🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 🔴 بخش سوم 🔵 ۶. قدردان قبض و بسط ✅ وقتی چند ماه به او ندادند وقتی بدهند، قدردان است؛ چون به او نداده بودند. اما وقتی بعد از سختی و زحمت به او دادند، ارزش آن را می‌داند. مانند مسائل مادی. اگر شخص بعد از بیست سال به امکانات مادی برسد، ارزش آن را بیشتر می‌داند. مسائل معنوی هم همین‌طور است. 🔵 ۷. رسیدن به توحید ✅ معطی و قابض و باسط را می‌فهمد که کیست. می‌فهمد که قابض او است و باسط هم او است. می‌فهمد کسی که قبض می‌کند او است؛ اعطا هم می‌کند او است. 🔵 نکته‌ای دربارۀ قبض ✅ بحث قبض معنایش این است، در حال انتظار پشتِ در ماندن. می‌خواهد برود (داخل)، ولی راه باز نیست. حالت انتظار دارد، می‌خواهد برود، اما نمی‌شود. این قبض باید با این حال، همراه باشد. می‌خواهد برود، اما در باز نیست. اینکه اگر قبض روی داد و به او ندادند و برگشت و پشت در نماند، این فرد سالک نیست. این حال و حس را باید داشت که وقتی به او نداند، پشت در باید بماند و آنقدر در بزند تا به او بدهند. ✅ «روز جمعه اول ماه ذى‌القعده ۱۳۹۲ ه-ق، كه باز شروع به اربعين كليمى كرده بودم، در قبضى‏ عظيم‏ به سر می‌‏بردم. به محضر مبارك جناب استاد علامه طباطبائى (شرّف اللّه نفسه القدسية) تشرّف حاصل كردم و عرض كردم در قبضى‏ عظيم‏ افتاده‏‌ام، چيزى بفرماييد تا از آن رهايى يابم و بسطى روى آورد. ✅ در شب دوم آن ماه، بحمداللّه حضورم خوب بود و بسيار بی‌‏تابى داشتم و به توجّه نشستم؛ پس از چندى مختصر روشنايى آميخته با تاريكى مشاهده كردم، معلومم شد كه مراقبت تاريك است و صاف و زلال نيست. در صبح دوم اين اربعين دو بار خودم را در حال توجّه بسيار نورانى ديدم، و در همان حال می‌‏گفتم: «الحمدللّه، معلوم است كه مراقبتم خوب است». [که این نشان می‌دهد به سمت بسط می‌رود.] دستور: اى عزيز، در حال قبض، ذكر «يا باسط» به عدد اسم «قابض» بسيار نافع است كه بسط می‌‏آورد. اى عزيز، در قبض صابر باش كه آب را براى تشنه آفريدند؛ همان‌گونه كه تو تشنه آبى، خود آب هم تشنه توست. اين حقير گفته است (ديوان، ط ۲، ص ۴۰۴) غافر و تائب آمدند طالب مذنب از ازل‏ / بی‌‏شمر [بی‌شمار] اسم حق همى اين سمت اقتضا كند / تشنه به سوى آب و خود تشنه تشنه است آب‏ / گدا خدا خدا كند خدا گدا گدا كند» عارف رومى در مثنوى معنوى چه نيكو فرموده است: «حكمت حق در قضا و در قدر / كرد ما را عاشقان يكدگر / تشنه می‌‏نالد كه كو آب گوار / آب می‌‏نالد كه كو آن آب خوار / آب كم جو تشنگى آور به دست‏ / تا بجوشد آبت از بالا و پست‏». ✅ (معتقدم تشنگی به دست آوردن خودش یک شیوه رسیدن به نتیجه است.) وانگهى، به قول خواجه حافظ: «تو بندگى چو گدايان به شرط مزد مكن / ‏ كه خواجه خود صفت بنده پرورى داند». صابر باش كه اگر دير شود، مسلّما دروغ نخواهد شد؛ قوله (سبحانه) وَ لِرَبِّكَ فَاصْبِرْ (المدّثّر، آيه ۸). زود زود نمی‌دهند تا كم‏‌كم ظرفيت حاصل شود. علاوه اين كه كسانى كه ديرتر می‌‏گيرند پخته‌‏تر مى‏شوند و بهتر و برتر می‌گيرند. برخى را می‌‏شناسيم كه زود راه برايش باز شده است، و لكن اكثر حرف‌هاى او ساحلى است نه لجّه‌‏اى [عمق دریا را ندارد، بلکه ساحلی است]، اما براى جناب آخوند ملاحسينقلى همدانى پس از بيست و دو سال راه باز شده است و چه اهل راز شده است. ✅ به نكته ۶۴۱ كتاب هزار و يك نكته اين كمترين توجّه بفرماييد: مرحوم آخوند ملاحسينقلى همدانى (رضوان‌اللّه‌تعالى‌عليه) در حكمت از شاگردان مرحوم حكيم متأله ملاهادى سبزوارى است و در عرفان و سير و سلوك از شاگردان مرحوم سيدعلى شوشترى. جناب آخوند ملاحسينقلى بعد از بيست و دو سال سير و سلوك نتيجه گرفت و به مقصود رسيد. و خود آن جناب گفت: «در عدم وصول به مراد سخت گرفته بودم تا روزى در نجف در جايى (گويا در گوشه ايوانى) نشسته بودم؛ ديدم كبوترى بر زمين نشست و پاره‌نانى بسيار خشكيده را به منقار گرفت و هر چه نوك مى‏زد خورد نمی‌‏شد، نان را ترك گفت و پرواز كرد و برفت؛ پس از چندى باز گشت، به سراغ آن تكه نان آمد باز چند بار آن را نوك زد و شكسته نشد، باز برگشت و بعد از چندى آمد و بالأخره آن تكه نان را با منقارش خورد كرد و بخورد، از اين عمل كبوتر ملهم شدم كه اراده و همّت می‌‏بايد». (هزار و يك كلمه، ج‏۵، ص۲۶۷). [از قبض و بسط نباید ترسید، بلکه اینها زمینه است و حس انتظار که دارم می‌روم و می‌خواهم برسم، اما نمی‌شود، خودش ارزشمند است]. ✅ «الهى‏، يا قابض‏ و يا باسط! جزر بحر مدّ را در پى دارد و محاق قمر بدر را و ادبار فلك و عقل اقبال را و قوس نزول صعود را؛ قلب حَسَن در قبض است و اميدوار بسط است. 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 🔴 بخش چهارم ✅ الهى،‏ از قبض شاكى نيستم كه در مصحف عزيزت قبض را بر بسط مقدم داشته‌‏اى «و الله يقبض و يبصط و اليه ترجعون» فرموده‏‌اى و نمايندگانت در مناجات‌ها به تأسى كلامت يا قابض و يا باسط گفته‌‏اند. ✅ الهى،‏ حسن در قبض صابر است كه قبض و قضا و جمع و قرآن باهم‏اند و بسط و قدر و فصل و فرقان باهم، اگر يوم‌الجمع نباشد يوم‌الفصل كدام است، و اگر قضا نباشد قدر كدام، و اگر قرآن نباشد فرقان كدام، و اگر قبض نباشد بسط كدام.» (الهی‌نامه، ص۸۰). 🔵 بسط ✅ بعد از قبض، بسط که روی می‌دهد، خیلی شیرین و نشاط‌آور و سکرآور است. در قبض انسان سوز و گداز دارد و در بسط، وجد و نماز. بعد از قبض، وقتی بسط دست داد، انسان خودش را در معرض قرار دهد. «إِنَّ لِرَبِّكُمْ فِي أَيَّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحَاتٍ أَلاَ فَتَعَرَّضُوا لَهَا» (بحار الأنوار، ج۶۸ ص۲۲۱) وقتی موقعیت پیدا شد، انسان با عقلانیت خودش را در معرض قرار دهد و استفاده کند. وقتی انسان می‌تواند خوب بنشیند و حالت ادب مع‌الله داشته باشد، سعی