#موعظه 🔹 "مبارکه" نامی ارزشمند از نام های #حضرت_فاطمه_سلام_الله علیه مرحوم شیخ صدوق از قول امام صادق (ع) روایت کرده که حضرت فاطمه (س) نزد خداوند نُه اسم دارد. فاطمه، زهرا، صدیقه، مبارکه، راضیه، مرضیه، زکیه، طاهره و ... . هر کدام از این اسامی یقینا تعبیر و تفسیری در خود نهفته دارند که متناسب با شخصیت این بانوی بزرگ انتخاب شده است. 🎙 استاد عالی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: دویست و پنجاه و دو 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ﺍﺣﺎﺩﻳﺜﻲ ﻛﻪ ﻣﻌﺎﻧﻲ ﻣﻮﻟﻲ ﻭ ﻭﻟﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺍﺋﻦ (ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﻛﺮﺩ) ﺑﻪ ﺗﻔﺴﻴﺮﻱ ﻛﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺷﺨﺼﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﻟﻔﻆ (ﻣﺒﺎﺭﻙ) ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ، ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻣﻮﻟﺎﻱ ﻣﺎ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﺑﻴﺎﻥ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ. ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺣﻤﻴﺪ ﻗﺮﺷﻲ ﺩﺭ " ﺷﻤﺲ ﺍﻟﺎﺧﺒﺎﺭ " ﺹ 38 ﺑﻨﻘﻞ ﺍﺯ " ﺳﻠﻮﻩ ﺍﻟﻌﺎﺭﻓﻴﻦ " ﺗﺎﻟﻴﻒ: ﺍﻟﻤﻮﻓﻖ ﺑﺎﻟﻠﻪ، ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﺍﺳﻤﻌﻴﻞ ﺟﺮﺟﺎﻧﻲ ﭘﺪﺭ- ﺍﻟﻤﺮﺷﺪ ﺑﺎﻟﻠﻪ- ﺑﺎﺳﻨﺎﺩﺵ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ: ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ: " ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ " ﺳﻮﺍﻝ ﺷﺪ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺧﺪﺍ، ﻣﻮﻟﺎﻱ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ، ﺍﻭﻟﻲ (ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮ) ﺍﺳﺖ ﺑﻤﻦ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ، ﺍﻣﺮﻱ (ﻣﻴﻞ ﻭ ﺍﺭﺍﺩﻩ) ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺫﺍﺕ ﻣﻘﺪﺱ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺖ، ﻭ ﻣﻦ ﻣﻮﻟﺎﻱ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﻫﺴﺘﻢ، ﺑﺎﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺍﻭﻟﻲ (ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮ) ﻣﻴﺒﺎﺷﻢ، ﻭ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻦ ﺍﻣﺮ (ﺍﺭﺍﺩﻩ ﻭ ﻣﻴﻠﻲ) ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖ، ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻮﻟﺎﻱ ﺍﻭﻳﻢ، ﺑﺎﻭ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﻭﻟﻲ ﻫﺴﺘﻢ، ﺍﻣﺮ (ﻣﻴﻞ ﻭ ﺍﺭﺍﺩﻩ) ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻦ ﻧﻴﺴﺖ، ﻋﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻱ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ، ﺑﺎﻭ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﻭﻟﻲ (ﺳﺰﺍﻭﺍﺗﺮ) ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﺍﻣﺮﻱ (ﻣﻴﻞ ﻭ ﺍﺭﺍﺩﻩ) ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻭ. ﻭ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 65 ﻫﻤﻴﻦ ﻣﺠﻠﺪ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﺍﺳﺘﺪﻟﺎﻝ ﻭ ﺍﺣﺘﺠﺎﺝ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﺑﺮ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻛﻪ ﺑﺎﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻱ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ، ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻣﻦ ﺷﻨﻴﺪﻡ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺮ ﻣﻨﺒﺮ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺭﻭﺑﺮﻭﻱ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﺳﻠﻤﻪ، ﻭ ﺍﺳﺎﻣﻪ ﺑﻦ ﺯﻳﺪ، ﻭ ﺳﻌﺪ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻭﻗﺎﺹ، ﻭ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻲ، ﻭ ﺍﺑﻮﺫﺭ، ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺩ، ﻭ ﺯﺑﻴﺮ ﺑﻦ ﻋﻮﺍﻡ ﻧﻴﺰ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻛﻪ ﻣﻴﻔﺮﻣﻮﺩ: ﺁﻳﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺍﻭﻟﻲ (ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮ) ﻧﻴﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ؟ ﮔﻔﺘﻴﻢ: ﺑﻠﻲ ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﻳﺎ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﻦ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ ﺷﻤﺎ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ؟ ﮔﻔﺘﻴﻢ: ﺑﻠﻲ ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ. ﻓﺮﻣﻮﺩ: " ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ، ﺍﻭﻟﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻔﺴﻪ " ﻭ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﺸﺎﻧﻪ ﻋﻠﻲ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ، ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﺪﺍﺭ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺶ ﺭﺍ، ﺍﻱ ﻣﺮﺩﻡ، ﻣﻦ ﺑﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺍﻭﻟﻲ (ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮ) ﻫﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺁﻧﻬﺎ، ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻦ ﺍﻣﺮﻱ (ﻣﻴﻞ ﻭ ﺍﺭﺍﺩﻩ) ﻧﻴﺴﺖ، ﻭ ﻋﻠﻲ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺍﻭﻟﻲ (ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮ) ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺁﻧﻬﺎ، ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻭ ﺍﻣﺮﻱ (ﻣﻴﻞ ﻭ ﺍﺭﺍﺩﻩ) ﻧﻴﺴﺖ. ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﮔﻔﺖ: ﻭ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻣﺎ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺘﺤﻘﻴﻖ ﺑﺮﺗﺮﻳﻦ ﻭ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮﺧﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻏﻴﺮ ﺁﻧﻤﻮﺭﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻣﺘﺶ ﻧﺼﺐ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺑﺴﺒﺐ ﺍﻭ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﺠﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﻣﺮ ﺑﺎﻃﺎﻋﺖ ﺍﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻭ (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻨﺎﺏ ﺑﻤﻨﺰﻟﻪ ﻫﺎﺭﻭﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﻮﺳﻲ، ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺍﻭ ﻭﻟﻲ ﻫﺮ ﻣﻮﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ، ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﻭ (ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ) ﻭﻟﻲ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﻋﻠﻲ ﻧﻴﺰ ﻭﻟﻲ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﻭ ﺍﻭﻟﻲ ﺑﺎﻭ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﻋﻠﻲ ﻧﻴﺰ ﺍﻭﻟﻲ ﺑﺎﻭ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﻭ ﺟﺎﻧﺸﻴﻦ ﻭ ﻭﺻﻲ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ... ﺗﺎ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﺰﺑﻮﺭ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ذَٰلِكَ جَزَاؤُهُم بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا وَقَالُوا أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا این کیفر آنهاست، بخاطر این که نسبت به آیات ما کافر شدند و گفتند: «آیا هنگامى که ما استخوانهاى پوسیده و خاکهاى پراکنده اى شدیم، آیا بار دیگر آفرینش تازه اى خواهیم یافت؟!» (اسراء/۹۸) * ۞ أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَجَعَلَ لَهُمْ أَجَلًا لَّا رَيْبَ فِيهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إِلَّا كُفُورًا آیا نمى دانند خدایى که آسمانها و زمین را آفریده، قادر است مثل آنان را بیافریند (و به زندگى جدید بازشان گرداند)؟! و براى آنان سرآمدى قطعى ـ که شکى در آن نیست ـ قرار داده . امّا ستمکاران، جز کفر و انکار را ابا داشتند. (اسراء/۹۹) * قُل لَّوْ أَنتُمْ تَمْلِكُونَ خَزَائِنَ رَحْمَةِ رَبِّي إِذًا لَّأَمْسَكْتُمْ خَشْيَةَ الْإِنفَاقِ ۚ وَكَانَ الْإِنسَانُ قَتُورًا بگو: «اگر شما مالک خزاین رحمت پروردگار من بودید. در آن صورت، (بخاطر تنگ نظرى) امساک مى کردید، مبادا انفاق، مایه تنگدستى شما شود» و انسان تنگ نظر است. (اسراء/۱۰۰) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه اسراء آیه های ۹۸ تا ۱۰۰ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی در آیات گذشته دیدیم: چگونه سرنوشت شومى در جهان دیگر در انتظار مجرمان است. سرنوشتى که: هر انسان عاقلى را در اندیشه فرو مى برد، آیات مورد بحث، علت این موضوع را به بیان دیگر تشریح مى کند. نخست مى گوید: این کیفر آنها است به خاطر این که آیات ما را انکار کرده، گفتند: آیا هنگامى که ما تبدیل به استخوان هاى پوسیده، و خاک هاى پراکنده مى شویم، آیا بار دیگر آفرینش تازه اى خواهیم یافت ؟ (ذلِکَ جَزاؤُهُمْ بِأَنَّهُمْ کَفَرُوا بِآیاتِنا وَ قالُوا أَ إِذا کُنّا عِظاماً وَ رُفاتاً أَ إِنّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقاً جَدِیداً). رُفات چنان که راغب در مفردات مى گوید: به معنى چیزى است که مى شکند، قطعه، قطعه و پراکنده مى گردد مانند کاه و امثال آن، ناگفته پیداست: انسان در زیر خاک، نخست تبدیل به استخوان هاى پوسیده مى شود، سپس تبدیل به خاک مى گردد و این ذرات خاک نیز از هم متلاشى و پراکنده مى گردند. * * * قرآن بلافاصله، از این گفتار آنها که مسأله معاد جسمانى را با تعجب مى نگریستند و یا آن را غیر ممکن مى پنداشتند، با بیان روشنى پاسخ داده، مى گوید: آیا آنها ندیدند خدائى که آسمان ها و زمین را آفریده قادر است مثل آنها را بیافریند ؟ (أَ وَ لَمْ یَرَوْا أَنَّ اللّهَ الَّذِی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الاْ َرْضَ قادِرٌ عَلى أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ). آنها نباید عجله کنند، این رستاخیز و قیامت، اگر چه دیر آید سرانجام مى آید خداوند براى آنها سرآمدى قطعى قرار داده است، و تا زمان موعود فرا نرسد قیامت بر پا نخواهد شد (وَ جَعَلَ لَهُمْ أَجَلاً لارَیْبَ فِیهِ). اما این ظالمان و ستمگران، با شنیدن این آیات نیز، به همان راه انحرافى خود ادامه مى دهند و جز راه کفر و انکار نمى پویند (فَأَبَى الظّالِمُونَ إِلاّ کُفُوراً). * * * و از آنجا که آنها اصرار داشتند: پیامبر نباید از جنس بشر باشد، گوئى یک نوع حسادت و بخل مانع از این مى شد که باور کنند: ممکن است خدا این موهبت را به انسانى بدهد. لذا در آخرین آیه مورد بحث مى فرماید: به آنها بگو اگر شما مالک خزائن رحمت پروردگار من بودید، مسلماً به خاطر تنگ نظرى امساک مى کردید، مبادا انفاق مایه فقر و تنگدستى شما شود (قُلْ لَوْ أَنْتُمْ تَمْلِکُونَ خَزائِنَ رَحْمَةِ رَبِّی إِذاً لاَ َمْسَکْتُمْ خَشْیَةَ الاِْنْفاقِ). و انسان طبعاً موجود بخیلى است (وَ کانَ الاْ ِنْسانُ قَتُوراً). قَتُور از ماده قتر (بر وزن قتل) به معنى امساک در خرج کردن است. و از آنجا که قتور صیغه مبالغه است، معنى شدت امساک و تنگ نظرى را مى رساند. * * * نکته ها: ۱ ـ معاد جسمانى آیات فوق، از روشن ترین آیات مربوط به اثبات معاد جسمانى است; زیرا تعجب مشرکان از این بود که: چگونه ممکن است خداوند استخوان هاى پوسیده و خاک شده را بار دیگر به لباس حیات و زندگى بیاراید! پاسخ قرآن نیز در همین رابطه است مى گوید: خداوندى که آسمان ها و زمین