💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به وضع حال بسيارى از مردم اشاره مىكند كه از مواهب مادى سوء استفاده مىكنند، مىفرمايد: «كسى كه به نوايى رسد طغيان مىكند و برترى مىجويد»؛ (مَنْ نَالَ اسْتَطَالَ) . «استطال» از ريشۀ «طول» بر وزن (قول) به معناى قدرت و برترى است و هگامى كه به باب استفعال مىرود مفهوم برترىجويى دارد. عبارت امام عليه السلام مفهوم وسيع و گستردهاى دارد و تمام كسانى را كه به مال يا مقام و يا هر گونه قدرت ديگرى مىرسند شامل مىشود و اين سيرهاى ناپسند در بسيارى از مردم است؛ هنگامى كه مال و ثروت فراوانى پيدا مىكنند مىكوشند خود را برتر از ديگران نشان دهند و هنگامى كه مقامى پيدا كنند اصرار دارند ديگران را زير سلطۀ خود قرار دهند. همچنين هنگامى كه علم و دانشى به دست مىآورند ديگران را نادان مىپندارند و شاگرد خود مىدانند. به ويژه اگر پيش از اين محروميتهايى كشيده باشند؛ فقير بوده و به نوايى رسيده، ضعيف بوده و به قدرتى دست يافته، جاهل مطلق بوده و به علم و دانش مختصرى رسيده است. كبر و غرور و برترىجويى اين گونه افراد بيشتر و شديدتر است و تاريخ گذشته و حتى حوادثى كه امروز با چشم خود مىبينيم شاهد گوياى اين گفتار امام عليه السلام است.
#حکمت_216
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به وضع حال بسيارى از مردم اشاره مىكند كه از مواهب مادى سو
💠ادامه حکمت۲۱۶
🔹در واقع مىتوان گفت: اين كلام حكيمانه از آيۀ شريفۀ 6 و 7 سورۀ «علق» برگرفته شده كه مىفرمايد: «كَلاّٰ إِنَّ اَلْإِنْسٰانَ لَيَطْغىٰ * أَنْ رَآهُ اِسْتَغْنىٰ» ؛ چنين نيست به يقين انسان طغيان مىكند از اينكه خود را بىنياز ببيند». گرچه بعضى از مفسران، انسان را در آيۀ مورد نظر، خصوص «ابو جهل» دانستهاند كه مرد ثروتمند و طغيانگرى بود و به مبارزه با پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله پرداخت؛ ولى به يقين، انسان در اينجا مفهومى كلى دارد كه به گروه كثيرى از نوع بشر اشاره مىكند و ابوجهل و امثال آن مصداقهاى روشنى از آن هستند
#حکمت_216
🔶 @Nahj_Et
#رابطه_فزونى_نعمت_و_طغيانگرى
#نهج_البلاغه
💥مَنْ نَالَ اسْتَطَالَ
🌎كسى كه به نوايى رسد طغيان مى كند و برترى مى جويد»
📘#حکمت_216
🔶 @Nahj_Et
💠قَالَ علیه السلام مَن نَالَ استَطَالَ
💠(هر کس به مقامی رسید گردنفرازی کرد). براستی کسی که به مرتبه ای از مقام، قدرت و یا ثروتی که باعث گردنکشی است رسید، گردنفرازی کرد، یعنی در معرض گردنکشی بر دیگران- به سبب مقامی که دست یافته- قرار دارد، پس امام (علیه السلام) مابالفعل را به جای مابالقوه نهاده است که بالفعل نیز صحیح است. زیرا سخنگو بطور مطلق صادق است، هر چند که یک مورد اتفاق بیفتد.
📙شرح#حکمت_216
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص220
🔶 @Nahj_Et
شرح_صوتی_حکمت_۲۱۶_و۲۱۷_و_۲۱۸.mp3
6.78M
شرح حکمت ۲۱۶
حسادت ویرانگر سلامت
با که گویم ، غفلت صاحبان حسادت از نعمت سلامت
الْعَجَبُ لِغَفْلَةِ الْحُسَّادِ عَنْ سَلَامَةِ الْأَجْسَادِ
شرح حکمت ۲۱۷
افسار طمع
قانع آزاده وآسوده ، طامع ذلیل و فرسوده
الطَّامِعُ فِي وِثَاقِ الذُّلِّ
شرح حکمت ۲۱۸
نشان مرد مومن
ایمان به دل است و گفتار و رفتار
الْإِيمَانُ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ- وَ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٌ بِالْأَرْكَانِ
📙مجازی و تالیفات استاد #میرزامهدی_صادقی
#حکمت_216
#حکمت_217
#حکمت_218
#شرح_صوتی
🔶 @Nahj_Et