✨ ✅ادامه تفسیر سوره آل عمران ... و اما در مورد اسفار پنجگانه تورات، قرائن روشنى در آنها وجود دارد که نشان مى دهد اینها نیز کتب آسمانى نیستند، بلکه کتاب هاى تاریخى هستند که بعد از موسى بن عمران(علیه السلام) نوشته شده است; زیرا در آنها شرح وفات موسى(علیه السلام)و چگونگى تدفین او و پاره اى از حوادث بعد از وفات موسى(علیه السلام) نیز آمده است، مخصوصاً در باب سى و چهارم (آخرین باب) سِفْرِ پنجم (سفر تثنیه) به وضوح ثابت مى کند که این کتاب، مدت ها بعد از وفات موسى بن عمران(علیه السلام) به رشته تحریر در آمده است.(۹) به علاوه، محتویات این کتب که آمیخته با خرافات فراوان و نسبت هاى ناروا به انبیاء، پیامبران الهى و بعضى سخنان کودکانه مى باشد، گواه دیگرى بر ساختگى بودن آنها است. شواهد تاریخى نیز نشان مى دهد که: تورات اصلى از میان رفت و بعداً پیروان موسى بن عمران(علیه السلام)، این کتاب ها را به رشته تحریر در آوردند.(۱٠) ۳ ـ معرفى انجیل انجیل در اصل، کلمه یونانى است به معنى بشارت یا آموزش جدید (۱۱) و نام کتابى است که بر حضرت عیسى(علیه السلام) نازل شده است، قابل توجه این که قرآن در آیه مورد بحث، و هر جا که از کتاب عیسى(علیه السلام) نام برده انجیل را به صورت مفرد آورده است، و نزول آن را از طرف خدا معرفى مى کند. بنابراین، اناجیل بسیارى که بین مسیحیان متداول است، حتى معروف ترین آنها یعنى انجیل هاى چهارگانه (لوقا، مرقس، متى و یوحنا) وحى الهى، نیستند، همان گونه که خود مسیحیان نیز انکار نمى کنند که این انجیل هاى موجود، همه به دست شاگردان، یا شاگرد شاگردان، حضرت مسیح(علیه السلام) و مدت ها بعد از او نوشته شده است، منتها آنان ادعا مى کنند شاگردان مسیح، این اناجیل را با الهام الهى نوشته اند. در اینجا مناسب است بررسى فشرده اى درباره عهد جدید و اناجیل نموده و با نویسندگان آنها آشنا شویم: مهم ترین کتاب مذهبى مسیحیان که تکیه گاه عموم فرق مسیحى مى باشد و همچون کتاب آسمانى روى آن تکیه مى کنند، مجموعه اى است که آن را عهد جدید مى نامند. عهد جدید که مجموع آن بیش از یک سوم عهد قدیم نیست از ۲۷ کتاب و رساله پراکنده در موضوعات کاملاً مختلف تشکیل یافته، به این ترتیب: ۱ ـ انجیل مَتّى(۱۲) این انجیل به وسیله مَتّى یکى از شاگردان دوازده گانه مسیح(علیه السلام) در سال ۳۸ میلادى و به عقیده بعضى دیگر بین سال هاى ۵٠ تا ۶٠ میلادى نگارش یافته است.(۱۳) ۲ ـ انجیل مرقس(۱۴) طبق تصریح قاموس کتاب مقدس ، صفحه ۷۹۲، مرقس از حواریون نبوده ولى انجیل خود را زیر نظر پطرس تصنیف نموده است. مرقس در سال ۶۸ میلادى کشته شد. ۳ ـ انجیل لوقا، لوقا رفیق و همسفر پولس رسول بود، پولس مدتى پس از عیسى(علیه السلام) به دین مسیح گروید و در زمان وى، یهودى متعصبى بود، وفات لوقا را در حدود سنه ۷٠ میلادى نوشته اند و به گفته نویسنده قاموس کتاب مقدس ، صفحه ۷۷۲: تاریخ نگارش انجیل لوقا به زعم عمومى تخمیناً ۶۳ میلادى است . ۴ ـ انجیل یوحنا، یوحنا از شاگردان مسیح و از رفقا و همسفرهاى پولس مى باشد. و به گفته نویسنده مزبور، به شهادت اغلب نقادین (محققین) تألیف آن را به اواخر قرن اول نسبت مى دهند.(۱۵) از مندرجات این اناجیل، که عموماً داستان به دار آویختن مسیح و حوادث بعد از آن را شرح مى دهند، به خوبى ثابت مى شود که همه این اناجیل، سال ها بعد از مسیح نگاشته شده اند و هیچ کدام کتاب آسمانى نازل شده بر مسیح(علیه السلام)نیستند. ۵ ـ اعمال رسولان (اعمال حواریان و مبلغان صدر اول). ۶ ـ چهارده رساله از نامه هاى پولس به اقوام و افراد مختلف. ۷ ـ رساله یعقوب (بیستمین رساله از کتب و رساله هاى بیست و هفتگانه عهد جدید). ۸ ـ نامه هاى پطرس (رساله ۲۱ و ۲۲ عهد جدید). ۹ ـ نامه هاى یوحنا (رساله ۲۳ و ۲۴ و ۲۵ عهد جدید). ۱٠ ـ نامه یهودا (رساله ۲۶ عهد جدید). ۱۱ ـ مکاشفه یوحنا (آخرین قسمت عهد جدید). بنابراین، طبق تصریح مورخان مسیحى، و طبق گواهى صریح اناجیل و سایر کتب و رساله هاى عهد جدید، هیچ یک از اینها، کتاب آسمانى نیستند و عموماً کتاب هائى هستند که بعد از مسیح(علیه السلام) نگاشته شده اند، از این بیان، چنین نتیجه مى گیریم که انجیل، کتاب آسمانى مسیح از میان رفته و امروز در دست نیست، تنها قسمت هائى از آن را شاگردان مسیح در اناجیل خود، آورده اند که متأسفانه آن نیز آمیخته با خرافاتى شده است. اما این که بعضى مى گویند: مسلمانان نباید در صحت اناجیل و تورات موجود، تردید کنند; چرا که قرآن مجید آنها را تصدیق کرده است و به صحت آنها گواهى داده; پاسخ آن را در جلد اول، صفحه ۲۱٠، در ذیل آیه وَ آمِنُوا بِما أَنْزَلْتُ مُصَدِّقاً لِما مَعَکُمْ (۱۶) مشروحاً خاطر نشان کردیم. 🌱ادامه دارد.. ⚘ @Nahjolbalaghe2 #‌تفسیر‌‌سوره‌‌‌آل‌عمران

✅سوره کوثر 🎤صوت استاد منشاوی و تکرار کودک ⚘ @Nahjolbalaghe2

✨ ✅ادامه شرح حکمت ۳۸ ... این گونه افراد پیوسته به دنبال هوا و هوس خویش اند; نه وجدان بیدارى دارند و نه شخصیت و شرف و نه دین و ایمان درستى. به همین دلیل هر زمان هوا و هوس آنها اقتضا کند به دنبال آن مى روند و دوستان خود را به اندک چیزى مى فروشند. در آخرین و چهارمین جمله پرنور و حکمت آمیزش مى فرماید: «از دوستى با دروغ گو برحذر باش، چرا که او مثل سراب است; دور را در نظر تو نزدیک و نزدیک را در نظر تو دور مى سازد (و همچون سراب، حقایق را به تو وارونه نشان مى دهد)»; (وَ إِیَّاکَ وَمُصَادَقَةَ الْکَذَّابِ، فَإِنَّهُ کَالسَّرَابِ: یُقَرِّبُ عَلَیْکَ الْبَعِیدَ، وَیُبَعِّدُ عَلَیْکَ الْقَرِیبَ). آدم کذاب و بسیار دروغ گو خواه این رذیله اخلاقى اش ناشى از بى بند و بارى و ضعف ایمان باشد یا بر اثر علاقه به منافع زودگذر خود، دوستى با او خطرناک است. گاه عوامل پیروزى براى رسیدن به یک هدف فراهم مى شود; اما او با دروغ هایش رسیدن به آن را غیر ممکن و محال مى شمرد و فرصت ها از این طریق از دست مى رود و گاه به عکس، کارهایى پیش روى انسان است که شرایط آن فراهم نشده و ورود در آن مایه شکست است; اما این دروغ گوى بى بند و بار چنان سخن مى گوید که گویى فردا انسان به مقصود مى رسد. مى دانیم سراب منظره اى است که در بیابان به هنگام گرماى هوا پیدا مى شود و از دور چیزى شبیه آب به چشم مى خورد (در حالى که بر اثر اختلاف فشردگى طبقات در آن هواى گرماى آفتاب عکس گوشه اى از آسمان آبى به روى زمین مى افتد که انسان آن را آب مى پندارد) ولى هنگامى که نزدیک مى رود اثرى از آب در آنجا نمى بیند. کسانى که واقعیت ها را در نظر انسان وارونه جلوه مى دهند شباهت زیادى به سراب دارند و امیر مؤمنان على(علیه السلام) مخصوصاً روى این مطلب تکیه فرموده که دورغگویان، دور را نزدیک و نزدیک را دور مى سازند و این نوعى تغییر واقعیت است. در احادیث اسلامى از مشاورت با کذاب هم نهى شده است: در غررالحکم از على(علیه السلام) نقل شده که فرمود: «با کذاب مشورت مکن که دور را براى تو نزدیک و نزدیک را براى تو دور مى سازد; لا تَسْتَشِرِ الْکَذّابِ فَإنَّهُ کَالسَّرابِ یُقَرِّبُ عَلَیْکَ الْبَعیدَ وَیَبْعَدُ عَلَیْکَ الْقَریبَ».(18) در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: «لاَ یَنْبَغِی لِلْمُسْلِمِ أَنْ یُوَاخِیَ الْفَاجِرَ وَلاَ الاَْحْمَقَ وَلاَ الْکَذَّابَ; سزاوار نیست افراد با ایمان با فاجران و افراد احمق و دروغ گویان طرح برادرى بریزند».