✅شرح‌حکمت ۴۱ 👤استاد نظافت کانال: ✨‌قرآن‌‌و‌نهج‌البلاغه✨ ⚘ @Nahjolbalaghe2 #شرح‌و‌تفسیر‌حکمت‌های‌نهج‌البلاغه

✅سوره ماعون 🎤صوت استاد منشاوی و تکرار کودک ⚘ @Nahjolbalaghe2

✨ ✅ادامه تفسیر سوره آل‌عمران .... ۴ ـ منظور از فرقان پس از ذکر تورات و انجیل چنان که دیدیم به نزول قرآن اشاره شده است آن هم به عنوان فرقان اما این که چرا قرآن، فرقان نامیده شده؟ به خاطر این است که فرقان در لغت به معنى وسیله تمیز حق از باطل است و به طور کلى هر چیزى که حق را از باطل، مشخص سازد، فرقان نام دارد و لذا روز جنگ بدر در قرآن به عنوان یوم الفرقان (۱۷) نامیده شده; زیرا در آن روز ارتش کوچکى که فاقد هر گونه ساز و برگ جنگى بود بر ارتش نسبتاً بزرگ و نیرومندى که از هر جهت بر او برترى داشت، پیروز شد، همچنین به معجزات ده گانه موسى(علیه السلام) نیز فرقان اطلاق شده است.(۱۸) ۱ ـ مجمع البیان ، جلد ۱ و ۲، صفحه ۴٠۵ (جلد ۲، صفحه ۲۳۲، مؤسسة الاعلمى للمطبوعات، بیروت، طبع اول، ۱۴۱۵ هـ ق)، فضل سوره آل عمران ـ مصباح کفعمى ، صفحات ۴۳۸ و ۴۳۹ (انتشارات رضى، ۱۴٠۵ هـ ق) ـ تفسیر جوامع الجامع ، جلد ۱، صفحه ۲۶۲، ابتداى تفسیر سوره آل عمران (انتشارات جامعه مدرسین، طبع اول، ۱۴۱۸ هـ ق) ـ تفاسیر أبى السعود ، بیضاوى ، آلوسى و کشاف ، پایان سوره آل عمران (آیه ۲٠٠). ۲ ـ نور الثقلین ، جلد ۱، صفحه ۳٠۹ (مؤسسه اسماعیلیان، طبع چهارم، ۱۴۱۲ هـ ق) ـ وسائل الشیعه ، جلد ۶، صفحه ۲۴۹، با اندکى تفاوت (چاپ آل البیت) ـ مستدرک ، جلد ۴، صفحه ۳۳۲، با اندکى تفاوت (چاپ آل البیت) ـ بحار الانوار ، جلد ۸۹، صفحه ۲۶۵، با اندکى تفاوت ـ تفسیر عیاشى ، جلد ۱، صفحات ۲۵ و ۱۶۱، با اندکى تفاوت (چاپخانه علمیه، ۱۳۸٠ هـ ق) ـ ثواب الاعمال ، صفحه ۱٠۴ (انتشارات شریف رضى، قم، ۱۳۶۴ هـ ش). ۳ ـ نَجْران محلى است در کوهستان هاى شمالى یمن به فاصله ده منزلى صنعاء و اراضى آن متعلق به قبیله هَمْدان بوده و این قبیله در دوره جاهلیت بتى داشتند که آن را یَعُوق مى نامیده اند، و به گفته یاقوت