از شروح به واسطۀ حل نشدن مشكل «مدنىٌّ بالطبع» بودن انسان يا وحشى بودن قلوب اين تفسير را پذيرفته‌اند كه منظور از «رجال» همۀ انسان‌ها نيستند بلكه افراد بزرگ و قدرتمندِ اجتماع‌اند، تفسير نادرستى به نظر مى‌رسد، زيرا ظاهر عبارت اشاره به همه يا اغلب انسان‌هاست نه گروه اندكى
شرح#حکمت_50
🔶 @Nahj_Et
💠🔹 اين سخن حكيمانۀ امام مربوط به بعضى افراد سرشناس از مسلمانان مانند «سعد بن ابى‌وقاص» و «عبداللّٰه بن عمر» است كه در جنگ جمل وصفين با امام همراهى نكردند وبه دشمنان او نيز نپيوستند، بلكه بى‌طرف ماندند وبه عذرهاى واهى متوسل شدند. امام دربارۀ آنها مى‌فرمايد: «حق را تنها گذشتند و باطل را يارى نكردند»؛ (خَذَلُوا الْحَقَّ، وَ لَمْ يَنْصُرُوا الْبَاطِلَ) . اشاره به اينكه گرچه آنها به يارى باطل نشتافتند و در صف مقابل ما قرار نگرفتند؛ ولى چون به يارى حق برنخاستند و به پيام قرآن كه مى‌گويد: ««فَقٰاتِلُوا اَلَّتِي تَبْغِي حَتّٰى تَفِيءَ إِلىٰ أَمْرِ اَللّٰهِ»؛ به آن گروه ظالمى كه بر ضد پيروان حق (و امام مسلمين) برخاسته بجنگيد تا به فرمان گردن نهند» عمل نكردند درخور هر گونه سرزنش و ملامتند. در اينكه آيا اين گروه با على عليه السلام بيعت كرده بودند ولى در مسئلۀ مبارزه با اصحاب جمل و جنايتكاران شام كوتاه آمده بودند يا از ابتدا زير بار بيعت نرفته بودند، در ميان مورخان اختلاف نظر است. در بعضى از نقل‌ها آمده كه اينها بيعت را پذيرفتند ولى به فرمان امام در مبارزۀ با اهل باطل عمل نكردند و مطابق برخى ديگر از نقل‌ها از ابتدا زير بار بيعت با آن حضرت نرفتند و جزء اقليت ناچيزى بودند كه بر خلاف جمهور مسلمين از بيعت با امام سر باز زدند.
شرح#حکمت_18
🔶 @Nahj_Et
💠🔹يقين غفلت از عاقبت كارها و عاقبت زندگى انسان مشكلات عظيمى براى او در دنيا و آخرت به بار مى‌آورد. افراد موفق و پيروز عاقبت‌انديش‌اند و سعى مى‌كنند از عاقبت «مُرّة» (تلخ) بپرهيزند و به عاقبت «حُلوة» (شيرين) روى آورند. در حديثى از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم: كسى نزد ايشان آمد و عرض كرد يا رسول الله! اندرزى به من ده. پيغمبر صلى الله عليه و آله فرمود: اگر سفارش و اندرزى به تو گويم مى‌پذيرى يا با آن مخالفت مى‌كنى؟ عرض كرد: آرى. پيغمبر صلى الله عليه و آله سه بار اين سخن را تكرار كرد و او در هر مرتبه جواب آرى دارد. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «فَإِنِّي أُوصِيكَ إِذَا أَنْتَ هَمَمْتَ بِأَمْرٍ فَتَدَبَّرْ عَاقِبَتَهُ فَإِنْ يَكُ رُشْداً فَامْضِهِ وَإِنْ يَكُ غَيّاً فَانْتَهِ عَنْهُ ؛ هنگامى كه تصميم بر كارى گرفتى در عاقبت آن بينديش اگر عاقبت آن را نيك ديدى انجام ده و اگر عاقبت آن زشت و تاريك است از آن بپرهيز».
شرح#حکمت_151
🔶 @Nahj_Et
💠🔹اين خطبه را امام عليه السّلام زمانى بيان فرمود كه مشغول خواندن خطبه‌اى بود، مردى از ميان جمعيّت عرض كرد: «اى اميرمؤمنان! دنيا را براى ما توصيف كن.» امام عليه السّلام فرمود: «بدون مقدّمه بگويم، دربارۀ سرايى كه ابتداى آن سختى و مشقّت است و پايان آن فناست» و به همين صورت اين خطبه كوتاه را تا پايان بيان فرمود كه ترسيم بسيار دقيق و روشنى از زندگى دنيا و مشكلات و گرفتارى‌ها و نابسامانى‌هاى آن است و به راستى دقّت در همين چند جملۀ كوتاهى كه در اين خطبه آمده است، مى‌تواند انسان را به حقايق مهمّى دربارۀ دنيا و زندگى آن آشنا سازد، به گونه‌اى كه مى‌توان گفت: «چيزى دربارۀ وصف دنيا باقى نمانده، مگر اينكه امام عليه السّلام در اين ده جملۀ كوتاه بيان فرموده استچگونه توصيف كنم سرايى را كه آغاز آن سختى و مشقّت است و پايانش نيستى و فناست. در حلالش حساب و در حرامش عقاب است، آن كس كه در آن ثروتمند شود با انواع آزمايشها روبرو مى‌شود و آن كس كه فقير گردد، محزون مى‌شود. كسى كه به سرعت به دنبال آن برود به آن نمى‌رسد و كسى كه آن را رها سازد، به او روى مى‌آورد. آن كس كه با دنيا بنگرد به او بصيرت و بينايى مى‌بخشد و آن كس كه به دنيا بنگرد نابينايش مى‌كند. شرح و تفسير دنيا وسيله است، نه هدف!
شرح#خطبه_82
🔶 @Nahj_Et
#شرح_حکمت 144
✅ امام(ع) در اين گفتار حكيمانه به دو نكته اشاره مى كند. نخست توازن در ميان صبر و مصيبت و سپس بر باد رفتن اجر انسان به خاطر بى تابى و جزع. مى فرمايد: «صبر و شكيبايى به اندازه مصيبت نازل مى شود و كسى كه دستش را (به عنوان بى تابى و ناشكرى) به هنگام مصيبت بر زانو زند اجر او ضايع مى گردد (و پاداشى در برابر مصيبت نخواهد داشت)».
📌 شك نيست كه در زندگى دنيا هميشه مشكلاتى بوده و خواهد بود. اين طبيعت حيات دنياست; ولى خداوندى كه انسان را براى زندگى در اين جهان آفريده نيروهايى در وجود او براى مقابله با مشكلات خلق كرده از جمله صبر و تحملى است كه به انسان داده تا بتواند مصائب را برتابد. گاه ديده ايم مادرى كه فرزند عزيزش را در جوانى از دست مى دهد، لحظات اول چنان بى تابى مى كند كه گويى مى خواهد جان به جان آفرين تسليم نمايد; اما ساعات يا ايامى مى گذرد، كم كم آرامش بر وجود او مسلط مى شود; گويى نيرويى از درون او مى جوشد و با آن مصيبت بزرگ به مبارزه بر مى خيزد . البته افرادى هم پيدا مى شوند كه بر خلاف اين اصل كلى رشته صبر را از دست مى دهند; يا دست به خودكشى مى زنند و يا مرگ ناگهانى به زندگى آنها پايان مى دهد. اين بيان امام(ع) در واقع مايه تسلى خاطر براى تمام مصيبت ديدگان است كه وقتى با مصيبت روبرو مى شوند بى تابى نكنند و بدانند خدا صبر لازم را به آن ها مرحمت خواهد كرد.
🔶 @Nahj_Et
💫🍃✨✨✨☆﴾﷽﴿☆
🍃🌸
🗯نهج البلاغه عالی ترین منبع شناخت اسلام حقیقی ✨
❇️ نهج‌البلاغه بعداز قرآن عالی ترین منبع شناخت اسلام حقیقی است.🔻
💢 یعنی خدا قرآن رافرستادقرار بود.تاهمه چيز را تبیین کند (تبیاناً لکل شیء)پیغمبرراهم بغلش گذاشت،که ماعمل راهم ببینیم وبگوییم اون چیزهایی که می‌خوانیم براین آقاپیاده شده(لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه)این متن، این هم الگو؛
🔸برویدپیاده کنید.
⭕️هنوزپیغمبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)ازدنیا نرفته بود چنان خبیثان دورش جمع شدندوتحریف کردند، که بعداز پیامبر گرامی همین قرآن همان پیغمبر را چنان تحریف کردند که به زبان پیغمبر حدیث نقل کردند که مستحب است درخطبه نماز جمعه لعن علی ابن ابیطالب علیه السلام کند،
✳️همان قرآن راکه سرتاسر فضائل امیرالمؤمنین علیه السلام است،وهمان پیغمبر که همان روز اول که مبعوث شده باعلی ابن ابیطالب بودتاروزی هم که ازدنیارحلت فرمودسرمبارکش را روی سینه امیرالمؤمنین علیه السلام گذاشت و ازدنیارفت.
♨️راحت مسلمانان نسل هاي بعدي که پیغمبر راندیدند باحدیث جعلي پیامبر علی علیه السلام رالعن می کردند؛پس دیگه اون قرآن و اون سيره به تنهايي جواب نمی دهد......⛱
🎤 حجت الاسلام والمسلمین #مهدوی_ارفع
🔶 @Nahj_Et