(19) در روایت دیگرى از امام على بن الحسین آمده است که فرزند دلبندش امام باقر را از همنشینى و رفاقت و گفت و گو و همسفر شدن با پنج گروه نهى فرموده است; چهار گروهش با آنچه در بالا آمد مشترک است و گروه پنجم شخص قاطع رحم است، همان کسى که پیوند خویشاوندى را با بستگانش مى گسلد، فرمود: «إِیَّاکَ وَمُصَاحَبَةَ الْقَاطِعِ لِرَحِمِهِ فَإِنِّی وَجَدْتُهُ مَلْعُوناً فِی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ فِی ثَلاَثَةِ مَوَاضِعَ; از رفاقت و همنشینى با شخصى که قاطع رحم است (پیوند خویشاوندى اش را با بستگانش بریده) بپرهیز، زیرا من او را در سه جا از قرآن مجید مورد لعن دیدم.(20) (اشاره به آیات: سوره هاى «محمد»، آیه 22 و 23، «بقره»، آیه 27 و «رعد»، آیه 25). 📚پی نوشت: (1). بحارالانوار، ج 1، ص 94، ح 29. (2). غررالحکم، ص 52، ح 437 و ص 44، ح 114. (3). کافى، ج 1، ص 12، ح 11. (4). کافى، ج 1، ص 10، ح 2. (5). میزان الحکمه، ماده احمق، ح 4418; بحارالانوار، ج 14، ص 323، ح 35. (6). کلمات قصار، حکمت 349. (7). بهج الصباغه، ج 13 ص 417. (8). غررالحکم، ح 848. (9). همان، ح 4814. (10). قلم، آیه 4. (11). بحارالانوار، ج 74، ص 150، ح 71. (12). غررالحکم، ح 5382. (13). غررالحکم، ح 5383. (14). تحف العقول، ص 315. (15). بحارالانوار، ج 70، ص 349. (16). نهج البلاغه، نامه 53. (17). «تافه» به معناى چیز بى ارزش است. (18). غررالحکم، ح 10092. (19). کافى، ج 2، ص 375، ح 5. (20). همان، ص 377، ح 7. (21). سند گفتار حکیمانه: قسمتى از این گفتار پرمایه حکمت آمیز را جاحظ قبل از سید در کتاب المائة المختارة آورده و قاضى قضاعى هم که بعد از سیّد رضى مى زیسته آن را با سخنان دیگرى از امیر مؤمنان تحت عنوان «وصیت على(علیه السلام) به فرزندش امام حسن هنگامى که ابن ملجم فرق مبارکش را با شمشیر شکافت» بیان کرده است و اضافات آن به خوبى نشان مى دهد که آن را از منبع دیگرى گرفته است. زمخشرى نیز آن را در جزء اول از ربیع الابرار آورده و ابن عساکر مورخ معروف نیز در تاریخ خود آن را با اضافاتى ذکر نموده است. (مصادر نهج البلاغه، ج 4، ص 36). در کتاب تمام نهج البلاغه، این سخن به عنوان بخشى از اندرزنامه امام به فرزندش آمده است. (تمام نهج البلاغه، ص 964).   ⚘ @Nahjolbalaghe2 #شرح‌و‌تفسیر‌حکمت‌های‌نهج‌البلاغه

📚نهج البلاغه / حکمت ۴۱ 🔻راه شناخت عاقل و احمق (اخلاقی) ✨ و قد روي عنه ( عليه السلام ): هذا المعني بلفظ آخر و هو قوله : قَلْبُ الْأَحْمَقِ فِي فِيهِ وَ لِسَانُ الْعَاقِلِ فِي قَلْبِهِ . و معناهما واحد . 👌(حكمت ۴۰ بگونه ديگري نيز نقل شد) ✅ و درود خدا بر او فرمود: قلب احمق در دهان او، و زبان عاقل در قلب او قرار دارد. ⚘@Nahjolbalaghe2 #حکمتها

✅شرح‌حکمت ۴۱ 👤استاد نظافت کانال: ✨‌قرآن‌‌و‌نهج‌البلاغه✨ ⚘ @Nahjolbalaghe2 #شرح‌و‌تفسیر‌حکمت‌های‌نهج‌البلاغه

✅سوره ماعون 🎤صوت استاد منشاوی و تکرار کودک ⚘ @Nahjolbalaghe2

✨ ✅ادامه تفسیر سوره آل‌عمران .... ۴ ـ منظور از فرقان پس از ذکر تورات و انجیل چنان که دیدیم به نزول قرآن اشاره شده است آن هم به عنوان فرقان اما این که چرا قرآن، فرقان نامیده شده؟ به خاطر این است که فرقان در لغت به معنى وسیله تمیز حق از باطل است و به طور کلى هر چیزى که حق را از باطل، مشخص سازد، فرقان نام دارد و لذا روز جنگ بدر در قرآن به عنوان یوم الفرقان (۱۷) نامیده شده; زیرا در آن روز ارتش کوچکى که فاقد هر گونه ساز و برگ جنگى بود بر ارتش نسبتاً بزرگ و نیرومندى که از هر جهت بر او برترى داشت، پیروز شد، همچنین به معجزات ده گانه موسى(علیه السلام) نیز فرقان اطلاق شده است.(۱۸) ۱ ـ مجمع البیان ، جلد ۱ و ۲، صفحه ۴٠۵ (جلد ۲، صفحه ۲۳۲، مؤسسة الاعلمى للمطبوعات، بیروت، طبع اول، ۱۴۱۵ هـ ق)، فضل سوره آل عمران ـ مصباح کفعمى ، صفحات ۴۳۸ و ۴۳۹ (انتشارات رضى، ۱۴٠۵ هـ ق) ـ تفسیر جوامع الجامع ، جلد ۱، صفحه ۲۶۲، ابتداى تفسیر سوره آل عمران (انتشارات جامعه مدرسین، طبع اول، ۱۴۱۸ هـ ق) ـ تفاسیر أبى السعود ، بیضاوى ، آلوسى و کشاف ، پایان سوره آل عمران (آیه ۲٠٠). ۲ ـ نور الثقلین ، جلد ۱، صفحه ۳٠۹ (مؤسسه اسماعیلیان، طبع چهارم، ۱۴۱۲ هـ ق) ـ وسائل الشیعه ، جلد ۶، صفحه ۲۴۹، با اندکى تفاوت (چاپ آل البیت) ـ مستدرک ، جلد ۴، صفحه ۳۳۲، با اندکى تفاوت (چاپ آل البیت) ـ بحار الانوار ، جلد ۸۹، صفحه ۲۶۵، با اندکى تفاوت ـ تفسیر عیاشى ، جلد ۱، صفحات ۲۵ و ۱۶۱، با اندکى تفاوت (چاپخانه علمیه، ۱۳۸٠ هـ ق) ـ ثواب الاعمال ، صفحه ۱٠۴ (انتشارات شریف رضى، قم، ۱۳۶۴ هـ ش). ۳ ـ نَجْران محلى است