قرآن و نهجالبلاغه 🌸🌸
📝 شرح و تفسیر حکمت ۳۴۹ ✔️پندهای مهم اخلاقی ✅يازده نكته مهم: امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه
📝شرح و تفسیر حکمت ۳۴۹
✅ یازده پند اخلاقی مهم
↩️در سومين نكته مى فرمايد: «آنكس كه تيغ ستم بركشد (سرانجام) با همان تيغ كشته مى شود»؛ (وَمَنْ سَلَّ سَيْفَ الْبَغْيِ قُتِلَ بِهِ). گرچه اين موضوع مانند بسيارى ديگر از پيامدهاى رذائل اخلاقى جنبه كلى وعمومى و دائمى ندارد؛ ولى در طول تاريخ بسيار ديده شده كه ظالمان با همان روش كه ديگران را مى كشتند كشته شده اند.
در حالات «ابومسلم» آمده است كه «ابوسلمة» را غافلگيرانه كشت وششصدهزار نفر را نيز به طور غافلگيرانه و ناجوانمردانه و توأم با شكنجه به قتل رسانيد. هنگامى كه منصور دوانيقى خواست او را به قتل برساند اين دو شعر را براى او خواند.
زَعَمْتَ أَنَّ الدِّينَ لا يَنْقَضي فَاسْتَوْفِ بِالْكَيْلِ أبا مُجْرِمٍ
اشْرَبْ بِكَأسٍ كُنْتَ تَسْقي بِها امَرُّ فِي الْحَلْقِ مِنَ الْعَلْقَمِ
گمان كردى كه دين ادا نمى شود. اى ابومجرم! با همان پيمانه اى كه به ديگران مى دادى دريافت دار! از همان جامى بنوش كه با آن تلخ ترين نوشابه را به ديگران مى دادى.
در همان كتاب آمده است: هنگامى كه متوكل عباسى بر محمد بن عبدالملك زيات خشمگين شد ـ و آن چند ماه پس از خلافت متوكل بود ـ تمام اموال او وآنچه را در اختيار داشت گرفت؛ اموالى كه زيات در ايام وزارتش در دوران معتصم و الواثق بالله از افراد به زور گرفته بود و تنورى از آهن ساخته بود ودرون آن ميخهايى كار گذاشته بود؛ ميخهايى تيز همچون سوزن و به اين وسيله مخالفان خود را شكنجه مى كرد و مى كشت. متوكل دستور داد خودش را در همان تنور بيندازند. او در آنجا دو شعر (عبرت انگيز) براى متوكل نوشت:
هِىَ السَّبِيلُ فَمِنْ يَوْم إلى يَوْمٍ كَأنَّهُ ما تَريکَ الْعَيْنُ فِي النَّوْمِ
لا تَجْزِعَنَّ رُوَيْدآ إنَّها دُوَلٌ دُنْيا تُنَقِّلُ مِنْ قَوْمٍ إلى قَوْمٍ
اين راهى است كه هر روز رونده اى دارد و شبيه چيزى است كه انسان در خواب مى بيند. بى تابى نكن، آرام باش اينها حكومت هايى است دنيوى كه از گروهى به گروه ديگر منتقل مى شود.
هنگامى كه فرداى آن روز اين نامه به دست متوكل رسيد (كمى متنبه شد و) دستور داد او را از آن تنور خارج كنند. وقتى به سراغ او آمدند مرده بود و حبس او در آن تنور چهل روز به طول انجاميد. امثال اينگونه داستانها در طول تاريخ بسيار است. اين سخن را با حديثى كوتاه و پرمعنا از اميرمومنان على عليه السلام كه در تحف العقول آمده است پايان مى دهيم كه به فرزندش امام حسين عليه السلام ضمن نصايح فراوانى فرمود: «وَمَنْ حَفَرَ بِئْراً لاَِخِيهِ وَقَعَ فِيهَا؛ كسى كه چاهى براى ديگران حفر كند سرانجام خودش در آن چاه خواهد افتاد».
↩️ ادامه دارد...
@Nahjolbalaghe2
#در_محضر_اهل_بیت
☀️امام صادق عليه السلام:
لا تَدَع طَلَبَ الرِّزقِ مِن حِلِّهِ فإنّهُ عَونٌ لَكَ عَلى دِينِكَ، و اعقِل راحِلَتَكَ و تَوَكَّل
از طلب روزىِ حلال دست مكش؛ زيرا طلب روزى حلال تو را در دينت يارى مى رساند. و با توكّل زانوى اُشتر ببند
الأمالي للمفيد جلد۱ صفحه۱۷۲
@Nahjolbalaghe2
7.54M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
#موعظه
❓ چرا با وجود خدا، باز هم میترسی؟!
🎥 حجت الاسلام والمسلمین پناهیان
@Nahjolbalaghe2
.
