. 📝ترجمه کتاب الغدیر ✅ قسمت: دویست و هفتاد و یک 🔷#واقعه‌غدیرخم #علامه‌امینی 12- ﺍﺑﻦ ﺑﺎﻛﺜﻴﺮ ﻣﻜﻲ ﺷﺎﻓﻌﻲ، ﻣﺘﻮﻓﺎﻱ 1047 ﺩﺭ " ﻭﺳﻴﻠﻪ ﺍﻟﻤﺎﻝ ﻓﻲ ﻋﺪ ﻣﻨﺎﻗﺐ ﺍﻟﺎﻝ " ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺫﻛﺮ ﺣﺪﻳﺚ ﻏﺪﻳﺮ ﺑﻪ ﻃﺮﻕ ﻣﺘﻌﺪﺩﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﻭ ﺩﺍﺭ ﻗﻄﻨﻲ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﻳﻞ ﺍﺯ ﻣﻌﻘﻞ ﺑﻦ ﻳﺴﺎﺭ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﻃﺮﻳﻖ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﮔﻔﺖ: ﺷﻨﻴﺪﻡ ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﻣﻴﮕﻔﺖ: ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺍﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻋﺘﺮﺕ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺳﺖ، ﻳﻌﻨﻲ ﺁﻧﻬﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﺘﻤﺴﻚ ﺑﺎﻧﻬﺎ ﻭ ﭘﺬﻳﺮﺵ ﺭﻫﺒﺮﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ، ﭘﺲ ﺁﻧﻬﺎ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﺋﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﻴﺮﻭﻱ ﻧﻤﻮﺩ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻳﺎﻓﺖ، ﻭ ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ﺍﻭ (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺭﺍ ﺑﺎﻳﻦ ﻣﺰﻳﺖ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺩﺍﺷﺘﻪ، ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻭ (ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ) ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﺍﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺋﻤﻪ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻣﺖ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﮔﻮﺋﻲ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﻭ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺭﺍ (ﺍﺑﻮﺑﻜﺮ) ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺍﺧﺬ ﻭ ﺑﺎﻭ ﺗﺒﻌﻴﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﺁﻧﺠﻨﺎﺏ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻏﺪﻳﺮﺧﻢ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎﻧﭽﻪ ﺳﺎﺑﻘﺎ ﺫﻛﺮ ﺷﺪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺩ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺷﻜﻲ ﻭ ﺭﻳﺒﻲ ﻛﻪ ﻣﻨﺎﻓﻲ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻭ ﺍﺯ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺍﺯ ﺻﺤﺎﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺷﻴﻮﻉ ﻭ ﺷﻬﺮ ﺑﺴﺰﺍ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻛﺎﻓﻲ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺏ ﻣﺠﻤﻊ ﺣﺠﻪ ﺍﻟﻮﺩﺍﻉ. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