در کوهستان هاى شمالى یمن به فاصله ده منزلى صنعاء و اراضى آن متعلق به قبیله هَمْدان بوده و این قبیله در دوره جاهلیت بتى داشتند که آن را یَعُوق مى نامیده اند، و به گفته یاقوت حموى در معجم البلدان : نجران نام چند محل بوده است. ۴ ـ مجمع البیان ، جلد ۱ و ۲، صفحه ۴٠۶ (جلد ۲، صفحه ۲۳۴، مؤسسة الاعلمى للمطبوعات، بیروت، طبع اول، ۱۴۱۵ هـ ق) ذیل آیات مورد بحث ـ المیزان ، جلد ۳، صفحه ۱۵، انتشارات جامعه مدرسین ـ جامع البیان ، جلد ۳، صفحه ۲۲٠، دار الفکر، بیروت، ۱۴۱۵ هـ ق ـ تفسیر ابن کثیر ، جلد ۱، صفحه ۳۷۶، دار المعرفة، بیروت، ۱۴۱۲ هـ ق ـ اسباب النزول واحدى نیشابورى، صفحه ۶۱، مؤسسة الحلبى و شرکا، قاهره، ۱۳۸۸ هـ ق ـ درّ المنثور ، جلد ۲، صفحه ۳، دار المعرفة، طبع اول، ۱۳۶۵ هـ ق. ۵ ـ بقره، آیات ۱ و ۲. ۶ ـ شرح جمله مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ را در جلد اول، ذیل آیه ۴۱ سوره بقره مطالعه فرمائید. ۷ ـ بعضى از مفسران گفته اند: ذُو معنى رساترى از صاحب دارد، لذا در صفات خداوند در هیچ مورد تعبیر به صاحب نمى بینیم در حالى که تعبیر به ذُو فراوان است (البحر المحیط، جلد ۲، صفحه ۳۷۹)، ذیل آیه مورد بحث. ۸ ـ معجم لغة الفقهاء محمّد قلعجى، صفحه ۱۵٠، واژه التورات ـ تفسیر المیزان ، جلد ۳، صفحه ۹، ذیل آیه مورد بحث ـ انتشارات جامعه مدرسین. ۹ ـ به کتاب مقدس، عهد عتیق ، صفحه ۳۳٠، به همت انجمن پخش کتب مقدسه مراجعه فرمائید. ۱٠ ـ براى توضیح بیشتر به کتاب هاى: الهدى الى دین المصطفى (عربى)، الرحلة المدرسیة (عربى)، رهبر سعادت (فارسى) و قرآن و آخرین پیامبر (فارسى)، مراجعه فرمائید. ۱۱ ـ نور البراهین سیّد نعمت اللّه جزایرى، جلد ۱، صفحه ۱۶۱، انتشارات جامعه مدرسین، طبع اول، ۱۴۱۷ هـ ق ـ تفسیر المیزان ، جلد ۳، صفحه ۹، ذیل آیه و صفحه ۱۹۸ و جلد ۵، صفحه ۳۴۶، انتشارات جامعه مدرسین. ۱۲ ـ مَتّى (بر وزن حتى) در اصل به معنى خدا بخش بوده است. ۱۳ ـ قاموس کتاب مقدس ، صفحه ۷۸۲. ۱۴ ـ مرقس (بر وزن هرمز) یا (بر وزن مردم) هر دو گفته شده است. ۱۵ ـ قاموس کتاب مقدس ، صفحه ۹۶۶. ۱۶ ـ بقره، آیه ۴۱. ۱۷ ـ انفال، آیه ۴۱. ۱۸ ـ بقره، آیه ۵۳. 🌱ادامه دارد... ⚘ @Nahjolbalaghe2 #‌تفسیر‌‌سوره‌‌‌آل‌عمران

✨ ✅ادامه شرح نامه ۲۴ ... آن گاه امام(عليه السلام) به سراغ شرح بيشترى براى موقوف عليهم مى رود و مى فرمايد: «پسران فاطمه(عليها السلام) همان مقدار از اين موقوفه سهم دارند که پسران على (از غير فاطمه(عليها السلام)) سهم دارند»; (وَإِنَّ لاِبْنَيْ فَاطِمَةَ مِنْ صَدَقَةِ عَلِيّ مِثْلَ الَّذِي لِبَنِي عَلِيّ). اين جمله دو تفسير دارد: نخست همان که در بالا اشاره شد که استفاده امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) از حق التوليه، مانع استفاده آنها از درآمد آن موقوفه به عنوان موقوف عليهم نيست. آنها هم متولى هستند و هم در زمره موقوف عليهم. تفسير دوم اينکه امتيازى در استفاده از اين موقوفه ميان هيچ يک از فرزندان على(عليه السلام) نيست; چه آنها که از نسل فاطمه(عليها السلام) هستند و چه آنها که از همسران ديگر امير مؤمنان(عليه السلام). امام(عليه السلام) در اين جمله نمى فرمايد: «فرزندان من از نسل فاطمه» بلکه مى گويد فرزندان فاطمه(عليها السلام) و اين براى نهايت احترام به مقام شامخ آن حضرت است. امام(عليه السلام) در ادامه، به بيان اين نکته مى پردازد که چرا توليت را به فرزندان فاطمه(عليها السلام) سپرده است نه ساير فرزندانش; مى فرمايد: «و من سرپرستى آن را به پسران فاطمه واگذاردم فقط براى خدا و به جهت تقرب به رسول الله(صلى الله عليه وآله) و تکريم احترام او و گرامى داشت پيوند خويشاونديش»; (وَإِنِّي إِنَّمَا جَعَلْتُ الْقِيَامَ بِذَلِکَ إِلَى ابْنَيْ فَاطِمَةَ ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللهِ، وَقُرْبَةً إِلَى رَسُولِ اللهِ(صلى الله عليه وآله)، وَتَکْرِيماً لِحُرْمَتِهِ، وَتَشْرِيفاً لِوُصْلَتِهِ). در واقع امام(عليه السلام) چهار دليل بر اين انتخاب بيان فرموده که همه با هم مرتبط است: جلب خشنودى خدا، تقرب به رسول الله(صلى الله عليه وآله)، اکرام و احترام او و بزرگداشت پيوند خويشاونديش. به گفته ابن ابى الحديد هنگامى که کارها بعد از پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) به نزديک ترين افراد شايسته او سپرده شود، پذيرش آن از سوى مردم بهتر خواهد بود، زيرا آنها بهتر از هرکس ديگر از آيين پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) باخبرند و بهتر از هرکس مى توانند آن را پاسدارى نمايند. ابن ابى الحديد در شرح اين سخن مى گويد: «در اين تعبير امام(عليه السلام) رمز و اشاره و انتقادى است به کسانى که امر (خلافت) را از اهل بيت رسول الله(عليهم السلام) برگرداندند. در حالى که مناسب تر و اولى اين بود که رياست را بعد از او به خاندان پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) براى تقرب به رسول الله(صلى الله عليه وآله) بسپارند و اجانب را در اين کار مقدم ندارند، زيرا هيبت نبوّت و رسالت در صورتى که سلطان حاکم در خلق از بيت نبوّت بود بيشتر مى شد تا اينکه حکومت به دست کسانى باشد که از نسب صاحب دعوت دور باشند».(3) در اينجا ممکن است اين سؤال مطرح شود که چرا امام(عليه السلام) متوليان بعد از امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) را معين نفرموده است؟ پاسخ آن است که امام(عليه السلام) بيان فرموده و در رواياتى که تمام اين وصيّت نامه در آن آمده است به طور مشروح ديده مى شود; ولى مرحوم سيّد رضى که برنامه گزينشى در نقل کلمات آن حضرت داشته آن قسمت را حذف کرده است. به طور خلاصه امام(عليه السلام) بعد از امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) نخست توليت را به ساير فرزندانش و اگر در ميان آنان فرد مناسبى نبود به مردان ديگرى از آل ابى طالب که مورد قبول بوده باشند منتقل مى کند و در صورتى که در ميان آنها هم فرد مورد قبولى براى اين کار نبود به سراغ فردى از بنى هاشم مى رود.(4) در آخرين بخش از اين وقف نامه، امام(عليه السلام) از چگونگى نگهدارى و رسيدگى به اين موقوفات سخن مى گويد و دو دستور مهم در اين زمينه صادر مى کند; نخست مى فرمايد: «(بنده خدا على بن ابى طالب) با کسى که اين اموال در دست اوست شرط مى کند که اصل اين اموال را حفظ نمايد و تنها از ميوه و درآمدش در راهى که به او دستور داده شده و راهنمايى گرديده انفاق کند»; (وَيَشْتَرِطُ عَلَى الَّذِي يَجْعَلُهُ إِلَيْهِ أَنْ يَتْرُکَ الْمَالَ عَلَى أُصُولِهِ، وَيُنْفِقَ مِنْ ثَمَرِهِ حَيْثُ أُمِرَ بِهِ وَهُدِيَ لَهُ). آنچه را امام(عليه السلام) در اينجا بيان فرموده قاعده اى کلّى در همه موقوفه هاست که بايد اصل آن مال سالم بماند و تنها درآمدش در موارد وقف صرف شود. حتى اين تعبير گاه به هنگام اجراى صيغه عقد وقف، گفته مى شود که «أنْ لا يُباعَ وَلا يُوهَبَ» يا در تعريف وقف مى گويند: «اَلْوَقْفُ حَبْسُ الْعِينِ وَتَسْبيلُ الثَّمَرَةِ» ولى امام(عليه السلام) به عنوان تأکيد آن را بيان فرموده مبادا کسانى از موقوف عليهم به اين فکر باشند که بخشى از نخلستان را بفروشند و از ثمن آن استفاده کنند. 🌱ادامه دارد.. ⚘ @Nahjolbalaghe2 #شرح‌و‌تفسیر‌نامه‌‌های‌نهج‌البلاغه