حموى در معجم البلدان : نجران نام چند محل بوده است. ۴ ـ مجمع البیان ، جلد ۱ و ۲، صفحه ۴٠۶ (جلد ۲، صفحه ۲۳۴، مؤسسة الاعلمى للمطبوعات، بیروت، طبع اول، ۱۴۱۵ هـ ق) ذیل آیات مورد بحث ـ المیزان ، جلد ۳، صفحه ۱۵، انتشارات جامعه مدرسین ـ جامع البیان ، جلد ۳، صفحه ۲۲٠، دار الفکر، بیروت، ۱۴۱۵ هـ ق ـ تفسیر ابن کثیر ، جلد ۱، صفحه ۳۷۶، دار المعرفة، بیروت، ۱۴۱۲ هـ ق ـ اسباب النزول واحدى نیشابورى، صفحه ۶۱، مؤسسة الحلبى و شرکا، قاهره، ۱۳۸۸ هـ ق ـ درّ المنثور ، جلد ۲، صفحه ۳، دار المعرفة، طبع اول، ۱۳۶۵ هـ ق. ۵ ـ بقره، آیات ۱ و ۲. ۶ ـ شرح جمله مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ را در جلد اول، ذیل آیه ۴۱ سوره بقره مطالعه فرمائید. ۷ ـ بعضى از مفسران گفته اند: ذُو معنى رساترى از صاحب دارد، لذا در صفات خداوند در هیچ مورد تعبیر به صاحب نمى بینیم در حالى که تعبیر به ذُو فراوان است (البحر المحیط، جلد ۲، صفحه ۳۷۹)، ذیل آیه مورد بحث. ۸ ـ معجم لغة الفقهاء محمّد قلعجى، صفحه ۱۵٠، واژه التورات ـ تفسیر المیزان ، جلد ۳، صفحه ۹، ذیل آیه مورد بحث ـ انتشارات جامعه مدرسین. ۹ ـ به کتاب مقدس، عهد عتیق ، صفحه ۳۳٠، به همت انجمن پخش کتب مقدسه مراجعه فرمائید. ۱٠ ـ براى توضیح بیشتر به کتاب هاى: الهدى الى دین المصطفى (عربى)، الرحلة المدرسیة (عربى)، رهبر سعادت (فارسى) و قرآن و آخرین پیامبر (فارسى)، مراجعه فرمائید. ۱۱ ـ نور البراهین سیّد نعمت اللّه جزایرى، جلد ۱، صفحه ۱۶۱، انتشارات جامعه مدرسین، طبع اول، ۱۴۱۷ هـ ق ـ تفسیر المیزان ، جلد ۳، صفحه ۹، ذیل آیه و صفحه ۱۹۸ و جلد ۵، صفحه ۳۴۶، انتشارات جامعه مدرسین. ۱۲ ـ مَتّى (بر وزن حتى) در اصل به معنى خدا بخش بوده است. ۱۳ ـ قاموس کتاب مقدس ، صفحه ۷۸۲. ۱۴ ـ مرقس (بر وزن هرمز) یا (بر وزن مردم) هر دو گفته شده است. ۱۵ ـ قاموس کتاب مقدس ، صفحه ۹۶۶. ۱۶ ـ بقره، آیه ۴۱. ۱۷ ـ انفال، آیه ۴۱. ۱۸ ـ بقره، آیه ۵۳. 🌱ادامه دارد... ⚘ @Nahjolbalaghe2 #‌تفسیر‌‌سوره‌‌‌آل‌عمران

