📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۷۵ الی ۷۸ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ دستور عبودیت به طور مطلق، که بعد از این دو بیان آمده، هر گونه عبادت و بندگى خدا را شامل مى شود. تعبیر به رَبَّکُم (پروردگار شما) در حقیقت، اشاره اى است به شایستگى او براى عبودیت و عدم شایستگى غیر او; زیرا تنها مالک و صاحب و تربیت کننده او است. دستور به فعل خیرات هر گونه کار نیکى را ـ بدون هیچ قید و شرط ـ شامل مى شود، و این که از ابن عباس نقل شده: منظور، صله رحم و مکارم اخلاق است در حقیقت، بیان مصداق زنده اى از این مفهوم عام مى باشد. * * * سپس، پنجمین دستور را در زمینه جهاد ـ به معنى وسیع کلمه ـ صادر کرده مى گوید: در راه خدا جهاد کنید و حق جهادش را ادا نمائید (وَ جاهِدُوا فِی اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ). اکثر مفسران اسلامى، جهاد را در اینجا به معنى خصوص مبارزه مسلحانه با دشمنان نگرفته اند، بلکه، همان گونه که از مفهوم لغوى آن استفاده مى شود به معنى هر گونه جهاد و کوشش در راه خدا و تلاش براى انجام نیکى ها، و مبارزه با هوس هاى سرکش (جهاد اکبر) و پیکار با دشمنان ظالم و ستمگر (جهاد اصغر) دانسته اند. مرحوم طبرسى در مجمع البیان از اکثر مفسران چنین نقل مى کند که: منظور از حق جهاد ، خلوص نیت و انجام دادن اعمال براى خدا است. بدون شک، حق جهاد نیز معنى وسیعى دارد که از نظر کیفیت و کمیت، مکان و زمان و سایر جهات، همه را شامل مى شود، اما از آنجا که مرحله اخلاص سخت ترین مرحله در جهاد نفس است، روى این مرحله تکیه کرده است; چرا که نفوذ افکار و انگیزه هاى غیر الهى در قلب و اعمال انسان آن قدر مخفى، باریک و پنهان است که جز بندگان خاص خدا از آن رهائى نمى یابند!. در حقیقت، قرآن مجید در این پنج دستور، از مراحل ساده شروع کرده و به آخرین و برترین مراحل عبودیت مى رساند: نخست، سخن از رکوع، سپس برتر از آن سخن از سجود، بعد عبادت به طور کلى، و آن گاه انجام کارهاى نیک اعم از عبادات و غیر عبادات، و در آخرین مرحله سخن از جهاد و تلاش و کوشش فردى و جمعى در بخش درون و برون، کردار و گفتار و اخلاق و نیت به میان آورده است. و این دستور جامعى است که فلاح و رستگارى بدون شک در دنبال آن خواهد بود. و از آنجا که ممکن است این تصور پیدا شود، این همه دستورات سنگین که هر یک از دیگرى جامع تر و وسیع تر است چگونه بر دوش ما بندگان ضعیف قرار داده شده است؟ در جمله هاى بعد، تعبیرات گوناگونى دارد که نشان مى دهد: اینها دلیل لطف الهى نسبت به شما است و نشانه عظمت، مقام و شخصیت شما مؤمنان در پیشگاه او است. در نخستین تعبیر مى فرماید: او شما را برگزید (هُوَ اجْتَباکُمْ). اگر برگزیدگان خدا نبودید این مسئولیت ها بر دوش شما گذارده نمى شد. و در تعبیر بعد مى فرماید: او کار سنگین و شاقى در دین بر شما نگذارده است (وَ ما جَعَلَ عَلَیْکُمْ فِی الدِّینِ مِنْ حَرَج). یعنى اگر درست بنگرید اینها تکالیف شاقى نیستند، بلکه، با فطرت پاک شما هماهنگ و سازگارند، و اصولاً، چون وسیله تکامل شما هستند و هر کدام فلسفه و منافع روشنى دارند که عائد خودتان مى شود، در ذائقه جانتان تلخ نخواهند بود، بلکه کاملاً شیرین و گوارا هستند. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۱۰۵ بخش دوم 🔶 سرانجام بنی امیه 🔸 از شما انتظار نداشتم! ↩️ در پايان اين بخش روى سخن را به بنى اميّه کرده و با تعبيرات پر معنايى به آنها هشدار مى دهد. مى فرمايد: «اى بنى اميّه! به خدا سوگند! به زودى اين خلافت را در دست ديگران و در خانه دشمنان خود خواهيد ديد». (فَأُقْسِمُ بِاللهِ، يَا بَني أُمَيَّةَ، عَمَّا قَلِيل لَتَعْرِفُنَّهَا فِي أَيْدِي غَيْرِکُمْ وَ فِي دَارِ عَدُوِّکُمْ!). مبادا گمان کنيد اگر خون هاى بى گناهان را ريختيد و بر صغير و کبير رحم نکرديد و پايه هاى حکومت خود را با ظلم و ستم و نهب اموال و سفک دما، محکم کرديد، اين قدرت و حکومت، مدّت زيادى براى شما باقى مى ماند! تصوّر نکنيد اگر خون من و فزرندانم در اين راه ريخته شود، دنيا به کام شما خواهد بود! به زودى دشمنان شما از هر سو بر مى خيزند و ضربات خود را با قيام هاى پى درپى، بر سر شما وارد مى کنند و سرانجام کاخ حکومت شما فرو مى ريزد و دودمان شما بر باد مى رود و دشمنانتان همه شما را از دمِ شمشير مى گذرانند و حتّى بر مردگان شما نيز رحم نمى کنند; استخوان هاى مردگان را از قبر درآورده، آتش مى زنند. تاريخ مى گويد: آنچه را امام(عليه السلام) درباره آنها پيش بينى کرده بود، دقيقاً واقع شد که بخشى از آن در شرح خطبه 87 گذشت.(10) جالب اينکه از يکى از سران بنى اميّه بعد از زوال حکومت آنها پرسيدند سبب زوال ملک شما چه بود؟ او در پاسخ گفت: «عمّال ما بر رعايا ظلم کردند و انتظار داشتند ما عکس العملى نشان ندهيم. ماليات هاى سنگين بر مردم تحميل کرديم و آنها از اطراف ما پراکنده شدند. باغ ها و زراعت هاى ما ويران شد و خانه هاى ما خالى گشت. ما به وزراى خود اعتماد کرديم، ولى آنها منافع خويش را بر منافع ما مقدّم داشتند و کارها را بدون اطّلاع ما انجام دادند و نتيجه را از ما پنهان داشتند. حقوق لشکريان را به موقع به آنها نداديم و آنها از اطاعت ما سر پيچيدند و دست در دست دشمنان ما گذاشتند. ما از مقابله دشمنان ناتوان شديم، چون يار و ياورى نداشتيم و پنهان ماندن اخبار و حقايق از ما، از مهمترين اسباب زوال حکومت ما بود». (11) (دقت کنيد، اين درست همان چيزى است که امام(عليه السلام) در خطبه بالا پيش بينى فرمود!). ✍پی نوشت: 10. پيام امام، جلد 3، صفحه 591 تا 600 و جلد 4، بخش پايانى خطبه 93. 11. شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، جلد 7، صفحه 136، ذيل خطبه مورد بحث." ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️امام صادق عليه‌السلام: 🔺إنَّ أَهْلَ اَلرِّيِّ فِي اَلدُّنْيَا مِنَ اَلْمُسْكِرِ يَمُوتُونَ عِطَاشاً وَ يُحْشَرُونَ عِطَاشاً وَ يَدْخُلُونَ اَلنَّارَ عِطَاشاً 🔻آنان كه در دنيا از مسكرات سيراب شوند تشنه كام مى‌ميرند و تشنه كام محشور مى‌شوند و تشنه كام به دوزخ مى‌روند. 📗الکافي، ج۶، ص۴۰۰ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🌱 بهترین رفیق کیه؟ 🔹 سه راه جهت شناخت رفیق خوب 🎥استاد قرائتی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و هشتاد و پنج 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﻭ ﺣﺬﻳﻔﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺑﺨﺪﺍ ﻗﺴﻢ، ﺩﻭﺭ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻴﻤﻮﻥ ﻭ ﺧﻨﺰﻳﺮ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩ. ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺭﺟﻌﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﻌﺘﻘﺪﻡ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ [جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 116] ﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﺎﻃﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻨﺖ ﻧﻴﺰ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺑﺮ ﺁﻧﻢ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻱ ﺗﻌﺎﻟﻲ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ (ﺳﻮﺍﺭ) ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺳﮓ ﻳﺎ ﻣﻴﻤﻮﻥ ﻭ ﻳﺎﺧﻨﺰﻳﺮ ﻳﺎﻣﻮﺭﺩ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺮ ﻣﻲ‌ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ، ﭼﻪ ﺍﻭ ﺳﺘﻤﮕﺮ ﻭ ﺳﺮﻛﺶ ﻭ ﻛﺎﻓﺮ ﺍﺳﺖ. ﭘﺲ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺧﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﺳﻴﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﻭﺩ: ﺩﺭ ﺧﺪﻣﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻲ ﻋﺎﺩﻝ، ﻛﻨﺎﺭ ﺍﺑﺎ ﺷﻤﻠﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﺻﻤﻪ ﻧﺸﺴﺘﻢ. ﺍﻭ ﺳﺨﻨﺎﻧﻲ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺁﮔﺎﻩ ﻭ ﻧﺎ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﻧﺎﺩﺭﺳﺘﻲ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻲ‌ﻳﺎﻓﺖ. ﺍﻭ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﻋﻴﺐ ﻭ ﻋﺎﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺍﻣﻦ ﻣﻦ ﺧﺎﻧﺪﺍﻧﺶ ﺑﺸﻮﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻩ. ﺩﺭﺳﺘﻲ ﺳﺨﻦ ﻣﻦ ﭼﻮﻥ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮﺋﻲ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺍﺑﻠﻪ ﻧﺎﺩﺍﻥ ﺑﺮ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺷﺪ. ﺳﻮﺍﺭ، ﺧﺪﺍﻱ ﺻﺎﺣﺐ ﻋﺮﺵ ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﺭﻭﺷﻨﻲ ﺑﺨﺶ ﻭ ﻭﺍﻟﺎﻱ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺷﻤﻦ ﻣﻲ‌ﺩﺍﺭﺩ. ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ ﺍﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻓﻀﻞ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻓﺎﺿﻠﻲ ﺑﺮ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ، ﻧﺎﺳﺰﺍ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﺪ. ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﻛﻪ ﺣﻖ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺭﺍ ﺍﺩﺍﺀ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺑﻪ ﺳﺘﻢ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻣﻲ‌ﻛﻨﺪ. ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺭﻳﺎ ﻛﺎﺭﻳﻬﺎﻱ ﻭﻱ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺳﺮ ﮔﺸﺘﮕﻲ ﻭ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﻲ ﺍﻓﺘﺎﺩ. ﻣﻨﺼﻮﺭ ﮔﻔﺖ: ﺍﻱ ﺳﻴﺪ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﺳﻴﺪ ﮔﻔﺖ: ﺍﻱ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺪﮔﻮﺋﻲ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻛﺮﺩ ﺳﺘﻤﻜﺎﺭﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﺍﻭ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﺪﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﻣﺮﺍ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻛﺎﺭﻱ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺑﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﮔﻔﺖ: ﺳﺨﻨﻲ ﺑﻪ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺍﺳﺖ، ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺪﺍﺭ ﺗﺎ ﻫﺠﺮﺕ ﻧﻜﻨﺪ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۷۵ الی ۷۸ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ در سومین تعبیر، مى گوید: از این گذشته این همان آئین پدر شما ابراهیم است (مِلَّةَ أَبِیکُمْ إِبْراهِیمَ). اطلاق پدر بر ابراهیم یا به خاطر آن است که عرب ها و