. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: دویست و هشتاد و شش 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ﻭ ﺗﺮﻣﺬﻱ ﻭ ﻧﺴﺎﺋﻲ (ﺑﻄﻮﺭﻳﻜﻪ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 2 " ﺗﻴﺴﻴﺮ ﺍﻟﻮﺻﻮﻝ " ﺹ 330 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ) ﺑﺎ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺩﺭ ﻃﺮﻳﻖ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ: ﻫﺮ ﻛﺲ، ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺪﺍﺭﺩ، ﺍﻳﻦ (ﺍﺯ ﺣﺪﻳﺚ ﺛﻮﺍﺏ) ﻣﻌﺎﺩﻝ ﺭﻭﺯﻩ ﻋﻤﺮ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺧﺪﺍﻱ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺩﺭ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺍﻳﻦ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ ﺭﺍ ﻧﺎﺯﻝ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﻪ: " ﻣﻦ ﺟﺎﺀ ﺑﺎﻟﺤﺴﻨﻪ ﻓﻠﻪ ﻋﺸﺮ ﺍﻣﺜﺎﻟﻬﺎ " ﻳﻜﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ ﺑﻠﻔﻈﻲ ﻗﺮﻳﺐ ﺑﺎﻳﻦ، ﻣﺴﻠﻢ ﺩﺭ ﺻﺤﻴﺢ ﺧﻮﺩ ﺟﻠﺪ 1 ﺹ 319 ﻭ 321 ﺁﻭﺭﺩﻩ، ﻭ ﻧﺴﺎﺋﻲ ﺍﺯ ﺣﺪﻳﺚ ﺟﺮﻳﺮ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻛﻪ: ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻣﺎﻩ (ﺩﺭ ﺛﻮﺍﺏ) ﻣﻌﺎﺩﻝ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺗﻤﺎﻡ ﻋﻤﺮ ﺍﺳﺖ، ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﺍﻳﺎﻡ ﺍﻟﺒﻴﺾ (ﺯﻳﺎﺩﺗﻲ ﭼﺎﭖ ﺩﻭﻡ) ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺣﺎﻓﻆ ﻣﻨﺬﺭﻱ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ " ﺍﻟﺘﺮﻏﻴﺐ ﻭ ﺍﻟﺘﺮﻫﻴﺐ " ﺟﻠﺪ 2 ﺹ 33 ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﺑﻦ ﺣﺠﺮ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 2 " ﺳﺒﻞ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ " ﺹ 234 ﺁﻧﺮﺍ ﺫﻛﺮ ﻭ ﺻﺤﺖ ﺁﻧﺮﺍ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩﻩ. 7- ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﻭﺯ ﻋﺮﻓﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻫﺰﺍﺭ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ، ﺣﺪﻳﺚ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﺭﺍ ﺍﺑﻦ ﺣﺒﺎﻥ (ﺑﻄﻮﺭﻳﻜﻪ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 2 " ﺍﻟﺠﺎﻣﻊ ﺍﻟﺼﻐﻴﺮ " ﺹ 78 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ) ﺍﺯ ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ (ﺯﻳﺎﺩﺗﻲ ﭼﺎﭖ ﺩﻭﻡ) ﻭ ﻃﺒﺮﺍﻧﻲ ﺩﺭ " ﺍﻟﺎﻭﺳﻂ " ﻭ ﺑﻴﻬﻘﻲ (ﺑﻄﻮﺭﻳﻜﻪ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 2 " ﺍﻟﺘﺮﻏﻴﺐ ﻭ ﺍﻟﺘﺮﻫﻴﺐ " ﺹ 27 ﻭ 66 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ) ﺑﺎ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺩﺭ ﻃﺮﻳﻖ ﺁﻧﺮﺍ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. 