✨﴾﷽﴿✨ ✅ برنامه‌ روزانه کانال : ✅🌷شنبه، سه‌شنبه و پنج شنبه شرح 🦋خطبه ها ✅🌹یکشنبه‌، دوشنبه وچهار‌شنبه‌ شرح 🌴حکمتها ✅☫روزانه‌تفسیر قرآن‌‌☫ ✅🌷شرح متنی و صوتی نامه ها بطور کامل در کانال بارگذاری شده و شرح آخرین نامه جهت سهولت در دسترسی، در اینجا آورده شده و بقیه نامه ها به هم پیوست میباشد⬇️ لینک شرح نامه ۷۹ ( آخرین نامه): https://eitaa.com/Nahjolbalaghe2/24783 ✅🍃حکمتها، نامه ها و خطبه های نهج‌البلاغه ترجمه محمد دشتی به طور کامل قبلا در کانال بار گذاری شده و لینک‌های دسترسی به مطالب در کانال سنجاق شده اند @Nahjolbalaghe2

. «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا آیا گمان کردى اصحاب کهف و رقیم از آیات شگفت انگیز ما بودند؟! (کهف/۹) * إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا زمانى را (به خاطر بیاور) که آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: «پروردگارا! از سوى خودت رحمتى به ما عطا کن، و از کار (فرو بسته) ما راه نجاتى بر ایمان فراهم ساز.» (کهف/۱۰) * فَضَرَبْنَا عَلَىٰ آذَانِهِمْ فِي الْكَهْفِ سِنِينَ عَدَدًا ما (پرده خواب را) سالیانى دراز در آن غار بر گوششان زدیم، و سالها در خواب فرو رفتند. (کهف/11) * ثُمَّ بَعَثْنَاهُمْ لِنَعْلَمَ أَيُّ الْحِزْبَيْنِ أَحْصَىٰ لِمَا لَبِثُوا أَمَدًا سپس آنان را برانگیختیم تا آشکار گردد که کدام یک از آن دو گروه، مدّت خواب خود را بهتر احصا کرده اند. (کهف/۱۲) * @Nahjolbalaghe2

📝تفسیر سوره مبارکه کهف آیات ۱۰ تا ۱۲ 📖 منبع: تفسیر «نمونه» آیت الله مکارم شیرازی 🌧شأن نزول: مفسران، براى آیات فوق، شأن نزولى نقل کرده اند که: خلاصه اش چنین است: جمعى از سران قریش، دو نفر از یاران خود را براى تحقیق درباره دعوت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) به سوى دانشمندان یهود در مدینه فرستادند، تا ببینند آیا در کتب پیشین، چیزى در این زمینه یافت مى شود؟ آنها به مدینه رفتند، با علماى یهود تماس گرفتند و گفتار قریش را بازگو کردند. علماء یهود، به آنها گفتند: شما سه مسأله را از محمّد(صلى الله علیه وآله) سؤال کنید، اگر همه را پاسخ کافى گفت، پیامبرى است از سوى خدا (و طبق بعضى از روایات اگر دو سؤال از آن را پاسخ کافى و یک سؤال را سربسته جواب داد، پیامبر است) و گرنه، مرد کذّابى است که شما هر تصمیمى درباره او مى توانید بگیرید. نخست، از او سؤال کنید: داستان آن گروهى از جوانان که در گذشته دور، از قوم خود جدا شدند، چه بود؟; زیرا آنها سرگذشت عجیبى داشتند! و نیز از او سؤال کنید: مردى که زمین را طواف کرد، و به شرق و غرب جهان رسید که بود؟ و داستانش چه بود؟ و نیز سؤال کنید: حقیقت روح چیست؟ آنها به مکّه بازگشتند، سران قریش را ملاقات کرده گفتند: ما معیار سنجش صدق و کذب محمّد(صلى الله علیه وآله) را پیدا کردیم، پس از آن سرگذشت خود را بازگو نمودند، بعد به خدمت پیامبر رسیده سؤالات خود را مطرح کردند. پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: فردا به شما پاسخ خواهم گفت ـ ولى انشاء اللّه نفرمود ـ پانزده شبانه روز گذشت، که وحى از ناحیه خدا بر پیامبر نازل نشد، و جبرئیل به سراغش نیامد، همین امر، موجب شد که: اهل مکّه شایعاتى بسازند و مطالب ناموزونى نسبت به پیامبر(صلى الله علیه وآله) بگویند. این امر، بر پیامبر(صلى الله علیه وآله) گران آمد، اما سرانجام جبرئیل فرا رسید و سوره کهف را از سوى خداوند، آورد که در آن، داستان آن گروه از جوانان و همچنین آن مرد دنیاگرد بود، به علاوه آیه یَسْئَلُونَکَ عَنِ الرُّوح... را نیز بر پیامبر نازل کرد. پیامبر(صلى الله علیه وآله) به جبرئیل فرمود: چرا این قدر تأخیر کردى؟ گفت: من جز به فرمان پروردگارت نازل نمى شوم، اجازه نداشتم! (لازم به تذکر است که دو بخش از پاسخ سؤالات سه گانه در این سوره آمده، اما آیه مربوط به روح ، در سوره بنى اسرائیل گذشت، و نظیر این مطلب در قرآن کم نیست که آیه اى به مناسبتى نازل شود و آن را به دستور پیامبر(صلى الله علیه وآله) در لابلاى سوره خاصى جاى دهند). * * * تفسیر: آغاز ماجراى اصحاب کهف در آیات گذشته، ترسیمى از زندگى این جهان، و چگونگى این میدان آزمایش انسان ها و مسیر زندگى آنان، از نظر گذشت. از آنجا که قرآن مسائل کلّى حساس را غالباً در ضمن مثال، یا مثال ها و یا نمونه هائى از تاریخ گذشته مجسّم مى سازد، در اینجا نیز، نخست، به بیان داستان اصحاب کهف پرداخته و از آنها به عنوان یک الگو و اسوه یاد مى کند. گروهى از جوانان با هوش و با ایمان که در یک زندگى پر زرق و برق، در میان انواع ناز و نعمت به سر مى بردند، براى حفظ عقیده خود، و مبارزه با طاغوت عصر خویش، به همه اینها پشت پا زدند، و به غارى از کوه که از همه چیز تهى بود پناه بردند، و از این راه استقامت و پایمردى خود را در راه ایمان، نشان دادند. جالب این که: قرآن در اینجا با به کار گرفتن یکى از اصول فن فصاحت و بلاغت نخست، سرگذشت این گروه را به طور اجمال، براى آمادگى ذهن شنوندگان، ضمن چهار آیه نقل کرده، سپس به تفصیل آن، در ضمن چهارده آیه، مى پردازد. در آغاز مى گوید: آیا گمان کردى اصحاب کهف و رقیم، از آیات عجیب ما بودند ؟! (أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقِیمِ کانُوا مِنْ آیاتِنا عَجَباً). ما آیات عجیب ترى در آسمان و زمین داریم که هر یک از آنها نمونه اى است از عظمت و بزرگى آفرینش. و نیز در زندگى تو اسرار عجیبى وجود دارد که: هر یک نشانه اى است از حقانیت دعوتت. و همچنین در این کتاب بزرگ آسمانى تو آیات عجیب فراوان است، و مسلماً داستان اصحاب کهف از آنها شگفت انگیزتر نیست. ↩️ ادامه دارد... @Nahjolbalaghe2

📝 شرح و تفسیر خطبه ۹۱ بخش سوم ✅ آفرینش خداوند ↩️ در ادامه اين سخن مى افزايد: «بدين ترتيب، ابداعاتى را آثار صنع او و نشانه هاى حکمتش به وجود آورده که هر يک از مخلوقاتش حجّت و دليلى بر وجود او هستند; هر چند به ظاهر مخلوقى خاموشند، ولى (با زبان بى زبانى، امّا با صراحت و وضوح) از تدبير او سخن مى گويند و همواره گواه بر آفريدگارند». (فَظَهَرَتِ الْبَدائِعُ الَّتِي أَحْدَثَتُهَا آثَارُ صَنْعَتِهِ، وَ أَعْلامُ حِکْمَتِهِ، فَصَارَ کُلُّ مَا خَلَقَ حُجَّةً لَهُ، وَ دَلِيلا عَلَيْهِ; إِنْ کَانَ خَلْقاً صَامِتاً، فَحُجَّتُهُ بِالتَّدْبِيِر نَاطِقَةٌ، وَ دَلاَلَتُهُ عَلَى الْمُبْدِعِ قَائِمَةٌ).(1) آرى!، در سرتاسر عالم، زمزمه علم و قدرت اوست و از جبين تمام موجودات، نور توحيد مى درخشد. و غُلغله حمد و تسبيح موجودات فضاى عالم را پر کرده و آنگونه که قرآن مى گويد: «سَنُريِهِمْ آيَاتِنَا فِى الآفَاقِ وَ فِى أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ; ما آيات و نشانه هاى خود را در سراسر جهان و در وجود خود آنها (انسانها) به آنان نشان مى دهيم، تا آشکار گردد که او حقّ است»(2) و به گفته شاعر فارسى زبان: هر گياهى که از زمين رويد            وَحْدَهُ لاَ شَريکَ لَه گويد. به گفته شاعر ديگرى (ابوالعتاهيه) که به زبان تازى سروده: «فَيَا عَجَباً کيفَ يُعْصَى الإلهُ أَمْ کَيْفَ يَجْحَدَهُ الْجَاحِدُ       وَ فِي کُلِّ شَىء لَهُ آيَةُ تَدَلُّ عَلَى أَنَّهُ وَاحِدُ» «راستى شگفت است! چگونه معصيت پروردگار مى شود; يا چگونه منکران، او را انکار مى کنند! حال آن که در هر چيزى نشانه اوست; نشانه اى که دلالت بر يکتايى او مى کند».(3) آرى، بر هر چه بنگريم نشانه عظمت او در آن ديده مى شود و به هر موجودى گوش فرا دهيم با زبان حال، مدح و ثناى حق مى گويد و براى پى بردن به ذات پاک او، بى نهايت دليل و برهان داريم: به عدد برگهاى درختان، قطره هاى باران، ذرّات اتم ها، سلول هاى بدن انسانها، به عدد ستاره هاى آسمانها، کهکشانها و به عدد تمام ذرّات اين جهان. جمله «مَا دَلَّنَا بِاضْطِرَارِ قِيَامِ الْحُجَّةِ» به اين معنا نيست که ما به حکم اجبار، اعتراف به وجود مقدّس او مى کنيم; بلکه به اين معناست که آنقدر دلايل وجود او آشکار و هويداست که جايى براى انکار باقى نمى ماند. مثل اينکه کسى را در محکمه اى حاضر کنند، فيلم ها و نوارها و شهود فراوان و قراين گوناگون بر کارهاى او گواهى دهد، به گونه اى که هيچ جاى انکار براى او باقى نماند; در اينجا تعبير مى کنيم: «او مجبور به اقرار شد»! و اين نه به معناى تحت فشار قرار دادن از طريق تهديد و شکنجه است; بلکه به اين معناست که مسئله آنقدر روشن است، که جايى براى انکار باقى نمانده است. جمله «فَحُجَّتُهُ بِالتَّدْبيرِ نَاطِقَةٌ، وَ دَلاَلَتُهُ عَلَى الْمُبْدِعِ قَائِمَةٌ» اشاره به اين معناست که: تدبير جهان هستى، دليلى بر علم و قدرت بى پايان اوست و تنوّع موجودات اين جهان که پر از ابداعات شگفت انگيز است، گواه ديگرى بر آن علم و قدرت بى پايان است. ✔️پی نوشت: 1. ضمير «حُجَّتُهُ» و «دَلاَلَتُهُ» به خلق خدا بر مى گردد، نه به خالق. 2. سوره فصّلت، آيه 53. 3. الکنى و الالقاب، جلد 1، صفحه 121. ✔️ پایان @Nahjolbalaghe2

#در_محضر_اهل_بیت ☀️امام سجّاد عليه السلام: گناهانى كه از استجابت دعا جلوگيرى مى كنند عبارتند از: بد نيّتى، خبث باطن، دورويى با برادران، باور نداشتن به اجابت دعا، به تأخير انداختن نمازهاى واجب تا آن كه وقتشان بگذرد، تقرّب نجستن به خداوند عزّ و جلّ با نيكوكارى و صدقه، بد زبانى و زشت گويى ميزان الحكمه جلد۴ صفحه ۲۸۷ @Nahjolbalaghe2