🌿شرح‌حکمت ۶۶ 🎤استاد نظافت @Nahjolbalaghe2

⭕️ طبق روایات مختلف، ما بعد از مرگ هم می‌توانیم سربازی #امام‌_زمان رو بکنیم!

🦋#کلام_امام امام خمینی(ره) : "سیدالشهدا سلام الله علیه، از همان روز اولی که قیام کردند برای این امر، انگیزه‌شان #اقامه‌ عدل بود. فرمودند که می‌بینید به «معروف» عمل نمی‌شود. انگیزه این است که «معروف» را #اقامه کند و «منکر» را از بین ببرد." 📚صحیفه نور، ج20، ص189.

#اصلاح_دین_و_دنیا 👈با ظهور امام عصر علیه السلام هم دین و هم دنیای مردم اصلاح خواهد شد... امام باقر علیه السلام فرمودند: هرگاه قائم ما قیام کند دست مبارک خویش را بر سر بندگان قرار می دهد و به موجب آن عقل های ایشان متمرکز می شود و اخلاقشان کامل می گردد.خداوند عزوجل به وسیله ی او دین خود را بر تمام راه ها و روش ها چیره می گرداند... 🔹اصول کافی ،ج۱ ،ص۹

🔹 «هر كه خوردن #شام را ترك كند، مقدارى از نيرويش كم مى شود و ديگر به او باز نمى گردد .» 🔅 #امام_صادق_علیه_السلام: 🔸 «مَن تَرَكَ العَشاءَ نَقَصَت مِنهُ قُوَّةٌ ولا تَعودُ إلَيهِ.» 📚 المحاسن : ج ٢ ص ١٩٨ ح ١٥٧٩

. گاهی برای " *ان شاء الله* " الفاظ دیگری به کار برده می شود که می تواند معنی کلمات را تغییر دهد و کاملاً بر ضد مفهوم اصلی باشد. ✅* *ان شاءالله** *ان شاءالله* : یعنی اگر خداوند مقدر فرمود.(به خواست خدا). ❌ ایشاالله: یعنی خدا را به خاک سپردیم. (نعوذبالله). ❌ انشاالله: یعنی ما خدا را ایجاد کردیم.(استغفرالله) .

#حدیث 🖤امام حسين عليه السلام: بدانيد كه نيازهاى مردم به شما از نعمت هاى خدا بر شماست.... از آنها ملول نشويد كه گرفتار مى شويد.... 📚کشف الغمه ج2ص241 〰➿〰➿〰➿〰➿〰➿〰 💎امام حسین(علیه السلام): ✍از آنچه موجب عذرخواهى مى‌شود بپرهيز، زيرا مؤمن بد نمى‌كند، عذرخواهى هم نمى‌كند ولى منافق هر روز كار بد مى‌كند و بعد عذرخواهى مى كند. 📚تحف العقول، ص۱۷۷

