📝تفسیر سوره مبارکه مریم آیات ۲۲ الی ۲۶ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ اما این حالت، زیاد به طول نیانجامید و همان نقطه روشن امید که همواره در اعماق قلبش وجود داشت درخشیدن گرفت، ناگهان صدائى به گوشش رسید که از طرف پائین پا بلند است و آشکارا مى گوید: غمگین مباش، درست بنگر پروردگارت از پائین پاى تو چشمه آب گوارائى را جارى ساخته است (فَناداها مِنْ تَحْتِها أَلاّ تَحْزَنِی قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیّاً). * * * و نظرى به بالاى سرت بیفکن بنگر چگونه ساقه خشکیده به درخت نخل بارورى تبدیل شده که میوه ها، شاخه هایش را زینت بخشیده اند تکانى به این درخت نخل بده تا رطب تازه بر تو فرو ریزد (وَ هُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَیْکِ رُطَباً جَنِیّاً). * * * از این غذاى لذیذ و نیروبخش بخور، و از آن آب گوارا بنوش (فَکُلِی وَ اشْرَبِی). و چشمت را به این مولود جدید روشن دار (وَ قَرِّی عَیْناً). و اگر از آینده نگرانى آسوده خاطر باش! هر گاه بشرى دیدى و از تو در این زمینه توضیح خواست با اشاره بگو: من براى خداى رحمان روزه گرفته ام روزه سکوت، و به همین دلیل امروز با احدى سخن نمى گویم (فَإِمّا تَرَیِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَداً فَقُولِی إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً فَلَنْ أُکَلِّمَ الْیَوْمَ إِنْسِیّاً). خلاصه نیازى به این نیست که تو از خود دفاع کنى، آن کس که این مولود را به تو داده، وظیفه دفاع را هم نیز به خود او سپرده است. بنابراین، از هر نظر آسوده خاطر باش و غم و اندوه به خاطرت راه نیابد. این حوادث پى در پى که همچون جرقه هاى روشنى در یک فضاى فوق العاده تاریک و ظلمانى درخشیدن گرفت، سراسر قلب او را روشن کرد و حالت آرامش گوارائى به او دست داد. * * * نکته ها: ۱ ـ مریم در لابلاى مشکلات ورزیده شد حوادثى که در این مدت کوتاه بر مریم گذشت و صحنه هاى اعجاب انگیزى که از لطف خدا براى او پیش آمد، مسلماً او را براى پرورش یک پیامبر اولوا العزم آماده مى ساخت تا بتواند وظیفه مادرى خود را در انجام این امر خطیر، به خوبى اداء کند. مسیر حوادث او را تا آخرین مرحله مشکلات پیش برد، آن چنان که میان خود و پایان زندگى یک گام بیشتر نمى دید، اما ناگهان ورق بر مى گشت، همه چیز به کمک او مى شتافتند، و در محیطى آرام و مطمئن از هر نظر گام مى نهاد. جمله هُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ که به مریم دستور مى دهد: درخت خرما را تکان دهد تا از میوه آن بهره گیرد، این درس آموزنده را به او و به همه انسان ها داد که: حتى در سخت ترین لحظات زندگى دست از تلاش و کوشش نباید برداشت. این سخن، پاسخى است به آنها که فکر مى کنند: چه نیازى داشت مریم با این که تازه وضع حمل کرده بود، برخیزد و درخت خرما را بتکاند؟ آیا بهتر نبود خدائى که به فرمان او چشمه آب گوارا در نزدیکى مریم جوشیدن گرفت، و نیز به فرمان او درخت خشکیده بارور شد، نسیمى بفرستد تا شاخه درخت را تکان دهد و خرما را در اطراف مریم بریزد؟ چه شد آنگاه که مریم سالم بود میوه بهشتى در کنار محرابش حاضر مى شد، اما آن زمان که در این طوفان شدید گرفتار است خود باید میوه بچیند؟! آرى، این دستور الهى به مریم نشان مى دهد: تا حرکتى از ما نباشد برکتى نخواهد بود، و به تعبیر دیگر، هر کس هنگام بروز مشکلات، باید حداکثر کوشش خود را به کار گیرد، و ماوراء آن را که از قدرت او بیرون است از خدا بخواهد و به گفته شاعر: برخیز و فشان درخت خرما * تا سیر شوى رسى ببارش! کان مریم تا درخت نفشاند * خرما نفتاد در کنارش! * * * ۲ ـ چرا مریم تقاضاى مرگ از خدا کرد؟ بدون شک تقاضاى مرگ از خدا کار درستى نیست، ولى گاه، در زندگى انسان حوادث سختى روى مى دهد که طعم حیات کاملاً تلخ و ناگوار مى شود، مخصوصاً در آنجا که انسان هدف هاى مقدس و یا شرف و حیثیت خود را در خطر مى بیند و توانائى دفاع در برابر آن را ندارد، در این گونه موارد، گاهى براى رهائى از شکنجه هاى روحى تقاضاى مرگ مى کند. مریم نیز چون در لحظات نخستین در فکرش این تصور پدید آمد که: تمام آبرو و حیثیت او در برابر مردم بى خرد با تولد این فرزند به خطر خواهد افتاد، اینجا بود که آرزوى مرگ و فراموش شدن کرد، و این خود، دلیل بر آن است که او عفت و پاکدامنى را حتى از جانش بیشتر دوست مى داشت و براى آبروى خود ارزشى بیش از حیات خود قائل بود،. اما این گونه افکار که شاید در لحظات بسیار کوتاهى صورت گرفت، دیرى نپائید و با دیدن دو اعجاز الهى جوشیدن چشمه آب و بارور شدن درخت خشکیده خرما تمام این افکار از روحش به کنار رفت، و نور اطمینان و آرامش تمام قلبش را فرا گرفت. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر حکمت ۳۶۷ 🔺 پرهیز از دنیا طلبی ↩️ اين بحث را با حديثى از امام صادق(عليه السلام) كه در كتاب شريف كافى آمده است پايان مى دهيم. امام(عليه السلام) مى فرمايد: عيسى بن مريم (با يارانش) از كنار قريه اى عبور مى كرد كه تمام اهل آن و حتى پرندگان و حيواناتشان مرده بودند، عيسى گفت: اين ها به مرگ طبيعى نمرده اند بلكه با خشم الهى از دنيا رفته اند اگر به طور طبيعى و متفرق از دنيا مى رفتند يكديگر را دفن مى نمودند. حواريون گفتند: اى روح اللَّه دعا كن خداوند آن ها را براى ما زنده كند تا به ما خبر دهند اعمالشان چه بوده است؟ تا از آن بپرهيزيم. حضرت عيسى از خداوند تقاضاى زنده شدن آن ها را كرد، ندايى از آسمان آمد كه آن ها را صدا كن، عيسى شب هنگام در كنار قطعه زمينى ايستاد و صدا زد: اى مردم قريه! يكى از آن ها پاسخ گفت: لبيك يا روح اللَّه! فرمود: واى بر شما، اعمال شما چه بود (كه اين گونه به غضب الهى گرفتار شديد)؟ او در پاسخ گفت: عبادت طاغوت و دنياپرستى با ترس كم (از خداوند) و آرزوهاى دراز و بى خبرى همراه با لهو و لعب. عيسى فرمود: عشق شما به دنيا چگونه بود؟ گفت: مانند عشق كودك به مادرش. هنگامى كه دنيا به سوى ما روى مى آورد خوشحال مى شديم و مسرور، و هنگامى كه پشت مى كرد گريه مى كرديم و محزون مى شديم. عيسى گفت: عبادت طاغوت شما چگونه بود؟ گفت: اطاعت از گنهكاران. گفت: پايان كار شما چگونه بود؟ عرض كرد: شب در نهايت عافيت و تندرستى بوديم، صبح در ميان جهنم... . در پايان عيسى به حواريون نگاه كرد و گفت: اى دوستان خدا، خوردن نان خشك با نمكى كه آن را درست نساييده باشند و خوابيدن بر روى خاك، بسيار بهتر است هنگامى كه توأم با عافيت در دنيا و آخرت باشى.[6] * شيوه مؤمنان راستين: امام(عليه السلام) در اين بخش به بيان حالات مؤمنانى مى پردازد كه به عكس دنياپرستان، قناعت پيشه و ساده زيست هستند، مى فرمايد: «انسان مؤمن، تنها با چشم عبرت به دنيا مى نگرد از مواهب آن به مقدار ضرورت بهره مى گيرد و آهنگ دلرباى آن را با بغض و دشمنى مى شنود»; (وَ إِنَّما يَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْيَا بِعَيْنِ الاِعْتِبَارِ، وَيَقْتَاتُ مِنْهَا بِبَطْنِ الاِضْطِرَارِ، وَ يَسْمَعُ فِيهَا بِأُذُنِ الْمَقْتِ وَالاِْبْغَاضِ). «يقتات» از مادّه «قوت» به معنى بهره گيرى از قوت دنياست و «مقت» به معنى غضب و «ابغاض» به معنى خشم است. آرى! مؤمنان راستين چشم عبرت بين دارند و گوشى كه حقايق را مى شنود و در برابر نداى شيطان و هواى نفس، بدبين و خشمگين اند آن ها بر اساس كفاف و عفاف زندگى مى كنند و به اندازه نياز از دنيا بهره مى گيرند و خود را آلوده آنچه دنياپرستان گرفتارش هستند، نمى كنند. درست است كه آنچه امام(عليه السلام) درباره مؤمنان مى فرمايد به صورت جمله خبريه است ولى در واقع، منظور، امر كردن است يعنى شخص مؤمن بايد به ديده عبرت به دنيا بنگرد و به مقدار ضرورت از آن قناعت كند و پيام دنيا و دنياپرستان را با خشم بشنود. مرحوم علامه مجلسى در جلد 22 بحارالانوار حديثى از امام صادق(عليه السلام) نقل مى كند كه مناسب اين مقام است. امام (عليه السلام) مى فرمايد: سلمان فارسى از بازار آهنگران در كوفه عبور مى كرد، جوانى را ديد كه ناگهان صيحه اى زد و به روى زمين افتاد، مردم اطراف او جمع شدند و هنگامى كه سلمان را ديدند به او گفتند: اى بنده مقرب خدا! اين جوان گرفتار بيمارى صرع است چيزى در گوش او بخوان تا شفا يابد. سلمان نزديك او شد جوان به هوش آمد و چشم باز كرد و به سلمان گفت: اى بنده خدا! آن گونه كه اين ها خيال مى كنند من بيمار نيستم از كنار اين آهنگران عبور مى كردم كه ديدم با پتك بر آهن مى كوبند; به ياد اين آيه شريفه افتادم كه مى فرمايد: «(وَلَهُمْ مَّقَامِعُ مِنْ حَدِيد); و براى آنان گرزهايى از آهن (سوزان) است».[7] هنگامى كه به ياد اين آيه افتادم از ترس عذاب الهى هوش از سرم پريد، سلمان او را به عنوان برادر خويش برگزيد و در قلبش شيرينى محبت الهى وارد شد و همچنان با او بود تا زمانى كه آن جوان بيمار شد. سلمان به سراغ او آمد و در كنار بالينش نشست، جوان در حال جان دادن بود، سلمان به فرشته مرگ خطاب كرد و گفت: با اين برادرم مدارا كن، فرشته مرگ به او گفت: اى بنده خدا من با همه مؤمنان مدارا مى كنم.[8] ✍ پی نوشت: [6]. كافى، ج 2، ص 318، ح 11. [7]. حج، آيه 21 . [8]. بحارالانوار، ج 22، ص 385، ح 26. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ پيامبر مهربانی صلى الله عليه و آله: 🌺 هر گاه يكى از شما دعا كرد، براى همه دعا كند؛ زيرا اين، دعا را به اجابت نزديك تر مى سازد إذا دَعا أحَدُكُم فَليَعُمَّ؛ فَإِنَّهُ أوجَبُ لِلدُّعاءِ 🌸 الكافی جلد۲ صفحه۴۸۷ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🎙 حجت الاسلام و المسلمین مومنی 🤲دعای حفظ ایمان در آخرالزمان @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: سیصد و شصت 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺣﺴﺎﻥ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﺍﺩ: (ﺍﻱ ﺩﺧﺘﺮ ﻋﺒﺪﺍﻟﻤﻄﻠﺐ) ﭼﻪ ﺍﺣﺘﻴﺎﺟﻲ ﺑﻠﺒﺎﺱ ﺍﻭ ﺩﺍﺭﻳﻢ؟ ﻭ ﻣﺮﺍ ﻧﻴﺎﺯﻱ ﺑﻠﺒﺎﺱ ﺍﻭ ﻧﻴﺴﺖ. ﺣﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﻭﺵ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻋﺮ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﺎﺗﺖ ﺗﺸﺠﻌﻨﻲ ﻫﻨﺪ ﻭ ﻣﺎ ﻋﻠﻤﺖ ﺍﻥ ﺍﻟﺸﺠﺎﻋﻪ ﻣﻘﺮﻭﻥ ﺑﻬﺎ ﺍﻟﻌﻄﺐ ﺍﺯ ﺷﺐ ﺗﺎ ﺑﺴﺤﺮ ﻣﺮﺍ ﺗﺸﺠﻴﻊ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻤﻦ ﺟﺮﺍﺕ ﻣﻴﺪﺍﺩ ﻭﻟﻲ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﺑﺎ ﺯﺣﻤﺖ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻲ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﺳﺖ ﻟﺎ ﻭ ﺍﻟﺬﻱ ﻣﻨﻊ ﺍﻟﺎﺑﺼﺎﺭ ﺭﻭﻳﺘﻪ ﻣﺎ ﻳﺸﺘﻬﻲ ﺍﻟﻤﻮﺕ ﻋﻨﺪﻱ ﻣﻦ ﻟﻪ ﺍﺭﺏ ﻧﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﺨﺪﺍﺋﻲ ﻛﻪ ﺩﻳﺪﻩ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻳﺪﺍﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﻊ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺧﺮﺩ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻤﻨﺎﻱ ﻣﺮﮒ ﻧﻜﻨﺪ ﻭ ﻣﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ. ﻟﻠﺤﺮﺏ ﻗﻮﻡ ﺍﺿﻞ ﺍﻟﻠﻪ ﺳﻌﻴﻬﻢ ﺍﺫﺍ ﺩﻋﺘﻬﻢ ﺍﻟﻲ ﻧﻴﺮﺍﻧﻬﺎ ﻭ ﺛﺒﻮﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺟﻨﮓ ﻣﺮﺩﻣﻲ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻛﻮﺷﺶ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺜﻤﺮ ﻧﺮﺳﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﺴﻮﻱ ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ ﺩﻋﻮﺗﺸﺎﻥ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ ﺍﺯ ﺟﺎ ﻣﻲ‌ﭘﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﺴﻮﻱ ﺁﻥ ﻣﻲ‌ﺩﻭﻧﺪ ﻭ ﻟﺴﺖ ﻣﻨﻬﻢ ﻭ ﻟﺎ ﺍﺑﻐﻲ ﻓﻌﺎﻟﻬﻢ ﻟﺎ ﺍﻟﻘﺘﻞ ﻳﻌﺠﺒﻨﻲ ﻣﻨﻬﻢ ﻭ ﻟﺎ ﺍﻟﺴﻠﺐ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﻴﺴﺘﻢ ﻭ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﺭﻓﺖ ﻧﻪ ﻛﺸﺘﻦ ﻣﺮﺍ ﺑﺸﮕﻔﺘﻲ ﻭﺍ ﻣﻴﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﻪ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪﮔﺎﻥ. [ جلد سومﺻﻔﺤﻪ 111] ﺍﻣﻴﻨﻲ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻭ ﻃﻮﺍﻁ ﺍﺯ ﻛﺘﺎﺏ " ﺍﻟﻤﻌﺎﺭﻑ " ﺍﺑﻦ ﻗﺘﻴﺒﻪ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﻭﻟﻲ ﺟﺎﻱ ﺗﺎﺳﻒ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﭼﺎﭘﺨﺎﻧﻪ‌ﻫﺎﻱ ﻣﺼﺮﻱ ﻭ ﻛﺎﺭﻛﻨﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﭼﺎﭘﺨﺎﻧﻪ‌ﻫﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻛﻠﻤﺎﺕ ﺭﺍ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺟﺎﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻲ‌ﺩﻫﻨﺪ، ﺍﻳﻦ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻟﻤﻌﺎﺭﻑ ﺣﺬﻑ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺣﺴﺎﻥ ﺑﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﻴﻠﺎﺩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﭘﺎﻙ ﻧﻬﺎﺩ (ﺹ) ﺩﻳﺪﻩ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﻨﺎ ﺑﮕﻔﺘﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻧﻮﻳﺴﺎﻥ ﻳﻜﺼﺪ ﻭ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮﺩ. ﺍﺑﻦ ﺍﺛﻴﺮ ﮔﻮﻳﺪ: ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ﻋﻤﺮ ﺣﺴﺎﻥ ﻛﺴﻲ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﻧﻨﻤﻮﺩﻩ. ﺩﺭ ﺟﻠﺪ ﺳﻮﻡ ﺍﻟﻤﺴﺘﺪﺭﻙ ﺻﻔﺤﻪ 486 ﻭ ﺟﻠﺪ ﺩﻭﻡ ﺍﺳﺪ ﺍﻟﻐﺎﺑﻪ ﺻﻔﺤﻪ 7 ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺻﻠﺐ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﺠﻬﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻣﺸﺎﻥ ﺻﺪ ﻭ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻝ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ: ﺣﺴﺎﻥ ﺑﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﻦ ﺍﻟﻤﻨﺬﺭ ﺑﻦ ﺣﺮﺍﻡ ﺍﻧﺪ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🤲 دعای روز نهم ماه مبارک رمضان

#نیت_سلامتی_و_تعجیل_در_فرج امام زمان عليه‌السّلام 📖 تلاوت جزء نهم قرآن کریم 🎙استاد: معتز آقایی @Nahjolbalaghe2