📝 شرح و تفسیر خطبه ۹۱ بخش چهاردهم 🔺روزى و عمر وسيله بزرگ آزمايش انسان در ادامه بحث هاى گذشته پيرامون اتمام حجت از سوى پروردگار به وسيله فرستادن پيامبران و نزول کتب آسمانى و دلايل قوى و روشن، امام(عليه السلام) در اين بخش از خطبه به دو وسيله آزمون الهى نسبت به بندگان در مراحل مختلف تکليف اشاره مى کند. نخست مى فرمايد: «خداوند روزى ها را مقدّر کرد و اندازه گيرى فرمود; گاه آن را زياد و گاه کم نمود; گاه با تنگى و گاه با وسعت، روزىِ (بندگان) را تقيسم کرد». (وَ قَدَّرَ الأرْزَاقَ فَکَثَّرَهَا وَ قَلَّلَها، وَ قَسَّمَهَا عَلَى الضِّيقِ والسَّعَة). و از آنجا که ممکن است اين چنين توّهم شود که تفاوت گذاشتن ميان بندگان، با عدالت سازگار نيست در جمله بعد مى افزايد: «خداوند ارزاق را به طور عادلانه تقسيم کرد». (فَعَدَلَ فِيهَا). اشاره به اين که عدالت به معناى مساوات و برابرى نيست; بلکه عدالت آن است که به هر کس آنچه مصلحت او است بدهند چنان که در حديثى از پيامبر اکرم(صلى الله عليه وآله)آمده است که فرمود: خداوند مى فرمايد: «إِنَّ مِنْ عِبَادِىَ الْمُؤْمِنينَ مَنْ لاَيُصْلِحُهُ إِلاَّ الْفَاقَةَ وَ لَوْ أَغْنَيْتُهُ لأَفْسَدَهُ ذلِکَ، وَ إِنَّ مِنْ عِبَادِي مَنْ لاَيُصْلِحُهُ إِلاَّ الصِّحَّةَ وَ لَوْ أَمْرضْتُهُ لأَفْسَدَهُ ذلِکَ...; بعضى از بندگان با ايمان من هستند که جز تنگدستى آنها را اصلاح نمى کند و اگر آنها را غنى سازم موجب فسادشان مى شود و بعضى از بندگان من هستند که جز سلامت (و غنا) آنها را اصلاح نمى کند و اگر آنها را بيمار (و فقير) کنم موجب فسادشان مى شود; (بنابراين به هر يک آنچه سبب صلاح حالشان مى شود مى دهم)». سپس در اين زمينه شرح بيشترى مى دهد; مى فرمايد: «هدف از آن تقسيم اين بوده است که هر که را بخواهد به وسعت روزى، يا تنگى آن بيازمايد (و به تعبير ديگر:) به وسيله آن، شکر و صبر غنى و فقير را امتحان کند». (لِيَبْتَلِيَ مَنْ أَرَادَ بِمَيْسُورِهَا وَ مَعْسُورِهَا، وَ لِيَخْتَبِرَ بِذلِکَ الشُّکْرَ وَ الصَّبْرَ مِنْ غَنِيِّهَا وَ فَقِيرِهَا). ممکن است اين تفاوت در اشخاص مختلف باشد; گروهى از نعمت فراوان بهره گيرند تا در ميدان آزمايش نشان دهند که آيا شکر اين همه نعمت را به جا مى آورند و بخشى از ثروت خداداد را در اختيار محرومان قرار مى دهند و آنچه را دارند در جاى خود مصرف مى کنند، يا به عکس، فزونى ثروت آنها را از خدا و خلق بيگانه مى کند و در غرور و غفلت فرو مى برد; يا اين که تنگى روزى، صبر و استقامت آنها را درهم مى شکند و آنان را به حرام و ناشکرى و اعتراض بر پروردگار وادار مى سازد. حتّى در يک انسان ممکن است هر دو حالت واقع شود: گاه غنى و بى نياز، و گاه فقير و تنگدست; و هر کدام از اين دو، ميدان آزمون الهى است، ميدان آزمون شکر و صبر و عدم استقامت و بى تابى. در ادامه اين سخن، به اين نکته اشاره مى کند که فقر و غنا و سلامتى و بيمارى، چنان از هم جدا نيستند که انسان بتواند بر يکى تکيه کند; بلکه چنان به هم نزديک يا آميخته اند که بر هيچ يک نمى توان اعتماد کرد; مى فرمايد: «سپس روزىِ وسيع را با باقى مانده فقر و بيچارگى درآميخت، و تندرستى را با حوادث دردناک توأم ساخت، و شادى و سرور را با غصّه و اندوه قرين کرد». (ثُمَّ قَرَنَ بِسَعَتِهَا عَقَابِيلَ فَاقَتِهَا، وَ بِسَلاَمَتِهَا طَوَارِقَ آفَاتِهَا، وَ بِفُرَجِ أَفْرَاحِهَا غُصَصَ أَتْرَاحِهَا). تا هيچ کس در حال غنا و سلامت و شادى و سرور مغرور نگردد و همگان بدانند اين امور هميشه و همه جا و در مورد هر کس در معرض زوال و نابودى و تبديل به ضدّ است و به گفته شاعر: بر مال و جمال خويشتن غرّه مشو        کان را به شبى برند و اين را به تبى! با توجّه به اينکه «عقابيل» جمع «عقبوله» (بر وزن جرثومه) به معناى بقاياى بيمارى و مشکلات و آثارى که از «تب» به صورت «تبخال» بر لبها باقى مى ماند، مى باشد; تعبير بالا نشان مى دهد که مشکلات و گرفتارى ها و آثار و بقاياى آن، همواره در کنار خوشى