مسلمانان آن روز، غالباً از نسل اسماعیل بودند و یا به خاطر این که آنها همگى ابراهیم را بزرگ مى شمردند و از او به صورت یک پدر روحانى و معنوى احترام مى کردند، هر چند آئین پاک او با انواع خرافات آلوده شده بود. سپس تعبیر دیگرى در این زمینه دارد مى گوید: او شما را در کتب پیشین، مسلمان نامید و همچنین در این کتاب آسمانى (قرآن) (هُوَ سَمّاکُمُ الْمُسْلِمِینَ مِنْ قَبْلُ وَ فِی هذا). و مسلمان کسى است که این افتخار را دارد که در برابر همه فرمان هاى الهى تسلیم است. در این که: مرجع ضمیر هُوَ (او) چه کسى است در میان مفسران گفتگو است: بعضى گفته اند: خدا است، یعنى خدا هم در کتب پیشین و هم در قرآن شما را به این نام افتخارآمیز، نامیده است. ولى بعضى دیگر آن را اشاره به ابراهیم مى دانند، چرا که در آیه ۱۲۸ سوره بقره مى خوانیم: ابراهیم پس از پایان بناى کعبه، از خداوند تقاضاهائى کرد، از جمله این بود: رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَکَ: پروردگارا! من و فرزندم اسماعیل را تسلیم در مقابل فرمانت قرار ده، و از دودمان ما امتى مسلّم و تسلیم در برابر اراده ات به وجود آور . ولى تفسیر اول، صحیح تر به نظر مى رسد; زیرا با ذیل آیه سازگارتر است، که مى گوید: او شما را در کتب پیشین و در این کتاب (قرآن) مسلمان نامید و این تعبیر درباره ابراهیم ، تناسب ندارد، بلکه مناسب خداوند است.(۳) سرانجام پنجمین و آخرین تعبیر شوق آفرین را درباره مسلمانان کرده و آنها را به عنوان الگو و اسوه امت ها معرفى مى کند، مى فرماید: هدف این بوده است که پیامبر(صلى الله علیه وآله) شاهد و گواه بر شما باشد و شما هم گواهان بر مردم ! (لِیَکُونَ الرَّسُولُ شَهِیداً عَلَیْکُمْ وَ تَکُونُوا شُهَداءَ عَلَى النّاسِ). شهید به معنى شاهد از ماده شهود به معنى آگاهى توأم با حضور است مفهوم این سخن آن است که: شاهد بودن پیامبر(صلى الله علیه وآله) بر همه مسلمان ها به معنى آگاهى او از اعمال امت خویش است، و این با روایات عرض اعمال و بعضى از آیات قرآن که به آن اشاره مى کند کاملاً سازگار مى باشد; چرا که طبق این روایات، اعمال همه امت را در عرض هفته به حضور پیامبر(صلى الله علیه وآله) عرضه مى دارند و روح پاک او از همه اینها آگاه و با خبر مى شود، بنابراین او شاهد و گواه این امت است. اما شاهد و گواه بودن این امت، طبق بعضى از روایات، به معنى معصومین این امت و امامان است که آنها نیز گواهان بر اعمال مردمند. در حدیثى از امام على بن موسى الرضا(علیه السلام) مى خوانیم: نَحْنُ حُجَجُ اللّهِ فِى خَلْقِهِ وَ نَحْنُ شُهَداءُ اللّهِ وَ أَعْلامُهُ فِى بَرَیَّتِهِ: ما حجت هاى خدا در میان خلق و شاهدان او و نشانه هایش در میان مردمیم .(۴) ✍ پی نوشت: ۳ ـ در قرآن مجید، در آیه ۳ سوره مائده نام این آئین را صریحاً اسلام نهاده: وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الإِسْلامَ دِیناً و در آیات متعددى از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) به عنوان اول المسلمین یاد شده است (انعام، آیه ۱۴ ـ زمر، آیه ۱۲). ۴ ـ کمال الدین صدوق، طبق نقل تفسیر نور الثقلین ، جلد ۳، صفحه ۵۲۶، روایات دیگرى نیز به همین مضمون در این زمینه نقل شده است. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️ امام علی علیه‌السلام: عَلی المُتَعَلِّمِ أن یُدئبَ نَفسَهُ فی طَلَبِ العِلمِ ، و لا یَمَلَّ مِن تَعَلُّمِهِ و لا یَستَکثِرَ ما عَلِمَ ✏️بر دانش آموز است که خود را در طلب علم کوشا سازد و از آموختن دانش خسته نشود و دانسته‌های خود را زیاد نشمارد. 📚 غررالحکم:۶۱۹۷ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 📝 چند دستورالعمل برای آرامش در زندگی و رفع نگرانی ۱. دائم با وضو باشید ۲. سوره ناس و فلق بخوانید ۳. صدقه روزانه فراموش نشود ۴. خواندن سوره حشر هر شب ۵. خواندن دعای حَسبُنَا الله و نِعمَ الوکیل ۶. خواندن آیه آخر سوره توبه حَسْبِيَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ 🎥 دکتر رفیعی @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و هشتاد و شش 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺷﻌﺎﺭﻱ ﻛﻪ ﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﻫﺠﻮ ﺳﻮﺍﺭ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﺍﺑﻮ ﺍﻟﻔﺮﺝ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺍﺳﺖ: ﺑﻪ ﭘﻴﺸﻮﺍﺋﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺍﻭ ﻧﺠﺎﺕ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﺩﻭﺯﺥ ﺩﺭ ﻓﺮﺩﺍﻱ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮ: ﺍﻱ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺟﺰﺍﻱ ﺧﻴﺮﺕ ﺩﻫﺎﺩ ﺳﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻜﻤﺮﺍﻧﻴﺶ ﻳﺎﺭﻱ ﻣﻜﻦ. [ ﺻﻔﺤﻪ 117] ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺑﺪﺍﻧﺪﻳﺶ، ﻣﺪﻋﻲ ﻭ ﭘﺮ ﻋﻴﺐ ﻭ ﻣﺘﻜﺒﺮ ﻭ ﺳﺮﻛﺶ ﺭﺍ ﻳﺎﻭﺭ ﻣﺒﺎﺵ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﻃﺮﻓﻴﺖ ﺧﺼﻢ ﺑﻪ ﻧﺰﺩﺵ ﻣﻲ‌ﺁﻳﻨﺪ ﺍﺯ ﻏﺎﻳﺐ ﻏﺮﻭﺭ ﻭ ﻛﺒﺮ ﻭ ﺳﺮﻛﺸﻲ ﺍﻭ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﻤﻲ ﮔﺸﺎﻳﻨﺪ. ﻭ ﺍﮔﺮ ﺗﻮ ﺍﺭ ﺍﻭ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻱ ﻧﻤﻲ ﻛﺮﺩﻱ، ﺍﻭ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺍﻱ ﺑﻴﺶ ﻧﺒﻮﺩ. ﭘﺲ ﺳﻮﺍﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ ﺧﻨﺪﻳﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺁﻳﺎ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﻳﺎﺱ ﺑﻦ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﻛﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻓﺮﺯﺩﻕ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻭ ﺷﻬﻮﺩ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺧﻮﺍﺳﺖ، ﻧﺸﻨﻴﺪﻩ ﺍﻱ؟ ﭼﺮﺍ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺳﻴﺪ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲ‌ﺩﻫﻲ؟ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺳﻴﺪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺳﻮﺍﺭ ﺳﺎﺯﺵ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﻮﺯﺵ ﻃﻠﺒﺪ ﻭ ﺳﻴﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺮﺩ ﻭﻟﻲ ﺳﻮﺍﺭ ﻋﺬﺭﺵ ﺭﺍ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺮﻭﺩ: ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﻧﺎﺑﻜﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻋﻨﺒﺮ ﺑﻪ ﻋﺬﺭ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﺭﻓﺘﻢ ﺍﻣﺎ ﻋﺬﺭﻡ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪ. ﭘﺲ ﻧﻔﺲ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺳﻴﺮ ﺯﻧﺶ ﻛﻨﺎﻥ ﮔﻔﺘﻢ: ﺑﺲ ﻛﻦ. ﺁﻳﺎ ﺁﺯﺍﺩ ﻣﺮﺩﻱ ﭼﻮﻥ ﺗﻮ، ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﻣﺮﺩﻱ ﻋﻨﺒﺮﻱ ﺑﻪ ﻋﺬﺭ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﺍﺯ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ‌ﺭﻭﺩ؟ ﺍﻱ ﺳﻮﺍﺭ ﭘﺪﺭ ﺗﻮ ﺩﺯﺩ ﺑﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﺩﺧﺘﺮ ﺍﺑﻲ ﺟﺤﺪﺭ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﻣﺎ ﻋﻠﻲ ﺭﻏﻢ ﺗﻮ، ﮔﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﻭ ﺯﺷﺘﻜﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ، ﺭﺍﻓﻀﻴﻢ. ﻭ ﻧﻴﺰ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺑﻪ ﺳﻴﺪ ﺧﺒﺮ ﺭﺳﻴﺪ ﻛﻪ ﺳﻮﺍﺭ ﮔﺮﻭﻫﻲ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺴﺮﻗﺖ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺳﻮﺍﺭ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺩﺳﺖ ﺳﻴﺪ ﺭﺍ ﺑﺒﺮﺩ. ﺷﻜﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﺍﺑﻲ ﺟﻌﻔﺮ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺳﻮﺍﺭ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺗﺮﺍ ﺍﺯ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﺑﺮﺳﻴﺪ، ﺧﻮﺍﻩ ﺑﻪ ﺳﻮﺩ ﺍﻭ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺯﻳﺎﻧﺶ، ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻴﻢ. ﺳﻮﺍﺭ ﺗﺎ ﻣﺮﺩ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﺑﺪﻱ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻧﻜﺮﺩ. 7- ﺍﺳﻤﺎﻋﻴﻞ ﺑﻦ ﺳﺎﺣﺮ ﮔﻔﺖ: ﺩﻭ ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻨﺖ ﺩﺍﺭﻡ، ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮﺗﺮﻱ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪﺍ (ﺹ) ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺳﺘﻴﺰ ﻣﻲ‌ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺗﺎ ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ [ ﺻﻔﺤﻪ 118] ﺑﻪ ﺩﺍﻭﺭﻱ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﮕﺮﺫ، ﺭﺿﺎ ﺩﺍﺩﻧﺪ. ﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪﺵ ﺑﺴﻮﻳﺶ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺁﻧﻜﻪ ﻋﻠﻲ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﺮ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﺴﺖ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺩ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺍﺧﺘﻠﺎﻑ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ‌ﺍﻡ ﺑﺮﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ. ﺳﻴﺪ ﺳﺨﻨﺶ ﺭﺍ ﻗﻄﻊ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻦ ﺯﻧﺎ ﺯﺍﺩﻩ ﺭﺍ ﺳﺨﻦ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺍﺳﺖ؟ ﺣﺎﺿﺮ ﺧﻨﺪﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺩﻭﻡ ﺍﺯ ﺑﻴﻢ ﻟﺐ ﻓﺮﻭ ﺑﺴﺖ ﻭ ﭘﺎﺳﺨﻲ ﻧﺪﺍﺩ. ﺍﻏﺎﻧﻲ ﺝ 7 ﺹ 241، ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺍﻟﺸﻌﺮﺍﺀ ﺍﺑﻦ ﻣﻌﺘﺰ ﺹ 7 ﺑﻪ ﻧﻘﻞ ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺳﺪﻭﺳﻲ ﻭ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺳﻴﺪ. 8- ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 91 ﺟﻠﺪ 1 ﺣﻴﺎﺕ ﺍﻟﺤﻴﻮﺍﻥ ﺟﺎﺣﻆ ﭼﻨﻴﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ: ﺳﻴﺪ ﺍﺑﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺣﻤﻴﺮﻱ، ﻋﺎﻳﺸﻪ (ﺭﺽ) ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﺒﺮﺩﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻞ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺸﺘﺎﺭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ، ﺑﻪ ﮔﺮﺑﻪ ﺍﻱ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﺮﺩﻩ ﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺭﺩ، ﻭ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺍﺳﺖ: ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺩﺭ ﻫﻮﺩﺝ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻮﻡ ﺑﺨﺘﺎﻥ ﻟﺸﻜﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺼﺮﻩ ﺭﺍﻧﺪ ﮔﻮﺋﻲ ﺑﻪ ﮔﺮﺑﻪ ﺍﻱ ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺭﺩ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۷۵ الی ۷۸ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️ در حقیقت، مخاطب در جمله لِتَکُونُوا ظاهراً همه امتند اما در واقع گروهى از سران و بزرگان آنها مى باشد، و خطاب به کل به خاطر جزء، در تعبیرات روزمره فراوان است مثلاً در آیه ۲٠ سوره مائده مى خوانیم: خداوند ضمن بر شمردن نعمت هایش بر بنى اسرائیل به آنها خطاب کرده مى گوید: خداوند شما را ملوک و پادشاهان قرار داد در حالى که مى دانیم افراد معدودى از آنها به این مقام رسیدند. البته شهود معنى دیگرى نیز دارد و آن شهادت عملى است، یعنى مقیاس سنجش و الگو بودن اعمال یک فرد نمونه و بارز، براى اعمال سایرین، در این صورت تمام مسلمانان راستین چنین خواهند بود; چرا که آنها امت نمونه اى هستند با برترین آئین که مى توانند مقیاس و الگوئى براى سنجش شخصیت و فضیلت در میان همه امت ها باشند. در حدیثى از پیامبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: خداوند چند فضیلت و برترى به امت اسلام داده است، از جمله این که: در امت هاى پیشین، پیامبر آنها شاهد و گواه قومش بود ولى خداوند تمام امت مرا گواهان بر خلق قرار داده; زیرا مى فرماید: لِیَکُونَ الرَّسُولُ شَهِیداً عَلَیْکُمْ وَ تَکُونُوا شُهَداءَ عَلَى النّاسِ .(۵) یعنى همان گونه که پیامبر(صلى الله علیه وآله) اسوه و الگوى امت خویش است، شما هم اسوه ها و الگوها براى مردم جهانید. این تفسیر، در عین حال با تفسیر سابق منافات ندارد، ممکن است همه امت شاهد و گواه باشند و امامان شاهدان و گواهان نمونه و ممتاز.(۶) در پایان این آیه، بار دیگر وظائف پنجگانه پیشین را در تعبیرات فشرده ترى که در سه جمله خلاصه مى شود، به عنوان تأکید چنین بازگو مى کند: اکنون که چنین است و شما داراى این امتیازات و افتخارات هستید، نماز را بر پا دارید، زکات را ادا کنید و به آئین حق و ذیل عنایت پروردگار تمسک جوئید (فَأَقِیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللّهِ). که مولى و سرپرست و یار و یاور شما او است (هُوَ مَوْلاکُمْ). چه مولى و سرپرست خوبى، و چه یار و یاور شایسته اى (فَنِعْمَ الْمَوْلى وَ نِعْمَ النَّصِیرُ). در حقیقت، جمله فَنِعْمَ الْمَوْلى وَ نِعْمَ النَّصِیرُ دلیلى است بر وَ اعْتَصِمُوا بِاللّهِ هُوَ مَوْلاکُمْ یعنى این که: به شما فرمان داده شده تنها به ذیل عنایت پروردگار تمسک جوئید، به خاطر آن است که او برترین و بهترین مولى و شایسته ترین یار و یاور است. * * * پروردگارا! به ما این توفیق و سعادت را مرحمت فرما که با اعتصام به ذات پاکت، و پیوند با خلق و خالق مردمى نمونه باشیم و الگو و شاهدى بر دیگران، و تفسیرى جامع و نمونه بر این کتاب بزرگت تا پایان بنگاریم!.(۷) خداوندا! همان گونه که در کتاب آسمانیت قرآن و کتب پیشینیان ما را مسلمان خواندى، توفیق مرحمت فرما تا سراپا تسلیم فرمان تو باشیم!. بار الها! ما را بر دشمنانى که امروز در هر گوشه و کنار، قصد یورش بر قرآن و اسلام دارند پیروز گردان که تو بهترین مولى و یار و یاورى!. (فَنِعْمَ الْمَوْلى وَ نِعْمَ النَّصِیرُ). ✍ پی نوشت: ۵ ـ تفسیر برهان ، جلد ۳، صفحه ۱٠۵. ۶ ـ در این زمینه، در جلد اول تفسیر نمونه ، در ذیل آیه ۱۴۳ سوره بقره و همچنین در جلد سوم، ذیل آیه ۴۱ سوره نساء مشروحاً بحث کرده ایم. ۷ ـ این دعا به حمد اللّه مستجاب شده است. ✔️ پایان تفسیر سوره مبارکه حج @Nahjolbalaghe2