📝 شرح و تفسیر خطبه ۹۱ بخش اول 🌧جود و بخشش بى انتهاى خداوند: همان گونه که در مقدّمه خطبه آمد، انگیزه ایراد این خطبه از سوى امام(علیه السلام) این بود که شخصى از آن حضرت، توصیف خداوند را خواست; توصیفى که به منزله عیان و مشاهده باشد و از آنجا که این سخن، بوى اعتقاد به جسمیّت خداوند، یا لااقلّ داشتن اوصاف ممکنات مى دهد، امام، سخت خشمگین شد و چهره اش دگرگون گشت و براى اصلاح این گونه طرز فکرها و هدایت به صراط مستقیم در اوصاف الهى، این خطبه را ایراد فرمود. به همین دلیل، خطبه از دقیق ترین اوصاف پروردگار - که بیانگر جدایى او از اوصاف همه مخلوقات و تفاوت او با آنهاست - آغاز شده است. نخست مى فرماید: «حمد و ستایش مخصوص خداوندى است که بازداشتن و امساک، چیزى بر دارایى او نمى افزاید، و سخاوت و بخشش، او را فقیر نمى سازد». (اَلْحَمْدُللهِ الَّذی لایَفِرُهُ(1) الْمَنْعُ وَ الْجُمُودُ، وَ لاَیُکْدِیهِ(2) الإِعْطَاءُ وَ الْجُودُ). سپس به دلیل آن پرداخته، مى فرماید: «چون هر بخشنده اى غیر از او، داراییش نقصان مى یابد و هر کس جز او، دست از عطا و بخشش باز دارد، مذموم شمرده مى شود». (إذ کُلُّ مُعْط مُنْتَقِصٌ سِوَاهُ، وَ کُلُّ مَانِع مَذْمُومٌْ مَاخَلاَهُ). مى دانیم یکى از ارکان اصلى معرفت صفات پروردگار این است که بدانیم او وجودى است از هر نظر بى نهایت و هیچ گونه محدودیتى در ذات و صفات او نیست; بدیهى است که نامحدود، هر چه از او بر دارند، باز هم نامحدود است; یعنى کاستى در آن راه نمى یابد. به این ترتیب، اگر به هر انسانى به اندازه این جهان مادّه ببخشد، باز هم کمترین کاستى در خزاینِ نعمت هاى او پدید نمى آید. و نیز به همین دلیل اگر چیزى را از کسى باز دارد، به یقین جاى نکوهش نیست; چون در ذات بى نهایت، بخل تصوّر نمى شود! حتماً دلیل و حکمتى داشته است. به تعبیر دیگر: بخشش و منع او بر حسب لیاقت ها و استعدادها و شایستگى هاست و از این رو، جایى براى گفتگو و چون و چرا باقى نمى ماند. در حدیث قدسى مى خوانیم: «یا عِبَادِی! لَوْ أَنَّ أَوَّلَکُمْ و آخِرَکُمْ وَ اِنْسَکُمْ وَ جِنَّکُمْ، قَامُوا فِی صَعِید وَاحِد، فَسَأَلوُنِی فَأَعْطَیْتُ کُلَّ إنْسان مَسْأَلَتَهُ ما نَقَصَ ذلِکَ مِمّا عِنْدِی شَیْئاً إِلاَّ کَما یَنْقُصُ الْمَخِیطُ إذَا دَخَلَ الْبَحْرُ; اى بندگان من! اگر اوّلین و آخرین شما، انسانها و پریان، همه در میدان وسیعى بایستند و از من تقاضاى (زیادى) کنند و به هر کس آنچه بخواهد بدهم، همه اینها چیزى از خزاین من کم نمى کند، مگر به آن مقدار که سوزن را وارد دریا کنند و بیرون آورند; (بدیهى است چیزى از آب دریا بر سوزن نمى ماند جز رطوبت فوق العاده ناچیز، و این مثالى است براى کمترین نقصان در برابر بزرگترین منبع; و در واقع حتّى از این هم کمتر است. یا به تعبیر بهتر: هیچ کاستى در خزاین نامتناهى او پیدا نمى شود)»(3) و در حدیث قدسى دیگر مى خوانیم که خداوند مى فرماید: «إِنَّ مِنْ عِبادِی مَنْ لایُصْلِحُهُ إلاَّ الْفَاقَةُ، وَ لَوْأَغْنَیْتُهُ لأَفْسَدَهُ ذلِکَ; بعضى از بندگان من هستند که صلاح آنها در آن است که نیازمند باشند و اگر آنانرا غنى سازم، فاسد مى شوند».(4) سپس در ادامه این سخن، به اوصاف دیگرى که در ارتباط با همین جود و عطاى الهى است پرداخته، چنین مى فرماید: «اوست بخشنده انواع نعمت ها و افزون کننده درآمدها و بهره ها». (وَ هُوَ الْمَنَّانُ بِفَوائِدِ النِّعَمِ، وَ عَوَائِدِ الْمَزِیدِ وَ الْقِسَمِ). ✔️پی نوشت: 3. سوره انعام، آيه 103. 4. برگرفته از آيه 55 سوره بقره و 143 سوره اعراف. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ✍امام علی علیه السلام: هیچ گنهکاری را ناامید نکن، چه بسا گنهکاری که عاقبت به خیر شده، و چه بسیار خوش کرداری که در پایان عمر جهنمی شده است. @Nahjolbalaghe2

#موعظه ☀️ عالم تر شوید خدا در آیه ۹ سوره زمر می فرماید «هل یستوی الذین یعلمون والذین لایعلمون» آیا آنان که اهل علم و دانشند با مردم جاهل نادان یکسانند؟ 🎙 استاد انصاریان @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: دویست و چهل و دو 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺍﻳﻦ ﻟﻔﻆ (ﻧﺼﺐ) ﻣﺎ ﺭﺍ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﻴﺴﺎﺯﺩ ﺑﺎﻳﺠﺎﺩ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺁﻧﺮﻭﺯ (ﻏﺪﻳﺮﺧﻢ) ﻛﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻧﺮﻭﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻣﺤﺒﺖ ﻭ ﻧﺼﺮﺕ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﻫﻤﻪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺮ ﻓﺮﺩﻱ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺴﻠﻤﻴﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﻮﺩﻩ، ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺧﺎﺹ (ﺍﻭﻟﻮﻳﺖ) ﺍﺯ ﻛﻠﻤﻪ ﻧﺼﺐ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﻱ ﺷﺎﻳﻊ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭﻱ ﺣﻜﻮﻣﺘﻬﺎ ﻭ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﻭﻟﺎﻳﺎﺕ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻧﻴﺴﺖ ﭼﻪ، (ﻣﺜﻠﺎ) ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻴﺸﻮﺩ: ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ، ﺯﻳﺪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻓﻠﺎﻥ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻭ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﻭﺍﻟﻲ ﻧﺼﺐ ﻛﺮﺩ، ﻭ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻮﺭﺩﻱ (ﺍﺯ ﻛﻠﻤﻪ ﻧﺼﺐ) ﻧﻤﻴﺘﻮﺍﻥ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ: ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﺭﻋﻴﺖ ﺑﻮﺩﻥ ﻳﺎ ﻣﺤﺐ، ﻳﺎ ﻧﺎﺻﺮ، ﻳﺎ ﻣﺤﺒﻮﺏ، ﻳﺎ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﻧﺼﺐ ﻧﻤﻮﺩ- ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﺴﺎﻭﻱ ﺑﺎ ﺁﻧﻤﻌﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻓﺮﺍﺩ ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻛﻪ ﺯﻳﺮ ﺳﻴﻄﺮﻩ ﻭ ﺍﻣﺮ ﺁﻥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﻨﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﺍﺳﺖ. ﻣﻀﺎﻓﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﻳﻦ ﻟﻔﻆ (ﻧﺼﺐ) ﺩﺭ ﻃﺮﻕ ﻣﺘﻌﺪﺩﻩ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﻘﺮﻭﻥ ﺑﻠﻔﻆ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﺫﻛﺮ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻥ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪﻩ ﻛﻪ: ﻧﺼﺐ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺩﻡ- ﻳﺎ- ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻣﺖ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﻫﻤﺎﻥ ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ ﻣﻄﻠﻘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﺍﻣﺖ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻠﺎﺯﻡ ﺑﺎ ﺍﻭﻟﻮﻳﺘﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺪﻋﻲ ﻭ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻣﺎ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻌﻨﻲ ﻣﻮﻟﻲ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﺍﺯ ﻟﻔﻆ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺹ 98 ﺝ 1 ﻭ ﺹ 93 ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺠﻠﺪ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﺪ: ﭼﻮﻧﻜﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻣﺮ ﺷﺪ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻣﻴﻜﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻗﺎﺋﻢ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺳﺨﻦ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺹ 12 ﺝ 1 ﮔﺬﺷﺖ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺍﺩ ﻣﺎ ﺍﺳﺖ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ: ﺧﺪﺍﻱ ﻋﺰ ﻭ ﺟﻞ ﺍﻣﺮ ﻛﺮﺩﻩ ﻛﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﻭ ﭘﻴﺸﻮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﻨﺼﻮﺏ ﻧﻤﺎﻳﻢ، ﻭ ﺁﻧﻜﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻭﺻﻲ ﻣﻦ ﻭ ﺧﻠﻴﻔﻪ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻧﻜﺴﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻱ ﻋﺰ ﻭ ﺟﻞ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ ﻃﺎﻋﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭﺍﺟﺐ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﻭ ﻃﺎﻋﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﻤﺪﻭﺵ ﻃﺎﻋﺖ ﻣﻦ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﻣﺮ ﺑﻮﻟﺎﻳﺖ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ. ﻭ ﺳﺨﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺹ 90 ﮔﺬﺷﺖ ﻛﻪ: ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺘﺤﻘﻴﻖ ﻧﺼﺐ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺍﻭ (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﻭﻟﻲ ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﻭ ﻭﺍﺟﺐ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻃﺎﻋﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻫﺮ ﻛﺲ، ﺣﻜﻢ ﺍﻭ ﻧﺎﻓﺬ ﻭ ﺳﺨﻦ ﺍﻭ ﻣﻄﺎﻉ ﺍﺳﺖ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَلَئِن شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَيْنَا وَكِيلًا و اگر بخواهیم، آنچه را بر تو وحى فرستاده ایم، از یادت مى بریم. سپس کسى را نمى یابى که در برابر ما، از تو دفاع کند. (اسراء/۸۶) *** إِلَّا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّ فَضْلَهُ كَانَ عَلَيْكَ كَبِيرًا مگر رحمتى از سوى پروردگارت (شامل حالت گردد)، که فضل پروردگارت بر تو بزرگ بوده است. (اسراء/۸۷) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه اسراء آیه های ۸۶ و ۸۷ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی 🌧آنچه دارى از برکت رحمت او است! در آیات گذشته سخن از قرآن بود، دو آیه مورد بحث، نیز در همین زمینه سخن مى گوید. نخست، مى فرماید: ما اگر بخواهیم، آنچه را بر تو وحى فرستاده ایم از تو مى گیریم (وَ لَئِنْ شِئْنا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِی أَوْحَیْنا إِلَیْکَ). سپس کسى را نمى یابى که از تو دفاع کند و آن را از ما باز پس گیرد (ثُمَّ لاتَجِدُ لَکَ بِهِ عَلَیْنا وَکِیلاً). پس این مائیم که: این علوم را به تو بخشیده ایم تا رهبر و هادى مردم باشى، و این مائیم که: هر گاه صلاح بدانیم از تو باز پس مى گیریم، و هیچ کس را در این رابطه دخل و تصرفى نیست!. در پیوند این آیات، با آیه قبل، علاوه، بر آنچه گفته شد، این احتمال نیز وجود دارد که: در آخرین جمله بحث گذشته خواندیم تنها بهره اندکى از علم و دانش به شما داده شده است . و در آیات مورد بحث، مى خوانیم: خداوند حتى بهره اى را که از علم و دانش به پیامبرش داده است مى تواند باز پس گیرد، پس همه چیز شما حتى علم و آگاهیتان از سوى او است. * * * آیه بعد که به صورت استثناء آمده است، مى گوید: اگر ما این علم و دانش را از تو نمى گیریم رحمت پروردگار تو است (إِلاّ رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ). رحمتى است براى هدایت و نجات خودت، رحمتى است براى هدایت و نجات جهان بشریت، و این رحمت در واقع دنباله همان رحمت آفرینش است. آن خدائى که به مقتضاى رحمت عام و خاصش، انسان ها را آفرید و لباس هستى که برترین لباس تکامل است، در اندامشان پوشانید، همان خدا براى پیمودن این راه، به مقتضاى رحمتش، به آنها کمک مى کند، رهبرانى آگاه و معصوم، خستگى ناپذیر و دلسوز، مهربان و پر استقامت براى هدایتشان مبعوث مى نماید، همین رحمت است که ایجاب مى کند، هرگز روى زمین از حجت الهى خالى نماند. و در پایان آیه، به عنوان تأکید، یا به عنوان بیان دلیل، بر جمله سابق مى گوید: فضل پروردگار بر تو بزرگ بوده است (إِنَّ فَضْلَهُ کانَ عَلَیْکَ کَبِیراً). وجود زمینه این فضل در دل تو، که با آب عبادت و تهذیب نفس و جهاد آبیارى شده از یکسو، و نیاز مبرم بندگان به چنین رهبرى از سوى دیگر، ایجاب کرده است که: فضل خدا بر تو فوق العاده زیاد باشد: درهاى علم را به روى تو بگشاید، از اسرار هدایت انسان آگاهت سازد، و از خطاها محفوظت دارد، تا الگو و اسوه اى براى همه انسان ها تا پایان جهان باشى. ضمناً، ذکر این نکته نیز لازم است که: جمله استثنائیه فوق، با آنچه در آیه قبل آمده است، ارتباط دارد، و مفهوم مستثنى و مستثنى منه، چنین است: اگر ما بخواهیم مى توانیم این وحى را که بر تو فرستاده ایم بگیریم، ولى چنین نمى کنیم چرا که رحمت الهى شامل حال تو و مردم است .(۱) روشن است: این گونه استثناها دلیل بر این نیست که ممکن است خداوند عملاً روزى این رحمت را از پیامبرش بگیرد، بلکه دلیل بر آن است که، پیامبر(صلى الله علیه وآله) نیز چیزى از خود ندارد، علم و دانش و وحى آسمانى او، همه از ناحیه خدا و بسته به مشیت او است. ✔️پی نوشت: ۱ ـ در حقیقت مفهوم جمله چنین است: وَ لکِنْ لانَشاءُ أَنْ نَذْهَبَ بِالَّذِی أَوْحَیْنا إِلَیْکَ رَحْمَةً مِنْ رَبِّکَ . ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2