✨ ✅ادامه شرح نامه ۲۴ ... آن گاه امام(عليه السلام) به سراغ شرح بيشترى براى موقوف عليهم مى رود و مى فرمايد: «پسران فاطمه(عليها السلام) همان مقدار از اين موقوفه سهم دارند که پسران على (از غير فاطمه(عليها السلام)) سهم دارند»; (وَإِنَّ لاِبْنَيْ فَاطِمَةَ مِنْ صَدَقَةِ عَلِيّ مِثْلَ الَّذِي لِبَنِي عَلِيّ). اين جمله دو تفسير دارد: نخست همان که در بالا اشاره شد که استفاده امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) از حق التوليه، مانع استفاده آنها از درآمد آن موقوفه به عنوان موقوف عليهم نيست. آنها هم متولى هستند و هم در زمره موقوف عليهم. تفسير دوم اينکه امتيازى در استفاده از اين موقوفه ميان هيچ يک از فرزندان على(عليه السلام) نيست; چه آنها که از نسل فاطمه(عليها السلام) هستند و چه آنها که از همسران ديگر امير مؤمنان(عليه السلام). امام(عليه السلام) در اين جمله نمى فرمايد: «فرزندان من از نسل فاطمه» بلکه مى گويد فرزندان فاطمه(عليها السلام) و اين براى نهايت احترام به مقام شامخ آن حضرت است. امام(عليه السلام) در ادامه، به بيان اين نکته مى پردازد که چرا توليت را به فرزندان فاطمه(عليها السلام) سپرده است نه ساير فرزندانش; مى فرمايد: «و من سرپرستى آن را به پسران فاطمه واگذاردم فقط براى خدا و به جهت تقرب به رسول الله(صلى الله عليه وآله) و تکريم احترام او و گرامى داشت پيوند خويشاونديش»; (وَإِنِّي إِنَّمَا جَعَلْتُ الْقِيَامَ بِذَلِکَ إِلَى ابْنَيْ فَاطِمَةَ ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللهِ، وَقُرْبَةً إِلَى رَسُولِ اللهِ(صلى الله عليه وآله)، وَتَکْرِيماً لِحُرْمَتِهِ، وَتَشْرِيفاً لِوُصْلَتِهِ). در واقع امام(عليه السلام) چهار دليل بر اين انتخاب بيان فرموده که همه با هم مرتبط است: جلب خشنودى خدا، تقرب به رسول الله(صلى الله عليه وآله)، اکرام و احترام او و بزرگداشت پيوند خويشاونديش. به گفته ابن ابى الحديد هنگامى که کارها بعد از پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) به نزديک ترين افراد شايسته او سپرده شود، پذيرش آن از سوى مردم بهتر خواهد بود، زيرا آنها بهتر از هرکس ديگر از آيين پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) باخبرند و بهتر از هرکس مى توانند آن را پاسدارى نمايند. ابن ابى الحديد در شرح اين سخن مى گويد: «در اين تعبير امام(عليه السلام) رمز و اشاره و انتقادى است به کسانى که امر (خلافت) را از اهل بيت رسول الله(عليهم السلام) برگرداندند. در حالى که مناسب تر و اولى اين بود که رياست را بعد از او به خاندان پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) براى تقرب به رسول الله(صلى الله عليه وآله) بسپارند و اجانب را در اين کار مقدم ندارند، زيرا هيبت نبوّت و رسالت در صورتى که سلطان حاکم در خلق از بيت نبوّت بود بيشتر مى شد تا اينکه حکومت به دست کسانى باشد که از نسب صاحب دعوت دور باشند».(3) در اينجا ممکن است اين سؤال مطرح شود که چرا امام(عليه السلام) متوليان بعد از امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) را معين نفرموده است؟ پاسخ آن است که امام(عليه السلام) بيان فرموده و در رواياتى که تمام اين وصيّت نامه در آن آمده است به طور مشروح ديده مى شود; ولى مرحوم سيّد رضى که برنامه گزينشى در نقل کلمات آن حضرت داشته آن قسمت را حذف کرده است. به طور خلاصه امام(عليه السلام) بعد از امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) نخست توليت را به ساير فرزندانش و اگر در ميان آنان فرد مناسبى نبود به مردان ديگرى از آل ابى طالب که مورد قبول بوده باشند منتقل مى کند و در صورتى که در ميان آنها هم فرد مورد قبولى براى اين کار نبود به سراغ فردى از بنى هاشم مى رود.(4) در آخرين بخش از اين وقف نامه، امام(عليه السلام) از چگونگى نگهدارى و رسيدگى به اين موقوفات سخن مى گويد و دو دستور مهم در اين زمينه صادر مى کند; نخست مى فرمايد: «(بنده خدا على بن ابى طالب) با کسى که اين اموال در دست اوست شرط مى کند که اصل اين اموال را حفظ نمايد و تنها از ميوه و درآمدش در راهى که به او دستور داده شده و راهنمايى گرديده انفاق کند»; (وَيَشْتَرِطُ عَلَى الَّذِي يَجْعَلُهُ إِلَيْهِ أَنْ يَتْرُکَ الْمَالَ عَلَى أُصُولِهِ، وَيُنْفِقَ مِنْ ثَمَرِهِ حَيْثُ أُمِرَ بِهِ وَهُدِيَ لَهُ). آنچه را امام(عليه السلام) در اينجا بيان فرموده قاعده اى کلّى در همه موقوفه هاست که بايد اصل آن مال سالم بماند و تنها درآمدش در موارد وقف صرف شود. حتى اين تعبير گاه به هنگام اجراى صيغه عقد وقف، گفته مى شود که «أنْ لا يُباعَ وَلا يُوهَبَ» يا در تعريف وقف مى گويند: «اَلْوَقْفُ حَبْسُ الْعِينِ وَتَسْبيلُ الثَّمَرَةِ» ولى امام(عليه السلام) به عنوان تأکيد آن را بيان فرموده مبادا کسانى از موقوف عليهم به اين فکر باشند که بخشى از نخلستان را بفروشند و از ثمن آن استفاده کنند. 🌱ادامه دارد.. ⚘ @Nahjolbalaghe2 #شرح‌و‌تفسیر‌نامه‌‌های‌نهج‌البلاغه

✨ ⬆️⬇️ادامه شرح صوتی نامه ۴۵ ⬇️⬆️

✅شرح نامه ۴۵ 🔹جلسه ششم /بنیاد‌مجازی‌نهج‌البلاغه کانال نهج‌البلاغه 🌺✨ ⚘ @Nahjolbalaghe2 ایتا🔹 #شرح‌و‌تفسیر‌نامه‌های‌نهج‌البلاغه