eitaa logo
نردبان فقاهت
5.5هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
49 ویدیو
93 فایل
رضاحسینی ارتباط با ادمین @Rezahosseini7575 انتشار مطالب حوزوی، دروس خارج فقها، ادبیات، اصول، فقه
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ «انسان، حیوان ناطق»؟! (3) ✔️ آیت الله جوادی آملی: 🔸 الآن پیش ما انسان، فصل اخیرش «ناطق» است؛ «جوهر، جسم، نام، حساس، متحرک بالإرادة، ناطق» این ناطق را ما «فصل اخیر» میدانیم، اما در دعای نورانی امام سجاد(علیه‌السلام) ناطق، فصل اخیر نیست بلکه «حامد» فصل اخیر است؛ یعنی اگر انسان ناطق بود ولی خدا را حمد نکرد، انسان نیست! 🔹 مسلماً حضرت که نمی‌خواهد به کسی اهانت کند و بد بگوید! بلکه می‌گوید اگر کسی نداند این نعمت از کیست و این نعمت را بجا صرف نکند و لساناً نگوید «الحمد لله رب العالمین» بله! او «حیوان ناطق» است اما انسان نیست، چون فصل اخیر انسان، حامد بودن و حمید بودن است. @Nardebane_feghahat
✳️ نکته‌ای در مورد نماز عید فطر و قربان 🔸 مرحوم صدوق در کتاب «المقنع» و مرحوم ابن أبی عقیل قائلند در عصر غیبت، خواندنِ نماز عید فطر و قربان مشروع نیست (البته اکثر فقهاء مشروع می‌دانند) 🔹 سید مرتضی، ابوالصلاح حلبی، شیخ مفید، شیخ طوسی در تهذیب و مبسوط قائلند که نماز عیدین در عصر غیبت فقط باید به صورت فرادا خوانده شود و اقامه آن به جماعت صحیح نیست. @Nardebane_feghahat
✳️ «انسان، حیوان ناطق»؟! (4) ✔️ آیت الله جوادی آملی: 🔸 در دعای اول صحیفه سجادیه که دعای حمد است، میفرماید اگر امتی یا جامعه‌ای نعمت‌ها را صرف بکنند و خدا را حمد نکنند «وَ لَوْ کَانُوا کَذَلِکَ لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْإِنْسَانِیَّةِ إِلَی حَدِّ الْبَهِیمِیَّةِ فَکَانُوا کَمَا وَصَفَ فِی مُحْکَمِ کِتَابِهِ: ﴿إِنْ هُمْ إِلَّا کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًا﴾»؛ این یک دعای مصطلح نیست، عقلی است. میگوید اگر کسی حیوان ناطق بود، نعمتها را صرف کرد، اما نگفت «الحمد لله رب العالمین» یعنی معتقد نبود که این نعمت از کجا آمده و چگونه باید صرف بکند، انسان نیست. او ناطق است، اما انسان نیست! @Nardebane_feghahat
✔️ إنا لله و إنا إلیه راجعون 🔹 درگذشت دانشمند فرهیخته، جناب آیت الله آقای سید محمد ترحینی عاملی (مؤلف كتاب ارزشمند الزبدة الفقهية) را تسلیت عرض می‌کنیم. ان‌شاءالله روح پاکش با حضرات اهل‌بیت محشور باشد. @Nardebane_feghahat
✳️ «انسان، حیوان ناطق»؟! (5) ✔️ آیت الله جوادی آملی: 🔹 آنچه در بحث انسان‌شناسی محور است، علوم و اصول تجریدی است و هیچ ارتباطی با تجربه ندارد، آنچه ما با آن کار داریم و مشکل ما را حل می‌کند علوم تجریدی است، چرا که ما نمی‌خواهیم دام‌پروری کنیم، می‌خواهیم انسان‌پروری کنیم، اما هنوز بسیاری نمی‌دانند که تفاوت انسان و دام چیست. برخی خیال می کنند انسان یک حیوان ناطق است، یعنی جانوری است که حرف می‌زند، اما دین می‌گوید انسان، «حیّ متألّه» است. @Nardebane_feghahat
✳️ درس خارج فقه آیت الله 92/08/29 ✔️ قاعده الإقرار العقلاء علی أنفسهم جائز ❓آیا این قاعده در کتب اهل سنت هم آمده؟ 🔸 قبل از آنکه مفردات قاعده را معنا کنیم، باید ببینم که آیا این قاعده در کتب اهل سنت هم هست یا نیست، در کتاب های ما به همین صورت آمده که معروف است، یعنی «إقرار العقلاء علی أنفسهم جائز». 🔸 ولی مرحوم آیة الله کاشف الغطاء در آن کتابی تحریر المجلة ‌در آنجا دو جور نقل می‌کند: «اقرار العقلاء علی أنفسهم جائز» گاهی دارد: «إقرار العقلاء علی أنفهسم نافذ» یعنی به جای کلمه‌ی «جائز» کلمه‌ی «نافذ» را به کار برده است. 🔹 اما در کتب اهل سنت قاعده به شکل دیگر است. آنها این قاعده را چنین نقل می‌کنند: «المرء مؤاخذ بإقراره» ولی تعبیر ما بهتر از تعبیر آنهاست. خلاصه آنها (اهل سنت) می‌گویند: «المرء مؤاخذ بإقراره»، منتها نمی‌گویند که این اقرار علی نفع است یا علی ضرر، مگر اینکه بگویند در کلمه‌ «اقرار» ضرر خوابیده است. 🔹 در هر حال این تعبیر ماست که: «إقرار العقلاء علی أنفهسم جائز أو نافذ» اما تعبیر آنها این است: «المرء مؤاخذ بإقراره»‌. @Nardebane_feghahat
✔️ قاعده «إقرار العقلاء علی أنفسهم جائز» با چنین متنی مطلقاً در روایات اهل سنت نیامده است. در مصادرِ حدیثیِ شیعه نیز وجود ندارد. اولین بار شیخ طوسی آن را در کتاب «الخلاف» که یک کتاب فقهی است، ذکر کرده. در کتب حدیثی هم اولین بار در «عوالی اللئالی ابن أبی جمهور» آمده که وضعیتش مشخص می‌باشد. @Nardebane_feghahat
✔️ مرحوم ملا محمد جواد خراسانی (رضوان الله تعالی علیه): 🔹 المشهور أنّ «الحادث» هو المسبوق بالعدم. و قيل: هو المسبوق بالغير، ليشمل المعدوم بعد الوجود، و لا حاجة إليه لأنّ العدم الحاصل بعد الوجود، مسبوق بالعدم‏. 📚 هدایة الاُمّة إلی معارف الأئمة ص65 @Nardebane_feghahat
✳️ آیا دوتا میت را می‌شود داخل یک قبر گذاشت؟ (1) ✔️ درس خارج فقه آیت الله مظاهری 90/02/18 🔸 مشهور در بین فقهاء این است که دوتا میت را در یک قبر نمی‌شود گذاشت. مثلا زن و شوهر با هم مُرده‌اند، می‌خواهند این‌ها را یک قبر برایشان درست بکنند یا مثلاً پسر و پدر، آیا این کار می‌شود یا نه؟ 🔹 مشهورِ فقها گفته‌اند نه، دلیلی برای مسئله ندارند جز یک روایتی که می‌خواهند از فحویٰ استفاده بکنند. @Nardebane_feghahat
✳️ آیا دوتا میت را می‌شود داخل یک قبر گذاشت؟ (2) ✔️ درس خارج فقه آیت الله مظاهری 90/02/18. 🔹 اگر قبر دو طبقه‌ای باشد، علی الظّاهر اشکالی ندارد، مثل این‌که مثلا شوهر را می گذارند در یک لحدی و روی لحد را می‌پوشانند، بعد زن را می‌گذارند روی لحد او که این الان رسم هم شده در مشاهد مشرفه یا در قبرستانهای فعلی هم این کار را می‌کنند، درباره این ظاهراً اشکالی نیست. عرفاً هم میتوانیم بگوییم دو تا قبر است، و یک قبر نیست. 🔸 اگر ضرورتی در کار بیاید و بخواهند دو تا میت را در یک قبر بگذارند، آن هم اشکالی نیست و نقل هم می‌کنند، هم شیعه نقل کرده است هم سنی؛ این‌که پیامبر اکرم در جنگ احد این کار را کردند حتی دو تا هم نه، سه چهار نفری یک قبر درست می‌کردند و این‌ها را بعضی اوقات روی هم، بعضی اوقات در کنارِ هم دفن می‌کردند. لذا در صورت ضرورت هم حرفی نداریم و ظاهراً اشکالی در مسئله نیست. آن فعل رسول گرامی لااقل دلالت بر جواز را می‌کند، اما در حال ضرورت. 🔹 بحث ما آنجاست که ضرورتی نباشد، دو طبقه هم نباشد، بلکه بخواهند مثلاً پدر و پسر را در یک قبر پهلوی هم بخوابانند. یک لحد برای دو نفر. آیا این جایز است یا نه؟ ادامه درس ایشان در 👇 https://www.eshia.ir/feqh/archive/text/mazaheri/feqh/89/900218/ @Nardebane_feghahat
✔️ آیت‌الله محمد مهدی شب زنده دار: 🔹 کسی که می‌خواهد به فقاهت برسد و فقیه شود، دو شیوه برای او وجود دارد: 🔸 یک روش، روش رایج امروز است که یک کتاب فقهی را مبنا قرار می‌دهند و استاد و شاگرد به دنبال ادله و فروعاتی را که او مطرح کرده می‌گردند؛ اما در گذشته عکس این روش عمل می‌کردند، آن‌ها به روایات مسلط می‌شدند و بر اثر همین تسلط به روایات «ینحدر عنه الفقه» فقه از او تراوش می‌کرد. لذا اگر طلبه به این شیوه عمل کند، که مثلاً به کتاب «وسائل الشیعة» مکرر رجوع کند، به ‌مرور به ابواب و مسائل فقهی مسلط می‌شود. @Nardebane_feghahat
✳️ نظرات برخی فقها در مورد «نوفلی» 🔸 يوجد إختلاف بين الأعلام في وثاقة النوفلي ( أي الحسين بن يزيد النوفلي) وقبول رواياته، فقد ذهب السيد الحكيم في المستمسك ج ١٢ ص ٤٢٤ والسيد السيستاني في تقريرات مكان المصلي ص ٦٥ وتقريرات الاجتهاد والتقليد ص ٩١ والسيد الصدر في بحوث في شرح العروة الوثقى ج ٣ ص ١٤ والشيخ الايرواني في بحثه خارج الفقه ١١ ربيع الثاني ١٤٣٩، إلى عدم وثاقته. 🔹 و ذهب الشيخ المجلسي الاول في روضة المتقين ج ١٤ ص ٥٩ والوحيد البهبهاني في تعلقته على منهج المقال ج ٢ ص ٣٠٨ وج ٤ ص ٣٠٢ والشيخ النوري في خاتمة المستدرك ج ٤ ص ١٥٩ وج ٧ ص ٢٩٠ والشيخ المامقاني في التنقيح ج ٢٣ ص ١٥٥ والسيد الخوئي في المعجم والسيد الخميني في كتاب الطهارة ج ٢ ص ١٦ والمكاسب المحرمة ج ١ ص ٢٣٠ والسيد الشبيري والشيخ التبريزي في تنقيح مباني العروة كتاب الطهارة ج ٢ ص ١٢٧ والشيخ الشهيدي، إلى وثاقته بوجهين مختلفين بينهم. @Nardebane_feghahat