✅شرح خطبه ۶۳ 🔹نکوهش دنیا 🍃 روش برخورد با دنیا /بنیاد‌مجازی‌نهج‌البلاغه 🌺🌿

🔹حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة‌الله‌علیه: ▪️شب ِنوزدهم، شب ِ#شرمندگی. ما دست خالی هم نیستیم، اتکای ما «حب علی علیه السلام» است.

✨ #فضائل‌امیرالمومنین امام صادق عليه السلام ازقول رسول خدا صلوات الله علیه فرمود خداوند تعالى قـرار داده براى برادرم علىّ ابن ابى طالب علیه السـلام فضائلى را كه از كثرت و زيادى شمرده نمی شود هركس يكى از #فضائل او را بخواند با اقرار به آن، خداوند گناهان گذشته و آينده او را می بخشد و هركس يک فضيلت از فضائل او را بنويسد تا اثر آن نوشته باقى باشد مـلائكه براى او استغفار می كنند و هر كه گوش دهد به يكى از فضائل او خداوند گناهانی را كه از راه گوش انجام داده مى آمـرزد و هـر كه تماشا كند 'بخواند' به نوشته‌اى ازفضائل او خداوند گناهانى را كه او از راه چشم مرتكب شده مى آمرزد بعد فرمود نگاه به علىّ بن ابى طالب علیه السـلام عبادت است خـدا ايمان بنده‌اى را نمیپذيرد مگر با #ولايت او و بيـزارى از دشمنـانش. 📚 الأمالی شیخ صدوق صفحه ۱۳۸

✨ ✅ادامه تفسیر سوره آل‌ عمران ... ممکن است در اینجا سؤال شود: اگر شخص مُحِبّ ، همواره اطاعت فرمان محبوب کند، دیگر گناهى براى او باقى نمى ماند که بخشوده شود، پس جمله یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ موضوع نخواهد داشت. در پاسخ باید گفت: اولاً ـ ممکن است این جمله اشاره به بخشش گناهان سابق باشد. ثانیاً ـ شخص مُحِبّ استمرار بر معصیت محبوب نمى کند، ولى ممکن است بر اثر طغیان و غلبه شهوات، گاهى لغزشى از او سرزند که در پرتو اطاعت هاى مستمر او بخشوده خواهد شد. در آیه بعد، بحثى را که در آیه قبل آمده بود تعقیب کرده، مى فرماید: بگو: خدا و فرستاده او را اطاعت کنید (قُلْ أَطیعُوا اللّهَ وَ الرَّسُولَ). بنابراین، چون شما مدعى محبت او هستید باید با اطاعت از فرمان او و پیامبرش این محبت را عملاً اثبات کنید. سپس مى افزاید: اگر آنها سرپیچى کنند، خداوند کافران را دوست ندارد (فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللّهَ لا یُحِبُّ الْکافِرینَ). سرپیچى آنها نشان مى دهد که محبت خدا را ندارند، بنابراین، خدا هم آنها را دوست ندارد; زیرا محبت یک طرفه بى معنى است. ضمناً از جمله أَطیعُوا اللّهَ وَ الرَّسُولَ استفاده مى شود که اطاعت خدا و پیامبر (صلى الله علیه وآله) از هم جدا نیستند، به همین دلیل، در آیه قبل تنها سخن از پیروى و اطاعت پیامبر(صلى الله علیه وآله) بود و در اینجا سخن از هر دو است. 🔹نکته: 🌺دین و محبت در روایات متعددى از پیشوایان اسلام نقل شده که: دین چیزى جز محبت نیست، از جمله در کتاب خصال و کافى از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمود: هَلِ الدِّینُ إِلاَّ الْحُبُّ ثُمَّ تَلا هذِهِ الآْیَةَ ُ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونِی: آیا دین جز محبت است، و سپس آیه فوق را تلاوت فرمود .(۴) منظور، از این روایت، این است که: روح و حقیقت دین، همان ایمان و عشق به خدا است، ایمان و عشقى که شعاع آن، تمام وجود انسان را روشن مى کند و همه اعضاء و دستگاه هاى تن، تحت تأثیر آن قرار مى گیرند، و اثر بارز و روشن آن پیروى از فرمان خدا است. 📚۱ ـ تفسیر قرطبى ، ذیل آیه ـ درّ المنثور ، جلد ۲، صفحه ۱۷، دار المعرفة، طبع اول، ۱۳۶۵ هـ ق. ۲ ـ مجمع البیان ، ذیل آیات مورد بحث ـ تفسیر قرطبى ، ذیل آیه ـ درّ المنثور ، جلد ۲، صفحه ۱۷، دارالمعرفة، طبع اول، ۱۳۶۵ هـ ق. ۳ ـ بحار الانوار ، جلد ۴۷، صفحه ۲۴ و جلد ۷۵، صفحه ۱۷۴ ـ تحف العقول ، صفحه ۲۹۴ ـ المناقب ابن شهر آشوب، جلد ۴، صفحه ۲۷۵، مؤسسه انتشارات علامه، ۱۳۷۹ هـ ق ـ وسائل الشیعه ، جلد ۱۵، صفحه ۳٠۸، چاپ آل البیت ـ امالى صدوق ، صفحه ۴۸۹، انتشارات کتابخانه اسلامیه، ۱۳۶۲ هـ ش. ۴ ـ کافى ، جلد ۸، صفحه ۸٠، دار الکتب الاسلامیه ـ وسائل الشیعه ، جلد ۱۶، صفحه ۱۷۱، حدیث ۲ ۲۱۲۶۵، چاپ آل البیت ـ مستدرک ، جلد ۱۲، صفحه ۲۱۹، چاپ آل البیت ـ بحار الانوار ، جلد ۲۷، صفحه ۹۴، ۹۵ و ۱۲۲ و جلد ۶۶، صفحه ۲۳۷ و ۲۳۸ و جلد ۱٠۱، صفحه ۱۳٠. 🌱ادامه دارد... #تفسیر‌سوره‌‌آل‌عمران