. 🍃ادامه تفسیر سوره آل عمران 🌷آیه ۱۱۱ 🔹شأن نزول: هنگامى که بعضى از بزرگان روشن ضمیر یهود، همچون عبداللّه بن سلام و یاران خود آئین پیشین را ترک گفته و به آئین اسلام گرویدند، جمعى از رؤساى یهود به نزد آنها آمده، زبان به سرزنش و ملامت آنان گشودند و حتى آنها را تهدید کردند که: چرا آئین پدران و نیاکان خود را ترک گفته و اسلام آورده اند؟ 🌸آیات فوق به عنوان دلدارى و بشارت به آنها و سایر مسلمانان نازل گردید.(۱) 🌿تفسیر: دشمنان زیانى نمى رسانند این آیه به مسلمانانى که از طرف قوم کافر خود تحت فشار قرار گرفته بودند و آنها را به خاطر پذیرفتن اسلام، نکوهش و احیاناً تهدید مى کردند، بشارت مى دهد که مخالفان هرگز نمى توانند زیانى به آنان برسانند، و زیان آنها بسیار جزئى و کم اثر خواهد بود، و از بدگوئى زبانى و مانند آن تجاوز نمى کند. این دو آیه در حقیقت متضمن چند پیشگوئى و بشارت مهم به مسلمانان است که همه آنها در زمان پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) واقع شد. نخست مى فرماید: اهل کتاب هیچ گاه نمى توانند ضرر مهمى به شما (مسلمانان) برسانند، و زیان هاى آنها جزئى و زودگذر و دیر پاى است 🌷 (لَنْ یَضُرُّوکُمْ إِلاّ أَذىً). و مى افزاید: هر گاه در جنگ با شما رو به رو شوند، سرانجام شکست خواهند خورد و پیروزى نهائى از آن شما مسلمانان است و کسى به حمایت از آنان بر نخواهد خاست 🌷 (وَ إِنْ یُقاتِلُوکُمْ یُوَلُّوکُمُ الأَدْبارَ ثُمَّ لا یُنْصَرُونَ). در آیه بعد مى فرماید: آنها هیچ گاه روى پاى خود نمى ایستند، مهر ذلت بر آنان خورده است و همواره ذلیل و بیچاره خواهند بود، هر کجا که باشند (ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ أَیْنَ ما ثُقِفُوا) مگر این که در برنامه خود تجدید نظر کنند و راه خدا را پیش گیرند یا بدیگران متوسل شوند و موقتاً از نیروى آنها استفاده کنند. طولى نکشید که این سه وعده و بشارت آسمانى در زمان خود پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) تحقق یافت، و مخصوصاً یهود حجاز (بنى قریظه، بنى نضیر، بنى قینقاع، یهود خیبر و بنى المصطلق) پس از تحریکات فراوان بر ضد اسلام، مسلمنان در میدان هاى مختلف جنگ با آنها رو به رو شده، و سرانجام همگى شکست خورده و متوارى گشتند. ثُقِفُوا در اصل، از ماده ثقف (بر وزن سقف) و ثقافت به معنى یافتن چیزى با مهارت است، و به هر چیزى که انسان با دقت و مهارت به آن دست یابد این واژه اطلاق مى شود. در جمله بالا قرآن مجید مى گوید آنها در هر کجا یافت شوند مهر ذلت بر پیشانى آنها زده شده است! گرچه در آیات فوق، تصریحى به نام یهود نشده اما از قرائنى که در این آیه و آیات سابق است و همچنین از قرینه آیه ۶۱ سوره بقره ـ که مشابه آیه مورد بحث است و در آن تصریح به نام یهود گردیده ـ استفاده مى شود که این جمله در اینجا نیز درباره یهود است. 🔹پس از آن در ذیل این جمله مى فرماید: تنها در دو صورت است که مى توانند این مهر ذلت را از پیشانى خود پاک کنند. نخست: بازگشت و پیوند با خدا، و ایمان به آئین راستین او (إِلاّ بِحَبْل مِنَ اللّهِ). و دیگر وابستگى به مردم و اتکاء به دیگران (وَ حَبْل مِنَ النّاسِ). گرچه درباره این دو تعبیر: حَبلٌ مِنَ اللّهِ و حَبْلٌ مِنَ النّاسِ مفسران احتمالات متعددى داده اند اما آنچه گفته شد با معنى آیه از همه سازگارتر است; زیرا هنگامى که حَبْلٌ مِنَ اللّهِ (ارتباط با خدا) در برابر حَبْلٌ مِنَ النّاسِ (ارتباط با مردم) قرار گیرد، معلوم مى شود منظور از آنها دو معنى متفاوت است، نه این که یکى از آنها به معنى ایمان آوردن و دومى به معنى امان و ذمه از طرف مسلمین باشد. بنابراین خلاصه مفهوم آیه چنین مى شود: یا باید در برنامه زندگى خود تجدید نظر کنند، و به سوى خدا بازگردند و خاطره اى که از شیطنت و نفاق و کینه توزى، از خود در افکار دارند بشویند. و یا از طریق وابستگى به این و آن، به زندگى نفاق آلود خود ادامه دهند. سپس قرآن به ذلتى که یهود بدان گرفتار شده اشاره کرده، مى فرماید: و در خشم خدا مسکن گزیده اند، و مهر بیچارگى بر آنها زده شده (وَ باؤُ بِغَضَب مِنَ اللّهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْکَنَةُ). باءُوا در اصل به معنى مراجعت کردند، و منزل گرفتند مى باشد، و در اینجا کنایه از استحقاق پیدا کردن است، یعنى قوم یهود بر اثر خلافکارى خود، مستحق مجازات الهى شدند و خشم پروردگار را همچون منزل و مکانى براى خود انتخاب کردند. 🔸مسکنت به معنى بیچارگى است، مخصوصاً بیچارگى شدید که راه نجات از آن مشکل باشد، و در اصل از ماده سکونت گرفته شده; زیرا افراد مسکین کسانى هستند که بر اثر ضعف و نیاز، قادر بر حرکت و جنبشى از خود نمى باشند. ضمناً باید توجه داشت مسکین تنها به معنى نیازمند از نظر مال و ثروت نیست، بلکه هر نوع بیچارگى آمیخته با ضعف و ناتوانى در مفهوم آن داخل است.