✨ ⬆️⬇️ادامه شرح صوتی نامه ۴۵ ⬇️⬆️

✅شرح نامه ۴۵ 🔹جلسه ششم /بنیاد‌مجازی‌نهج‌البلاغه کانال نهج‌البلاغه 🌺✨ ⚘ @Nahjolbalaghe2 ایتا🔹 #شرح‌و‌تفسیر‌نامه‌های‌نهج‌البلاغه

✅شرح نامه ۴۵ 🔹جلسه هفتم آخرین جلسه /بنیاد‌مجازی‌نهج‌البلاغه کانال نهج‌البلاغه 🌺✨ ⚘ @Nahjolbalaghe2 #شرح‌و‌تفسیر‌نامه‌های‌نهج‌البلاغه

⚘ @Nahjolbalaghe2

✨ ✅ادامه تفسیر سوره آل‌عمران 🔻علم و قدرت بى پایان خداوند این آیات در حقیقت، تکمیل آیات قبل است; زیرا در آیات گذشته خواندیم: خداوند حى و قیوم است و تدبیر جهان هستى به دست او است، و کافران لجوج و سرسخت را (هر چند کفر و بى ایمانى خود را آشکار نکنند) کیفر مى دهد، مسلماً این کار نیاز به علم و قدرت فوق العاده اى دارد، به همین دلیل، در نخستین آیه مورد بحث، اشاره به علم او، و در آیه دوم، اشاره به توانائى او مى کند. نخست مى فرماید: هیچ چیز در زمین و آسمان بر خدا مخفى نمى ماند (إِنَّ اللّهَ لا یَخْفى عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الأَرْضِ وَ لا فِی السَّماءِ). چگونه ممکن است چیزى بر او مخفى بماند در حالى که او در همه جا حاضر و ناظر است و به حکم این که وجودش از هر نظر بى پایان و نامحدود است جائى از او خالى نیست و به ما از خود ما نزدیک تر است؟ بنابراین، در عین این که محل و مکانى ندارد به همه چیز احاطه دارد، این احاطه و حضور او نسبت به همه چیز و در همه جا به معنى علم و آگاهى او بر همه چیز است آن هم علم حضورى ، نه علم حصولى .(۱) سپس به گوشه اى از علم و قدرت خود که در حقیقت یکى از شاهکارهاى عالم آفرینش و از مظاهر بارز علم و قدرت خدا است، اشاره کرده، مى فرماید: او کسى است که شما را در رحم (مادران) آن گونه که مى خواهد تصویر مى کند (هُوَ الَّذی یُصَوِّرُکُمْ فِی الأَرْحامِ کَیْفَ یَشاءُ). آرى هیچ معبودى جز خداوند عزیز و حکیم نیست (لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ). صورت بندى انسان در شکم مادر، و نقش بر آب زدن در آن محیط تاریک ظلمانى، آن هم نقش هاى بدیع و عجیب و پى درپى، راستى شگفت آور است، مخصوصاً با آن همه تنوعى که از نظر شکل و صورت و جنسیت و انواع استعدادهاى متفاوت و صفات و غرایز مختلف وجود دارد. و اگر مى بینیم معبودى جز او نیست به خاطر همین است، که شایسته عبودیت جز ذات پاک او نمى باشد، بنابراین، چرا باید مخلوقاتى همچون مسیح(علیه السلام) مورد عبادت قرار گیرند؟ گویى این در آغاز سوره ذکر شده که مسیحیان خودشان قبول دارند، مسیح(علیه السلام) در رحم مادرى همچون مریم تربیت شده پس او مخلوق است، نه خالق، از این رو، چگونه ممکن است معبود واقع شود؟ 