📝تفسیر سوره مبارکه اسراء آیه های ۱۰۵ تا ۱۰۹ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️۲ ـ منظور از الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ ، جمعى از دانشمندان یهود و نصارى است که پس از شنیدن آیات قرآن، و مشاهده نشانه هائى که در تورات و انجیل خوانده بودند، ایمان آوردند، در صف مؤمنان راستین قرار گرفتند، و جزء دانشمندان اسلام شدند. در آیات دیگرى از قرآن نیز، اشاره به این موضوع شده است، مانند: لَیْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ یَتْلُونَ آیاتِ اللّهِ آناءَ اللَّیْلِ وَ هُمْ یَسْجُدُونَ: همه آنها یکسان نیستند، از اهل کتاب جمعیتى هستند که: قیام (به حق و ایمان) مى کنند، و پیوسته در اوقات شب، آیات خدا را مى خوانند و سجده مى کنند .(۵) ۳ ـ یَخِرُّونَ یعنى بى اختیار به زمین مى افتند، به کار بردن این تعبیر، به جاى یَسْجدُون (سجده مى کنند) اشاره به نکته لطیفى دارد، و آن این که: آگاهان بیداردل، به هنگام شنیدن آیات قرآن، آن چنان مجذوب و شیفته سخنان الهى مى شوند که: بى اختیار به سجده مى افتند و دل و جان را در راه آن از دست مى دهند.(۶) ۴ ـ أَذْقان جمع ذقن به معنى چانه است، و مى دانیم به هنگام سجده کردن، کسى چانه بر زمین نمى گذارد، اما تعبیر آیه، اشاره به این است که آنها با تمام صورت در پیشگاه خدا بر زمین مى افتند، حتى چانه آنها که آخرین عضوى است که به هنگام سجده ممکن است به زمین برسد، در پیشگاه با عظمتش بر زمین قرار مى گیرد. بعضى از مفسران، این احتمال را نیز داده اند که: در سجده معمولى انسان نخست پیشانى بر خاک مى نهد، ولى کسى که همچون مدهوشان بر خاک مى افتد، اول چانه او بر زمین قرار مى گیرد، به کار بردن این تعبیر، در آیه تأکیدى است بر معنى یَخِرُّونَ .(۷) * * * آیه بعد، گفتارشان را به هنگامى که به سجده مى افتند بازگو مى کند، مى فرماید: آنها مى گویند پاک و منزه است پروردگار ما! مسلماً وعده هاى پروردگارمان انجام شدنى است (وَ یَقُولُونَ سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولاً).(۸) آنها با این سخن، نهایت ایمان و اعتماد خود را به ربوبیت پروردگار، و صفات پاک او، و هم به وعده هائى که داده است، اظهار مى دارند، سخنى که در آن، هم ایمان به توحید و صفات حق و عدالت او درج است و هم نبوت پیامبر(صلى الله علیه وآله) و معاد، و به این ترتیب، اصول دین را در یک جمله جمع مى کنند. * * * باز براى تأکید بیشتر، در تأثیر آن، آیات الهى و این سجده عاشقانه در آیه بعد مى گوید: آنها با تمام صورت بر خاک مى افتند، اشکشان جارى مى شود، و خشوعشان در برابر پروردگار، افزون مى گردد (وَ یَخِرُّونَ لِلاْ َذْقانِ یَبْکُونَ وَ یَزِیدُهُمْ خُشُوعاً). تکرار جمله یَخِرُّونَ لِلاْ َذْقانِ ، هم دلیل بر تأکید است، هم استمرار. همچنین استفاده از فعل مضارع یَبْکُونَ دلیل بر ادامه گریه هاى عاشقانه آنها است. و نیز به کار بردن فعل مضارع در یَزِیدُهُمْ خُشُوعاً (خشوع آنها افزون مى شود) دلیل دیگرى بر این است که: هرگز در یک حال متوقف نمى مانند و همیشه به سوى قلّه تکامل پیش مى روند، و هر زمان خشوع آنها افزون مى گردد (خشوع، حالت تواضع و ادب جسمى و روحى است که انسان در مقابل شخص و یا حقیقتى داشته باشد). * * * نکته ها: ۱ ـ برنامه ریزى براى تعلیم و تربیت یکى از درس هاى مهم که آیات فوق به ما مى آموزد، لزوم برنامه ریزى براى هر گونه انقلاب فرهنگى، فکرى و اجتماعى، و هر گونه برنامه تربیتى است; چرا که اگر چنین برنامه اى تنظیم نگردد، و در مقاطع مختلف هر کدام به موقع خود پیاده نشود، شکست قطعى است، حتى قرآن مجید، یکجا بر پیامبر(صلى الله علیه وآله) نازل نشد، هر چند در علم خدا یکجا بود و یک بار در شب قدر مجموعاً بر پیامبر(صلى الله علیه وآله)عرضه شد، اما نزول اجرائى آن در طول ۲۳ سال در مقطع هاى مختلف زمانى و با برنامه ریزى دقیق بود. جائى که خدا با آن قدرت و علم بى پایانش، چنین کند، تکلیف انسان ها روشن است. اصولاً ـ این یک قانون و سنت الهى است که نه تنها در عالم تشریع بلکه در عالم تکوین نیز عینیت دارد، هرگز شنیده اید: کودکى از مادر یک شبه متولد شود ؟ و یا میوه اى بر درخت یک ساعته شیرین و رسیده گردد؟ ✍پی نوشت: ۵ ـ آل عمران، آیه ۱۱۳. ۶ ـ راغب در کتاب مفردات مى گوید: یَخِرُّونَ در اصل از ماده خریر است که: به معنى صداى آب و مانند آن است که: از بلندى به زیر مى افتد. به کار بردن این تعبیر، در مورد سجده کنندگان نشانه آن است که: آنان در برابر پروردگار به زمین مى افتند در حالى که صدایشان به تسبیح بلند است. ۷ ـ تفسیر روح المعانى ، جلد ۱۵، صفحه ۱۷۵. ۸ ـ إِنْ در جمله إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا شرطیه نیست، بلکه تأکیدیه، و مخفّفه از مثقّله است. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️امام على عليه السلام: مَنِ اهتَمَّ برِزقِ غَدٍ لم يُفلِحْ أبَدا كسى كه غم روزى فردا را بخورد، هرگز رستگار نشود غررالحكم حدیث ۹۱۱۳ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🎥 مومن به میل اهلش می خورد و می پوشد 🎙 استاد پناهیان @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: دویست و شصت و یک 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ﻭ ﺍﺑﻮ ﺍﺳﺤﻖ ﺛﻌﻠﺒﻲ ﺩﺭ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺳﻨﺎﺩﺵ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻛﻪ: ﭼﻮﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺭﺍ ﻓﺮﻣﻮﺩ، ﺩﺭ ﺍﻗﻄﺎﺭ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻠﺎﺩ ﻭ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺷﺎﻳﻊ ﮔﺸﺖ.. (ﺳﭙﺲ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻳﻪ: " ﺳﺌﻞ ﺳﺎﺋﻞ... " ﺫﻛﺮ ﺷﺪ، ﺑﻴﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻩ) ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﺍﻣﺎ ﻗﻮﻝ ﺍﻭ (ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ): " ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ.. " ﻋﻠﻤﺎﺀ ﻋﺮﺑﻴﺖ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﻟﻔﻆ ﻣﻮﻟﻲ ﺑﻤﻌﺎﻧﻲ ﻣﺘﻌﺪﺩﻱ ﺁﻣﺪﻩ، (ﺳﭙﺲ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻧﻲ ﻣﻮﻟﻲ، ﻧﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻌﺪ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﺩﻫﻢ ﺑﻤﻌﻨﺎﻱ ﺍﻭﻟﻲ ﺍﺳﺖ، ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: " ﻓﺎﻟﻴﻮﻡ ﻟﺎ ﻳﻮﺧﺬ ﻣﻨﻜﻢ ﻓﺪﻳﻪ ﻭ ﻟﺎ ﻣﻦ ﺍﻟﺬﻳﻦ ﻛﻔﺮﻭﺍ ﻣﺎﻭﻳﻜﻢ ﺍﻟﻨﺎﺭ، ﻫﻲ ﻣﻮﻟﺎﻛﻢ ". ﺳﭙﺲ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﺎﺑﻄﺎﻝ ﻳﻜﺎﻳﻚ ﻣﻌﺎﻧﻲ ﻣﺬﻛﻮﺭﻩ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﻣﺮﺍﺩ ﺍﺯ (ﻣﻮﻟﻲ) ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﻣﺰﺑﻮﺭ، ﻃﺎﻋﺖ (ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭﻱ) ﻣﺤﻀﻪ ﻭ ﻣﺨﺼﻮﺻﻪ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﻭﺟﻪ ﺩﻫﻢ ﻣﺘﻌﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻥ: " ﺍﻭﻟﻲ " ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻣﻌﻨﺎﻱ (ﻓﺮﻣﺎﻳﺶ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ) ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻴﺸﻮﺩ: ﻫﺮ ﻛﺲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﻭ ﺍﻭﻟﻲ (ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮ) ﻫﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ، ﻋﻠﻲ ﺍﻭﻟﻲ (ﺳﺰﺍﻭﺍﺭﺗﺮ) ﺍﺳﺖ ﺑﺎﻭ.. ﻭ ﺣﺎﻓﻆ، ﺍﺑﻮ ﺍﻟﻔﺮﺝ، ﻳﺤﻴﻲ ﺑﻦ ﺳﻌﻴﺪ ﺛﻘﻔﻲ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﻲ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ (ﺑﻨﺎﻡ- ﻣﺮﺝ ﺍﻟﺒﺤﺮﻳﻦ) ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﻧﻤﻮﺩﻩ. ﭼﻪ ﻧﺎﻣﺒﺮﺩﻩ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ ﺑﺎﺳﻨﺎﺩ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻧﺶ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮔﻮﻳﺪ: ﭘﺲ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺳﺖ ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ: " ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻭﻟﻴﻪ ﻭ ﺍﻭﻟﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻔﺴﻪ ﻓﻌﻠﻲ ﻭﻟﻴﻪ "، ﭘﺲ ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻌﺎﻧﻲ (ﻣﻮﻟﻲ) ﺑﻤﻌﻨﺎﻱ ﺩﻫﻢ (ﺍﻭﻟﻲ) ﺑﺎﺯ ﮔﺸﺖ ﻣﻴﻨﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺳﺨﻦ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ (ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ) ﻧﻴﺰ ﺩﻟﺎﻟﺖ ﺑﻬﻤﻴﻦ ﻣﻌﻨﻲ ﺩﺍﺭﺩ: " ﺍﻟﺴﺖ ﺍﻭﻟﻲ ﺑﺎﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻣﻦ ﺍﻧﻔﺴﻬﻢ "؟ (ﻳﻌﻨﻲ: ﺁﻳﺎ ﻧﻪ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺍﻭﻟﻲ ﺑﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ؟ )، ﻭ ﺍﻳﻦ ﻧﺺ ﺻﺮﻳﺤﻲ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺍﻭ (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﻭ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﻃﺎﻋﺖ ﺍﻭ، ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﺨﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ: " ﻭ ﺍﺩﺭ ﺍﻟﺤﻖ ﻣﻌﻪ ﺣﻴﺜﻤﺎ ﺩﺍﺭ ﻭ ﻛﻴﻔﻤﺎ ﺩﺍﺭ " ﻳﻌﻨﻲ: " ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ " ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺤﻮﺭ ﻭ ﻣﺪﺍﺭ ﺣﻖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻩ " ﺗﺎ ﺁﺧﺮ... ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه اسراء آیه های ۱۰۵ تا ۱۰۹ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️بنابراین، چگونه مى توان انتظار داشت ـ مخصوصاً در مرحله سازندگى یک جامعه از نظر فکرى و فرهنگى و یا از نظر اقتصادى و سیاسى ـ یک شبه، همه چیز اصلاح شود. این سخن، بدین معنى نیز هست که: اگر از تلاش هاى خود در کوتاه مدت نتیجه نگرفتیم، هرگز، نباید یأس و نومیدى به خود راه دهیم، و دست از ادامه تلاش و کوشش برداریم. توجه داشته باشیم: غالباً پیروزى هاى نهائى و کامل در دراز مدت است. * * * ۲ ـ رابطه علم و ایمان درس دیگرى که از آیات فوق به وضوح مى توان گرفت: رابطه علم و ایمان است، مى گوید: شما چه به این آیات الهى ایمان بیاورید، چه نیاورید، عالمان نه تنها به آن ایمان مى آورند، بلکه آن چنان عشق به اللّه در وجودشان شعله مى کشد که، بى اختیار در برابر آن به سجده مى افتند و سیلاب اشک بر رخسارشان جارى مى شود، و هر زمان، خضوع و خشوعشان بیشتر و ادب و احترامشان نسبت به این آیات فزون تر مى گردد!. تنها فرومایگان جاهل هستند که: در برخورد با حقائق، گاه با بى اعتنائى و گاهى با سخریه و استهزاء، از کنار آن مى گذرند، و اگر این گونه افراد، احیاناً جذب به سوى ایمان بشوند، ایمانى ضعیف، ناپایدار و خالى از عشق و شور و حرارت خواهند داشت. به علاوه، این تأکید مجددى است بر ابطال فرضیه پوچ آنها که خیال مى کنند: دین رابطه اى با جهل بشر دارد، قرآن مجید بر ضد این ادعا در موارد مختلف تأکید مى کند: علم و ایمان همه جا با هم هستند، ایمان عمیق و پابرجا جز در سایه علم، ممکن نیست، و علم نیز در مراحل عالى تر و بالاتر، از ایمان کمک مى گیرد (دقت کنید). ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2