⚘ 📚نهج البلاغه/نامه۲۶ /به يكي از ماموران زكات 🌾 #اخلاق‌كارگزاران‌مالياتي او را به ترس از خدا در اسرار پنهاني، و اعمال مخفي سفارش مي كنم، آنجا كه هيچ گواهي غير از او، و نماينده اي جز خدا نيست، و سفارش مي كنم كه مبادا در ظاهر خدا را اطاعت، و در خلوت نافرماني كند، و اينكه آشكار و پنهانش، و گفتار و كردارش در تضاد نباشد، امانت الهي را اداء، و عبادت را خالصانه انجام دهد. و به او سفارش مي كنم با مردم تندخو نباشد، و به آنها دروغ نگويد، و با مردم به جهت اينكه بر آنها حكومت دارد بي اعتنايي نكند، چه اينكه مردم برادران ديني، و ياري دهندگان در استخراج حقوق الهي اند. بدان! براي تو در اين زكاتي كه جمع مي كني سهمي معين، و حقي روشن است، و شريكاني از مستمندان و ضعيفان داري، همانگونه كه ما حق تو را مي دهيم، تو هم بايد نسبت به حقوق آنان وفادار باشي، اگر چنين نكني در روز رستاخيز بيش از همه دشمن داري، و واي بر كسي كه در پيشگاه خدا، فقرا و مساكين، و درخواست كنندگان و آنان كه از حقشان محرومند، و بدهكاران و ورشكستگان و در راه ماندگان، دشمن او باشند و از او شكايت كنند. 🍃 #امانتداري كسي كه امانت الهي را خوار شمارد، و دست به خيانت آلوده كند، و خود و دين خود را پاك نسازد، درهاي خواري را در دنيا به روي خود گشوده، و در قيامت خوارتر و رسواتر خواهد بود، و همانا! بزرگترين خيانت! خيانت به ملت، و رسواترين دغلكاري، دغلبازي با امامان است، با درود. ⚘ @Nahjolbalaghe2

