📝 شرح و تفسیر حکمت ۳۴۹ ✅ یازده پند اخلاقی ↩️حضرت در ششمين توصيه مى فرمايد: «هركس در موارد سوءظن گام بگذارد سرانجام متهم خواهد شد»؛ (وَمَنْ دَخَلَ مَدَاخِلَ آلسُّوءِ اتُّهِمَ). گفتار حكيمانه امام عليه السلام در اينجا اشاره به همان چيزى است كه به صورت ضرب المثل در ميان مردم درآمده است: «إتَّقُوا مِنْ مَواضِعِ التُّهَمِ؛ از جاهايى كه تهمت خيز است بپرهيزيد». بى شك انسان هرقدر پاك و منزه باشد نبايد در جاهايى كه تهمت خيز است گام بگذارد؛ مثلا در مجلس شرابخواران حضور يابد، در محله هاى بدنام ومراكز فساد گام نهد و يا با افراد بدنام و آلوده طرح دوستى بريزد. به يقين انسان پاك و پرهيزكار نيز هنگامى كه مرتكب اينگونه كارها شود متهم مى گردد ودرواقع آبروى خود را به دست خود ريخته است. شبيه همين معنا از امام عليه السلام در حديث ديگرى آمده است كه مى فرمايد: «مَنْ عَرَّضَ نَفْسَهُ لِلتُّهْمَةِ فَلايَلُومَنَّ مَنْ أساءَ بِهِ الظَّنَّ؛ كسى كه خود را در معرض تهمت قرار دهد نبايد كسانى را سرزنش كند كه به او سوءظن پيدا مى كنند». نيز در حديث ديگرى از امام صادق عليه السلام مى خوانيم: «اِتَّقُوا مَواضِعَ الرَّيْبِ وَلا يَقِفَنَّ أَحَدُكُمْ مَعَ أُمِّهِ فِى الطَّريقِ فَإِنَّهُ لَيْسَ كُلُّ أَحَدٍ يَعْرِفُها؛ از مواضعى كه موجب سوءظن است بپرهيزيد و هيچكس از شما با مادرش در وسط راه نايستد، زيرا همه نمى دانند او مادر وى است (و چه بسا فكر كنند او با زن نامحرمى رابطه دارد)». البته مواردى هست كه قرائن نشان مى دهد فلان زن، خواهر يا مادر يا همسر اوست كه اينگونه موارد مستثناست. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️امام علی علیه السلام: بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ الْمَوْعِظَةِ حِجَابٌ مِنَ الْغِرَّةِ ميان شما و پندپذيرى، پرده اى از غرور و خودخواهى وجود دارد حکمت ۲۸۲ نهج البلاغه @Nahjolbalaghe2

. #ولایت‌پذیری 🏴 زندگی نامه حضرت فاطمه الزهرا(س) @Nahjolbalaghe2

. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: دویست و هفتاد و یک 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی 12- ﺍﺑﻦ ﺑﺎﻛﺜﻴﺮ ﻣﻜﻲ ﺷﺎﻓﻌﻲ، ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 1047 ﺩﺭ " ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﻟﻤﺎﻝ ﻓﻲ ﻋﺪ ﻣﻨﺎﻗﺐ ﺍﻟﺎﻝ " ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺫﻛﺮ ﺣﺪﻳﺚ ﻏﺪﻳﺮ ﺑﻪ ﻃﺮﻕ ﻣﺘﻌﺪﺩﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﺩﺍﺭ ﻗﻄﻨﻲ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﻳﻞ ﺍﺯ ﻣﻌﻘﻞ ﺑﻦ ﻳﺴﺎﺭ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻃﺮﻳﻖ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: ﺷﻨﻴﺪﻡ ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻣﻴﮕﻔﺖ: ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻋﺘﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺳﺖ، ﻳﻌﻨﻲ ﺁﻧﻬﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺘﻤﺴﻚ ﺑﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﺭﻫﺒﺮﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ، ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﺋﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﻤﻮﺩ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﻓﺖ، ﻭ ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺍﻭ (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺭﺍ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﺰﻳﺖ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺩﺍﺷﺘﻪ، ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻭ (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺍﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺋﻤﻪ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﺖ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﮔﻮﺋﻲ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺭﺍ (ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ) ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺧﺬ ﻭ ﺑﺎﻭ ﺗﺒﻌﻴﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮﺧﻢ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻧﭽﻪ ﺳﺎﺑﻘﺎ ﺫﻛﺮ ﺷﺪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺩ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺷﻜﻲ ﻭ ﺭﻳﺒﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﻓﻲ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻭ ﺍﺯ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺍﺯ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺷﻴﻮﻉ ﻭ ﺷﻬﺮ ﺑﺴﺰﺍ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻛﺎﻓﻲ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺏ ﻣﺠﻤﻊ ﺣﺠﻪ ﺍﻟﻮﺩﺍﻉ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا آیا گمان کردى اصحاب کهف و رقیم از آیات شگفت انگیز ما بودند؟! (کهف/۹) * إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا زمانى را (به خاطر بیاور) که آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: «پروردگارا! از سوى خودت رحمتى به ما عطا کن، و از کار (فرو بسته) ما راه نجاتى بر ایمان فراهم ساز.» (کهف/۱۰) * فَضَرَبْنَا عَلَىٰ آذَانِهِمْ فِي الْكَهْفِ سِنِينَ عَدَدًا ما (پرده خواب را) سالیانى دراز در آن غار بر گوششان زدیم، و سالها در خواب فرو رفتند. (کهف/11) * ثُمَّ بَعَثْنَاهُمْ لِنَعْلَمَ أَيُّ الْحِزْبَيْنِ أَحْصَىٰ لِمَا لَبِثُوا أَمَدًا سپس آنان را برانگیختیم تا آشکار گردد که کدام یک از آن دو گروه، مدّت خواب خود را بهتر احصا کرده اند. (کهف/۱۲) * @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه کهف آیات ۱۰ تا ۱۲ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی 🌧شأن نزول: مفسران، براى آیات فوق، شأن نزولى نقل کرده اند که: خلاصه اش چنین است: جمعى از سران قریش، دو نفر از یاران خود را براى تحقیق درباره دعوت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) به سوى دانشمندان یهود در مدینه فرستادند، تا ببینند آیا در کتب پیشین، چیزى در این زمینه یافت مى شود؟ آنها به مدینه رفتند، با علماى یهود تماس گرفتند و گفتار قریش را بازگو کردند. علماء یهود، به آنها گفتند: شما سه مسأله را از محمّد(صلى الله علیه وآله) سؤال کنید، اگر همه را پاسخ کافى گفت، پیامبرى است از سوى خدا (و طبق بعضى از روایات اگر دو سؤال از آن را پاسخ کافى و یک سؤال را سربسته جواب داد، پیامبر است) و گرنه، مرد کذّابى است که شما هر تصمیمى درباره او مى توانید بگیرید. نخست، از او سؤال کنید: داستان آن گروهى از جوانان که در گذشته دور، از قوم خود جدا شدند، چه بود؟; زیرا آنها سرگذشت عجیبى داشتند! و نیز از او سؤال کنید: مردى که زمین را طواف کرد، و به شرق و غرب جهان رسید که بود؟ و داستانش چه بود؟ و نیز سؤال کنید: حقیقت روح چیست؟ آنها به مکّه بازگشتند، سران قریش را ملاقات کرده گفتند: ما معیار سنجش صدق و کذب محمّد(صلى الله علیه وآله) را پیدا کردیم، پس از آن سرگذشت خود را بازگو نمودند، بعد به خدمت پیامبر رسیده سؤالات خود را مطرح کردند. پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: فردا به شما پاسخ خواهم گفت ـ ولى انشاء اللّه نفرمود ـ پانزده شبانه روز گذشت، که وحى از ناحیه خدا بر پیامبر نازل نشد، و جبرئیل به سراغش نیامد، همین امر، موجب شد که: اهل مکّه شایعاتى بسازند و مطالب ناموزونى نسبت به پیامبر(صلى الله علیه وآله) بگویند. این امر، بر پیامبر(صلى الله علیه وآله) گران آمد، اما سرانجام جبرئیل فرا رسید و سوره کهف را از سوى خداوند، آورد که در آن، داستان آن گروه از جوانان و همچنین آن مرد دنیاگرد بود، به علاوه آیه یَسْئَلُونَکَ عَنِ الرُّوح... را نیز بر پیامبر نازل کرد. پیامبر(صلى الله علیه وآله) به جبرئیل فرمود: چرا این قدر تأخیر کردى؟ گفت: من جز به فرمان پروردگارت نازل نمى شوم، اجازه نداشتم! (لازم به تذکر است که دو بخش از پاسخ سؤالات سه گانه در این سوره آمده، اما آیه مربوط به روح ، در سوره بنى اسرائیل گذشت، و نظیر این مطلب در قرآن کم نیست که آیه اى به مناسبتى نازل شود و آن را به دستور پیامبر(صلى الله علیه وآله) در لابلاى سوره خاصى جاى دهند). * * * تفسیر: آغاز ماجراى اصحاب کهف در آیات گذشته، ترسیمى از زندگى این جهان، و چگونگى این میدان آزمایش انسان ها و مسیر زندگى آنان، از نظر گذشت. از آنجا که قرآن مسائل کلّى حساس را غالباً در ضمن مثال، یا مثال ها و یا نمونه هائى از تاریخ گذشته مجسّم مى سازد، در اینجا نیز، نخست، به بیان داستان اصحاب کهف پرداخته و از آنها به عنوان یک الگو و اسوه یاد مى کند. گروهى از جوانان با هوش و با ایمان که در یک زندگى پر زرق و برق، در میان انواع ناز و نعمت به سر مى بردند، براى حفظ عقیده خود، و مبارزه با طاغوت عصر خویش، به همه اینها پشت پا زدند، و به غارى از کوه که از همه چیز تهى بود پناه بردند، و از این راه استقامت و پایمردى خود را در راه ایمان، نشان دادند. جالب این که: قرآن در اینجا با به کار گرفتن یکى از اصول فن فصاحت و بلاغت نخست، سرگذشت این گروه را به طور اجمال، براى آمادگى ذهن شنوندگان، ضمن چهار آیه نقل کرده، سپس به تفصیل آن، در ضمن چهارده آیه، مى پردازد. در آغاز مى گوید: آیا گمان کردى اصحاب کهف و رقیم، از آیات عجیب ما بودند ؟! (أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقِیمِ کانُوا مِنْ آیاتِنا عَجَباً). ما آیات عجیب ترى در آسمان و زمین داریم که هر یک از آنها نمونه اى است از عظمت و بزرگى آفرینش. و نیز در زندگى تو اسرار عجیبى وجود دارد که: هر یک نشانه اى است از حقانیت دعوتت. و همچنین در این کتاب بزرگ آسمانى تو آیات عجیب فراوان است، و مسلماً داستان اصحاب کهف از آنها شگفت انگیزتر نیست. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2