#موعظه 📌 یک مرحله تا ظهور 💎 ولایت اجتماعی؛ آخرین مرحله رشد شیعه تا ظهور 🎥 حجت‌الاسلام عالی #امام_زمان @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و سی و هفت 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﻛﻤﻴﺖ ﻭ ﻳﺰﻳﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻤﻠﻚ " ﺣﺒﻴﺒﺶ " ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻛﻤﻴﺖ ﮔﻮﻳﺪ: (ﭘﺪﺭﻡ)، ﺑﺮ ﻳﺰﻳﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻤﻠﻚ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻭﺯﻱ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﻧﺶ ﺭﻓﺖ ﻛﻪ ﻛﻨﻴﺰﻱ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ " ﺳﻠﺎﻣﻪ ﺍﻟﻘﺲ " ﺑﺮﺍﻱ ﻳﺰﻳﺪ ﺧﺮﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ. ﻛﻤﻴﺖ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻛﻨﻴﺰ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﻳﺰﻳﺪ ﮔﻔﺖ: ﺍﻱ ﺍﺑﺎ ﻣﺴﺘﻬﻞ ﺍﻳﻦ ﻛﻨﻴﺰ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﻓﺮﻭﺷﻨﺪ، ﻣﺼﻠﺤﺖ ﻣﻲ‌ﺑﻴﻨﻲ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺨﺮﻳﻢ؟ ﮔﻔﺖ: ﺁﺭﻱ، ﺑﺨﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺍﻱ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻭ ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻢ، ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺖ ﺑﺪﺭ ﺭﻭﺩ. ﻳﺰﻳﺪ ﮔﻔﺖ: ﺩﺭ ﺷﻌﺮﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻛﻦ ﺗﺎ ﺭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﺍ ﺷﻮﻡ، ﻛﻤﻴﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﻭﺩ. ﺩﺭ ﺯﻳﺒﺎﺋﻲ ﺑﻪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻧﻴﻤﺮﻭﺯ ﻣﻲ‌ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺧﻮﻥ ﺭﻳﺰﺵ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﺮ ﺗﺮﻱ ﺩﺍﺭﺩ. ﺯﻧﻲ ﺷﺎﺩﺍﺏ ﻭ ﻧﺮﻡ ﺗﻦ ﻭ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﻭ ﺑﺎﺯﻳﮕﺮ ﻭ ﻣﻮﻱ ﻣﻴﺎﻥ ﻭ ﭘﺮ ﮔﻮﺷﺖ ﺍﺳﺖ. ﻧﺎﺯ ﻭ ﻛﺮﺷﻤﻪ ﺍﺵ ﻭ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺳﭙﻴﺪ ﻭ ﺳﺨﻦ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﻭ ﺑﻲ ﺩﺭﻧﮕﺶ، ﺁﺭﺍﺳﺘﻪ ﺍﺵ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﺯ ﺁﺭﺯﻭ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﭘﺲ ﺍﻱ ﻋﺒﺪ ﻣﻨﺎﻑ ﺍﻧﺪﺭﺯ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﺍ ﺑﺎﺵ. ﺣﺒﻴﺶ ﮔﻔﺖ: ﻳﺰﻳﺪ ﺧﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻱ ﺍﺑﺎ ﻣﺴﺘﻬﻞ ﻧﺼﻴﺤﺘﺖ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻢ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﺰﻩ ﺍﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﻤﻴﺖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ. ﺍﻏﺎﻳﻲ ﺟﻠﺪ 15 ﺻﻔﺤﻪ 119 ﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻛﻤﻴﺖ ﻭ " ﺧﺎﻟﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﻗﺴﺮﻱ " ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩﺵ ﺑﻪ ﻛﻮﻓﻪ، ﺍﺧﺒﺎﺭﻱ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ: ﺭﻭﺯﻱ ﺧﺎﻟﺪ ﺍﺯ ﺭﺍﻫﻲ ﻣﻲ‌ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮ ﻛﻨﺎﺭﻳﺶ ﺍﺯ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭﻱ ﻋﺮﺍﻕ، ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ ﭼﻮﻥ ﻋﺒﻮﺭ ﻛﺮﺩ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﺗﻤﺜﻞ ﺟﺴﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻤﺶ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﻴﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺯﻭﺩﻱ ﭼﻮﻥ ﺍﺑﺮ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻲ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﺷﻮﺩ. ﺧﺎﻟﺪ ﺷﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ ﺑﺨﺪﺍ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﻩ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ، ﺗﺎﺭﮔﺒﺎﺭ ﺗﮕﺮﮔﻲ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﺒﺎﺭﺩ ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺻﺪ ﺗﺎﺯﻳﺎﻧﻪ ﺑﺰﻧﻨﺪ. ﺁﻧﮕﺎﻩ [ ﺻﻔﺤﻪ 50] ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺭﻓﺖ. ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺭﺍ ﺍﺑﻦ ﺣﺒﻴﺐ ﻧﻘﻞ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻏﺎﻧﻲ ﺟﻠﺪ 15 ﺹ 119 ﻭ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﻤﺰﮔﻴﻬﺎﻱ ﻛﻤﻴﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﺯﺩﻕ ﺭﻭﺯﻱ ﺷﻌﺮ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭ ﻛﻤﻴﺖ ﻣﻲ‌ﮔﺬﺷﺖ، ﻛﻤﻴﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻛﻮﺩﻛﻲ ﺑﻴﺶ ﻧﺒﻮﺩ. ﻓﺮﺯﺩﻕ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ: ﺁﻳﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻱ ﭘﺪﺭﺕ ﺑﺎﺷﻢ؟ ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ، ﺑﻠﻜﻪ ﺧﻮﺵ ﺩﺍﺭﻡ ﻛﻪ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﺎﺷﻲ. ﻓﺮﺯﺩﻕ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻭﻱ ﺑﻪ ﻳﺎﺭﺍﻥ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﻫﺮﮔﺰ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ مَن كَانَ يَظُنُّ أَن لَّن يَنصُرَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ فَلْيَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ لْيَقْطَعْ فَلْيَنظُرْ هَلْ يُذْهِبَنَّ كَيْدُهُ مَا يَغِيظُ هرکس گمان مى کند که خدا پیامبرش را در دنیا و آخرت یارى نخواهد کرد (و از این نظر خشمگین است، هر کارى از دستش ساخته است بکند)،ریسمانى به سقف بیاویزد، و (خود را حلق آویز و) نفس خود را قطع کند (و تا لبه پرتگاه مرگ پیش رود). ببیند آیا این کار خشم او را فرو مى نشاند؟! (حج/15) * وَكَذَٰلِكَ أَنزَلْنَاهُ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَأَنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَن يُرِيدُ این گونه ما قرآن را بصورت آیات روشنى نازل کردیم. و خداوند هرکس را اراده کند هدایت مى نماید. (حج/16) * إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ به یقین کسانى که (به پیامبر اسلام) ایمان آوردند، و کسانى که به آیین یهود گرویدند و صابئان ]= پیروان یحیى [و نصارى و مجوس و مشرکان، خداونددر میان آنان روز قیامت داورى مى کند. (و حق را از باطل جدا مى سازد.) زیرا خداوند بر هر چیز گواه (و از همه چیز آگاه) است. (حج/17) @Nahjolbalaghe2

🌧 شأن نزول: بعضى از مفسران، در شأن نزول نخستین آیه از آیات فوق، چنین نقل کرده اند: گروهى از قبیله بنى اسد و بنى غطفان که با پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) پیمان بسته بودند، گفتند: ما مى ترسیم خدا سرانجام محمد(صلى الله علیه وآله) را یارى نکند و در نتیجه رابطه ما با هم پیمان هایمان از یهود قطع شود، و آنها به ما مواد غذائى ندهند، آیه فوق نازل شده، به آنها اخطار کرد و آنها را سخت مذمت نمود. بعضى دیگر گفته اند: گروهى از مسلمانان به خاطر شدت غضب بر کفار، براى پیروزى پیغمبر(صلى الله علیه وآله) بیقرارى و بیتابى مى کردند، و مى گفتند: چرا وعده خدا در این زمینه تحقق نمى یابد؟ آیه نازل شد و آنها را بر این بى صبرى ملامت کرد.(۱) ✍ پی نوشت: ۱ ـ ابوالفتوح رازى ، و همچنین تفسیر فخر رازى ، جلد ۲۳، صفحه ۱۵، ذیل آیات مورد بحث.

