✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

🔹تفسیر سوره مبارکه حجر آیات(۱۶ الی ۱۸)🔹 در جاى دیگر مى گوید: چه مانعى دارد این تعبیرات، کنایه باشد؟ منع حسى، اشاره به منع عقلى گردد، در حالى که کنایات از زیباترین انواع بلاغت است، آیا نمى بینیم بسیارى از مردم که در اطراف شما زندگى مى کنند در محدوده همین زمین محبوس، و زندانیند و هیچ گاه چشمشان به جهان بالا دوخته نمى شود، و به آواى آن گوش فرا نمى دهند، و از امور این جهان و شگفتیهایش خبرى ندارند، آنها به وسیله (شهاب) خودخواهى و شهوت و کینه توزى و طمع و حرص و جنگهاى خانمان سوز از درک آن معانى والا مطرودند (و اگر روزى هم چنین هوسى کنند به خاطر آن همه آلودگى که بر دل و جان دارند رانده مى شوند). ج ـ در جاى دیگر سخنى دارد که خلاصه اش چنین است: ارواح انسانها هنگامى که از این دنیا به جهان برزخ منتقل مى شوند، علاقه و ارتباطى به ارواح زندگان دارند، و هر گاه میان آنها تناسب و همانندى باشد، و بتوانند از طریق احضار ارواح و غیر آن با آنها ارتباط و تفاهم برقرار کنند، مسائلى را در اختیار آنان مى گذارند که گاهى، حق است و گاهى، باطل زیرا آنها نمى توانند به عوالم اعلى دسترسى پیدا کنند بلکه، تنها به عوالم پائین تر، دسترسى مى یابند، مثلاً همان گونه که ماهى نمى تواند از محیط خود بیرون بیاید، و در هوا پرواز کند، آنها نیز قدرت ندارند از محدوده جهان خود بالاتر روند. د ـ بعضى دیگر گفته اند: اکتشافات اخیر نشان داده: یک سلسله امواج نیرومند رادیوئى از فضاهاى دور دست، مرتباً پخش مى شود که مى توان آنها را در کره زمین با دستگاههاى گیرنده مخصوص، به خوبى گرفت، هیچ کس به درستى نمى داند سرچشمه این امواج فوق العاده نیرومند کجاست؟. ولى دانشمندان مى گویند احتمال قوى دارد: در کرات دور دست آسمانى موجودات زنده فراوانى باشند که از نظر تمدن، از ما بسیار پیشرفته ترند و به همین دلیل مى خواهند اخبارشان را در جهان پخش کنند، و در آن اخبار مسائلى است که براى ما تازگى دارد، موجوداتى که آنها را پرى مى نامیم، مى کوشند، از این امواج استفاده کنند، ولى اشعه نیرومندى آنها را به دور مى راند. این بود، نظرات گوناگون مفسران و دانشمندان. * * * نتیجه بحث: بحث ها در تفسیر این آیات، به درازا کشید اکنون، باید براى نتیجه گیرى کامل مقدمتاً به چند نکته توجه کنیم: ۱ ـ کلمه سماء (آسمان) در بسیارى از آیات قرآن، به معنى همین آسمان مادى است، در حالى که، در بعضى دیگر از آیات قطعاً به معنى آسمان معنوى و مقام بالا است. مثلاً در آیه ۴٠ سوره اعراف مى خوانیم: إِنَّ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ اسْتَکْبَرُوا عَنْها لاتُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوابُ السَّماءِ: آنها که آیات ما را تکذیب کردند و در برابر آن تکبر ورزیدند درهاى آسمان به رویشان گشوده نمى شود . ممکن است منظور از آسمان در اینجا کنایه از مقام قرب خدا بوده باشد همان گونه که در آیه ۱٠ سوره فاطر مى خوانیم: إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصّالِحُ یَرْفَعُهُ: سخنان پاکیزه به سوى او بالا مى روند و عمل صالح را ترفیع مى دهد . روشن است: اعمال صالح و سخنان پاکیزه چیزى نیستند که به سوى این آسمان بالا روند، بلکه به سوى مقام قرب خدا پیش مى روند و عظمت و رفعت معنوى مى یابند. اصولاً، تعبیر به أَنْزَلَ و نَزَّلَ در مورد آیات قرآن به روشنى این معنى را مى رساند، که منظور: نزول و فرود آمدن از مقام قدس پروردگار بر قلب پیامبر(صلى الله علیه وآله) است. در تفسیر آیه ۲۴ سوره ابراهیم : أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَة طَیِّبَة أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ خواندیم: این درخت پاکیزه که خداوند آن را به عنوان مثال بیان کرده، پیامبر ریشه آن است، و على(علیه السلام) شاخه آن (همان شاخه اى که سر بر آسمان کشیده) و امامان شاخه هاى کوچکترند. مخصوصاً، در یکى از آن احادیث مى خوانیم: کَذلِکَ الْکافِرُونَ لاتَصْعَدُ أَعْمالُهُمْ اِلَى السَّماءِ: همین گونه هستند کافران، اعمال آنها به آسمان بالا نمى رود . روشن است: آسمان، در این گونه احادیث، اشاره به این آسمان حسى نیست و از اینجا نتیجه مى گیریم: آسمان، هم در مفهوم مادى آن استعمال مى شود و هم در مفهوم معنوى آن. ۲ ـ نجوم (ستارگان) نیز یک مفهوم مادى دارد که همین ستارگانى هستند که در آسمان دیده مى شوند، و یک مفهوم معنوى که اشاره به دانشمندان و شخصیتهائى است که روشنى بخش جوامع انسانى هستند، و همان گونه که مردم راه خود را در شبهاى تاریک در بیابان ها و بر صفحه اقیانوس ها به وسیله ستارگان پیدا مى کنند، توده هاى جمعیت در اجتماعات انسانى نیز راه زندگى و سعادت و حیات را به کمک این دانشمندان و رهبران آگاه، و با ایمان مى یابند.⬇️

↩️حدیث معروفى که از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده: مَثَلُ أَصْحابِى فِیْکُمْ کَمَثَلِ النُّجُومِ بِأَیِّها أُخِذَ اهْتُدِىَ...: یاران من همچون ستارگانند که به هر کدام اقتدا شود مایه هدایت است نیز اشاره به همین معنى مى کند. در تفسیر على بن ابراهیم در ذیل آیه: وَ هُوَ الَّذِى جَعَلَ لَکُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِها فِى ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ: او کسى است که ستارگان را براى شما قرار داد تا در تاریکیهاى خشکى و دریا به وسیله آنها هدایت شوید چنین نقل شده که، امام فرمود: النُّجُومُ آلُ مُحَمَّد: منظور از ستارگان خاندان پیامبرند . ۳ ـ از روایات متعددى که در تفسیر آیات مورد بحث، وارد شده، استفاده مى شود: ممنوع شدن شیاطین از صعود به آسمانها و رانده شدنشان به وسیله نجوم هنگام تولد پیامبر(صلى الله علیه وآله) بود، و از بعضى از آنها استفاده مى شود: به هنگام تولد عیسى(علیه السلام) تا حدى ممنوع شدند، و پس از تولد پیامبر(صلى الله علیه وآله) به طور کامل ممنوع گشتند. از مجموعه آنچه گفتیم چنین مى توان حدس زد که سماء در اینجا به مفهوم معنوى اشاره مى کند و کنایه از آسمان حق و ایمان و معنویت است. شیاطین همواره در تلاشند تا به این محدوده راه یابند و از طریق انواع وسوسه ها در دل مؤمنان راستین و حامیان حق، نفوذ کنند. اما مردان الهى و رهبران راه حق، از پیامبران و امامان گرفته، تا دانشمندان متعهد، با امواج نیرومند علم و تقوایشان، بر آنها هجوم مى برند و آنان را از نزدیک شدن به این آسمان مى رانند. و در اینجا است که مى توان، رابطه و پیوندى میان تولد حضرت مسیح(علیه السلام)و از آن بالاتر تولد حضرت محمّد(صلى الله علیه وآله) و طرد این شیاطین از آسمان، پیدا کرد. و نیز اینجا است که مى توان، ارتباط میان صعود به آسمان، و آگاهى از اسرار را یافت; زیرا مى دانیم: در این آسمان مادى، اخبار خاصى وجود ندارد جز شگفتیهاى خلقت که حتى از روى زمین نیز، قابل مطالعه است. امروز، دیگر این مسأله قطعى شده است که این کرات آسمانى در این فضاى بیکران پخش شده اند، قسمتى از آنها کرات مرده اى هستند، و بعضى زنده اند، و ساکنانى دارند، ولى شاید زندگى آنها با ما تفاوت بسیار داشته باشد. این موضوع، نیز بسیار قابل ملاحظه است که: پیدایش شهاب، تنها در جوّ زمین است ـ که بر اثر برخورد قطعات سنگ به