ها و راحتى ها قرار دارد و هرگز از آن جدا نمى شود و جمله «بِفُرَجِ أَفْرَاحِهَا غُصَصَ أَتْرَاحِهَا» تأکيد ديگرى بر اين معنا است; چرا که «أَتْرَاح» جمع «ترح» (بر وزن فرح) به معناى غم و اندوه است; در نتيجه امام(عليه السلام) مى فرمايد: «شادى ها با اندوه ها آميخته و غصّه ها در کنار شادمانى نشسته است». دومين نکته اى که از امام(عليه السلام) در ادامه اين سخن بيان مى فرمايد، زمان دار بودن زندگى است، که بالأخره پايانى دارد و دير يا زود به پايان مى رسد و چيزى که براى هيچ کس از آن گريزى نيست، مرگ است. مى فرمايد: «سرآمد زندگى و پايان عمر را آفريد، آن را گاه طولانى و گاه کوتاه قرار داد، و گاه مقدّم و گاه مؤخّر داشت». (وَ خَلَقَ الآجَالَ فَأَطَالَهَا وَ قَصَّرَهَا، وَ قَدَّمَهَا وَ أَخَّرَهَا). ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند: لوْ یَعْلَمُ الْعَبْدُ مَا فِی رَمَضَانَ لَوَدَّ أَنْ یَکُونَ رَمَضَانُ السَّنَة اگر بنده «خدا» مى‏ دانست که در ماه رمضان چیست [چه برکتى وجود دارد]دوست مى ‏داشت که تمام سال، رمضان باشد. 📚بحار الانوار، ج ۹۳، ص ۳۴۶ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🎙 حجت الاسلام و المسلمین مومنی ▫️موضوع: حالات معنوی قلب انسان @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: سیصد و شصت و هفت 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﻛﺎﺭﺩﺍﻧﻲ ﻭ ﺣﺬﺍﻗﺖ ﻭ ﺯﻳﺮﻛﻲ ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻗﻴﺲ، ﺷﻮﺍﻫﺪ ﻗﻮﻳﻪ ﺍﻱ ﺑﺮ ﺣﺬﺍﻗﺖ ﻭ ﻛﺎﺭﺩﺍﻧﻲ ﺍﻭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ، ﭼﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻧﻈﺎﻣﻲ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺟﻨﮕﻬﺎ ﻭ ﭘﻴﻜﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ‌ﻫﺎﻱ ﮊﺭﻑ ﻭ ﻋﻤﻴﻘﺶ ﺩﺭ ﻧﺒﺮﺩﻫﺎ ﻭ ﻧﻈﺮﻳﺎﺕ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻗﻀﺎﻳﺎ ﻭ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﻱ ﻣﻬﻢ ﻭ ﺍﻓﻜﺎﺭ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺑﻠﻨﺪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﻣﺎﺭﺕ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻭ ﺗﻌﻈﻴﻢ ﺧﺎﺻﻲ ﻛﻪ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻴﺪﺍﺩ ﻭ ﺁﺭﺍ ﻭ ﻧﻈﺮﻳﺎﺗﺶ ﺭﺍ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩ ﻭ ﻛﺎﺭﺩﺍﻧﻲ ﻭ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺳﺘﻮﺩ، ﺍﻳﻦ‌ﻫﺎ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﻲ ﻗﻴﺲ ﻭ ﺍﻣﺘﻴﺎﺯﺍﺕ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻠﺎﺣﻈﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺪﻟﻞ ﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻣﻲ‌ﺳﺎﺯﺩ. ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻗﻴﺲ ﺍﺯ ﻣﺼﺮ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﺮ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺷﺪ ﻭ ﺩﻗﺎﻳﻘﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﺍﻭ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﻣﺼﺮ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﮔﻔﺖ ﻭ ﻗﻀﺎﻳﺎﻱ ﺑﻴﻦ ﺍﻭ ﻭ ﺭﺟﺎﻝ ﻣﺼﺮ ﻭ ﺗﺤﺮﻳﻜﺎﺕ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺭﺍ ﺷﺮﺡ ﺩﺍﺩ، ﺑﺮ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﻛﻪ: ﺍﻭ ﺑﺎ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻣﻬﻤﻲ ﺳﺮﻭ ﻛﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﻣﺤﻨﺖ‌ﻫﺎ ﻭ ﺳﺨﺘﻴﻬﺎﻱ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺷﺪﻩ، ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺭﺗﺒﻪ ﻭ ﻣﻘﺎﻡ ﻗﻴﺲ ﻧﺰﺩ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺑﺎﻟﺎ ﺭﻓﺖ ﺑﻄﻮﺭﻳﻜﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻣﻮﺭ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻭ ﺭﺍﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﻭ ﻣﻲ‌ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ. (ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻃﺒﺮﻱ ﺟﻠﺪ 5 ﺹ. ) 231 ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﻭﻗﻮﻑ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺮﻭﺭ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺧﺰﺭﺝ (ﻗﻴﺲ) ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺍﺯ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﻳﺎﻓﺖ، ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﻴﺸﺘﺎﺯ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﺩﻳﺪ ﻭ ﻧﻤﻮﻧﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺑﺎﺭﺯﻱ ﺍﺯ ﺧﺮﺩ ﺫﺍﺗﻲ ﻭ ﻋﻘﻞ ﺍﻛﺘﺴﺎﺑﻲ ﺍﻭ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻲ ﻭ ﺑﺎﻟﻨﺘﻴﺠﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭ ﻋﺮﺏ ﺑﻬﻨﮕﺎﻡ ﺑﺮﻭﺯ ﻓﺘﻨﻪ ﻭ ﺁﺷﻮﺏ ﻭ ﺍﻓﺮﻭﺯﺵ ﺁﺗﺶ ﺟﻨﮓ ﻭ ﭘﻴﻜﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﺩﺍﻧﺴﺖ، ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻴﻜﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﻛﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻧﮕﻮﺋﻴﻢ ﺍﺯ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﺟﻬﺎﻥ. ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮ ﻣﺸﻬﻮﺭﻱ ﻛﻪ ﺟﺰ ﺳﻴﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﻋﺮﺏ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﻘﺪﻡ [ جلد سومﺻﻔﺤﻪ ۱۲۳] ﺩﺍﻧﺴﺘﻪ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺧﺮﺩ ﻭ ﻋﻘﻞ ﮊﺭﻑ ﺑﻴﻦ ﻭ ﺩﻭﺭﺍﻧﺪﻳﺶ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﺮﺗﺮ ﻭ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺗﺮ ﻣﻴﻴﺎﺑﻴﻢ. ﻭ ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ ﺩﻭﻡ " ﺍﻟﺎﺳﺘﻴﻌﺎﺏ " ﺹ 538 ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻛﺘﺐ ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪ‌ﻫﺎ ﺩﺍﻳﺮ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ: ﻗﻴﺲ ﺭﺍ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎﺭﺯ ﻭ ﻋﺎﻟﻲ ﻣﻘﺎﻡ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻛﺜﺮﻱ ﺍﺯﺩﺍﻧﺎﻳﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻭ ﻛﺎﺭﺩﺍﻥ ﻋﺮﺏ ﺍﺯ ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻫﻞ ﺗﺪﺑﻴﺮ ﻭ ﭘﻠﺘﻴﻚ ﺩﺭ ﺟﻨﮓ ﻭ ﻣﻮﺻﻮﻑ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭﻱ ﻭ ﺳﺨﺎﻭﺕ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﺎ ﺩﻭﻥ ﻣﻘﺎﻡ ﺷﺎﻣﺦ ﻭ ﺍﺭﺟﻤﻨﺪ ﺍﻭ ﺍﺳﺖ ﺣﻠﺒﻲ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﻮﺩ " ﺳﻴﺮﻩ " ﮔﻮﻳﺪ: ﻫﺮ ﻛﺲ ﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﺍﻭ ﻭ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﻳﺎﺑﺪ ﺍﺯ ﻭﻓﻮﺭ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺯﻳﺮﻛﻲ ﺍﻭ ﺩﭼﺎﺭ ﺷﮕﻔﺘﻲ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﺍﺑﻦ ﻛﺜﻴﺮ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ ﻫﺸﺘﻢ ﺍﻟﺒﺪﺍﻳﻪ ﺹ 99 ﮔﻮﻳﺪ: ﻋﻠﻲ (ﻉ) ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺤﻜﻮﻣﺖ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﻱ ﻣﺼﺮ ﺑﺮﮔﻤﺎﺭﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺯﻳﺮﻛﻲ ﻭ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻭ ﺣﻴﻠﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﻭ ﻋﻤﺮﻭ ﻋﺎﺹ ﺑﺮﺍﺑﺮﻱ ﻭ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻧﻤﻮﺩ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🤲 دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان

🔊 جزءخوانی قرآن کریم به #نیت_سلامتی_و_تعجیل_در_فرج امام زمان عليه‌السّلام 📖 تلاوت جزء نوزدهم قرآن کریم 🎙استاد: معتز آقایی @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2