📝ترجمه کتاب الغدیر
✅ قسمت: دویست و شصت و شش
🔷#واقعهغدیرخم
#علامهامینی
7- ﺳﻌﻴﺪ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﻓﺮﻏﺎﻧﻲ، ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 699- ﺑﻄﻮﺭﻳﻜﻪ ﺫﻫﺒﻲ ﺩﺭ
" ﺍﻟﻌﺒﺮ " ﺫﻛﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﺩﺭ ﺷﺮﺡ ﻗﺼﻴﺪﻩ ﺗﺎﺋﻴﻪ ﺍﺑﻦ ﻓﺎﺭﺽ ﺣﻤﻮﻱ ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 576 ﻛﻪ ﺍﻭﻝ ﺁﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺖ ﺍﺳﺖ: ﺳﻘﺘﻨﻲ ﺣﻤﻴﺎ ﺍﻟﺤﺐ ﺭﺍﺣﻴﻪ ﻣﻘﻠﺘﻲ ﻭ ﻛﺎﺳﻲ ﻣﺤﻴﺎ ﻣﻦ ﻋﻦ ﺍﻟﺤﺴﻦ ﺟﻠﺖ ﺩﺭ ﺷﺮﺡ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺖ ﺍﻭ: ﻭ ﺍﻭﺿﺢ ﺑﺎﻟﺘﺎﻭﻳﻞ ﻣﺎ ﻛﺎﻥ ﻣﺸﻜﻠﺎ ﻋﻠﻲ ﺑﻌﻠﻢ ﻧﺎﻟﻪ ﺑﺎﻟﻮﺻﻴﻪ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ، ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺖ، ﻣﺒﺘﺪﺍ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺧﺒﺮ ﺁﻥ ﻣﺤﺬﻭﻑ، ﺗﻘﺪﻳﺮ ﺁﻥ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺳﺖ: ﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﻋﻠﻲ ﻛﺮﻡ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﺟﻬﻪ ﻭ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺍﻭ ﺑﻮﺳﻴﻠﻪ ﺗﺎﻭﻳﻞ ﻣﺸﻜﻠﺎﺕ ﻛﺘﺎﺏ ﻭ ﺳﻨﺖ ﺑﻮﺍﺳﻄﻪ ﻋﻠﻤﻲ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎﻭ ﺭﺳﻴﺪ ﺑﺪﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﻛﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻭﺻﻲ ﻭ ﻗﺎﻳﻤﻘﺎﻡ ﺷﺨﺺ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺧﻮﺩ: " ﻣﻦ ﻛﻨﺖ ﻣﻮﻟﺎﻩ ﻓﻌﻠﻲ ﻣﻮﻟﺎﻩ " ﻭ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮ ﺧﻢ ﺍﺳﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﻛﺮﻡ ﺍﻟﻠﻪ ﻭﺟﻬﻪ ﺩﺭ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﺯ ﺍﺑﻴﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ: ﻭ ﺍﻭﺻﺎﻧﻲ ﺍﻟﻨﺒﻲ ﻋﻠﻲ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭﻱ ﻟﺎﻣﺘﻪ ﺭﺿﻲ ﻣﻨﻪ ﺑﺤﻜﻤﻲ ﻭ ﺍﻭﺟﺐ ﻟﻲ ﻭﻟﺎﻳﺘﻪ ﻋﻠﻴﻜﻢ
ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ ﻳﻮﻡ ﻏﺪﻳﺮﺧﻢ ﻭ ﻏﺪﻳﺮ ﺧﻢ ﺁﺑﻲ ﺍﺳﺖ ﺑﺮ ﻳﻚ ﻣﻨﺰﻟﻲ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻛﻪ ﺍﻛﻨﻮﻥ (ﻃﺮﻳﻖ ﺍﻟﻤﺸﺎﻩ ﺍﻟﻲ ﻣﻜﻪ) ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻥ (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺑﻮﺍﺳﻄﻪ ﺗﺎﻭﻳﻞ ﺑﺴﺒﺐ ﻋﻠﻤﻲ ﻛﻪ ﺑﻮﺻﻴﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻓﻀﺎﻳﻞ ﺑﻲ ﺷﻤﺎﺭﻳﺴﺖ ﻛﻪ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﻭ (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪ ﻭ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺖ.
↩️ ادامه دارد...
@Nahjolbalaghe2
✨﴾﷽﴿✨
✅ برنامه روزانه کانال :
✅🌷شنبه، سهشنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها
✅🌹یکشنبه، دوشنبه وچهارشنبه شرح 🌴حکمتها
✅☫روزانهتفسیر قرآن☫
✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️
لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783
✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهجالبلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینکهای دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند
@Nahjolbalaghe2
.
«أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ»
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنزَلَ عَلَىٰ عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجًا ۜ
*بنام خداوند بخشنده مهربان* حمد مخصوص خدایى است که این کتاب را بر بنده (برگزیده)اش نازل کرد، و هیچ گونه کژى در آن قرار نداد.
(کهف/۱)
*
قَيِّمًا لِّيُنذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِّن لَّدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا
در حالى که پایدار و بر پا دارنده (دیگر کتب آسمانى) است. تا از جانب او (بدکاران را) از عذاب شدیدى بترساند. و مؤمنانى را که کارهاى شایسته انجام مى دهند، بشارت دهد که پاداش نیکویى براى آنهاست.
(کهف/۲)
*
مَّاكِثِينَ فِيهِ أَبَدًا
(همان بهشت برین) که جاودانه در آن خواهند ماند.