8- (ﺯﻳﺎﺩﺗﻲ ﭼﺎﭖ ﺩﻭﻡ) ﺍﺯ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﻋﻤﺮ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﻭﺯ ﻋﺮﻓﻪ ﺭﺍ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﻣﻴﺪﺍﻧﺴﺘﻴﻢ، ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ ﻃﺒﺮﺍﻧﻲ ﺩﺭ " ﺍﻟﺎﻭﺳﻂ " ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﻧﺴﺎﺋﻲ (ﺑﻄﻮﺭﻳﻜﻪ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 2 " ﺍﻟﺘﺮﻏﻴﺐ ﻭ ﺍﻟﺘﺮﻫﻴﺐ " ﺹ 27 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ) ﺑﻠﻔﻆ- ﻳﻜﺴﺎﻝ- ﺍﺳﺖ. 9- ﻫﺮ ﻛﺲ ﺭﻭﺯ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﻫﻔﺘﻢ ﻣﺎﻩ ﺭﺟﺐ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﮕﻴﺮﺩ ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﺛﻮﺍﺏ ﺷﺼﺖ ﻣﺎﻩ ﺛﺒﺖ ﻣﻴﻔﺮﻣﺎﻳﺪ، ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺭﺍ، ﺣﺎﻓﻆ ﺩﻣﻴﺎﻃﻲ ﺩﺭ ﺳﻴﺮﻩ ﺧﻮﺩ (ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 1 " ﺍﻟﺴﻴﺮﻩ ﺍﻟﺤﻠﺒﻴﻪ " ﺹ 254 ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ)، ﺑﺎ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺩﺭ ﻃﺮﻳﻖ- ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ، ﻭ ﺻﻔﻮﺭﻱ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ 1 " ﻧﺰﻫﻪ ﺍﻟﻤﺠﺎﻟﺲ " ﺹ 154 ﺁﻧﺮﺍ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🔹 حضرت زهرا سلام الله علیها، حامی رسالت و ولایت #میلاد_حضرت_زهرا حضرت زهرا (سلام الله علیها) حامی رسالت و ولایت است. خداوند متعال در حدیث قدسی به رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله) فرمود: "اگر فاطمه نبود، تو و علی را نمی آفریدم." 🎙 استاد عالی @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه کهف آیات ۲۵ تا ۲۷ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ ج ـ باز مى گوید: تنها ولىّ و سرپرست، او است، و او از همه آگاه تر است. د ـ و نیز مى افزاید: هیچ کس را در حکم خود شریک نمى نماید تا علم و دانش او محدود شود. هـ ـ سپس مى فرماید: در علم و کلام او تغییر و تبدیلى پیدا نمى شود، تا از ارزش و ثبات آن بکاهد. و ـ و در آخرین جمله مى گوید: تنها پناهگاه در عالم او است، و طبعاً او از تمام پناهندگان خویش آگاهى دارد. * * * نکته ها: ۱ ـ داستان اصحاب کهف در احادیث اسلامى درباره اصحاب کهف روایات فراوانى در منابع اسلامى دیده مى شود که، بعضاً از نظر اسناد قابل اعتماد نمى باشند، و به همین دلیل، در میان بعضى از آنها تضاد و اختلاف وجود دارد. از میان روایات، روایتى که على بن ابراهیم قمى ، در تفسیرش آورده از نظر متن، مضمون و هماهنگى با آیات قرآن، بهتر به نظر مى رسد که: خلاصه اش چنین است: امام صادق(علیه السلام) در مورد اصحاب کهف و رقیم چنین فرمود: آنها در زمان پادشاه جبار و گردن کشى بودند که: اهل کشور خود را به پرستش بت ها دعوت مى کرد، و هر کس دعوت او را اجابت نمى نمود، به قتل مى رساند، این گروه (اصحاب کهف) جمعیتى با ایمان بودند که: خداوند بزرگ را پرستش مى کردند (ولى ایمان خود را از دستگاه شاه جبار مکتوم مى داشتند). شاه جبار مأمورانى بر دروازه پایتخت گماشته بود که هر کس مى خواست بیرون رود، مجبور بود بر بتانى که در آنجا قرار داشت سجده کند. این گروه با ایمان، هر طور بود ـ به عنوان صید کردن ـ از شهر بیرون آمده (تصمیم داشتند به شهر خود ـ که محیط بسیار آلوده اى بود ـ دیگر باز نگردند). در مسیر خود، به چوپانى برخورد کردند، او را دعوت به خداوند یگانه نمودند اما او نپذیرفت، ولى عجیب این که: سگ چوپان، به دنبال آنها به راه افتاد، و به هیچ وجه از آنان جدا نشد. آنها که از آئین بت پرستى فرار کرده بودند، در پایان روز به غارى رسیده، تصمیم گرفتند: در غار مقدارى استراحت کنند، خداوند خواب را بر آنها چیره کرد، همان گونه که در قرآن مى فرماید: سال ها آنها را در خواب فرو بردیم . آنها آن قدر خوابیدند که آن شاه جبار مرد، و مردم شهر نیز یکى پس از دیگرى از دنیا رفتند، و زمان دیگر و جمعیت دیگرى جاى آنها را گرفتند. اصحاب کهف پس از این خواب طولانى، بیدار، و از یکدیگر درباره مقدار خواب خود، سئوال کردند، نگاهى به خورشید نموده، دیدند: بالا آمده گفتند: یک روز، یا بخشى از یک روز خوابیده ایم!. پس از آن به یک نفر از خودشان مأموریت داده گفتند: این سکه نقره را بگیر، به صورت ناشناس، داخل شهر شو، و براى ما غذائى تهیه کن، اما مواظب باش تو را نشناسند، زیرا اگر از وضع ما آگاه شوند: یا ما را به قتل مى رسانند و یا به آئین خود بازمى گردانند. آن مرد وارد شهر شد، اما منظره شهر را بر خلاف آنچه به خاطر داشت مشاهده کرد، دید جمعیت غیر از آن جمعیتى است که او مى شناخت، اصولاً لغت آنها را درست نمى فهمید، همان گونه که آنها نیز زبان او را درست درک نمى کردند، به او گفتند: تو کیستى؟ و از کجا مى آئى؟! او سرانجام پرده از روى اسرارش برداشت، پادشاه آن شهر (در آن زمان خداپرست بود) با یارانش همراه آن مرد به سوى غار حرکت کردند، هنگامى که، به در غار رسیدند، به درون نگاه مى کردند. بعضى مى گفتند: اینها سه نفر بیشتر نیستند که چهارمین، سگ آنها است. بعضى مى گفتند: پنج نفرند که ششمین سگ آنهاست. و بعضى مى گفتند: هفت نفرند که هشتمین سگ آنها است. در این حال، خداوند آنها را در حجابى از رعب قرار داده بود به گونه اى که هیچ یک جرأت داخل شدن در غار را، جز همان فردى که از آنها بود، نداشتند. هنگامى که رفیقشان وارد غار شد، آنها را وحشت زده دید; زیرا گمان مى کردند، جمعیت حاضر بر در غار، یاران دقیانوس پادشاه جبار بت پرست هستند، ولى او آنها را از ماجراى خواب طولانیشان آگاه ساخت، و به آنها گفت: خداوند آنان را آیتى براى مردم قرار داده است. آنها خوشحال شدند، اشک شادى فرو ریختند و از خدا خواستند که: آنها را به حال سابق بازگرداند. اما پادشاه آن زمان گفت: سزاوار است: ما در اینجا مسجدى بسازیم، زیرا آنها گروهى با ایمان بودند. در اینجا امام(علیه السلام) اضافه فرمود: آنها در هر سال دو بار پهلو به پهلو مى شدند و سگ آنها بر در غار دست خود را بر زمین گسترده (و مراقب) بود .(۳) ✍پی نوشت: ۳ ـ تفسیر نور الثقلین ، جلد ۳، صفحات ۲۴۷ و ۲۴۸. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۹۱ بخش پنجم ✅ رمز و راز آفرینش ↩️ اين موضوع، هم اشاره اى است به قدرت پروردگار و هم نظام متين و دقيق آفرينش، که همه موجودات از قوانين معيّنى پيروى مى کنند و سر بر فرمان آن هستند. نه بر اين قوانين پيشى مى گيرند و نه از آن عقب مى افتند. قرآن مجيد در اين باره مى گويد: «ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَآءِ وَ هِىَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَ لِلاَْرْضِ ائِتَيَا طَوْعاً أَوْکَرْهاً قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ; سپس به آفرينش آسمان پرداخت در حالى که به صورت دود بود به آن و به زمين دستور داد: به وجود آييد (و شکل گيريد) خواه از روى اطاعت و خواه اکراه، آنها گفتند ما از روى اطاعت مى آييم (و شکل مى گيريم)».(5) اضافه بر اين، پيامى براى همه انسانها دارد، که هماهنگ با جهان آفرينش، پيرو قوانين الهى باشند; نه بر آن پيشى بگيرند و نه از آن عقب بمانند، تا به سر منزل مقصود برسند و سعادت را در آغوش گيرند. در آخرين بخش از اين فراز، به پنج نکته درباره نظام آفرينش و اسرار جهان خلقت، اشاره مى کند که شايان دقّت و تأمّل است. نخست مى فرمايد: «بدين گونه، موجودات را بى هيچ کژى برپا داشت». (فَأَقَامَ مِنَ الأَشْيَاءِ أَوَدَهَا)(6). سپس مى افزايد: «و راهى را که بايد بپيمايند، معيّن فرمود». (وَ نَهَجَ حُدُودَهَا). آنگاه مى گويد: «با قدرتش در ميان اشياى متضادّ، الفت ايجاد کرد». (وَ لاَءَمَ بِقُدْرَتِهِ بَيْنَ مُتَضَادِّهَا). سپس مى فرمايد: «و آنها را که با يکديگر همگون بودند، پيوند داد». (وَ وَصَلَ أَسْبَابَ قَرَائِنَها). و سرانجام مى فرمايد: «و موجودات جهان را به انواع مختلف، از نظر حدود، اندازه ها، غرائز، و اَشکال و هيئت هاى گوناگون تقسيم نمود». (وَ فَرَّقَهَا أَجْنَاساً مُخْتَلِفَات فِي الْحُدُودِ وَ الأَقْدَارِ، وَالْغرَائِز وَ الْهَيْئَاتِ). بدين ترتيب، نظام آفرينش از هر نظر کامل شد و با تنوّع و کثرتى که در انواع و اجناس آن است همه با هم، تحت يک برنامه و قانون واحد، انجام وظيفه مى کنند. ✍پی نوشت: 5. سوره فصّلت، آيه 11. 6. «اَوَد» به معناى کجى و کج شدن است ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ امام علی علیه السلام: يَتَوَلّى جَميعَ ما يَحتاجُ إليهِ مِن إصلاحِ الثِّيابِ وما يَحتاجُ إلَيهِ مِنَ المَلِكِ فَمَن دونَهُ، مَا استَقامَت أحوالُ العالَمِ بِتِلكَ، ولَا اتَّسَعوا لَهُ، ولَعَجَزوا عَنهُ. ولكِنَّهُ أتقَنَ تَدبيرَهُ لِمُخالَفَتِهِ بَينَ هِمَمِهِم، وكُلَّ ما يَطلُبُ مِمّا تَنصَرِفُ إلَيهِ هِمَّتُهُ مِمّا يَقومُ بِهِ بَعضُهُم لِبَعضٍ، ولِيَستَغنِيَ بَعضُهُم بِبَعضٍ في أبوابِ المَعايِشِ الَّتي بِها صَلاحُ أحوالِهِم خداوند، با تدبير استوار خويش، ميان خواست ها و توانايى هاى آدميان، تفاوت نهاد تا هر يك به كارى بپردازد و [به كمك هم ] نيازهاى خويش را بر آورند و به وسيله يكديگر، امور معاش خود را كه مايه صلاح حالشان است، بچرخانند و هر يك به وسيله ديگرى رفع نياز كند وسائل الشيعه ج ۶ ص ۳۴۱ @Nahjolbalaghe2