🔹🔹🔹نکته ها: ۱ ـ نشانه هاى قدرت و عظمت خدا در مراحل جنین امروز عظمت مفهوم این آیه با توجه به پیشرفت هاى علم جنین شناسى از هر زمانى آشکارتر است چه این که جنین که در آغاز به صورت یک موجود تک سلولى است، هیچگونه شکل، اندام، اعضاء و دستگاه مخصوصى در آن دیده نمى شود و با سرعت عجیبى در مخفى گاه رحم هر روز شکل و نقش تازه اى به خود مى گیرد. گویا جمعى نقاش ماهر و چیره دست در کنار آن نشسته، و شب و روز روى آن کار مى کنند، و از این ذره ناچیز در مدت بسیار کوتاهى انسانى مى سازند که ظاهرش بسیار آراسته و در درون وجودش دستگاههائى بسیار ظریف، پیچیده، دقیق و حیرت انگیز دیده مى شود. اگر از مراحل جنین عکس بردارى شود (همان طور که شده است) و از مقابل چشم انسان این عکس ها یکى بعد از دیگرى عبور کند، انسان به عظمت آفرینش و قدرت آفریدگار آشنائى تازه اى پیدا مى کند و بى اختیار این شعر معروف را زمزمه خواهد کرد: زیبنده ستایش، آن آفریدگارى است *** کآرد چنین دل آویز نقشى ز ماء و طین و عجیب این است که تمام این نقش ها بر روى آب ـ که معروف است نقشى به خود نمى گیرد ـ زده مى شود: که کرده است در آب صورتگرى ؟!. قابل توجه این است: هنگامى که عمل لقاح انجام شد، و جنین به صورت نخستین خود در آمد، خیلى سریع با تقسیم و افزایش تصاعدى، به شکل یک دانه میوه توت که دانه هاى آن به هم متصل است مى شود که آن را مرولا مى نامند، همزمان با این پیشرفت، لخته خونى به نام جفت در کنار آن در حال تکامل است. جفت از یک طرف با دو شریان و یک ورید به قلب مادر اتصال دارد و از طرف دیگر با جنین از راه بند ناف ارتباط داشته و جنین از تمام مواد غذائى که در خون جفت موجود است تغذیه مى نماید. کم کم بر اثر تغذیه و تکامل و روى آوردن سلول ها به خارج، مرولا تو خالى مى شود که آن را بلاستولا مى نامند. طولى نمى کشد که شماره سلول هاى بلاستولا زیاد شده تشکیل یک کیسه دو دیواره مى دهد و سپس فرورفتگى پیدا مى کند و در نتیجه جنین به دو ناحیه سینه و شکم تقسیم مى شود. جالب این که: تا این مرحله تمام سلول ها به یکدیگر شبیه هستند و از نظر ظاهر اختلافى ندارند، ولى از این مرحله به بعد صورتگرى جنین آغاز مى شود و در اجزاى آن به تناسب کارهائى که در آینده باید انجام بدهند، تغییراتى صورت مى گیرد، بافت ها و دستگاه هاى مختلف ظاهر مى شوند و هر گروه از سلول ها عهده دار ساختن یکى از دستگاه هاى بدن، مانند: دستگاه اعصاب، گردش خون، گوارش و... مى شوند، در نتیجه، جنین پس از این مراحل در مخفى گاه رحم، به صورت انسانى موزون صورتگرى مى شود. 🌱ادامه دارد... ⚘

💢 برای ظهور آماده ای؟ 👤 استاد #رائفی_پور 🔺 از نشانه های #آخرالزمان اینه که مرگ سفید (بیماری) و مرگ سرخ (جنگ) و سیل و زلزله و... زیاد میشه. خدا آنقدر مردم را به درد دچار می‌کند تا بفهمند ندارند... #اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج

🔴مستند خروج سفیانی ملعون دشمن امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

🔹 حجةالاسلام پناهيان : 🔻 علت اینکه می گوييم ظهور نزديک است... ⚘ @Nahjolbalaghe2

🎤 توضیحات مهم استاد #مهدوی_ارفع درباره #پویش_جهانی_استغاثه_به_امام_عصر 👈 نحوه عمل به این استغاثه و طرح عظیم چیست؟؟؟ 👈 انشالله همه نیروهای انقلابی با کنار گذاشتن اختلافات چند روزه ، این طرح مهم را که اصلاحیه طرح چله است انجام می دهیم ❇️ پس در حد توان تبلیغ کنید . نام طرح 👈 #پویش_جهانی_استغاثه_به_امام_عصر ⚘ @Nahjolbalaghe2