را آفرید، چنین قدرتى را دارد که اجزاى پراکنده انسان را جمع آورى کرده، حیات نوین ببخشد. معلوم نیست با این آیات روشن، و آیات فراوان دیگرى همانند آن، چگونه بعضى ادعاى اسلام دارند، در عین حال، معاد را منحصراً روحانى مى دانند؟! ضمناً، استدلال به عمومیت قدرت خداوند در اثبات مسأله معاد یکى از دلائلى است که قرآن کراراً روى آن تکیه کرده است، از جمله در آخر سوره یس که چند دلیل براى اثبات معاد جسمانى بیان شده، یکى از آنها همین مسأله عمومیت قدرت خدا است. * * * ۲ ـ کدام آیات در این که: منظور از این آیات در جمله کَفَرُوا بِآیاتِنا ، آیات توحید است، یا دلائل نبوت، و یا آیات مربوط به معاد، احتمالات متعددى وجود دارد. ولى با توجه به این که: این جمله در ضمن بحث معاد واقع شده، به نظر مى رسد: اشاره به آیات معاد باشد، و در حقیقت مقدمه اى است براى پاسخگوئى به منکران معاد. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۹۱ بخش دوم ✅ ببین خداوند چگونه خود را معرفی کرده ببين خداوند چگونه خود را معرّفى کرده: در اين بخش از خطبه، امام(عليه السلام) به يک قاعده کلّى و يک اصل مهم و جاودانى در فهم صفات خداوند اشاره فرموده، که اگر همه مطابق آن حرکت کنند، اختلافات مربوط به صفات خداوند برطرف خواهد شد; مى فرمايد: «اى کسى که از صفات خدا سؤال کردى! درست بنگر، آنچه را قرآن از صفات او بيان کرده از آن پيروى کن، و از نور هدايتش روشنايى بگير، و آنچه را شيطان، فرا گرفتنش را به تو تکليف مى کند از امورى که در کتاب خدا بر تو واجب نشده و اثرى از آن در سنّت پيامبر(صلى الله عليه وآله) و ائمّه هُدى نيامده است، علمش را به خداوند واگذار، که اين نهايت حقّ خدا بر تو است!» (فَانْظُرْ أَيُّهَا السَّائِل! فَمَا دَلَّکَ الْقُرْآنُ عَلَيْهِ مِنْ صِفَتِهِ فَأئْتَمَّ بِهِ، وَاسْتَضِىءْ بِنُورِ هِدَايَتِهِ، وَ مَا کَلَّفکَ الشَّيْطَانُ عِلْمَهُ مِمَّا لَيْسَ فِي الْکِتَابِ عَلَيْکَ فَرْضُهُ، وَ لاَ فِي سُنَّةِ النَّبِىِّ(صلى الله عليه وآله) وَ أَئِمَّةِ الْهُدى أَثَرُهُ; فَکِلْ عِلْمَهُ إِلَى اللهِ سُبْحَانَهُ، فَإنَّ ذلِکَ مُنْتَهى حَقِّ اللهِ عَلَيْکَ) در واقع، امام(عليه السلام) وظيفه همگان را در برابر معرفت صفات خدا روشن ساخته و آن اينکه بايد صفات او را در پرتو هدايت هاى قرآن و سنّت پيامبر(صلى الله عليه وآله) و ائمّه معصومين(عليهم السلام) فرا گرفت و استبداد به رأى و تکيه بر افکار محدود انسانى در خصوص اين مسأله به هيچ وجه مجاز نيست و جزو وسوسه هاى شيطانى محسوب مى شود; چرا؟ زيرا از يک سو، صفات خدا، مانند ذاتش نامحدود است و افکار انسان ها همواره محدود است و از سوى ديگر، آشنايى انسانها و سروکارشان هميشه با مخلوقات است و هنگامى که به سراغ صفات خدا مى روند خطر سقوط در پرتگاه تشبيه - تشبيه او به مخلوقات و صفات آنها - وجود دارد و به همين دليل بسيارى از کسانى که اين اصل اساسى (رجوع به قرآن و وحى و کلمات معصومين(عليهم السلام)) را فراموش کرده اند، غالباً گرفتار انحرافات سختى شده و براى خدا صفات مخلوقين قائل شده اند. و از سوى ديگر، همان گونه که قرآن مى گويد: «هيچ چيز همانند خدا نيست» (لَيْسَ کَمِثْلِهِ شَىءٌ)(1) و همان گونه که در جاى ديگر فرموده: «انسان ها احاطه علمى به او پيدا نمى کنند» (وَ لاَيُحِيطُونَ بِهِ عِلْماً)(2) با اين حال، چه کسى مى تواند جرأت کند که با اين فکر قاصر بشرى، به سراغ معرفت کنه ذات و صفات او برود، جز اين که به معرفت اجمالى قناعت نمايد و آن را هم از مبدء وحى و عصمت بگيرد، که خطايى در آن راه ندارد. خداوند خودش بايد خود را معرّفى کند و اولياءالله - که به مبدأ وحى ارتباط دارند - بايد پرده از راز صفات او بردارند; آن هم به آن مقدار که استعداد بشر توان آن را دارد. ✔️پی نوشت: 1. سوره شورى، آيه 11. 2. سوره طه، آيه 110. 3. به گفته «ابن ابى الحديد ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2