📝 شرح و تفسیر حکمت ۳۷۱ 🗝 کلیدهای سعادت دنیا و آخرت 🔷ده موضوع مهم و سرنوشت ساز: امام(عليه السلام) در اين جمله هاى كوتاه و پرمعنا اشاره به ده موضوع مهم مى كند كه هفت موضوع مربوط به فضايل اخلاقى و سه موضوع مربوط به رذايل اخلاقى است. نخست مى فرمايد: «شرافتى برتر از اسلام نيست»; (لاَشَرَفَ أَعْلَى مِنَ الاِْسْلاَمِ). اين نكته با توجه به اين كه اسلام مجموعه اى از عقايد والاى دينى و برنامه هاى سازنده عبادى و دستورات مهم اخلاقى است كاملاً روشن است. بسيارى از افراد، شرف را در مقام هاى مادى متزلزل و اموال و ثروت هاى ناپايدار و قدرت قوم و قبيله كه دائماً در معرض فناست مى دانند. در حالى كه شرافت واقعى اين است كه انسان يك مسلمان راستين باشد. در جمله دوم مى فرمايد: «عزت و قدرتى گران بهاتر از پرهيزكارى نيست»; (وَلاَ عِزَّ أَعَزُّ مِنَ التَّقْوَى). زيرا تقوا چنان انسان را مسلط بر خويش مى سازد كه وسوسه هاى شيطان و هواى نفس را به عقب مى راند. چه قدرتى از اين بالاتر كه انسان شيطان را به زمين بزند و هواى نفس را مهار كند. در سومين جمله مى فرمايد: «هيچ پناهگاهى بهتر و نگهدارنده تر از ورع (و پرهيز از شبهات) نيست»; (وَ لاَ مَعْقِلَ أَحْسَنُ مِنَ الْوَرَعِ). لغزش هاى انسان در بسيارى از موارد در امور شبهه ناك است كه انسان را به پرتگاه محرمات مسلم شرع سوق مى دهد. كسى كه داراى ورع و پرهيز از شبهات است در پناهگاه مطمئنى قرار گرفته كه او را از چنين لغزشى بازمى دارد. در حكمت چهارم نيز شبيه اين جمله گذشت آن جا كه مى فرمايد: «الْوَرَعُ جُنَّة; ورع، سپر محكمى است». امام باقر(عليه السلام) مى فرمايد: «إِنَّ أَشَدَّ الْعِبَادَةِ الْوَرَعُ; دشوارترين عبادت ورع است».[1] زيرا علاوه بر ترك محرمات و انجام واجبات، انسان را از ارتكاب شبهات بازمى دارد. در حديث ديگرى آمده است كه يكى از ياران امام صادق(عليه السلام) خدمتش عرض كرد: من توفيق زيارت شما را چند سال يك بار پيدا مى كنم دستورى بيان فرما كه به آن عمل كنم (و ضامن سعادتم باشد). امام(عليه السلام) فرمود: «أُوصِيكَ بِتَقْوَى اللَّهِ وَالْوَرَعِ وَ الاِجْتِهَادِ وَ اعْلَمْ أَنَّهُ لاَ ينْفَعُ اجْتِهَادٌ لاَ وَرَعَ فِيهِ; تو را به تقواى الهى و ورع و تلاش و كوشش (در مسير اطاعت پروردگار) سفارش مى كنم و بدان كه تلاش بدون ورع نتيجه بخش نخواهد بود».[2] در چهارمين نكته مى فرمايد: «هيچ شفيعى نجات بخش تر از توبه نيست»; (وَلاَ شَفِيعَ أَنْجَحُ مِنَ التَّوْبَةِ). زيرا شفاعت شفيعانُ ديگر گاه پذيرفته مى شود و گاه ممكن است پذيرفته نشود زيرا بار گناه، سنگين تر از شفاعت است. اما توبه واقعى كه با ندامت كامل و تصميم بر عدم تكرار گناه و جبران گذشته و اعمال صالح آينده صورت گيرد قطعاً در پيشگاه خداوند پذيرفته خواهد شد. بنابراين گنهكاران به جاى اين كه به انتظار شفاعت شفيعان بنشينند بهتر است توبه كنند و شفاعت را براى تأكيد بر پذيرش آن از شفيعان بخواهند. خداوند به طور مطلق در قرآن مجيد مى فرمايد: «(وَهُوَ الَّذِى يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَعْفُوا عَنِ السَّيِّئَاتِ); خداوند كسى است كه توبه را از بندگانش مى پذيرد و گناهان آن ها را مى بخشد».