✔️ استاد حاج شیخ جواد مروی 93/6/26 🔸 در دهها مورد آیت الله #خویی بیان می‌کنند که مبنای #علامه_حلی «أصالة العدالة» بوده است. تنها دلیلی که محقق خوئی برای این انتساب بیان می‌کنند، کلامی است که علامه حلی در شرح حال «احمد بن اسماعیل بن سُمکة» دارند. 🔹 مرحوم علامه بعد از اینکه این شخص و راوی را بررسی می‌کنند، به این نتیجه می‌رسند که علماء رجال مانند #نجاشی و #کشی و شیخ و برقی و دیگران نسبت به احمد بن اسماعیل نه جرح دارند و نه تعدیل، بعد علامه اضافه می‌کند که: «فالأقوی قبول روایته مع سلامته عن المعارض» حالا که احمد بن اسماعیل نه جرح دارد نه تعدیل، اقوی این است که روایتش را قبول کنیم. 🔸 محقق خوئی در معجم ج3 ص 57 می‌فرمایند: این کلام صریح است در اینکه علامه حلی در هر شيعه که فسقش ثابت نیست با ابتناء به «أصالة العدالة» معتقد است روایتش قبول می‌شود، لذا در دهها مورد از جمله ابراهیم بن مهزیار که محل بحث ما است و احمد بن محمد بن یحیی در سند #حدیث_رفع، که علامه اینها را تصحیح کرده بر اساس أ«صالة العدالة» است. 🔹 در فقه که من استقصاء کردم، در مرور بر کتب فقهی محقق خوئی، هیچ دلیل دیگری بر اصالة العدالة بودن علامه در توثیقات جز همین دلیل بیان نمی‌کنند. #رجال @Nardebane_feghahat