✨ ✅شرح نامه ۲۶ بخش اول اخلاق کارگزاران نظام اسلامی ( مکارم شیرازی ) از نامه هاى امام(علیه السلام) است که براى بعضى از مأموران گردآورى زکات مرقوم داشته است.(1) نامه در یک نگاه: امام(علیه السلام) در این نامه، قبل از هر چیز، مخنف بن سلیم را از نفاق و دوگانگى ظاهر و باطن بر حذر مى دارد و از بدرفتارى با مردم و خود برتربینى و بى اعتنایى به آنها نهى مى فرماید و در بخش دیگرى تأکید مى کند که تو به عنوان عامل جمع آورى زکات حقى در آن دارى که ما به تو مى پردازیم; ولى بقیّه آن متعلق به نیازمندان امّت است که باید به آنها برسد. حضرت در پایان نامه، او را از هرگونه خیانت در این امانت برحذر مى دارد و خیانت به امّت و امام امّت را بدترین خیانت مى شمرد. برخورد خوب با مؤديان مالياتى اسلامى: امام(عليه السلام) در بخش اوّل اين نامه سه دستور به کارگزار خود مى دهد و هر کدام از اين دستورات با جمله «اَمَرَهُ» آغاز مى شود. نخست دستور به تقواى الهى در نهان و آشکار مى دهد و مى فرمايد: «او را به تقواى الهى در امور پنهانى و اعمال مخفى خود دستور مى دهد در آنجا که هيچ کس جز خدا شاهد و گواه نيست و نه احدى غير از او ناظر و حافظ اعمال»; (أَمَرَهُ بِتَقْوَى اللهِ فِي سَرَائِرِ أَمْرِهِ وَ خَفِيَّاتِ عَمَلِهِ، حَيْثُ لاَ شَهِيدَ غَيْرُهُ، وَلاَ وَکِيلَ دُونَهُ). شايان توجه است امام(عليه السلام) در اين جمله بر يکى از مهم ترين مصاديق تقوا انگشت مى گذارد; يعنى تقوا در امور پنهانى، اعم از نيّت درون و اعمال برون که هيچ کس جز خدا شاهد و گواه آن نيست و اين مهم ترين چيزى است که جز از طريق ايمان به خدا و اعتقاد به حضور او در همه جا و در هر زمان، حاصل نمى شود. مشکلاتى که در جوامع انسانى پيش مى آيد و آسيب هايى که به مردم مى رسد غالبا مربوط به همين قسمت است; تصميماتى به تنهايى گرفته مى شود و کارهايى دور از چشم مردم انجام مى گيرد و در آن منافع عموم فداى منافع نامشروع اشخاص مى گردد. جمله «حَيْثُ لاَ شَهِيدَ غَيْرُهُ، وَلاَ وَکِيلَ دُونَهُ» به يقين ناظر به افراد عادى است که در خلوت حضور ندارند; ولى فرشتگانى که مأمور ثبت اعمال انسانند، در هر مکان و هر زمان با او هستند و مراقب اعمال اويند و از همه بالاتر ذات پاک پروردگار همه جا حضور دارد و چيزى از بندگان بر او مخفى نيست. سپس به او فرمان دوم را مى دهد و مى فرمايد: «به او امر کرده که هيچ عملى را از اطاعت هاى خدا آشکارا انجام ندهد که در پنهانى خلاف آن را انجام مى دهد»; (وَأَمَرَهُ أَلاَّ يَعْمَلَ بِشَيْء مِنْ طَاعَةِ اللهِ فِيمَا ظَهَرَ فَيُخَالِفَ إِلَى غَيْرِهِ فِيمَا أَسَرَّ). يعنى بايد ظاهر و باطن خود را يکى کرد، زيرا اختلاف ظاهر و باطن و خلوت و جلوت مصداق آشکار نفاق است و مسلمان از نفاق بيگانه است. سپس امام(عليه السلام) تعبيرى دارد که در واقع به منزله دليل براى دستور گذشته است، مى فرمايد: «آن کس که پنهان و آشکارش، عمل و سخنش بر خلاف يکديگر نباشد امانت الهى را ادا کرده و بندگى خالصانه را انجام داده است»; (وَمَنْ لَمْ يَخْتَلِفْ سِرُّهُ وَعَلاَنِيَتُهُ، وَفِعْلُهُ وَمَقَالَتُهُ، فَقَدْ أَدَّى الاَْمَانَةَ، وَأَخْلَصَ الْعِبَادَةَ). مفهوم اين سخن آن است که آنهايى که پنهان و آشکارشان متفاوت است و گفتارشان با رفتارشان هماهنگ نيست، خائن و غير مخلص اند و به واقع چنين است. چه خيانتى از اين بدتر که انسان اعمال نيک رياکارانه در برابر مردم انجام دهد و آن گاه که به خلوت مى رود کار ديگر کند; يا با زبانش وعده هاى نيکى دهد و پاکى و تقوا را بستايد; ولى عملش بر ضد آن باشد و مايه بى اعتمادى و سلب عقيده مردم گردد. اين کارها از هر کس که باشد نازيباست و از دولت مردان اسلام نازيباتر. امام(عليه السلام) در اين فرمايش خود در مسأله اخلاص و امانت، روى دو چيز انگشت گذاشته اند: يکى هماهنگى خلوت و جلوت و ديگرى هماهنگى گفتار و کردار و در واقع اخلاص بر همين دو رکن استوار است و رياکاران هر دو يا يکى از آن دو را از دست مى دهند. البتّه رعايت اين اصل بيش از هرکس در مسئولان اموال بيت المال اهمّيّت دارد که بايد حفيظ و امين باشند. در حديثى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) مى خوانيم: «مَنْ خالَفَتْ سَريرَتُهُ عَلانِيَتَهُ فَهُوَ مُنافِقٌ کائِناً مَنْ کانَ وَحَيْثُ کانَ وَ فى أىِّ أرْض کانَ وَعَلى اَىِّ رُتْبَة کانَ; کسى که باطنش با ظاهرش مخالف باشد او منافق است هرکس باشد و در هر جا که باشد و در هر سرزمين و در هر رتبه و مقامى که باشد».(2) ادامه مطلب در پست بعدی⬇️ #شرح‌نامه‌‌های‌نهج‌البلاغه

✨ ✅ادامه شرح نامه ۲۶ ... در حديث ديگرى از امام صادق(عليه السلام) از لقمان حکيم آمده است: «لِلْمُنَافِقِ ثَلاَثَ عَلاَمَات يُخَالِفُ لِسَانُهُ قَلْبَهُ وَقَلْبُهُ فِعْلَهُ وَعَلاَنِيَتُهُ سَرِيرَتَه; منافق سه نشانه دارد: زبانش با قلبش مخالف است و قلبش با عملش و آشکارش با نهانش».(3) آن گاه امام(عليه السلام) در سومين امرش سه دستور به نماينده خود مى دهد ومى فرمايد: «با مردم برخورد بد نداشته باش (و با چهره عبوس با آنها روبه رو نشو) و به آنها بهتان نزن (که مقدار زکاتشان بيش از آن بوده است که آنها اظهار داشته اند) و نسبت به آنها به جهت اينکه رييس بر آنان هستى، بى اعتنايى نکن چه اينکه آنها برادران دينى تو هستند و ياوران در استخراج حقوق و جمع آورى زکات»; (وَأَمَرَهُ أَلاَّ يَجْبَهَهُمْ وَلاَ يَعْضَهَهُمْ، وَلاَ يَرْغَبَ عَنْهُمْ تَفَضُّلاً بِالاِْمَارَةِ عَلَيْهِمْ، فَإِنَّهُمُ الاِْخْوَانُ فِي الدِّينِ، وَالاَْعْوَانُ عَلَى اسْتِخْرَاجِ الْحُقُوقِ). اينها نکات روانى بسيار مهم در مسأله جمع آورى حقوق بيت المال و به يک معنا در تمام امور مربوط به مديريت است; برخورد خوب با مردم، اعتماد بر آنها و عدم برترى جويى، امورى هستند که مردم را براى اداى حقوق و انجام وظايف خود تشويق مى کنند و سبب مى شوند بدون نياز به بازرس و مأموران غلاظ و شداد و پرونده و دادگاه به وظايف خود در برابر حکومت يا کسى که مدير بر آنهاست عمل نمايند. تجربيات عصر ما نيز صدق اين گفتار و صحت اين بيان را روشن ساخته است. درست است که امکان دارد بعضى از اين مسأله سوء استفاده کنند و حقوق بيت المال را نپردازند; ولى به يقين ضايعات اين گونه رفتار بسيار کمتر از بى اعتنايى و برخورد خشن نسبت به آنهاست. 📚پی نوشت: 1 . سند نامه: مطابق آنچه قاضى نعمان مصرى (متوفاى 363) در کتاب دعائم الاسلام آورده، امام(عليه السلام) اين نامه را براى «مخنف بن سلَيم الازدى» که از فرمانداران آن حضرت بود، نوشت و آنچه قاضى نعمان در کتاب مزبور آورده فشرده تر از چيزى است که مرحوم سيّد رضى در نهج البلاغه آورده است و مرحوم حاجى نورى در کتاب مستدرک الوسائل در کتاب زکات باب 12 حديث 3 آن را ذکر کرده نويسنده مصادر نهج البلاغه نيز مدرک ديگرى از کسانى که قبل از سيّد رضى مى زيستند غير از آنچه در بالا آمد نقل نکرده است. 2 . بحارالانوار، ج 69، ص 207. 3 . بحارالانوار، ج 69، ص 206، ح 7.   #شرح‌نامه‌‌های‌نهج‌البلاغه

✨ نامه ۵۳ و ترجمه آن ⬇️ https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/2261 ✅✅شرح صوتی نامه ۵۳ ⬇️⬇️

✅شرح نامه ۵۳(نامه به مالک اشتر) 🔹جلسه چهارم /بنیاد‌مجازی‌نهج‌البلاغه

🌱بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ 🌱 ✍امام علی علیه السلام: در ماه رمضان بسیار استغفار و دعا کنید؛ زیرا با دعا از شما دفع بلا می‌شود و با استغفار گناهانتان پاک می‌گردد. @Nahjolbalaghe2

🎥 انیمیشن امام علی علیه السلام 🔻 بدگویی و ناسزاگویی ممنوع حتی به دشمن ▪️شهادت امام علی علیه‌السلام

#حکایات_و_تشرفات ⭕️ یا صاحب الزمان ادرکنی 🔹 شبی با تعدادی از بچه‌ها برای شناسایی رفته بودیم. درست در کنار مواضع دشمن، پایم به روی مین رفت. عراقی‌ها تیراندازی کردند و دوستانم که خیال میکردند شهید شدم، مجبور شدند بدون من برگردند. خون زیادی از پایم رفته بود. حالت عجیبی داشتم. زیر لب فقط میگفتم: یا صاحب الزمان ادرکنی. 🔆 جوانی خوش سیما و نورانی بالای سرم آمد. مرا به آرامی بلند کرد و از میدان مین بیرون برد و در گوشه‌ای امن روی زمین گذاشت. 🔺 من دیگر دردی حس نمیکردم! آن آقا به من گفت: کسی می‌آید و شما را نجات میدهد. او دوست ماست. لحظاتی بعد ابراهیم هادی آمد و مرا به دوش گرفت و به عقب برد. 📚 خاطره شهید ماشاءالله عزیزی، کتاب سلام بر ابراهیم، ص۱۱۷ 🏴🏴🏴

✨ ✅ادامه تفسیر سوره آل‌عمران 🌷آیه‌۳۳ 🔹نیاکان مریم این آیات، سرآغازى است براى بیان سرگذشت مریم و اشاره اى به مقامات اجداد او و نمونه بارزى است از محبت واقعى به پروردگار و ظهور آثار این محبت در عمل، که در آیات گذشته به آن اشاره شده بود. نخست مى فرماید: خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر عالمیان برگزید (إِنَّ اللّهَ اصْطَفى آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهیمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمینَ). اصْطَفى از ماده صَفْو (بر وزن عفو) به معنى خالص شدن چیزى است و صَفْوَة به معنى خالص هر چیزى است، سنگ صاف را در لغت عرب از این نظر صفا مى گویند: که داراى خلوص و پاکى است، بنابراین، اِصْطِفاء به معنى انتخاب کردن قسمت خالص چیزى است. آیه فوق مى گوید: ما آدم و نوح و خاندان ابراهیم و عمران را برگزیدیم ممکن است این گزینش، تکوینى باشد و یا تشریعى، به این معنى که خداوند آفرینش آنها را از آغاز، آفرینش ممتازى قرار داد، هر چند با داشتن آفرینش ممتاز، هرگز مجبور به انتخاب راه حق نبودند، بلکه با اراده و اختیار خود این راه را پیمودند، سپس به خاطر اطاعت فرمان خدا، تقوا، پرهیزکارى و کوشش در راه هدایت انسان ها، امتیازهاى جدیدى کسب کردند که با امتیاز ذاتى آنها آمیخته شد و به صورت انسان هایى برگزیده درآمدند. و در آیه بعد، مى افزاید: آنها فرزندان و دودمانى بودند که بعضى از بعض دیگر گرفته شده بودند (ذُرِّیَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْض).(۱) این برگزیدگان الهى، از نظر اسلام، پاکى، تقوا و مجاهده براى راهنمایى بشر همانند یکدیگر بودند، همچون نسخه هاى متعدد از یک کتاب که هر یک از دیگرى اقتباس شده باشد. و در پایان آیه اشاره به این حقیقت مى کند که خداوند مراقب کوشش ها و تلاش هاى آنها بوده، سخنانشان را شنیده است و از اعمالشان آگاه است مى فرماید: خداوند شنوا و دانا است (وَ اللّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ). در آیات فوق، علاوه بر آدم، به تمام پیامبران اولو العزم اشاره شده است، نام نوح، صریحاً آمده، و آل ابراهیم، هم خود او و هم موسى و عیسى و پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) را شامل مى شود، و ذکر آل عمران اشاره مجددى به مریم و حضرت مسیح(علیه السلام) است و تکرار آن براى این است که مقدمه اى براى شرح حال آنان در آیات آینده باشد. نکته ها: ۱ ـ امتیازات پیامبران در اینجا سؤالى پیش مى آید که: این امتیاز ذاتى اگر چه آنها را مجبور به پیمودن راه حق نمى کرد، و با مسأله اختیار و اراده منافات نداشت، ولى باز یک نوع تبعیض محسوب مى شود. در پاسخ باید گفت: یک آفرینش آمیخته با نظام صحیح چنین تفاوتى را ایجاب مى کند (دقت کنید). مثلاً بدن انسان یک آفرینش منظم است و براى تأمین این نظام تفاوت هائى در میان اعضاء باید باشد، اگر تمام سلول هاى تن انسان به ظرافت سلول هاى شبکیه چشم. یا به استحکام و قدرت سلول هاى استخوان ساق پا. یا به حساسیت سلول هاى مغز. یا به تحرک سلول هاى قلب باشد، مسلماً سازمان بدن به هم مى ریزد بلکه باید سلول هائى همچون مغز در بدن باشد، و رهبرى عضلات و اعضاء بدن را بر عهده بگیرد و سلول هاى محکم استخوانى استقامت بدن را حفظ کند، سلول هاى ظریف و حساس از کوچک ترین حوادث آگاه گردد، و سلول هاى متحرک جنبش بیافریند. هیچ کس نمى تواند بگوید: چرا همه بدن مغز نیست، و یا مثلاً در گیاه چرا همه سلول ها به ظرافت و لطافت و زیبائى گلبرگ ها نمى باشند; زیرا چنین وضعى ساختمان گیاه را به کلى دستخوش فنا و نیستى مى کند. ولى نکته قابل توجه اینجا است که: این امتیاز ذاتى که براى ایجاد یک سازمان منظم نهایت لزوم را دارد ساده نیست. بلکه توأم با یک مسئولیت عظیم به اندازه این امتیاز مى باشد. وجود این مسئولیت سنگین، تعادل کفه هاى ترازوى خلقت آنها را تأمین خواهد کرد. یعنى به همان نسبت که پیامبران و رهبران بشر امتیاز دارند، همان اندازه مسئولیت نیز دارند و دیگران که امتیاز متفاوتى دارند مسئولیت کمترى خواهند داشت. از اینها گذشته، امتیازات ذاتى براى نزدیکى انسان به خدا هرگز کافى نیست بلکه باید با امتیازات اکتسابى همراه باشد. ۲ ـ آیه در صدد بیان همه برگزیدگان خدا نیست، بلکه تنها اشاره به جمعى از آنها مى کند و اگر بعضى از پیامبران که از این دودمان نیستند، در آن ذکر نشده اند دلیل بر عدم برگزیدن آنها نمى باشد. ضمناً، باید توجه داشت که آل ابراهیم موسى بن عمران(علیه السلام) و پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)و برگزیدگان خاندان او را نیز شامل مى شود; زیرا همه آنها از دودمان ابراهیم(علیه السلام) هستند. ۳ ـ به گفته راغب در کتاب مفردات کلمه آل از اهل گرفته شده و تنها تفاوتى که با اهل دارد این است که آل ، معمولاً به نزدیکان افراد بزرگ و شریف گفته مى شود. ولى اهل ، معنى وسیعى دارد و بر همه اطلاق مى گردد 🌱ادامه دارد...