هواى اطراف زمین و شعلهور شدن آنها پیدا مى شود ـ و الا در بیرون جوّ زمین، شهابى وجود ندارد البته در بیرون جوّ زمین سنگهاى سرگردانى در حرکتند ولى به آنها شهاب گفته نمى شود مگر زمانى که وارد جوّ زمین گردد و داغ و شعلهور شود، و در برابر چشم انسان به صورت خط آتشى نمایان گردد، به گونه اى که تصور مى شود ستاره اى است در حال حرکت. و این را نیز مى دانیم که: انسان امروز، بارها از این جوّ زمین به خارج عبور کرده، و بسیار از آن فراتر رفته، و تا کره ماه رسیده است ـ توجه داشته باشید جوّ زمین، صد، الى دویست کیلومتر بیشتر نیست، در حالى که کره ماه بیش از سیصد هزار کیلومتر با ما فاصله دارد ـ . بنابراین اگر منظور، همین شهاب مادى و آسمان مادى باشد، باید پذیرفت که این منطقه براى دانشمندان بشر کشف شده، و مطلب اسرار آمیزى در آن وجود ندارد. * * * کوتاه سخن این که: با قرائن و شواهد فراوانى که ذکر کردیم، به نظر مى رسد: منظور از آسمان ، آسمان حق و حقیقت است، و شیاطین همان وسوسه گران هستند که مى کوشند به این آسمان راه یابند و استراق سمع کنند و به اغواى مردم بپردازند، اما ستارگان و شهب یعنى رهبران الهى و دانشمندان با امواج نیرومند قلمشان آنها را به عقب مى رانند و طرد مى کنند. ولى قرآن، دریاى بیکران است و ممکن است دانشمندان آینده در زمینه این آیات، به حقایق تازه اى دست یابند که امروز به آن دست نیافته ایم. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

🔹ترجمه و شرح حکمت (۲۸۰)🔹 🏇آمادگى براى سفر آخرت 💡امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه و فشرده و كوتاه، مردم را براى آماده شدن سفر آخرت اندرز مى دهد و مى فرمايد: «كسى كه دورى سفر آخرت را به ياد داشته باشد خود را مهيا مى سازد»؛ (مَنْ تَذَكَّرَ بُعْدَ السَّفَرِ اسْتَعَدَّ). در اين حديث شريف و احاديث فراوان ديگر، مردمِ دنيا به مسافرانى تشبيه شده اند كه به سوى منزلگاه دوردست اما بسيار مرفه و پربركت در حركتند و بايد براى رسيدن به سرمنزل مقصود مركبى راهوار و زاد و توشه اى فراوان آماده سازند وگرنه در وسط راه مى مانند و به مقصد نخواهند رسيد. همين معنا به صورت ديگرى در حكمت 77 آمده بود آنجا كه فرمود: «آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَطُولِ الطَّرِيقِ وَبُعْدِ السَّفَرِ؛ آه از كمى زاد و توشه و طولانى بودن راه و دورى سفر». ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه خود و متقى هندى در كنزالعمّال حديث جالبى ذكر مى كنند كه بى ارتباط به مقصود ما نيست و مضمون آن چنين است: پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله رو به يارانش كرد و فرمود: مَثَل من و شما و دنيا همچون جمعيتى است كه از يك بيابان خشك و خالى عبور مى كردند و به جايى رسيدند كه نمى دانستند آنچه را پيمودند بيشتر است يا آنچه تا مقصد باقى مانده است؟ در حالى كه زاد و توشه آنها تمام شد و مركب آنها از راه ماند و در ميان اين بيابان خشك و خالى، سرگردان ماندند؛ نه زادى داشتند و نه مركبى، ازاينرو به هلاكت يقين پيدا كردند. در اين هنگام مردى نمايان شد كه لباس خوبى بر تن داشت وقطرات آب از سر و رويش مى چكيد. گفتند: به يقين اين شخص از سرزمين آباد و پرآبى مى آيد و احوال او نشان مى دهد كه راه به آنجا نزديك است. هنگامى كه آن مرد به آنها رسيد و حال ايشان را مشاهده كرد به آنها گفت: اگر شما را به محلى پرآب و باغ هاى سرسبز راهنمايى كنم چه مى كنيد؟ گفتند: هرگز با تو مخالفت نخواهيم كرد. گفت: با خدا عهد و پيمان ببنديد كه چنين خواهد بود. آنها عهد و پيمان بستند و آن مرد آنها را به محلى پرآب و باغهايى سرسبز هدايت كرد. هنگامى كه به آنجا رسيدند مقدار كمى در آنجا ماندند سپس آن مرد به آنها گفت: برخيزيد و آماده شويد به سوى باغ هايى كه از اين باغ ها پربارتر وآبى كه از اين آب گواراتر است برويم. بسيارى از آنها گفتند: ما باور نمى كنيم به چنان سرزمينى برسيم؛ ولى گروه اندكى از آنها گفتند: مگر شما با اين مرد عهد و پيمان نبستيد كه مخالفت نكنيد؟ آنچه در آغاز گفته بود به حقيقت پيوست و بقيه گفتار او مانند آن است كه در آغاز گفته. اين گروه اندك، همراه آن مرد حركت كردند و او آنها را به باغ هايى سرسبزتر و آبهايى گواراتر رساند؛ ولى آن گروه اول كه مخالفت كرده بودند در همان شب دشمنانى به آنها حمله كرده و صبحگاهان عده اى كشته و عده اى اسير شده بودند. قرآن مجيد نيز مى گويد: «(وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى)؛ زاد و توشه (براى سفر آخرت) برگيريد كه برترين زاد و توشه همان تقوا و پرهيزكارى است». جالب اينكه در حديثى مى خوانيم كه زُهرى، يكى از سرشناسان اهل سنت از تابعين، امام على بن حسين عليه السلام را در شبى سرد و بارانى ديدار كرد در حالى كه بر پشت آن حضرت مقدارى آرد بود و حضرت به سويى حركت مى كرد. زهرى عرض كرد: اى پسر رسول خدا! اين چيست؟ حضرت فرمود: قصد سفرى دارم و مشغول تهيه زاد و توشه آن و گذاشتن در محل مطمئنى هستم. زهرى گفت: غلام من اينجاست به شما كمك مى كند. حضرت قبول نكرد. زهرى عرض كرد: خودم آن را برمى دارم و براى شما مى آورم. امام سجادعليه السلام فرمود: من ميل ندارم چيزى كه موجب نجات من و سبب حسن ورودم به مقصد است خودم حمل نكنم، تو را به خدا سوگند مى دهم كه سراغ كار خود بروى و من را رها سازى. زهرى از آن حضرت جدا شد و رفت. بعد از چند روز امام عليه السلام را ديد عرض كرد: اى پسر رسول خدا! اثرى از آن سفرى كه فرمودى نمى بينم. امام عليه السلام فرمود: آرى اى زهرى. آن گمانى كه كردى (كه منظورم سفر دنياست) درست نبوده است منظورم سفر آخرت و آماده شدن براى آن است. آرى. آماده شدن براى مرگ وسفر آخرت به وسيله پرهيز از حرام و بذل و بخشش در راه خير حاصل مى شود. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

🔹شرح صوتی حکمت های نهج البلاغه 🔷حکمتهای(۲۷۸ الی ۲۸۰) @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت 💡امام علی علیه‌السلام: نشستن در مسجد برای من،از نشستن در بهشت محبوبتر است زیرا بودن در بهشت، مرا خوشنود میسازد و بودن در مسجد خدایم را 🌱بحارالانوار، جلد۸۰، صفحه ۳۶۲🌱 @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🤲 اگر یک دعای مستجاب داشته باشیم از خدا چی بخواهیم ▫️پاسخ سه نفر از علمای بزرگ مشهد به این سوال @Nahjolbalaghe2

✅زندگینامه حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم 3⃣قسمت:سوم(قصاص) @Nahjolbalaghe2

ترجمه کتاب الغدیر🔹 ✅ قسمت: بیست و هشتم 🔷واقعه غدیرخم #علامه‌امینی ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺭﺣﺒﻪ ﻛﻮﻓﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺑﺨﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﻴﺪﻫﻢ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺯ ﺣﺠﻪ ﺍﻟﻮﺩﺍﻉ ﺍﺯ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩ:ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﺍﻟﻠﻬﻢ ﻭﺍﻝ ﻣﻦ ﻭﺍﻟﺎﻩ، ﻭ ﻋﺎﺩ ﻣﻦ ﻋﺎﺩﺍﻩ، ﺑﺮﺧﻴﺰﺩ ﻭ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﺩﻫﺪ، ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﺮﺩﺍﻧﻲ ﺑﭙﺎ ﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﻳﻦ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﺳﭙﺲ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺑﻪ ﺍﻧﺲ ﺑﻪ ﻣﺎﻟﻚ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻲ، ﺗﻮ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ (ﻛﻪ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﻧﻤﻴﺪﻫﻲ)؟ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﮔﻔﺖ: ﻳﺎ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺳﻦ ﻣﻦ ﺯﻳﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍﻡ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻴﺎﺩ ﺩﺍﺭﻡ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﮔﺮ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻴﮕﻮﺋﻲ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺴﻔﻴﺪﻱ ﻣﺒﺘﻠﺎ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻧﻜﻨﺪ، ﭘﺲ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﻧﻤﺮﺩ ﺗﺎ ﻣﺒﺘﻠﺎ ﺑﻪ ﺑﺮﺹ ﺷﺪ. ﻭ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 1 ﺻﻔﺤﻪ 361 ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻥ ﺑﻐﺪﺍﺩﻱ ﻣﺎ ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﻋﺪﻩ ﺍﺯ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﻭ ﺗﺎﺑﻌﻴﻦ ﻭ ﻣﺤﺪﺛﻴﻦ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﻨﺤﺮﻑ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺎﻭ ﺑﺪﮔﻮﺋﻲ ﻣﻴﻜﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﻀﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﻭ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺁﻧﻲ ﻭ ﺟﺎﻋﻞ ﺁﻥ، ﻣﻨﺎﻗﺐ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻣﻴﻜﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺪﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﻭ ﺍﻋﺎﻧﺖ ﻣﻴﻨﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻧﺲ ﺑﻦ ﻣﺎﻟﻚ ﺍﺳﺖ، ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺭﺣﺒﻪ (ﻣﻴﺪﺍﻥ ﺑﺰﺭﮒ) ﻗﺼﺮ- (ﻳﺎ- ﺭﺣﺒﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺟﺎﻣﻊ ﻛﻮﻓﻪ) ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﻛﺪﺍﻡ ﻳﻚ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﺗﻦ ﺑﭙﺎ ﺧﺎﺳﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺪﺍﻥ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻧﺲ ﺑﻦ ﻣﺎﻟﻚ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺁﻥ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﺮ ﻧﺨﺎﺳﺖ، ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻱ ﺍﻧﺲ ﭼﻪ ﭼﻴﺰ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﺎﻧﻊ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻴﺰﻱ ﻭ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﻫﻲ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ (ﺩﺭ ﻏﺪﻳﺮ ﺧﻢ) ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺷﺘﻲ؟ ﮔﻔﺖ: ﻳﺎ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﭘﻴﺮ ﺷﺪﻩ‌ﺍﻡ ﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻡ، ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺍﮔﺮ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻴﮕﻮﻳﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻛﻦ ﺑﻪ ﺳﻔﻴﺪﻱ ﻛﻪ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﻧﭙﻮﺷﺎﻧﺪ، ﻃﻠﺤﻪ ﺑﻦ ﻋﻤﻴﺮ ﮔﻔﺖ: ﻗﺴﻢ ﺑﺨﺪﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻄﻮﺭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﺳﻔﻴﺪﻱ ﺑﻴﻦ ﺩﻭ ﭼﺸﻢ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺑﺮﺹ ﭘﻴﺪﺍ ﺷﺪ. ﻭ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﻣﻄﺮﻑ ﮔﻔﺖ: ﻣﺮﺩﻱ ﺍﺯ ﺍﻧﺲ ﺑﻦ ﻣﺎﻟﻚ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻋﻤﺮﺵ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﺳﻮﺍﻝ ﻧﻤﻮﺩ، ﺍﻧﺲ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺭﻭﺯ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺭﺣﺒﻪ ﻗﺴﻢ [ ﺻﻔﺤﻪ 56] ﺧﻮﺭﺩﻡ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﭼﻴﺰﻱ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺳﺌﻮﺍﻝ ﻛﻨﻨﺪ، ﻛﺘﻤﺎﻥ ﻧﻜﻨﻢ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺳﺮﻭﺭ ﺍﻫﻞ ﺗﻘﻮﻱ ﺍﺳﺖ، ﺑﺨﺪﺍ ﻗﺴﻢ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﻨﻴﺪﻡ. ﻭ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 3 ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺑﻦ ﻋﺴﺎﻛﺮ ﺻﻔﺤﻪ 150 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﺻﺎﻟﺢ ﻋﺠﻠﻲ ﮔﻔﺖ: ﺍﺣﺪﻱ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻣﺒﺘﻠﻲ ﻧﺸﺪ، ﻣﮕﺮ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ، ﻳﻜﻲ ﻣﻌﻴﻘﻴﺐ ﻛﻪ ﻣﺒﺘﻠﺎ ﺑﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺟﺬﺍﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻳﻜﻲ ﺍﻧﺲ ﺑﻦ ﻣﺎﻟﻚ ﻛﻪ ﻣﺒﺘﻠﺎ ﺑﻪ ﺑﺮﺹ ﺑﻮﺩ. ﻭ ﺍﺑﻮ ﺟﻌﻔﺮ ﮔﻔﺖ: ﺍﻧﺲ ﺭﺍ ﺩﻳﺪﻡ ﻛﻪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻟﻘﻤﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺑﺰﺭﮔﻲ ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭﻱ ﺑﺮﺹ ﺩﺭ ﺍﻭ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ (ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﺮﺹ ﺭﺍ ﻣﺨﻔﻲ ﺑﺪﺍﺭﺩ) ﺧﻠﻮﻕ ﻣﻴﻤﺎﻟﻴﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻋﺠﻠﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻓﻮﻗﺎ ﺫﻛﺮ ﺷﺪ ﺍﺑﻮ ﺍﻟﺤﺠﺎﺝ ﻣﺰﺩﻱ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺗﻬﺬﻳﺐ ﺧﻮﺩ (ﺑﻄﻮﺭﻳﻜﻪ ﺩﺭ ﺧﻠﺎﺻﻪ ﺧﺰﺭﺟﻲ ﺻﻔﺤﻪ 35 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ) ﺣﻜﺎﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﻭ ﺳﻴﺪ ﺣﻤﻴﺮﻱ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﺻﺎﺑﺖ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﻟﺎﻣﻴﻪ ﺧﻮﺩ ﻛﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﺑﺪﻳﻦ ﺩﻭ ﺑﻴﺖ ﺑﻨﻈﻢ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻩ: ﻓﻲ ﺭﺩﻩ ﺳﻴﺪ ﻛﻞ ﺍﻟﻮﺭﻱ ﻣﻮﻟﺎﻫﻢ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﺤﻜﻢ ﺍﻟﻤﻨﺰﻝ ﻓﺼﺪﻩ ﺫﻭ ﺍﻟﻌﺮﺵ ﻋﻨﺪ ﺭﺷﺪﻩ ﻭ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺎﻟﺒﺮﺹ ﺍﻟﺎﻧﻜﻞ ﻭ ﺯﺍﻫﻲ ﺩﺭ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺧﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﻭﺩﻩ: [ ﺻﻔﺤﻪ 57] ﺫﺍﻙ ﺍﻟﺬﻱ ﺍﺳﺘﻮﺣﺶ ﻣﻨﻪ ﺍﻧﺲ ﺍﻥ ﻳﺸﻬﺪ ﺍﻟﺤﻖ ﻓﺸﺎﻫﺪ ﺍﻟﺒﺮﺹ ﺍﺫ ﻗﺎﻝ ﻣﻦ ﻳﺸﻬﺪ ﺑﺎﻟﻐﺪﻳﺮ ﻟﻲ؟ ﻓﺒﺎﺩﺭ ﺍﻟﺴﺎﻣﻊ ﻭ ﻫﻮ ﻗﺪ ﻧﻜﺺﻓﻘﺎﻝ ﺍﻧﺴﻴﺖ: ﻓﻘﺎﻝ: ﻛﺎﺫﺏ ﺳﻮﻑ ﺗﺮﻱ ﻣﺎ ﻟﺎ ﺗﻮﺍﺭﻳﻪ ﺍﻟﻘﻤﺺ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﺠﻤﻠﻲ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺍﺟﻤﺎﻟﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺗﻔﺼﻴﻞ ﺭﺍ ﺷﺎﻣﻞ ﺍﺳﺖ، ﺧﻮﺍﺭﺯﻣﻲ ﺑﺎ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺣﺎﻓﻆ ﺍﺑﻦ ﻣﺮﺩﻭﻳﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻗﺐ ﺧﻮﺩ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺯ ﺯﺍﺫﺍﻥ ﺍﺑﻲ ﻋﻤﺮﻭ ﻛﻪ: ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺭﺣﺒﻪ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻱ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺣﺪﻳﺜﻲ ﭘﺮﺳﺶ ﻛﺮﺩ؟ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻧﻤﻮﺩ، ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻛﺮﺩﻱ؟ ﮔﻔﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻧﻜﺮﺩﻡ، ﭘﺲ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﻴﺨﻮﺍﻫﻢ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﺗﻜﺬﻳﺐ ﻛﺮﺩﻱ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻛﻮﺭ ﻛﻨﺪ، ﮔﻔﺖ ﺑﺨﻮﺍﻩ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﻔﺮﻳﻦ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺁﻧﻤﺮﺩ ﺍﺯ ﺭﺣﺒﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﻧﺎﺑﻴﻨﺎ ﺵ! ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺟﻪ ﭘﺎﺭﺳﺎ ﺩﺭ " ﻓﺼﻞ ﺍﻟﺨﻄﺎﺏ " ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺴﺘﻐﻔﺮﻱ ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﻮﺭ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺮﺣﻤﻦ ﺟﺎﻣﻲ ﺍﺯ ﻣﺴﺘﻐﻔﺮﻱ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ، ﻭ ﺍﺑﻦ ﺣﺠﺮ ﺩﺭ " ﺻﻮﺍﻋﻖ " ﺻﻔﺤﻪ 77 ﺁﻧﺮﺍ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻛﺮﺍﻣﺎﺕ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﻭ ﻭﺻﺎﺑﻲ ﺩﺭ ﻣﺤﻜﻲ " ﺍﻟﺎﻛﺘﻔﺎﺀ " ﺍﺯ ﺯﺍﺫﺍﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺣﺎﻓﻆ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻠﺎﺋﻲ ﺩﺭ " ﺳﻴﺮﻩ " ﺍﻭ ﻭ ﺟﻤﻊ ﺩﻳﮕﺮ (ﺍﺯ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﺣﺪﻳﺚ) ﺁﻧﺮﺍ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ✔️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🌳شجره آشوب« قسمت صد و بیست و دوم» 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻علت قبول پیشنهاد امام از سوی اشعث را می توان موارد زیر برشمرد: 🔻 اتمام حجت بر اشعث و سایر افرادی که بر پذیرش حکمیت اصرار داشتند تا بعدا خودشان متوجه شوند که معاویه و بنی امیه به هیچ عهد و پیمانی پایبند نیستند. امام از این طریق، اقدام تبلیغاتی بزرگی انجام داد و ماهیت بنی امیه بعدها در اثر این اقدام امام افشا شد؛ همانگونه که خوارج نیز بعدها به اشتباه خود پی بردند. 🔻 اشعث، رییس قبیله کنده پیش از اسلام و بعد از آن بود و دارای نیرو و قوت بسیاری بود. اگر حضرت چنین موضوعی را از سوی او قبول نمی کرد، اشعث یاران خود را کنار می کشید و آنگاه امام با سایر اصحاب، نمی توانست حریف سپاه شام شود که همه آن ها تابع معاویه بودند. همانطور که در تاریخ آمده است به دلیل بروز اختلافاتی که امام در عزل اشعث از ریاست کنده در جنگ صفین داشت، امام ناچار شد فرماندهی جناح راست را به او بدهد. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🤲دعای روز بیست و پنجم ماه مبارک رمضان @Nahjolbalaghe2

تلاوت جزء بیست‌و‌پنجم قرآن کریم @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْزُونٍ و زمین را گستردیم. و در آن کوههاى استوارى قرار دادیم. و از هر گیاه موزون، در آن رویاندیم.(حجر/۱۹) * وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ و براى شما انواع وسایل زندگى در آن قرار دادیم. همچنین براى کسانى که شما نمى توانید به آنها روزى دهید. (حجر/۲۰) * وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ و هیچ چیز نیست، مگر آنکه خزاین آن نزد ماست. ولى ما جز به اندازه معیّنى آن رانازل نمى کنیم. (حجر/۲۱) @Nahjolbalaghe2