کند خودش را در آن حال نگاه دارد و خودش را زود از آن حال خارج نکند. وقتی بسط می‌دهند، نباید فشار آورد. در عین حال از این فرصت باید استفاده کرد. و مواظب باشد که موانع بسط برایش پیش نیاید تا قبض به سراغش نیاید. ✅ بعضی از توفیقات در حوزه علمیه داریم که اگر از آن خارج شویم، معلوم نیست که دوباره دست دهد. برخی از اینها بر وفق و مراد ما است. بعضی از کارهای روحی را الان می ‌توانیم بکنیم. اگر دوست خوبی داریم که هم‌نفس ما است، استفاده کنیم. ✅ برخی را دیده‌ام که بین‌الطلوعین پیام‌ها و اخبار در گوشی را بررسی می‌کنند. این درست نیست و آن وقت، زمان این کار نیست. باید مراقب باشیم تا بسط از ما گرفته نشود. ناشکری و ناسپاسی نشود. ✅ جالب است، قبل از بسط که در قبض بود، اشک و آه و ناله داشت. الان هم در بسط اشک و سوز دارد، اما این از سر ذوق و شوق وصال است. مثل مرغ که وقتی از چمن محروم است، سروصدا دارد و می‌خواند. وقتی هم که می‌رسد به چمن بیشتر سروصدا می‌کند و می‌خواند. ✅ مواظب باشیم وقتی قبض می‌آید سقوط نکنیم و حالت انتظار داشته باشیم و باید دست به کار شویم؛ ان‌شاءالله به نتیجه برسیم. کسانی که اهل همت هستند، وقتی قبض روی می‌دهد، دست از ریاضت نمی‌کشند و ادامه می‌دهند و دست از کار نمی‌کشند. استمرار باید باشد، ولو بیست‌سی سال طول بکشد. 🔵 راه‌های تحصیل تشنگی ✅ گفته‌اند در دعا اینها را بخواهید؛ که همین خواستن تشنگی می‌آورد. از خدا بخواهد این خواستن تشنگی می‌آورد. یکی حرف بشنود، تشنگی می‌آورد. یکی بزرگان را ببیند و احوالشان را بشنود و بخواند، تشنگی می‌آورد. خیلی از جوان‌ها را دیده‌ام وقتی زندگی‌نامه بزرگانی مثل آیت‌الله بهجت یا آیت‌الله حسن‌زاده را می‌خوانند، برایشان تشنگی می‌آورد. بسیاری از کسانی که در فلسفه صدرایی کار کرده‌اند، اهل شهود شدند. چون این فضا برایشان تشنگی ایجاد کرده است. ✅ وقتی پشت در رسیدیم، باید تشنگی پیدا کنیم؛ وقتی هم رسیدیم باید تشنگی را داشته باشیم. بدهند، دادند، ندهند، ندادند. ولی من تشنگی خود را باید داشته باشم. ✅ تعبیری در باب نماز از حضرت رسول‌الله خطاب به ابوذر آمده است که هر کس نماز می‌خواند، دق‌الباب خدا می‌کند و بدان که نمی‌شود کسی دق‌الباب خدا کند و او در را باز نکند. ✅ حرف باید شنید تا تشنگی بیاید. ✅ خدا را شکر می‌کنیم که در حوزه علمیه قم هستیم که حقایق عرفانی‌سلوکی‌حِکمی که اصلش قرآنی‌روایی است به عنوان کتب درسی ما است. الحمدلله سر این سفره نشسته‌ایم. 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 🌱 بسم الله الرحمن الرحیم 🔵 جلسه ۳۷۹ (۱۳) (۱۴۰۱/۱۱/۸ ۶رجب/ شنبه) 🔴 بخش اول ✅ در مقام اول، دستورالعمل‌ها و در مقام دوم، مبانی و پایه‌های سلوکی و در مقام سوم، نکات و تجربیات سلوکی حضرت استاد حسن‌زادۀ آملی را بیان کردیم. گاهی تجربیات خودشان است و گاهی دیگران مطلبی را گفته‌اند و ایشان هم پذیرفته است و نقل کرده‌اند. تجربه‌ای بوده است که برای خودشان روی داده و در زندگی‌شان بوده است و به صورت قاعده علمی در آمده است. البته سر سفره تجربۀ سلوکی دیگران هم نشسته‌اند؛ سر سفره وحی و شریعت هم نشسته‌اند؛ تجربیاتی که داشته‌اند، زبان می‌دهند و آن را بیان می‌کنند. ۱.