#در_محضر_اهل_بیت ☀️ پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله: 🔹️زبانت را (از حرف ناروا) نگه دار؛ اين كار، صدقه‌‏اى است كه براى خودت مى‌‏دهى. 🔸️أمسِكْ لِسانَكَ؛ فإنّها صَدَقةٌ تَصَدَّقُ بها على‏ نَفسِكَ. 📚 الكافي (ط - الإسلامية)، ج۲، ص۱۱۴. 👈 ماه صفر زیاد صدقه بدهیم، به نیت تعجیل فرج 🤲 @Nahjolbalaghe2

#موعظه ☀️ نسبت ما با #امام_زمان عج 🤲اللهم عجل لولیک الفرج 🎥استاد آقامیری @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و یازده 🔷#واقعه‌غدیرخم " ﻋﺒﺎﺳﻲ " ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 27 ﺟﻠﺪ 2 " ﺍﻟﻤﻌﺎﻫﺪ " ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﻳﺎﺩ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ " ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺑﻮ ﺟﻌﻔﺮ " ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻣﺎﻝ ﻭ ﺟﺎﻣﻪ ﺍﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﻛﻤﻴﺖ ﮔﻔﺖ: ﺑﺨﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻧﻴﺎ، ﻣﻬﺮ ﻧﻤﻲ ﻭﺭﺯﻡ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺁﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﻨﺰﺩ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻣﻲ‌ﺭﻓﺘﻢ ﻛﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩ. ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﺁﺧﺮﺕ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ‌ﺩﺍﺭﻡ، ﭘﻮﻟﻲ ﺁﻥ ﺗﻦ ﭘﻮﺷﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺗﺒﺮﻙ ﻣﻲ‌ﭘﺬﻳﺮﻡ ﺍﻣﺎ ﻣﺎﻟﺮﺍ، ﻗﺒﻮﻝ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﭘﻮﻝ ﺭﺍ ﭘﺲ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺟﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ. " ﺑﻐﺪﺍﺩﻱ " ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 69 ﺟﻠﺪ 1 " ﺧﺰﺍﻧﻪ ﺍﻟﺎﺩﺏ " ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺻﺎﻋﺪ، ﻏﻠﺎﻡ ﻛﻤﻴﺖ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: ﺑﺎ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﺮ " ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﻟﺤﺴﻴﻦ " (ﺭﺽ) ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻳﻢ، ﻛﻤﻴﺖ ﺑﻪ ﻋﺮﺽ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺍﻱ ﺩﺭ ﻣﺪﺡ ﺷﻤﺎ ﺳﺮﻭﺩﻩ‌ﺍﻡ ﻛﻪ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺷﻔﺎﻋﺘﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ (ﺹ) ﺑﺎﺷﺪ، ﺳﭙﺲ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺁﻏﺎﺯﺵ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺖ ﺍﺳﺖ: " ﻣﻦ ﻟﻘﺐ ﻣﺘﻴﻢ ﻣﺴﺘﻬﺎﻡ " ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﺭﺳﺎﻧﺪ، ﺍﻣﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﺎ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺗﻮ ﻋﺎﺟﺰﻳﻢ ﺍﻣﺎﻧﻪ، ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﻧﻴﺴﺘﻴﻢ ﺯﻳﺮﺍ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻋﺎﺟﺰ ﻧﻴﺴﺖ. ﺑﺎﺭ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻛﻤﻴﺖ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻣﺮﺯ ﺳﭙﺲ ﭼﻬﺎﺭ ﻫﺰﺍﺭ ﺩﺭﻫﻢ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺧﺎﻧﺪﺍﻧﺶ ﺑﻪ ﺗﻘﺴﻴﻂ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺍﻱ ﺍﺑﺎ ﻣﺴﺘﻬﻞ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﺑﮕﻴﺮ. ﻛﻤﻴﺖ ﮔﻔﺖ: ﺍﮔﺮ ﺩﺍﻧﮕﻲ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻲ‌ﺩﺍﺩﻳﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺳﺮ ﺍﻓﺮﺍﺯﻱ ﺑﻮﺩ، ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻋﻨﺎﻳﺘﻲ ﻛﻨﻴﺪ، ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺗﻦ ﭘﻮﺷﻬﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﺮﺣﻤﺖ ﻛﻨﻴﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺗﺒﺮﻙ ﺟﻮﻳﻢ، (ﺍﻣﺎﻡ) ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﻭ ﺟﺎﻣﻪ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻦ ﺑﺪﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﺑﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﺩﺍﺩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ [ جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 17] ﭘﻴﻐﻤﺒﺮﺕ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﻱ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﻛﻤﻴﺖ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﮔﺬﺷﺘﮕﻲ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺣﻘﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺍﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﭘﺲ ﻭﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻴﻜﺒﺨﺘﻲ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﺪﺍﺭ ﻭ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺑﻤﻴﺮﺍﻥ. ﻣﺰﺩ ﺩﻧﻴﺎﺋﻲ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﻱ ﺑﻨﻤﺎ ﻭ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺧﺮﺕ ﺑﺮﺍﻱ ﻭﻱ ﺫﺧﻴﺮﻩ ﻓﺮﻣﺎ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺍﺯ ﻋﻬﺪﻩ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺍﻭ ﺑﺮ ﻧﻤﻲ ﺁﺋﻴﻢ، ﻛﻤﻴﺖ ﮔﻔﺖ: ﺑﺮﻛﺖ ﺩﻋﺎﻱ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻡ. " ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻛﻨﺎﺳﻪ " ﮔﻔﺖ: ﻭﻗﺘﻲ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﻛﻤﻴﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺸﺎﻡ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﻛﻪ: ﺑﻪ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﺁﻧﺎﻥ (ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻉ) ﺑﺎ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎﻥ، ﺧﻮﻳﺸﺎﻭﻧﺪ ﻭ ﭘﺴﺮ ﻋﻢ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﻳﮕﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﺘﻬﻢ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ، ﺩﻭﺭﻱ ﮔﺰﻳﺪﻡ. ﺑﻪ ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻱ ﺭﻭﻱ ﺁﻭﺭﺩﻩ‌ﺍﻡ ﻛﻪ ﺗﻮﺍﻥ ﻭ ﺗﻤﺴﻜﻢ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ. ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻦ ﺭﻳﺎ ﻛﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻜﺸﺘﻦ ﺩﺍﺩ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَزَكَرِيَّا إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا وَأَنتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ و زکریا را (به یاد آور) در آن هنگام که پروردگارش را خواند (و عرض کرد): «پروردگار من! مرا تنها مگذار (و فرزند برومندى به من عطا کن). و تو بهترین وارثانى.» (انبیاء/89) *** فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ يَحْيَىٰ وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَيَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا ۖ وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ ما هم دعاى او را مستجاب کردیم، و یحیى را به او بخشیدیم. و همسرش را (که نازا بود) برایش شایسته (باردارى) ساختیم. چرا که آنان (خاندانى بودند که) همواره در کارهاى خیر بسرعت اقدام مى کردند. و از روى بیم و امید ما را مى خواندند. و پیوسته براى ما (خاضع و) خاشع بودند. (انبیاء/90) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه انبیاء آیات ۸۹ و ۹۰ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ✅ نجات زکریا(علیه السلام) از تنهائى در این دو آیه، گوشه اى از سرگذشت دو شخصیت دیگر از پیامبران بزرگ الهى زکریا و یحیى را بیان مى کند. نخست مى گوید: زکریا را به خاطر بیاور هنگامى که پروردگارش را خواند، و عرضه داشت: پروردگارا مرا تنها مگذار، و تو بهترین وارثان هستى (وَ زَکَرِیّا إِذْ نادى رَبَّهُ رَبِّ لاتَذَرْنِی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثِینَ). سال ها بر عمر زکریا گذشت، و برف پیرى بر سرش نشست، اما هنوز فرزندى نداشت، و از سوى دیگر، همسرى عقیم و نازا داشت. او در آرزوى فرزندى بود که بتواند برنامه هاى الهى او را تعقیب کند، کارهاى تبلیغیش نیمه تمام نماند، و فرصت طلبان بعد از او بر معبد بنى اسرائیل، اموال و هدایاى آن که باید صرف راه خدا مى شد، پنجه نیفکنند. در این هنگام، با تمام قلب به درگاه خدا روى آورده تقاضاى فرزند صالح و برومندى کرد، و با دعائى که توأم با نهایت ادب بود خدا را خواند. نخست از ربّ شروع کرد، همان پروردگارى که از نخستین لحظات زندگى لطفش شامل انسان مى شود، سپس با تعبیر لاتَذَرْنِى که از ماده وذر (بر وزن مرز) به معنى ترک کردن چیزى، به خاطر کمى و بى اعتنائى آمده، این حقیقت را بازگو کرد که اگر تنها بمانم، فراموش خواهم شد، نه من که برنامه هاى من نیز به دست فراموشى سپرده مى شود، و سرانجام با جمله وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثِینَ این حقیقت را بازگو کرد که: من مى دانم این دنیا دار بقاء نیست، و نیز مى دانم تو بهترین وارثانى، ولى از نظر عالم اسباب، دنبال کسى مى گردم که هدفم را دنبال کند. * * * خداوند این دعاى خالص و سرشار از عشق به حقیقت را اجابت کرد، و خواسته او را تحقق بخشید، آن چنان که مى فرماید: ما دعوت او را اجابت کردیم و یحیى را به او بخشیدیم (فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ وَهَبْنا لَهُ یَحْیى). و براى رسیدن به این مقصود، همسر نازاى او را اصلاح و قادر به آوردن فرزند کردیم (وَ أَصْلَحْنا لَهُ زَوْجَهُ). سپس اشاره به سه قسمت از صفات برجسته این خانواده کرده چنین مى گوید: آنها در انجام کارهاى خیر، سرعت مى کردند (إِنَّهُمْ کانُوا یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ). آنها به خاطر عشق به طاعت و وحشت از گناه، در همه حال ما را مى خوانند (وَ یَدْعُونَنا رَغَباً وَ رَهَباً).(۱) آنها همواره در برابر ما خشوع داشتند (خضوعى آمیخته با ادب و احترام و ترس آمیخته با احساس مسئولیت) (وَ کانُوا لَنا خاشِعِینَ). ذکر این صفات سه گانه ممکن است اشاره به این باشد که آنها به هنگام رسیدن به نعمت، گرفتار غفلت ها و غرورهائى که دامن افراد کم ظرفیت و ضعیف الایمان را به هنگام وصول به نعمت مى گیرد نمى شدند، آنها در همه حال نیاز ـ مندان را فراموش نمى کردند، و در خیرات، سرعت داشتند، آنها در حال نیاز و بى نیازى، فقر و غنا، بیمارى و سلامت، همواره متوجه خدا بودند، و بالاخره آنها به خاطر اقبال نعمت، گرفتار کبر و غرور نمى شدند، بلکه همواره خاشع و خاضع بودند. * * * ✍ پی نوشت: ۱ ـ رَغَباً به معنى رغبت و میل و علاقه است و رَهَباً به معنى ترس، تنفر و بیزارى است و در این که از نظر اعراب، چه محلى دارد، احتمالات متعددى است: ممکن است حال باشد یا تمیز یا مفعول لاجله، یا مفعول مطلق و یا معنى ظرفیت داشته باشد به معنى فِى حالِ الرَّغْبَةِ وَ فِى حالِ الرَّهْبَةِ، گر چه نتیجه این پنج احتمال با هم متفاوت است، ولى این تفاوت در جزئیات مفهوم آیه است نه در اساس و نتیجه آن. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

🎙 تفسیر صوتی آیات ۸۹ و ۹۰ سوره مبارکه انبیاء مفسّر : حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی @Nahjolbalaghe2