#در_محضر_اهل_بیت 🌼بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ🌼 ☀️ امام صادق عليه السلام: كسى كه زياد گرفتار دنيا شود هنگام جدا شدن از آن ، بيشترين افسوس را مى خورد 📚الکافی، ج۲، ص۳۲۰ @Nahjolbalaghe2

#موعظه 🎥 حجت الاسلام کاشانی 🔆ما اصل تکلیفمان را فراموش کرده ایم 🔸 برگرفته از جلسات "کدام حسین علیه السلام؟ کدام کربلا؟" @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: پانصد و نود و نه 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی ↩️ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺭﺍ ﻭﻗﻮﻓﻲ ﺑﺮ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺣﺘﺠﺎﺝ ﺳﻴﺪ ﺣﻤﻴﺮﻱ ﻭ ﻣﻀﺎﻣﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﻌﺮ ﻛﺸﻴﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﻴﺖ‌ﻫﺎﻱ ﺷﻴﻌﻪ ﻭ ﺳﻨﻲ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﺑﺎﺷﺪ [ ﺻﻔﺤﻪ 138] ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻪ ﻭﺳﻌﺖ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﻭ ﻋﻤﻖ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﻭﻱ ﺩﺭ ﻓﻬﻢ ﻣﻌﺎﻧﻲ ﻗﺮﺁﻥ ﻛﺮﻳﻢ ﻭ ﺩﺭﻙ ﺳﻨﺖ ﺷﺮﻳﻒ، ﭘﻲ ﻣﻲ‌ﺑﺮﺩ. ﻭ ﻣﻲ‌ﻓﻬﻤﺪ ﻛﻪ ﻛﻮﺷﺶ ﭘﻲ ﮔﻴﺮ ﺳﻴﺪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻭﻟﺎﺀ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﺼﻴﺮﺗﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﻲ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭ ﻣﻌﺮﻓﺘﻲ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻣﺎﻳﻪ ﻣﻲ‌ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﻛﺴﻲ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺵ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻣﺤﺾ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﻓﺖ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﺎ ﺁﮔﺎﻫﻲ ﻭ ﻧﺎ ﻓﻬﻤﻲ ﺑﺮ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺍﺵ ﻏﺎﻟﺐ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻭﻱ ﺻﻔﺤﻪ 258 ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺁﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺑﺎ ﻗﺎﺿﻲ ﺳﻮﺍﺭ: ﺩﺭ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺑﻪ ﺭﺟﻌﺖ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﻭﻱ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺣﺪﻳﺚ، ﻋﺎﺟﺰ ﻭ ﺳﺎﻛﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﻪ 264 ﮔﺬﺷﺖ. ﻣﺮﺯﺑﺎﻧﻲ، ﺩﺭ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺍﻟﺴﻴﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ: ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﻴﺪ، ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻫﺸﺎﻡ، ﺑﻪ ﺣﺞ ﺭﻓﺖ ﻭ ﻛﻤﻴﺖ ﺷﺎﻋﺮ ﺭﺍ ﺩﻳﺪ، ﺑﺮ ﺍﻭ ﺳﻠﺎﻡ ﻛﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺗﻮﺋﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﺍﺑﻴﺎﺕ: ﻭ ﻟﺎ ﺍﻗﻮﻝ ﺍﺫﺍ ﻟﻢ ﻳﻌﻄﻴﺎ ﻓﺪﻛﺎ ﺑﻨﺖ ﺍﻟﺮﺳﻮﻝ ﻭ ﻟﺎ ﻣﻴﺮﺍﺛﻪ ﻛﻔﺮﺍ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﻌﻠﻢ ﻣﺎﺫﺍ ﻳﺎﺗﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﻳﻮﻡ ﺍﻟﻘﻴﺎﻣﻪ ﻣﻦ ﻋﺬﺭ ﺍﺫﺍ ﺣﻀﺮﺍ " ﻣﻦ ﻧﻤﻲ ﮔﻮﻳﻢ، ﻋﻤﺮﻭ ﺍﺑﻮ ﺑﻜﺮﻱ ﻛﻪ ﻓﺪﻙ ﻭ ﻣﻴﺮﺍﺙ ﺩﺧﺘﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﻱ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ، ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺧﺪﺍﻱ ﺩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺭﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﻛﻪ ﭘﻴﺸﮕﺎﻩ ﺧﺪﺍ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻲ‌ﺁﻳﻨﺪ، ﭼﻪ ﻋﺬﺭﻱ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺁﻭﺭﺩ. ﻛﻤﻴﺖ ﮔﻔﺖ: ﺁﺭﻱ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻪ‌ﺍﻡ ﻭ ﺍﺯ ﺑﻨﻲ ﺍﻣﻴﻪ ﺗﻘﻴﻪ ﻛﺮﺩﻩ‌ﺍﻡ ﻭ ﺩﺭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺼﺮﻑ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ. ﺳﻴﺪ ﮔﻔﺖ: ﺍﮔﺮ ﺩﻟﻴﻞ ﻧﻤﻲ ﺁﻭﺭﺩﻱ، ﺟﺎ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﺳﺎﻛﺖ ﺑﻤﺎﻧﻢ، ﺍﻣﺎ ﺑﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺣﻖ ﻛﻮﺗﺎﻩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻱ، ﭼﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺧﺪﺍ (ﺹ) ﻣﻲ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻓﺎﻃﻤﻪ، ﭘﺎﺭﻩ ﺗﻦ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ، ﺁﻧﭽﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻛﻨﺪ ﻣﺮﺍ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮﺍﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺍﺯ ﺧﺸﻢ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﻣﻲ‌ﺁﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﺸﻨﻮﺩﻱ ﻭﻱ ﺧﺸﻨﻮﺩ ﻣﻲ‌ﺷﻮﺩ. ﭘﺲ ﺗﻮ ﺍﻱ ﻛﻤﻴﺖ ﺑﺎ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻛﻪ ﻓﺪﻙ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﺨﺸﻴﺪ ﻭ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ ﻭ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ﻭ ﺍﻡ [جلد چهارم ﺻﻔﺤﻪ 139] ﺍﻳﻤﻦ ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭﻱ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻓﺪﻙ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻱ. ﭼﻪ ﻋﻤﺮ ﻭ ﺍﺑﻮ ﺑﻜﺮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺯﻫﺮﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻜﻢ ﺩﺭﺳﺘﻲ ﻧﻜﺮﺩﻧﺪ. ﺣﺎﻝ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻲ‌ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻳﺮﺛﻨﻲ ﻭ ﻳﺮﺙ ﻣﻦ ﺁﻝ ﻳﻌﻘﻮﺏ. ﻭ ﻧﻴﺰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻭ ﻭﺭﺙ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺩﺍﻭﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺒﺐ ﺑﻪ ﺧﻠﺎﻓﺖ ﺭﺳﻴﺪﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﺯ ﺍﺑﻮ ﺑﻜﺮ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺷﻬﺎﺩﺗﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺯﻥ (ﻋﺎﻳﺸﻪ) ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﭘﺪﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ: ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ (ﺹ) ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ: ﻓﻠﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﮕﻤﺎﺭﻳﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﭘﺪﺭﺵ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻭ ﻋﻠﻲ ﻭ ﺣﺴﻦ ﻭ ﺣﺴﻴﻦ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻱ ﭼﻮﻥ ﻓﺪﻙ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﻧﻮﺋﻲ ﭼﻮﻥ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺩﺭ ﺩﻋﻮﻳﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﭘﺪﺭ ﺑﻴﻨﻪ ﻣﻲ‌ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻭ ﺷﺎﻋﺮﻱ ﭼﻮﻥ ﺗﻮﻫﻢ ﺁﻥ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﻌﺮﻱ ﻣﻲ‌ﺳﺮﺍﻳﺪ؟ ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین استاد امینی خواه: 🔴 به وقت شام 🎤 جلسه هفتم 📝 محور سخنرانی: ✔️ تکرار سنت‌های الهی و تاریخ در بیان آیات و روایات ✔️ غیبت امام زمان (علیه‌السلام)؛ اراده الهی بر تکرار تاریخ تمام غیبت‌های انبیاء (علیهم‌السلام) ✔️ خطبه جناب سلمان در ماجرای سقیفه؛ ای مردم سنت‌ بنی‌اسرائیل بر شما جاری شد ✔️ امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام)؛ شهیدِ حکومت شام ✔️ پیامبر اکرم (صل‌الله‌علیه‌وآله): بنی‌امیه یهودیان امت من هستند ✔️ توجه یهودیان به کوروش‌کبیر و صهیونیست خواندن وی ✔️ حضرت یحیی (علیه‌السلام) و معرفی حضرت عیسی (علیه‌السلام) به عنوان منجی ✔️ شک بنی‌اسرائیل در مورد حضرت عیسی (علیه‌السلام) و انتظار عده‌ای از ایشان برای ظهور حضرت مسیح ✔️ معجزه حضرت عیسی (علیه‌السلام) در بیان قرآن کریم: سخن گفتن در گهواره و پیری (بعد از ۲۴۰۰ سال) ✔️ منجی‌های دروغین: سفیانی برای مسلمانان و دجال برای یهودیان ✔️ تحریف چهره حضرت عیسی (علیه‌السلام) توسط یهود؛ جنگ‌آوری و شمشیر کشیدن ایشان بر علیه یهود ✔️ فقال الحسن علیه السلام إن الذی یؤتى إلى سم یدس إلى فأقتل به ، ولکن لا یوم کیومک یا أبا عبد الله علیه السلام @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ سپس گروه دیگرى را بعد از آنها به وجود آوردیم. (مؤمنون/31) * فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ و در میان آنان پیامبرى از خودشان فرستادیم که: «خداى یگانه را بپرستید. که جز اومعبودى براى شما نیست. آیا (با این همه، از شرک) پرهیز نمى کنید؟!» (مؤمنون/32) * وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ ولى اشرافیان (خودخواه) از قوم او که کافر بودند، و دیدار آخرت را تکذیب مى کردند، و در زندگى دنیا به آنان ناز و نعمت داده بودیم، گفتند: «این بشرى است مثل شما. از آنچه شما مى خورید مى خورد. و از آنچه مى نوشیدمى نوشد! (پس چگونه مى تواند پیامبر باشد؟!) (مؤمنون/33) * وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِّثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ و اگر از بشرى همانند خودتان اطاعت کنید، در این صورت به یقین شما زیانکارید. (مؤمنون/34) * أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ آیا او به شما وعده مى دهدهنگامى که مُردید و خاک و استخوانهایى (پوسیده) شدید، (از قبرها) بیرون آورده مى شوید؟! (مؤمنون/35) * ۞ هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ دور است، دور است این وعده هایى که به شما داده مى شود! (مؤمنون/36) * إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ به یقین غیراز این زندگى دنیاى ما، چیزى (در کار) نیست. پیوسته گروهى ازمامى میریم، و نسل دیگرى زنده مى شود. و ما هرگز برانگیخته نخواهیم شد! (مؤمنون/37) * إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ او فقط مردى است که بر خدا دروغ بسته. و ما هرگز به او ایمان نخواهیم آورد!» (مؤمنون/38) * قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (پیامبرشان) گفت: «پروردگارا! مرا در برابر تکذیب آنان یارى کن!» (مؤمنون/39) * قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ (خداوند) فرمود: «بزودى پشیمان خواهند شد. (امّا زمانى که دیگر سودى به حالشان ندارد.)» (مؤمنون/40) * فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً ۚ فَبُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ سرانجام صیحه (مرگبار آسمانى) آنها را بحق فرو گرفت. و ما آنها را همچون خاشاکى بر سیلاب قرار دادیم. دور باد قوم ستمکار (از رحمت خدا)! (مؤمنون/41) @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه حج آیات ۳۱ الی ۴۱ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی سرنوشت غم انگیز یک قوم دیگر (قوم ثمود) این آیات، به بحث پیرامون اقوام دیگرى که بعد از نوح(علیه السلام) بر سر کار آمدند پرداخته و منطق آنها را که هماهنگ منطق کفار پیشین بوده، همچنین سرنوشت دردناکشان را شرح مى دهد، و بحث هائى را که در آیات گذشته ذکر شد تکمیل مى کند. نخست مى گوید: ما بعد از آنها جمعیت دیگرى را به وجود آوردیم و قوم تازه اى به روى کار آمدند (ثُمَّ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِینَ). قرن از ماده اقتران به معنى نزدیکى