اصل ریاضت و تأثیرش را توضیح دادیم. ۲.استمرار در ریاضت یا همت گفته شد. ۳.قبض و بسط در احوال ایشان بود و توضیحاتی داده بودند. ۴.تأثیر اوقات و امکنه در سلوک، (موضوع جلسه امروز است). ✅ ایشان به این شهودات رسیده بودند؛ چون خودشان هم عالم دینی بودند؛ هم عالم حِکمی و عرفانی بودند؛ قدرت تحلیل و توضیح داشتند. توضیحاتی ایشان داده است که جا دارد به آنها توجه کنیم؛ چرا که فهم برخی از متون دینی به آنها وابسته است. ✅ رسالۀ نورعلی‌نور به عنوان مقدمه بر مفتاح‌الفلاح نوشته شد. در فصل پنجم رساله نورعلی‌نور در ذکر و ذاکر و مذکور، اثرِ وقت و مکان در سلوک توضیح داده شده است. این دست کارها جای بررسی دارد؛ برای فهم اسرار شریعت و اسرار سلوک، نیاز به تبیین و تحلیل دارد. گاهی به ایام توجه می‌کنیم: رجب، شعبان، رمضان. گاهی به روز یا شب خاص توجه ویژه داریم. دلیلش این است که خود زمان در سلوک اثر دارد. ✅ مکان هم خیلی اثر دارد. برخی از مکان‌ها روح دارند؛ خیلی حس دارند و انسان را می‌کشاند. حتی برخی از امکنه، مرکز ثقل این احوال‌اند. باید اینها را بررسی کرد. مثلاً در مورد مسجد این توضیحات آمده است: برای چه اینقدر تأکید می‌کنند مسجد زیاد بروید؛ در آنجا نماز بخوانید؛ یا مسجدالحرام چیست؛ یا در کنار مزار اهل بیت صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین چگونه است. بنده دیده‌ام برخی از آقایان عرفا، جایی که برایش احوال زیادی روی داده است، آنجا برایش شرافت دارد. این یک چیز است. گاهی چیزی است که باعث این احوال است. 🔵 ۴. تاثیر اوقات و امکنه در سلوک ✅ انسان باید ابن‌الوقت باشد؛ اگر ابوالوقت باشد، بهتر است. ابن‌الوقت یعنی هر لحظه و هر زمان وضعیتی دارد که آن وقت را باید دریابد. این وقت، وقتِ استغفار و توبه و آن وقت، وقت سجده یا دعا است. (سالک) می‌داند که الان در چه وضعیتی است و چه کاری باید بکند. ابوالوقت، کسی است که بر اوقات مسلط است و وقت تابع او است؛ نه او تابع وقت. بدترین وقت هم باشد، او می‌تواند کار خودش را پیش ببرد.تأثیرگذار است نه تأثیرپذیر. این یعنی ابوالوقت شدن. ✅ «اوقات را در تأثير دعا و احوال داعى دخلى بسزا است و اگر ابن‏الوقت‏ و بالاتر از آن أبوالوقت شده‏اى طوبى لك و حسن مآب» (رساله نورعلی‌نور، صفحه ۵۶). ✅ دعاکننده باید اینها را بفهمد و عمقش را بفهمد. برخی اینها را تعبدی می‌فهمند. تعبد خوب است، ولی در دلش چیزی هست که باید آن را دریافت. هم از راه شریعت و هم از راه تجربه‌های شخص می‌توان به اینها دست پیدا کرد. 🔵 شرایط مناسب طلاب در قم ✅ کسانی هستند که وقت از (دست) ایشان می‌رود و هیچ استفاده نمی‌کنند. این افراد ابن‌الوقت نیستند. ما الان غرق نعمت‌هایی هستیم که قدرش را نمی‌دانیم. ما الان در قم طلبه هستیم ؛ خیلی چیزها می‌شود استفاده کرد. (یعنی باید ابن‌الوقت باشیم و از آن استفاده کنیم). خیلی کارها می‌شود کرد. الان در محیط‌هایی هستیم که خیلی خوش است و باید بدانیم چگونه از آن استفاده کنیم. 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 🔴 بخش دوم 🔵 شرایط خوش ایرانیان ✅ بنده‌خدایی می‌گفت فرنگ رفتیم؛ در حسرت یک اذان بودیم. الان در ایران غرق این نعمتیم. اگر در برهوت بودیم، می‌فهمیدیم اینجا چه خبر است. ✅ بنده‌خدایی می‌رفت مساجد و حظ خودش را از آنجاها می‌برد. باید ابن‌الوقت بود. ماه رجب و شعبان و رمضان واضح است، چرا استفاده نمی‌کنیم. حداقل یک حرکت انجام دهیم. بنده‌خدایی می‌گفت: من که می‌توانم حداقل یک قدم بردارم. مثلاً یک دعایی از ماه رجب را انتخاب می‌کنم و ملتزم می‌شوم. این دعای توقیع شریف کم چیزی نیست! ای کاش برای تمام سال قرار داده بودند. چقدر نکات خوش و زیبایی دارد. 🔵 وقت شب ✅ «مطلقا شب را در ادعيه و اذكار و خلوت و فكر شأنى شايان است. ليل غيب است و انسان را به غيب و باطن می‌‏كشاند و می‌‏رساند» (رساله نورعلی‌نور، صفحه ۵۶). با اینکه فضای مدرنیته اثر کرده است و حتی شب را از ما گرفته است، حتی با همین صورت مسئله، احساس می‌کنیم که شب به شکلی است که تمام تب‌وتاب‌های روز فروکش کرده است. البته دست خودمان است که با همین فضا می‌توانیم شب را نگاه داریم و شب اصلی را حفظ کنیم. تا روز است، درگیری‌های ظاهری داریم و مشغول می‌شویم. تا زیاد درگیر می‌شویم، غرق بیرون هستیم. یک دفعه فروکش می‌کند؛ می‌رویم درون؛ ما هستیم و خودمان و خدا. ما می‌مانیم و وراء و باطن عالَم. این را حس می‌کنیم. شب تا هنگام صبح که خداوند تشریع کرده است نماز صبح را. بنده‌خدایی می‌گفت: اگر شریعت هیچ نگفته بود جز تشریع نماز صبح، کافی بود. ✅ از یک جهت نماز صبح جزء روز است و در عین حال جزء شب حساب می‌شود. در همین مفتاح‌الفلاح آمده است، هم شب است و هم رزو، در روایات آمده است. ولی هنوز شب است و آرامش و تاریکی. حتی برق را هم روشن کنیم، حس‌مان نسبت به خارج، تاریکی است. تا این می‌شود، شریعت یک جا را واجب کرده است که باید نماز صبح بخوانید. خصوصاً که تأکید می‌کنند نماز صبح را اول وقتش بخوانید. همین کار یعنی لبی تر کرده است از عالم غیب. باز ما را درگیر کرده است. شریعت ابتدا سخت نمی‌گیرد و از آسان شروع کرده است. اما بعدها (از) نماز شب و بین‌الطلوعین و ... (سخن به میان می‌آورد). ✅ برخی احوال دیگری دارند؛ مثل رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله. ایشان کمی می‌خوابیدند و بلند می‌شدند و نماز می‌خواندند؛ کمی می‌خوابیدند و دوباره بلند می‌شدند و دو رکعت می‌خواندند. برخی از اولیای الهی همین‌گونه عمل می‌کنند. نسبت به نماز شب خیلی تأکید شده است. شریعت شب را برای ما خیلی معنادار کرده است: با تشریعات نماز صبح و نماز شب و بیداری بین‌الطلوعین و آداب پیش از خواب و نماز مغرب و عشا. این یک سبک است. 