(کهف/۳)
*
وَيُنذِرَ الَّذِينَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا
و (نیز) آنها را که گفتند: «خداوند، فرزندى اختیار کرده است»، انذار کند.
(کهف/۴)
*
مَّا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَلَا لِآبَائِهِمْ ۚ كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ ۚ إِن يَقُولُونَ إِلَّا كَذِبًا
نه آنها (هرگز) به این سخن یقین دارند، و نه پدرانشان. سخن بزرگى از دهانشان خارج مى شود! آنها فقط دروغ مى گویند!
(کهف/۵)
@Nahjolbalaghe2
قرآن و نهجالبلاغه 🌸🌸
📝تفسیر سوره مبارکه اسراء آیه های ۱۱۰ و ۱۱۱ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی ↩️۲ ـ تکبیر
📝تفسیر سوره مبارکه کهف آیات ۱ تا ۵
📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی
سوره کهف همچون بعضى دیگر از سوره هاى قرآن با حمد و ستایش خداوند آغاز شده است.
و از آنجا که حمد و ستایش، به خاطر کار، یا صفت مهم و شایسته اى است، در اینجا ستایش را در برابر نزول قرآن که خالى از هر گونه اعوجاج و کژى است بیان کرده مى گوید:
حمد مخصوص خدائى است که این کتاب آسمانى را بر بنده اش نازل کرد، و هیچ گونه اعوجاج و کژى در آن قرار نداد (الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی أَنْزَلَ عَلى عَبْدِهِ الْکِتابَ وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً).
* * *
کتابى که ثابت و پابرجا، معتدل و مستقیم، و هم برپادارنده جامعه انسانى و پاسدار سایر کتب آسمانى است (قَیِّماً).
تا بدکاران و تیره دلان را از عذاب شدیدى که از ناحیه خدا است، بترساند (لِیُنْذِرَ بَأْساً شَدِیداً مِنْ لَدُنْهُ).
و مؤمنان راستین را که پیوسته عمل صالح انجام مى دهند بشارت دهد که: پاداش بزرگ و نیکوئى در انتظار آنها است (وَ یُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسَناً).
* * *
اجر و پاداشى که جاودانى است و تا ابد در آن خواهند ماند (ماکِثِینَ فِیهِ أَبَداً).
* * *
آنگاه به یکى از انحرافات عمومى مخالفان، اعم از نصارى و یهود و مشرکان، اشاره کرده مى گوید: دیگر از هدف هاى این کتاب آسمانى آن است که پیامبر به وسیله آن، کسانى را که براى خدا فرزند قائل شدند، انذار کند (وَ یُنْذِرَ الَّذِینَ قالُوا اتَّخَذَ اللّهُ وَلَداً).
هم مسیحیان را به خاطر اعتقاد به این که: مسیح فرزند خدا است، هم یهود را به خاطر اعتقاد به فرزندى عزیر و هم مشرکان را به خاطر این که: فرشتگان را دختران خدا مى پنداشتند، هشدار دهد.
* * *
سپس به یک اصل اساسى براى ابطال این گونه ادعاهاى پوچ و بى اساس، پرداخته مى گوید: آنها هیچ گونه علم و یقین به این سخن ندارند، و اگر از پدرانشان تقلید مى کنند آنها نیز چنین بودند (ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْم وَ لا لاِ بائِهِمْ).
اما سخن بسیار بزرگ و وحشتناکى از دهان آنها خارج مى شود (کَبُرَتْ کَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْواهِهِمْ).
خدا و جسم بودن؟ خدا و فرزند داشتن؟ خدا و نیازهاى مادى؟ و بالاخره خدا و محدود بودن؟ چه سخنان وحشتناکى؟!...
آرى اینها فقط دروغ مى گویند (إِنْ یَقُولُونَ إِلاّ کَذِباً).
* * *
نکته ها:
۱ ـ آغاز سوره، با حمد خدا
پنج سوره، از سوره هاى قرآن با الحمد للّه شروع شده، و در این پنج سوره، پس از ستایش خداوند، مسأله آفرینش آسمان ها و زمین (یا مالکیت آسمان ها و زمین) و یا تربیت جهانیان آمده است، جز در سوره مورد بحث، که نزول قرآن بر پیامبر(صلى الله علیه وآله) در دنبال این ستایش قرار گرفته است.
در حقیقت، در آن چهار سوره (انعام ـ سبا ـ فاطر و حمد) سخن از کتاب تکوین به میان آمده، ولى در سوره کهف که مورد بحث است سخن از کتاب تدوین است، و مى دانیم هر یک از این دو کتاب، یعنى قرآن و جهان آفرینش مکمّل دیگرى است، و این تعبیر نیز بیانگر آن است که: قرآن وزنى دارد همچون وزن مجموعه آفرینش، و نعمتى است همسان نعمت جهان هستى! و اصولاً، مسأله تربیت جهانیان که در جمله الحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِیْن آمده است بدون بهره گیرى از این کتاب بزرگ آسمانى، ممکن نیست.
↩️ ادامه دارد...
@Nahjolbalaghe2