است، لذا به جمعیتى که در عصر واحد زندگى مى کنند قرن گفته مى شود. و گاه به زمان آنها نیز قرن مى گویند، اندازه گیرى مدت قرن به سى سال، یا صد سال صرفاً جنبه قراردادى دارد و تابع سنت هاى اقوام مختلف مى باشد. * * * از آنجا که بشر نمى تواند بدون یک رهبر الهى باشد، خداوند پیامبر بزرگى را براى نشر دعوت توحید، آئین حق و عدالت به سوى آنها فرستاد، چنان که آیه بعد مى گوید: ما در میان آنها رسولى از خودشان فرستادیم که پروردگار یکتا را بپرستید و جز او معبودى براى شما نیست (فَأَرْسَلْنا فِیهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِله غَیْرُهُ). این همان چیزى بود که نخستین پایه دعوت همه پیامبران را تشکیل مى داد این نداى توحید بود که زیر بناى همه اصلاحات فردى و اجتماعى است. آن گاه این رسول الهى براى تأکید بیشتر به آنها مى گفت: آیا در برابر این دعوت صریح، باز هم از شرک و بت پرستى پرهیز نمى کنید ؟ (أَ فَلا تَتَّقُونَ). در این که: این قوم کدامیک از اقوام بودند؟ و پیامبرشان چه نام داشت؟ مفسران با بررسى آیات مشابه آن در قرآن دو احتمال داده اند: نخست این که: منظور قوم ثمود است که در سرزمینى در شمال حجاز زندگى مى کردند و پیامبر بزرگ الهى صالح (علیه السلام) براى هدایت آنها مبعوث شد، آنها کفر ورزیدند و راه طغیان پیش گرفتند، سرانجام به وسیله صیحه آسمانى (صاعقه اى مرگبار) از میان رفتند. شاهد این تفسیر، مجازات صیحه است که در پایان آیات مورد بحث، براى آنها ذکر شده، و در سوره هود ، آیه ۶۷ نیز صریحاً درباره قوم صالح آمده است. دیگر این که: منظور قوم عاد است که پیامبرشان هود (علیه السلام) بود و در بعضى از آیات قرآن سرگذشت آنها بلافاصله بعد از سرگذشت نوح(علیه السلام) آمده و این خود قرینه اى بر این تفسیر است.(۱) اما با توجه به این که: مجازات این قوم، طبق آیات ۶ و ۷ سوره الحاقه تندباد شدیدى بود که هفت شب و هشت روز آنها را در هم مى کوبید، روشن مى شود تفسیر اول صحیح تر است. * * * به هر حال، ببینیم عکس العمل این قوم سرکش در برابر نداى توحیدى این پیامبر بزرگ چه بود؟ قرآن در آیه بعد مى گوید: آن جمعیت اشرافى خودخواه که خداوند یگانه را انکار کردند و لقاى آخرت و رستاخیز را تکذیب نمودند، و ما آنها را نعمت فراوانى در این زندگى دنیا بخشیده بودیم، گفتند: این فقط انسانى است مثل شما، از آنچه شما مى خورید، مى خورد، و از آنچه مى نوشید، مى نوشد (وَ قالَ الْمَلاَ ُ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ کَذَّبُوا بِلِقاءِ الآخِرَةِ وَ أَتْرَفْناهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا ما هذا إِلاّ بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یَأْکُلُ مِمّا تَأْکُلُونَ مِنْهُ وَ یَشْرَبُ مِمّا تَشْرَبُونَ). آرى، جمعیتى که در ناز و نعمت به سر مى بردند و به تعبیر قرآن ملأ بودند (ظاهرى چشم پر کن و درونى از نور حق تهى داشتند) چون دعوت این پیامبر بزرگ را مخالف هوس هاى خود مى دیدند، و مزاحم منافع نامشروع، استکبار و برترى جوئى بى دلیلشان مشاهده مى کردند، و به خاطر همین ناز و نعمت ها از خدا دور افتاده بودند، و سراى آخرت را انکار نمودند، به ستیزه بر خاستند، درست با همان منطقى که سرکشان قوم نوح(علیه السلام) داشتند. آنان انسان بودن این رهبران الهى، خوردن و نوشیدن آنها را همانند سایر مردم، دلیلى بر نفى رسالتشان گرفتند، در حالى که این خود تأییدى بر رسالت این بزرگ مردان بود که آنها از میان توده هاى مردم، برمى خاستند که دردها و نیازهاشان را به خوبى درک کنند. ✍ پی نوشت: ۱ ـ به سوره هود ، آیه ۵٠ و سوره اعراف ، آیه ۶۵ و سوره شعراء ، آیه ۱۲۳ مراجعه فرمائید. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

🎙 تفسیر صوتی آیات ۳۱ الی ۴۱ سوره مبارکه مومنون 📝 مفسّر : حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی