✅ دو نظر متفاوت در برخورد با معنای "شهداء" در آیه شریفه 1⃣ مرحوم #علامه_طباطبایی در #المیزان مقصود از "شهداء" در آیه فوق را گواهان اعمال گرفته است و نه شهدای اصطلاحی : "و الشهداء هم شهداء الاعمال یوم القیامه دون الشهداء بمعنی المقتولین فی سبیل الله" 📚 المیزان ج ۱۹ ص ۱۶۳ 2⃣ اما برخی از بزرگان شیعه (رضوان الله علیهم) شهید را به معنای مقتولین در معرکه جنگ گرفته اند والشهداء : جمع شهيد ، و هو المقتول في سبيل الله ، و ليست الشهادة في القتل الذي هو معصية ، لكنها حال المقتول في إخلاص القيام بالحق لله ، مقرا وداعيا إليه ، وهي من أسماء المدح ، ويجوز للمرء أن يتمناها ، ولا يجوز أن يتمنى قتل الكافر إياه لأنه معصية . وقيل : الشهادة هي الصبر على ما أمر الله به من قتال عدوه ، فأما الصبر على الألم بترك الأنين ، فليس بواجب ، وليس الأنين بممنوع عنه ، بل هو مباح ، إذا لم يقل ما يكرهه الله تعالى . 📚 [تفسير مجمع البيان - الشيخ الطبرسي - ج 3 ص 125، نیز: التبيان في تفسير القرآن - الشيخ الطوسي - ج 3 ص 250]. ✅ بنده ادلۀ طرفین را هم ضمیمه می‌کنم «تا یار که را خواهد و میلش به که باشد» 🔸 استدلال علامه طباطبایی(ره): شهداء در قرآن به معنای گواهان است و در هیچ جای قرآن که از ماده (ش-ه-د)کلمه ای به کار رفته به معنای کشته شدن در معرکه جنگ نیامده بلکه مراد از آن افرادی است که گواه بر اعمال مردمند . 📚 ترجمه المیزان ج ۴ ص ۱۵۱ ☑️ دو روایت در این زمینه : 1⃣ عَنْ أَبِی‌بَصِیرٍ قَالَ قَالَ أَبُوعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) یَا أَبَامُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَکَرَکُمُ اللَّهُ فِی کِتَابِهِ فَقَالَ فَأُولئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفِیقاً فَرَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فِی الْآیَهًِْ النَّبِیُّونَ وَ نَحْنُ فِی هَذَا الْمَوْضِعِ الصِّدِّیقُونَ وَ الشُّهَدَاءُ وَ أَنْتُمُ الصَّالِحُونَ فَتَسَمَّوْا بِالصَّلَاحِ کَمَا سَمَّاکُمُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ. 📚 الکافی، ج۸، ص۳۵/ بحارالأنوار، ج۶۵، ص۵۰ 2⃣ علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- النَّبِیِّینَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ الصِّدِّیقِینَ عَلِیٌّ (علیه السلام) وَ الشُّهَداءِ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ (علیها السلام) وَ الصَّالِحِینَ الْأَئِمَّهًُْ (وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفِیقاً الْقَائِمُ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ. 📚 بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۱/ القمی، ج۱، ص۱۴۲ ✅ با این همه به نظر می‌رسد احادیث یاد شده به اندازۀ کافی صراحت در مدعای ایشان نداشته باشد. @Nardebane_feghahat

✳️ #نکات_ادبی (۴) 🔸 شعر معروفی در کتب ادبیات از جمله کتاب #سیوطی مطرح شده است. «عَلَّفْتُها تِبْناً و ماءً بارداً» «آن شتر را کاه دادم و (نوشاندم او را) آب خنک»! 🔹 از آنجا که جنس آب با علوفه متفاوت است، لذا نمی توان «عَلَّفْتُها» را علاوه بر این که بر سر "تِبْناً" آمده، بر سر "ماءً" هم آورد. لذا باید یک فعل متناسب با (ماء) در تقدیر گرفت، مثلاً: ⬇️ ✔️ عَلَّفْتُها تِبْناً و «سَقَیْتُها» ماءً ✅ #علامه_طباطبایی هم در المیزان نوشته است: «جمله معروف "علفتها تبنا و ماء باردا" تقدیرش (و سقیتها ماء باردا) مى باشد». 📚 تفسیر #المیزان ج12 ص389 ✍ رضاحسینی #ادبیات @Nardebane_feghahat

✳️ "تفسیر تسنیم" 🔸 امشب قصد دارم مطالبی را پیرامون #تفسیر_تسنیم بنویسم . 🔹 شنیدم که آیت الله #جوادی_آملی گفته اند تسنیم تکمله #المیزان هست . بله همین طور است . مطالب تفسیر المیزان ، در تفسیر تسنیم مفصل و مبسوط بحث شده است . به عنوان مثال #حروف_مقطعه #علامه_طباطبایی چند سطر بیشتر ننوشته اند اما آیت الله جوادی بیش از 70 صفحه در تسنیم درباره ی حروف مقطعه قلم زده اند . 🔸 هر چند که در شیوه تفسیر قرآن به قرآن اختلاف نظر وجود دارد ، لکن از دوستان عزیزم تقاضا دارم که اگر حوصله خواندن تفسیر تسنیم را ندارید لااقل مقدمه این تفسیر که حدودا ۴۰۰ صفحه است را مطالعه نمایند . ۲۷ فروردین ۱۳۹۹ رضاحسینی @Nardebane_feghahat