[3] در پنجمين نكته اشاره به اهميت قناعت كرده، مى فرمايد: «هيچ گنجى بى نيازكننده تر از قناعت نيست»; (وَ لاَ كَنْزَ أَغْنَى مِنَ الْقَنَاعَةِ). گنج هاى ديگر پايان مى پذيرند، گنجى كه پايان نمى پذيرد گنج قناعت است. اضافه بر اين، براى حفظ گنج هاى ظاهرى رنج فراوان بايد كشيد چراكه دشمنان و سارقان و حسودان دائماً در كمين آن اند. ولى گنج قناعت هيچ سارق و دشمن و حسودى ندارد. و به گفته سعدى: گنج آزادگى و كنج قناعت ملكى است * كه به شمشير ميسر نشود سلطان را و به گفته حافظ: گنج زر گر نبود، كنج قناعت باقى است * آن كه آن داد به شاهان به گدايان اين داد در گفتار حكيمانه 57 آمده بود: «الْقَنَاعَةُ مَالٌ لاَ ينْفَدُ; قناعت سرمايه اى است كه هرگز تمام نمى شود». همين مضمون در گفتار حكيمانه 349 و گفتار حكيمانه 229 آمده بود. ✍ پی نوشت: [1]. كافى، ج 2، ص 77، ح 5. [2]. همان، ص 76، ح 1. [3]. شورى، آيه 25. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) : ✍ سِرُّكَ أسِيرُكَ فإن أفشَيتَهُ صِرتَ أسِيرَهُ 🖌 راز تو در بند توست. اگر آن را فاش کنی تو در بندش خواهی شد. 📓 غرر الحکم ، حدیث ۵۶۳۰ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🎙 حجت الاسلام و المسلمین مومنی 📝 موضوع: حالات معنوی قلب انسان @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: سیصد و هفتاد و شش 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻛﻪ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺴﻮﻱ ﺷﺎﻡ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﺪ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ ﻭ ﺍﻧﺼﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺟﻤﻊ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﻤﺪ ﻭ ﺛﻨﺎﻱ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ: ﺍﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺩﻣﻲ ﺑﺎ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ‌ﻫﺎﻱ ﻧﻴﻜﻮ ﻭ ﺑﺮﺩﺑﺎﺭﻱ ﺑﺮﺗﺮ ﻭ ﺑﻬﺘﺮ، ﮔﻮﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺣﻖ، ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩﻱ ﻫﺴﺘﻴﺪ ﻛﻪ ﻛﺮﺩﺍﺭ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭﺗﺎﻥ ﺑﺎ ﺑﺮﻛﺖ ﺍﺳﺖ، ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺑﺴﻮﻱ ﺩﺷﻤﻦ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﺷﻤﺎ ﺣﺮﻛﺖ ﻛﻨﻴﻢ، ﻧﻈﺮﻳﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻤﺎ ﺍﺑﻠﺎﻍ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺻﻠﺎﺡ ﻣﻴﺪﺍﻧﻴﺪ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﻨﻴﺪ. ﻗﻴﺲ ﺑﻦ ﺳﻌﺪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺣﻤﺪ ﻭ ﺛﻨﺎﻱ ﺍﻟﻬﻲ ﺭﺍ ﺑﺠﺎﻱ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ: ﺍﻱ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﺴﻮﻱ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺑﺸﺘﺎﺏ ﻭ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻱ ﺩﺭﻧﮓ ﻣﻜﻦ. ﭼﻪ ﺁﻧﻜﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﺨﺪﺍ ﺟﻬﺎﺩ ﺑﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﭘﻴﻜﺎﺭ ﺑﺎ ﻛﻔﺎﺭ ﺭﻭﻡ ﻭ ﺗﺮﻙ، ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻳﻦ ﺧﺪﺍ ﺳﻬﻞ ﺍﻧﮕﺎﺭﻱ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﻭ ﺣﻴﻠﻪ ﮔﺮﻱ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭﻟﻴﺎ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻛﻮﭼﻚ ﺷﻤﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻫﺎﻧﺖ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ، ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﻭ ﺗﺎﺑﻌﻴﻦ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﺗﺤﻘﻴﺮ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﻓﺮﺩﻱ ﻣﻮﺭﺩ ﻏﻀﺐ ﺁﻧﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ‌ﮔﻴﺮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺯﻧﺪﺍﻧﻲ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻳﺎ ﻛﺘﻚ ﻣﻲ‌ﺯﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻱ ﺑﺸﻬﺮ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻲ ﺧﺎﻧﻤﺎﻧﺶ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ [ جلد سومﺻﻔﺤﻪ 135] ﺍﻣﻮﺍﻝ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺣﻠﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻨﺪﻩ ﺯﺑﻮﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ‌ﭘﻨﺪﺍﺭﻧﺪ ﺻﻌﺼﻌﻪ ﺑﻦ ﺻﻮﺣﺎﻥ ﮔﻮﻳﺪ: ﻫﻨﮕﺎﻣﻴﻜﻪ ﺍﻣﻴﺮ ﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺟﻨﮓ ﺻﻔﻴﻦ ﭘﺮﭼﻤﻬﺎﺋﻲ ﺭﺍ ﺑﺮﻣﻲ ﺍﻓﺮﺍﺷﺖ ﭘﺮﭼﻢ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﺮﭼﻢ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺭﺣﻠﺖ ﺁﻧﺤﻀﺮﺕ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﭘﺮﭼﻢ ﺭﺍ ﺑﺴﺖ ﻭ ﻗﻴﺲ ﺑﻦ ﺳﻌﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﭘﺮﭼﻢ ﺭﺍ ﺑﺎﻭ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺍﻧﺼﺎﺭ ﻭ ﺟﻨﮕﺠﻮﻳﺎﻥ ﺑﺪﺭ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﻧﻤﻮﺩ ﻫﻤﻴﻨﻜﻪ ﭼﺸﻢ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﭘﺮﭼﻢ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮔﺮﻳﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﻗﻴﺲ ﺍﺷﻌﺎﺭﻳﺮﺍ ﺳﺮﻭﺩ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ: ﻫﺬﺍ ﺍﻟﻠﻮﺍ ﺍﻟﺬﻱ ﻛﻨﺎ ﻧﺤﻒ ﺑﻪ ﻣﻊ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﻭ ﺟﺒﺮﻳﻞ ﻟﻨﺎ ﻣﺪﺩ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﺮﭼﻤﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﺁﻥ ﺑﺎ ﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻭ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﻳﺎﺭ ﻣﺎ ﺑﻮﺩ. ﻣﺎﺿﺮ ﻣﻦ ﻛﺎﻧﺖ ﺍﻟﺎﻧﺼﺎﺭ ﻋﻴﺒﺘﻪ ﺍﻥ ﻟﺎ ﻳﻜﻮﻥ ﻟﻪ ﻣﻦ ﻏﻴﺮﻫﻢ ﺍﺣﺪ ﺿﺮﺭ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺍﻧﺼﺎﺭ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻥ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻴﻜﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﺟﺰ ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﻳﺎﺭ ﻭ ﻳﺎﻭﺭ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﻗﻮﻡ ﺍﺫﺍ ﺣﺎﺭﺑﻮﺍ ﻃﺎﻟﺖ ﺍﻛﻔﻬﻢ ﺑﺎﻟﻤﺸﺮﻓﻴﻪ ﺣﺘﻲ ﻳﻔﺘﺢ ﺍﻟﺒﻠﺪ ﻣﺮﺩﻣﻲ ﻛﻪ ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﭘﻴﻜﺎﺭ ﺑﺮﺧﻴﺰﻧﺪ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻗﺒﻀﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺳﺘﻪ‌ﻫﺎﻱ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻣﺸﺮﻓﻴﻪ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﮔﻴﺮﺩ ﻛﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎ ﻓﺘﺢ ﺷﻮﺩ. 1- ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺍﺑﻦ ﻋﺴﺎﻛﺮ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺨﺶ ﺟﻠﺪ ﺳﻮﻡ ﺹ 245 ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. 2- ﺍﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﺮ ﺩﺭ " ﺍﻟﺎﺳﺘﻴﻌﺎﺏ " ﺟﻠﺪ ﺩﻭﻡ ﺹ 539 3- ﺍﺑﻦ ﺍﺛﻴﺮ ﺩﺭ ﺟﻠﺪ ﭼﻬﺎﺭﻡ " ﺍﺳﺪ ﺍﻟﻐﺎﺑﻪ ﺹ 216 4- ﺧﻮﺍﺭﺯﻣﻲ ﺩﺭ " ﺍﻟﻤﻨﺎﻗﺐ " ﺹ 122 ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🤲 دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان