قرآن و نهجالبلاغه 🌸🌸
✨ ✅ادامه تفسیر سوره واقعه ... و گوشت پرندگان از هر نوع که بخواهند (وَ لَحْمِ طَیْر مِمّا یَشْتَهُ
✨
✅ادامه تفسیر سوره واقعه
📚منابع و توضیحات:
۱ ـ مفردات راغب ، ماده سرّ .
۲ ـ أکواب جمع کوب به معنى قدح یا ظرفى است که دسته دار نباشد، اباریق جمع ابریق در اصل، از ریشه فارسى آبریز گرفته شده و به معنى ظروفى است که داراى دسته و لوله براى ریزش مایعات است، و کأس به جام لبریز گفته مى شود و معین از ماده معن (بر وزن صحن) به معنى جارى است.
۳ ـ یصدعون از ماده صداع (بر وزن حباب) به معنى سردرد است، این واژه در اصل از صدع به معنى شکافتن است و از آنجا که انسان وقتى به سردرد شدید دچار مى شود گوئى مى خواهد از ۲
شدت درد، سر او بشکافد این کلمه در این معنى به کار رفته است، و یُنْزِفون از ریشه نزف (بر وزن حذف) به معنى کشیدن تمام آب چاه به طور تدریجى است، و در مورد مستى و از دست دادن عقل نیز به کار مى رود.
۴ ـ فاکهة و لحم هر دو معطوف است بر اکواب ، و به این ترتیب از چیزهائى است که به وسیله ولدان مخلدون به مقربان اهداء مى شود.
۵ ـ گر چه بعضى تصور کرده اند حور عین عطف به ولدان مخلدون است و بنابراین آنها نیز گرداگرد بهشتیان در گردشند، ولى با توجه به عدم تناسب این معنى مخصوصاً با جلسات دسته جمعى بهشتیان، ظاهر این است، مبتدا براى خبر محذوفى مى باشد و در تقدیر چنین است: وَ لَهُمْ حُورٌ عِینٌ: براى آنها حور العین است .
۶ ـ ابوالفتوح رازى ، جلد ۱۱، ذیل آیات مورد بحث.
۷ ـ سلاماً مفعول به، براى قیلاً مى باشد که مصدر است مانند قول یعنى گفتار آنها در آنجا سلام است. این احتمال نیز داده شده است که سلاماً صفت براى قیلاً بوده باشد، و یا مفعول به (یا مفعول مطلق) براى فعل محذوفى، و در تقدیر یسلمون سلاماً مى باشد، ولى معنى اول از همه بهتر است، و سلاماً دومى تأکید مى باشد.
۸ ـ یس، آیه ۵۸ ـ رعد، آیه ۲۴ ـ یونس، آیه ۱٠.
۹ ـ توجه داشته باشید که استثناء در آیه إِلاّ قِیلاً سَلاماً سَلاماً منقطع است و مفید تأکید مى باشد.
🌱ادامه دارد...
@Nahjolbalaghe2
#تفسیرسورهواقعه
قرآن و نهجالبلاغه 🌸🌸
✨ ✅ادامه تفسیر سوره واقعه همانها که شاید هر ذره اى از خاکشان به گوشه اى افتاده است یا جزء بدن موجو
.
✅ادامه تفسیر سوره واقعه
✨ #بِسْمِاللهِالرَّحْمنِالرَّحِيم✨
۵۱ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضّالُّونَ الْمُکَذِّبُونَ
۵۲لَآکِلُونَ مِنْ شَجَر مِنْ زَقُّوم
۵۳فَمالِؤُنَ مِنْهَا الْبُطُونَ
۵۴فَشارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ
۵۵فَشارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ
۵۶هذا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ
⬇️ترجمه:
۵۱ ـ سپس شما اى گمراهان تکذیب کننده!
۵۲ ـ قطعاً از درخت زقّوم مى خورید.
۵۳ ـ و شکمها را از آن پر مى کنید.
۵۴ ـ و روى آن از آب سوزان مى نوشید.
۵۵ ـ و همچون شتران مبتلا به بیمارى عطش، از آن مى آشامید!
۵۶ ـ این است وسیله پذیرائى از آنها در قیامت !
تفسیر⬇️
⚘ @Nahjolbalaghe2
#تفسیرسورهواقعه
قرآن و نهجالبلاغه 🌸🌸
✨ ✅ادامه تفسیر سوره واقعه 💥هفت دلیل بر مسأله معاد از آنجا که در آیات گذشته سخن از تکذیب کنندگا
✨
✅ادامه تفسیر سوره واقعه
...آنگاه به بیان دلیل سوم پرداخته، مى گوید: ما در میان شما مرگ را مقدر ساختیم، و هرگز کسى بر ما پیشدستى نمى کند
✨(نَحْنُ قَدَّرْنا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ).
آرى، ما هرگز مغلوب نخواهیم شد، و اگر مرگ را مقدر کرده ایم نه به خاطر این است که نمى توانیم عمر جاویدان بدهیم.
بلکه هدف این بوده است که: گروهى از شما را ببریم و گروه دیگرى را به جاى آنها بیاوریم، و سرانجام شما را در جهانى که نمى دانید، آفرینش تازه بخشیم
✨ (عَلى أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثالَکُمْ وَ نُنْشِئَکُمْ فِی ما لاتَعْلَمُونَ).
🔹در تفسیر این آیه، نظر دیگرى غیر از آنچه در بالا گفتیم نیز وجود دارد، و آن این که، این آیه دنباله آیه قبل است، نه بیان هدف آن مى گوید: ما هرگز عاجز و مغلوب نیستیم از این که گروهى را ببریم و گروه دیگرى را جانشین آنها سازیم.(۵)
در مورد جمله عَلى أَنْ نُبَدِّلَ أَمْثالَکُمْ نیز دو تفسیر وجود دارد: یکى همان تفسیرى است که در بالا ذکر کردیم که در میان مفسران مشهور است، و مطابق آن، سخن از تبدیل اقوام در این دنیا است، تفسیر دوم مى گوید: منظور از امثال خود انسانها هستند که، در قیامت باز مى گردند، و تعبیر به مثل به خاطر آن است که، انسان با تمام خصوصیاتش باز نمى گردد، بلکه در زمان دیگر و کیفیات تازه اى از نظر جسم و روح خواهد بود.
ولى تفسیر اول، مناسب تر به نظر مى رسد، و به هر حال، هدف این است که، از مسأله مرگ، استدلالى براى رستاخیز بیان کند، استدلال را مى توان به این صورت توضیح داد: خداوند حکیم که انسانها را آفریده، و مرتباً گروهى مى میرند و گروه دیگرى جانشین آنها مى شوند، هدفى داشته، اگر این هدف تنها زندگى دنیا بوده، سزاوار است که عمر انسان جاودان باشد، نه آنقدر کوتاه و آمیخته با هزاران ناملائمات که، به آمد و رفتش نمى ارزد.
بنابراین، قانون مرگ به خوبى گواهى مى دهد که، اینجا یک گذرگاه است نه یک منزلگاه، یک پل است، نه یک مقصد; چرا که اگر مقصد و منزل بود باید دوام مى داشت.
🔸جمله وَ نُنْشِئَکُمْ فِی ما لاتَعْلَمُونَ (شما را مى آفرینیم به صورتهائى که نمى دانید) ظاهراً اشاره به آفرینش انسان در قیامت است که، مى تواند هدفى براى مرگ و حیات این دنیا باشد.
بدیهى است چون هیچ کس سراى آخرت را ندیده، از اصول و نظاماتى که بر آن حاکم است بى خبرند، حتى بیان حقیقت آن در قالب الفاظ ما نمى گنجد، تنها شبحى از آن را از دور مى بینیم.
ضمناً آیه فوق، کاملاً بیانگر این واقعیت است که، شما را در جهان نوین و با اشکال و شرائط تازه مى آفرینیم که از آن خبر ندارید.(۶)
🌿در آخرین آیه مورد بحث، سخن از چهارمین دلیل معاد است، مى فرماید: شما نشأه اولى (این جهان) را دانستید، چگونه متذکر نمى شوید که نشأه و عالم دیگرى بعد از آن است
✨ (وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الأُولى فَلَوْ لاتَذَکَّرُونَ).
این دلیل را به دو گونه مى توان بیان کرد:
🔹نخست این که، فى المثل اگر ما از بیابانى بگذریم و در آن قصر بسیار مجلل و باشکوهى با محکمترین و عالیترین مصالح، و تشکیلات وسیع و گسترده، ببینیم، و بعد به ما بگویند این همه تشکیلات و ساختمان عظیم براى این است که، فقط قافله کوچکى چند ساعتى در آن بیاساید و برود، پیش خود مى گوئیم این کار حکیمانه نیست; زیرا براى چنین هدفى، مناسب این بود چند خیمه کوچک برپا شود.
دنیاى با این عظمت و این همه کرات، خورشید، ماه و انواع موجودات زمینى، نمى تواند براى هدف کوچکى مثل زندگى چند روزه بشر در دنیا آفریده شده باشد، و گرنه آفرینش جهان پوچ و بى حاصل است، این تشکیلات عظیم براى موجود شریفى مثل انسان آفریده شده، تا خداى بزرگ را از آن بشناسد، معرفتى که در زندگى دیگر، سرمایه بزرگ او است.
این بیان در حقیقت شبیه همان است که در آیه ۲۷ سوره ص درباره معاد آمده است:
✨وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الاَرْضَ وَ ما بَیْنَهُما باطِلاً ذلِکَ ظَنُّ الَّذِیْنَ کَفَرُوا: ما آسمان و زمین و آنچه را در میان آنهاست بیهوده نیافریده ایم، این گمان کافران است .
دیگر این که: صحنه هاى معاد را در این جهان، در هر گوشه و کنار با چشم خود مى بینید، همه سال در عالم گیاهان صحنه رستاخیز تکرار مى شود، زمینهاى مرده را با نزول قطرات حیاتبخش باران زنده مى کند، چنان که در آیه ۳۹ سوره فصلت مى فرماید: إِنَّ الَّذِى أَحْیاها لَمُحْىِ الْمَوْتى: کسى که این زمینهاى مرده را زنده مى کند هم او است که مردگان را زنده مى کند !
در آیه ۶ سوره حج نیز به همین معنى اشاره شده است...
🌱ادامه دارد...
🍃🌹🍃
@Nahjolbalaghe2
#تفسیرسورهواقعه