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۱۵ الی ۱۷ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ✅ رستاخیز پایان همه اختلافات از آنجا که در آیات گذشته سخن از گروه ضعیف الایمان بود، در آیات مورد بحث، نیز چهره دیگرى از آنها را ترسیم کرده، مى گوید: کسى که گمان مى کند خدا پیامبرش را در دنیا و آخرت یارى نخواهد کرد، و در خشم و غیظ فرو رفته، هر کارى از دستش ساخته است انجام دهد، ریسمانى به سقف خانه خود بیاویزد و خود را از آن آویزان کند، و نفس خود را قطع نماید و تا سر حدّ مرگ پیش رود ببیند آیا این کار، خشم او را فرو مى نشاند (مَنْ کانَ یَظُنُّ أَنْ لَنْ یَنْصُرَهُ اللّهُ فِی الدُّنْیا وَ الآخِرَةِ فَلْیَمْدُدْ بِسَبَب إِلَى السَّماءِ ثُمَّ لْیَقْطَعْ فَلْیَنْظُرْ هَلْ یُذْهِبَنَّ کَیْدُهُ ما یَغِیظُ). این تفسیر را گروه کثیرى از مفسران برگزیده، یا به عنوان یک احتمال قابل ملاحظه ذکر کرده اند. طبق این تفسیر، ضمیر لَنْ یَنْصُرَهُ اللّهُ به پیامبر(صلى الله علیه وآله) باز مى گردد، و سماء به معنى سقف خانه است (چون سماء به هر چیزى که در جهت فوق قرار داشته باشد اطلاق مى گردد) و جمله لیَقْطَع به معنى خفقان و قطع نفس و پیش رفتن تا سر حدّ مرگ است. احتمالات مختلف دیگرى نیز در تفسیر این آیه داده شده است که، ذکر همه آنها لزومى ندارد، ولى از میان آنها دو تفسیر قابل ملاحظه است: ۱ ـ منظور از سماء همان آسمان است، یعنى: این گونه اشخاصى که تصور مى کنند خدا پیامبرش را یارى نخواهد کرد، به آسمان بروند، طنابى به آن آویزان کنند، و خود را در میان زمین و آسمان به دار کشند، تا نفسشان بریده شود (یا طنابى را که به آن آویزان شده اند، قطع کنند تا از همانجا سقوط نمایند) ببینند آیا این کار، خشمشان را فرو مى نشاند ؟! ۲ ـ ضمیر مذکور، به خود این اشخاص باز گردد (نه پیامبر(صلى الله علیه وآله) یعنى:) کسانى که فکر مى کنند خدا آنها را یارى نمى کند، و روزیشان بر اثر ایمان آوردن قطع مى گردد، هر کارى از دستشان ساخته است انجام دهند، به آسمان بروند، خود را با ریسمانى آویزان نمایند، سپس این ریسمان را قطع کرده تا سقوط کنند، آیا این کارها خشمشان را فرو مى نشاند ؟. مطلب قابل توجه این که: تمام این تفسیرها به یک نکته روانى در ارتباط با افراد کم حوصله، عصبانى و ضعیف الایمان اشاره مى کند که: آنها وقتى کارشان ظاهراً به بن بست مى رسد، فوراً دستپاچه مى شوند و تصمیم هاى جنون آمیز مى گیرند: گاه مشت بر در و دیوار مى کوبند. گاه مى خواهند زمین را بشکافند و زیر آن پنهان شوند. و سر انجام براى خاموش کردن آتش خشم خویش تصمیم به انتحار و خودکشى مى گیرند، در حالى که هیچ یک از این اعمال جنون آمیز، مشکل آنها را حل نمى کند، اگر کمى خونسرد باشند، صبر و حوصله به خرج دهند، و با نیروى ایمان به خدا و اعتماد به نفس و شکیبائى و استقامت، به جنگ مشکلات بر خیزند حل آن قطعاً ممکن است. * * * آیه بعد، اشاره به یک جمع بندى در آیات گذشته کرده، مى گوید: این گونه ما قرآن را به صورت آیات بینات و نشانه هاى روشن نازل کردیم (وَ کَذلِکَ أَنْزَلْناهُ آیات بَیِّنات). دلائلى براى معاد و رستاخیز، همچون بررسى دوران جنینى انسان، رشد گیاهان، و زنده شدن زمین هاى مرده، که همگان را با مسأله معاد آشنا مى سازد و دلائلى همچون بى خاصیت بودن بت ها، و سرانجام، کار کسانى که دین را وسیله جلب منافع مادى قرار مى دهند. ولى با این همه، داشتن دلائل روشن به تنهائى کافى نیست، بلکه آمادگى پذیرش حق نیز لازم است، به همین دلیل، در پایان آیه مى گوید: و خداوند هر کس را بخواهد هدایت مى کند (وَ أَنَّ اللّهَ یَهْدِی مَنْ یُرِیدُ). بارها گفته ایم: خواست خدا بى حساب نیست، او حکیم است و همه کارهایش داراى حساب، هر کس که در راه او به مجاهده بر خیزد، و از اعماق جان خواستار هدایت باشد، خدا به وسیله آیات بیناتش او را راهنمائى مى کند. * * * آخرین آیه مورد بحث، به شش گروه از پیروان مذاهب مختلف که یک گروه مسلم و مؤمن اند، و پنج گروه غیر مسلمان اشاره کرده، مى فرماید: کسانى که ایمان آورده اند، و یهود ، و صابئان، و نصارا، و مجوس، و مشرکان، خداوند در میان آنها روز قیامت داورى مى کند، و حق را از باطل جدا مى سازد (إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ الَّذِینَ هادُوا وَ الصّابِئِینَ وَ النَّصارى وَ الْمَجُوسَ وَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا إِنَّ اللّهَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ). مگر نه این است که: یکى از نام هاى قیامت یوم الفصل، روز جدائى حق از باطل، و یوم البروز روز آشکار شدن مکتوم ها، و روز پایان گرفتن اختلافات است. آرى، خدا در آن روز، به همه این اختلافات پایان مى دهد; چرا که او از همه چیز آگاه و با خبر است (إِنَّ اللّهَ عَلى کُلِّ شَیْء شَهِیدٌ). ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 تفسیر صوتی آیات ۱۵ الی ۱۸ سوره مبارکه حج مفسّر : حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی