#در_محضر_اهل_بیت ☀️ امام صادق (علیه السلام) : 💚 إِنَّ الْخُلُقَ الْحَسَنَ يَمِيثُ الْخَطِيئَةَ كَمَا تَمِيثُ الشَّمْسُ الْجَلِيد 🖌 خُلق نیکو گناه را آب کند ، چنان که خورشید یخ را آب می‌کند. 📒 اصول کافی ، ج۳ ، ص۱۵۷ @Nahjolbalaghe2

#موعظه ✅ نماز ظهر و عصرش رو میخونه میاد بیرون دل میشکنه! 🎥 استاد فاطمی نیا (ره) @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: سیصد و پنجاه و سه 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺷﻌﺎﺭﺵ ﺣﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺍﺣﺪ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻲ ﻭ ﺷﻤﺸﻴﺮﺵ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ. 1- ﻃﺒﺮﻱ ﺩﺭ ﺹ 17 ﺟﻠﺪ ﺳﻮﻡ ﺗﺎﺭﻳﺨﺶ ﺍﺯ ﺍﺑﻲ ﺭﺍﻓﻊ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ: ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺍﺣﺪ ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﭘﺮﭼﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﺳﭙﺎﻩ ﻗﺮﻳﺶ ﺭﺍ ﻛﺸﺖ ﻭ ﺑﺰﻣﻴﻦ ﺍﻓﻜﻨﺪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﻋﺪﻩ ﺍﻱ ﺍﺯ ﻣﺸﺮﻛﺎﻥ ﻗﺮﻳﺶ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ، ﺑﻪ ﻋﻠﻲ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺣﻤﻠﻪ ﻛﻨﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺣﻤﻠﻪ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺷﻴﺒﻪ ﺑﻦ ﻣﺎﻟﻚ ﺭﺍ ﻛﺸﺖ، ﺳﭙﺲ ﺟﺒﺮﺍﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ: ﺍﻱ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺍﻳﻨﺴﺖ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺑﺮﺍﺑﺮﻱ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﻱ. ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻋﻠﻲ ﺍﺯﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﻢ. ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﮔﻔﺖ: ﻣﻨﻬﻢ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ. ﺍﺑﻲ ﺭﺍﻓﻊ ﮔﻮﻳﺪ: ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﺻﺪﺍﺋﻲ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ‌ﮔﻔﺖ: ﻟﺎ ﻓﺘﻲ ﺍﻟﺎ ﻋﻠﻲ ﻟﺎ ﺳﻴﻒ ﺍﻟﺎ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭ 2- ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻦ ﺣﻨﺒﻞ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ " ﺍﻟﻔﻀﺎﺋﻞ " ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ. 3- ﺍﺑﻦ ﻫﺸﺎﻡ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ ﺳﻮﻡ ﺳﻴﺮﻩ ﺹ 152 ﺍﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻧﺠﻴﺢ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 4- ﺧﺜﻌﻤﻲ ﺩﺭ " ﺍﻟﺮﻭﺽ ﺍﻟﺎﻧﻒ " ﺟﻠﺪ ﺩﻭﻡ ﺹ 143 [جلد۳ ﺻﻔﺤﻪ 101] 5 - ﺍﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﺍﻟﺤﺪﻳﺪ ﺩﺭ " ﺷﺮﺡ ﺍﻟﻨﻬﺞ " ﺟﻠﺪ ﻳﻜﻢ ﺹ 9 ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩ ﻫﺎﺳﺖ ﻭ ﮔﻮﻳﺪ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭﺟﻠﺪ ﺩﻭﻡ 236 ﮔﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (ﺹ) ﻭﻗﺘﻲ ﺍﻳﻦ ﺻﺪﺍ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻳﻦ ﺻﺪﺍﻱ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺝ 3 ﺹ 281 ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 6 - ﺧﻮﺍﺭﺯﻣﻲ ﺩﺭ " ﺍﻟﻤﻨﺎﻗﺐ " ﺹ 104ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﺍﺳﺤﺎﻕ ﺑﻦ ﻳﺴﺎﺭ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻭﻱ ﮔﻮﻳﺪ: ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺟﻨﮓ ﺍﺣﺪ ﺑﺎﺩ ﺳﺨﺘﻲ ﻭﺯﻳﺪﻥ ﮔﺮﻓﺖ ﺻﺪﺍﺋﻲ ﺑﮕﻮﺵ ﻫﻤﻪ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﻲ‌ﮔﻔﺖ: ﻟﺎ ﺳﻴﻒ ﺍﻟﺎ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭ ﻭ ﻟﺎ ﻓﺘﻲ ﺍﻟﺎ ﻋﻠﻲ ﺷﻤﺸﻴﺮﻱ ﺟﺰ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﻱ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻋﻠﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻓﺎﺫﺍ ﻧﺪﺑﺘﻢ ﻫﺎﻟﻜﺎﻓﺎﺑﻜﻮﺍ ﺍﻟﻮﻓﻲ ﺍﺧﺎ ﺍﻟﻮﻓﻲ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺧﻮﺍﺳﺘﻴﺪ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻱ ﺑﮕﺮﻳﻴﺪ ﺑﺮ ﻣﺮﺩ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﻱ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﮕﺮﻳﺪ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🤲 دعای روز دوم ماه مبارک رمضان

🎙 تلاوت جزء دوم قرآن کریم استاد منشاوی @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ يَا يَحْيَىٰ خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ ۖ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا اى یحیى! کتاب الهى را باقوّت بگیر. و ما در کودکى فرمان (نبوت) به او دادیم! (مریم/۱۲) *** وَحَنَانًا مِّن لَّدُنَّا وَزَكَاةً ۖ وَكَانَ تَقِيًّا و محبت و پاکى (روح) از ناحیه خود به او بخشیدیم، و او پرهیزگار بود! (مریم/۱۳) * وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُن جَبَّارًا عَصِيًّا و نسبت به پدر و مادرش نیکوکار بود. و جبّار (و متکبّر) و عصیانگر نبود. (مریم/۱۴) * وَسَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا سلام بر او، روزى که تولّد یافت،و روزى که مى میرد، و روزى که زنده برانگیخته مى شود! (مریم/۱۵) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه مریم آیات ۱۲ الی ۱۵ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ✅ صفات برجسته یحیى در آیات گذشته دیدیم: خداوند چگونه به هنگام پیرى زکریا ، یحیى را به او مرحمت فرمود، به دنباله آن، در این آیات نخست، فرمان مهم الهى را خطاب به یحیى مى خوانیم: اى یحیى! کتاب خدا را با قوت و قدرت بگیر ! (یا یَحْیى خُذِ الْکِتابَ بِقُوَّة). معروف و مشهور در میان مفسران این است که: منظور از کتاب در اینجا تورات است، حتى ادعاى اجماع و اتفاق در این زمینه کرده اند.(۱) ولى بعضى این احتمال را داده اند که او کتابى ویژه خود داشت (همانند زبور داود) البته، نه کتابى که متضمن آئینى جدید و مذهب تازه اى باشد.(۲) اما احتمال اول قوى تر به نظر مى رسد. به هر حال، منظور از گرفتن کتاب با قوت و قدرت، آن است که با قاطعیت هر چه تمام تر و تصمیم راسخ و اراده اى آهنین کتاب آسمانى تورات و محتواى آن را اجرا کند، و به تمام آن عمل نماید، و در راه تعمیم و گسترش آن از هر نیروى مادى و معنوى، فردى و اجتماعى، بهره گیرد. اصولاً، هیچ کتاب و مکتبى را بدون قوت، قدرت و قاطعیت پیروانش، نمى توان اجرا کرد، این درسى است براى همه مؤمنان و همه رهروان راه اللّه . بعد از این دستور، به مواهب دهگانه اى که خدا به یحیى داده بود، و یا او به توفیق الهى کسب کرد، اشاره مى کند: ۱ ـ ما فرمان نبوت و عقل، هوش و درایت را در کودکى به او دادیم (وَ آتَیْناهُ الْحُکْمَ صَبِیّاً). * * * ۲ ـ به او رحمت و محبت نسبت به بندگان، از سوى خود بخشیدیم (وَ حَناناً مِنْ لَدُنّا). حَنان در اصل به معنى رحمت، شفقت، محبت و ابراز علاقه و تمایل است. ۳ ـ به او پاکى روح و جان و پاکى عمل دادیم (وَ زَکاةً). گر چه مفسران براى زکات ، معانى مختلفى کرده اند: بعضى آن را به عمل صالح، بعضى به اطاعت و اخلاص، بعضى، نیکى به پدر و مادر، بعضى، حسن شهرت، و بعضى به پاکى پیروان، تفسیر کرده اند، ولى ظاهر این است که: زکات معنى وسیعى دارد و همه این پاکیزگى ها را در بر خواهد گرفت. ۴ ـ او پرهیزگار بود و از آنچه خلاف فرمان پروردگار بود، دورى مى کرد (وَ کانَ تَقِیّاً). * * * ۵ ـ او را نسبت به پدر و مادرش خوشرفتار، نیکوکار و پر محبت بود (وَ بَرّاً بِوالِدَیْهِ). ۶ ـ او مردى ستمگر، متکبر و خود برتربین در برابر خلق خدا نبود (وَ لَمْ یَکُنْ جَبّاراً). ۷ ـ او معصیت کار و آلوده به گناه نبود (عَصِیّاً). * * * ۸ و ۹ و ۱٠ ـ و چون او جامع این صفات برجسته و افتخارات بزرگ بود درود ما بر او به هنگام ولادتش، و درود ما بر او به هنگام مرگش، و درود بر او در آن روز که زنده و برانگیخته خواهد شد (وَ سَلامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَمُوتُ وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیّاً). * * * نکته ها: ۱ ـ کتاب آسمانى را با قوت و قدرت بگیر! کلمه قوت در جمله یا یَحْیى خُذِ الْکِتابَ بِقُوَّة ، همان گونه که اشاره کردیم، معنى کاملاً وسیعى دارد و تمام قدرت هاى مادى و معنوى، روحى و جسمى در آن جمع است، و این خود بیانگر این حقیقت است که: نگهدارى آئین الهى، اسلام و قرآن با ضعف و سستى، ولنگارى و مسامحه، امکان پذیر نیست، بلکه باید در دژ نیرومند قدرت و قوت و قاطعیت قرار گیرد. گر چه مخاطب در اینجا یحیى است، ولى در مواردى دیگر از قرآن مجید نیز این تعبیر در مورد سایرین دیده مى شود: در آیه ۱۴۵ اعراف ، موسى مأموریت پیدا مى کند که تورات را با قوت بگیرد فَخُذْها بِقُوَّة . و در آیات ۶۳ و ۹۳ بقره همین خطاب نسبت به تمام بنى اسرائیل دیده مى شود خُذُوا ما آتَیْناکُمْ بِقُوَّة که نشان مى دهد: این یک حکم عام براى همگان است، نه شخص یا اشخاص معینى. اتفاقاً همین مفهوم با تعبیر دیگرى در آیه ۶٠ سوره انفال آمده است: وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّة: آنچه از قدرت و قوت در توان شما است براى مرعوب ساختن دشمنان فراهم سازید . به هر حال، این آیه پاسخى است به همه آنها که گمان مى کنند: از موضع ضعف مى توان کارى انجام داد، و یا مى خواهند با سازشکارى در همه شرائط مشکلات را حل کنند. ✍ پی نوشت: ۱ ـ به تفسیر آلوسى ، و تفسیر قرطبى ، ذیل آیه مورد بحث مراجعه شود. ۲ ـ به تفسیر المیزان ، ذیل آیه مورد بحث مراجعه شود. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2