🔵 وقت خلوت ✅ گویا (کارکردِ) شب این است که انسان در شب آن‌سویی می‌شود. شب غیب است و انسان را به سمت باطن و غیب می‌کشاند. خاصیتش این‌گونه است. شب، وقت است؛ اثر دارد؛ سرّ اثرش چیست؟ رفت و آمد روز گرفته شده است و در خودش آرامش و خلوت خوابیده است. یکی از اموری که باید به آن برسیم، وقت خلوت ایجادکردن است. بعضی مواقع این را بلد نیستیم. ما باید تلاش کنیم که برای خودمان وقت خلوت درست کنیم. مثلاً وقتی به (حرم) علی‌بن‌موسی‌الرضا صلوات‌الله‌علیه امام تشرف پیدا می‌کنید، یک هفته چگونه هستید؟ خودشان می‌گویند یک حالت خاصی است. چون یک خلوتی ایجاد شده است. خودش هست و حجت خدا و خدا؛ و نشسته است. شریعت برای ما خلوت ایجاد می‌کند. شب برای ما خلوت است و اصلاً وقت خلوت است. ✅ خلوت ایجادکردن، خیلی مهم است. حتی بعضی در غوغا بلدند برای خودشان خلوت ایجاد کنند: مانند شهید مدنی. ایشان برای ائمه جمعه سخنرانی می‌کرد. من این سخنرانی را گوش کردم. ایشان می‌گفت: برخی فکر می‌کنند که من در شروع نماز وسواس دارم. اما من که وقت خلوت ندارم؛ همان ابتدای نماز می‌خواهم به خدا وصل شوم. قبل از نماز یک وقت خلوت درست می‌کنم تا بتوانم به خدا وصل شوم. بنده دیده‌ام برخی از بزرگان قبل از اینکه وارد نماز شوند، چند دقیقه رو به قبله می‌نشینند و بعد نماز می‌خوانند. 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 🔴 بخش سوم ✅ «لیل غیب است و انسان را باطن می‌کشاند. بعضى از مشايخم [ظاهراً علامه طباطبایی] از استادش [ظاهراً مرحوم قاضی] حكايت كرد كه گفت: خداوند سبحان می‌‏فرمايد: اللّيل لي. حق‌تعالى فرموده است: انَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِىَ أشَدُّ وَطْاً وَ اقْوَمُ قَيلاً. انَّ لَكَ فِى النَّهارِ سَبْحاً طَويلا (مزمل: ۸- ۷). [شب اثر بیشتری دارد. به قرینه ان لک فی النهار سبحا طویلا. در روز رفت و آمد طولانی است، اما شب آرامش دارد. درست است که در شب سختی بلندشدن دارد، ولی اثرش بیشتر است.] روز بر اثر كسب معاش و تحصيل معاد و تزاول هر كس در حرفه و صنعت و شغلى كه دارد فراغ بال داشتن دشوار است مگر براى اوحدى از افراد كه مظهر اسم شريف «يا من لا يشغله شأن عن شأن» می‌‏باشد كه ضابط جميع حضراتست و او را حضرتى از حضرتى باز نمی‌دارد به تحقيقى كه در فصّ اسحاقى «فصوص الحكم» به منصّه ظهور رسيده است. امّا شب هنگام انزواى از خلق و انقطاع از مشاغل روز است كه انسان را به خلوت و وحدت می‌‏كشاند و خلوت و وحدت به توحّد می‌‏رسانند و تا انسان توحّد نرسيده است به ادراكات عقلى و سير انفسى نائل نمی‌‏گردد كه تعلّق با تعقّل جمع نمی‌شود. (رساله نورعلی‌نور، صفحه ۵۶). 🔵 کثیرالدعا ✅ اگر کسی می‌بیند همیشه درگیر است، سعی کنید درگیری را در خلوت بیاورید. مثل آیت‌الله مدنی. می‌شود کثیرالدعا بود. خدایا، برای من برطرف کن؛ حل کن؛ مشکل دارم؛ شما درگیر مسایل روز هستید، کثیرالدعا باشید. ای عیسی، حتی بند نعلینت را هم از من بخواه! وقتی انسان در کثرت غرق است، راه‌هایی را پیدا کند که او را به خلوت بکشاند. درست مثل روز قیامت. در آن روز با اینکه غوغایی هست، آیا ارتباطم با خدا قطع می‌شود؟ خیر. من غرق خدایم؛ همه دارند خدا را می‌بینن؛، همه هم دارند محشور می‌شوند. سعی کنید راه‌هایی را طی کنید و برای خودتان خلوت پیدا کنید. 🔵 توجه وجودی ✅ «و ما هر چه را كه ادراك می‌‏كنيم از حيث احديّت وجودى خود ادراك می‌كنيم نه با تفرّغ بال»(رساله نورعلی‌نور، صفحه ۵۶). احدیت وجودی یعنی تمرکز و توجه وجودی. بهترین راه دعا است که به ما توجه وجودی می‌دهد. از چه راهی می توان رسید؟ بهترین حالتش بهره گیری از شب است. ✅ «و سير نفس به تعبير علاّمه ابن‌فنّارى در «مصباح الانس» (ص ۲۹۵ ط ۱) عبارت از تلبّس نفس به احوال متعاقبه است و اين احوال و اردات نورى است كه عائد نفس مستعدّ صافى سائر می‌‏گردد، و شب را در صفاى نفس و عروج آن دخلى تمام است سبحان الّذى أسرى بعبده ليلا حكم روى وصف عنوانى عبد رفته است. وَ مِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نافِلَةً لَكَ عَسى انْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقاماً مَحْمودا (اسراء: ۲ و ۸۰). نكته ۴۸۳ «هزار و يك نكته» در اين مقام مطلوب است. آيات و روايات در حثّ و ترغيب در خلوت و تهجّد شب و استغفار اسحار بسيار است. آن نيكبختى كه در ورطه من كيستم افتاد به دنبال درمان دردش می‌‏رود و به نگهداشتن برنامه و يافتن استاد و دل به دست آوردن چاره خود می‌‏كند و چنين كس را با شب انس سرشار است كه صاحبدل است و طالب ديدار است. شب آيد تا كه انوار الهى‏ / بتابد بر دل پاك از تباهى‏ / خوشا صوم و خوشا صمت و خوشا فكر/ خوشا اندر سحرها خلوت ذكر (رساله نورعلی‌نور، صفحه ۵۷). 🔵 مناسبات زمانیه ✅ ماه رمضان یک شب قدر دارد که به اندازه یک عمر است. ماه رمضانی است که در آن قرآن نازل می‌شود. در نظام عالم هم در این ماه‌ها، بعضی اوقات ماه رحمت و مغفرت است. رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره ماه رمضان فرمودند: «قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ». ماه رجب را می‌گویند: اصبّ که ماه ریزش رحمت الهی است. ما سال را چگونه می‌بندیم؟ سال قمری با اول محرم و سال شمسی را با اول فرودین می‌بندیم. به نظرتان سال معنوی از چه زمانی است؟ در روایات آمده است شب بیست و سوم رمضان است. نامه اعمال سال گذشته و اعمال سال آینده؛ سال به سال. بعد می‌آید هفته به هفته؛ شب جمعه و روز جمعه. بعد می‌آید در شبانه‌روز که وقت دارد. قبل از اذان صبح تا بین‌الطلوعین. یعنی حدود دو ساعت. در شبانه‌روز یک وقت خاص داریم. در هفته یک وقت خاص داریم. در سال هم یک وقت خاص داریم که شب قدر است؛ سال حقیقی و انسانی این است. سال نامه اعمالی است که چه کردم با خود. سال این است، لذا ببینید در روایات آمده است: اول سال، شب قدر است. ✅ در مفاتیح اعمال اول ماه رمضان آمده است. آن برای اول ماه رمضان نیست، بلکه برای شب قدر است. اعمال شب یا روز اول ماه آورده است که در اول سال بخوانید. اول سال کی است؟ علماء گفتند اول ماه رمضان است. اما اول سال شب قدر است و در روایات هم آمده است. اینجا باید رحمت حق نازل شود. این رحمت از رجب شروع به نزول می‌کند. 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 🔴 بخش چهارم ✅ ماه رجب ماه خدا است و ماه شعبان ماه رسول خدا و ماه مبارک رمضان ماه امت من. یعنی همان غفرانی که باید سر ریز شود. توحید از ماه رجب باید شروع شود و برود در شعبان و بعد در رمضان. در رمضان هر شبی می‌بخشند تا شب قدر که شب قدر خودش را کشانده است تا رجب که ماه اصبّ است. این یک معنی. تعبیر دیگر این است که رجب ماه توحید و ماه خدا و شعبان ماه رسول و رمضان ماه امت است؛ باید از فضای توحید شروع کرد. هم فضای استغفار در رجب غلیظ است و هم فضای توحید که ارتباط با خدا و «لااله الا الله» و دستوراتی که در روایات آمده است. این اصل ماه رجب است. ✅ همچنان که شب جمعه‌ها اثر دارد، دوشنبه و پنجشنبه‌ها اثر دارد که نامه‌ها بالا می‌رود. اصلش این است که شب قدر خودش را باز می‌کند و در این ایام خودش را نشان می‌دهد. در ماه رجب و شعبان و رمضان، قرار است آمادگی ویژه حاصل شود. هم خیزش، توحید است و هم آمرزش که استغفار است. لذا تکویناً از ناحیه خدا این بال رحمت خدا گسترده می‌شود. لذا ماه رجب اصبّ است و ماه ریزش رحمت‌های الهی است. ریزش رحمت به دو جهت است: هم پاک‌کردن و استغفار و هم قوت‌یافتن توحیدی. ماه رجب را در یابید. ✅ شهودات رجبیه که گفته شده است، اهلش شهودات خاصی دارند که برای اهل رجب است. این امر قوتی می‌شود که شخص در رمضان دریابد. حتی شخص در شهودش به او می‌گویند: این کار را انجام داده‌ای، منتظر رمضان باش تا کارت درست شود. در رجب اعتنای ویژه خوابیده است. به لحاظ خیزی که باید برداشته شود. (از نظر استاد یزدان‌پناه) شب قدر است که رجب را اینقدر به چشم آورده است. مرکز ثقل سال انسان است. ✅ حضرت استاد می‌فرمایند: شهودات رجبیه را گزارش کرده‌اند و من هم این شهودات را داشته‌ام. برای اولیای الهی نفسِ بودن در رمضان اثر دارد. نفسِ قرارگرفتن در این زمان اثر دارد. درست مثل کسانی که این حال را دارند، می‌گویند: موقع سحر اثر دارد. هر قدر روز زحمت می‌کشم اثر ندارد، اما شب خیلی اثر دارد. ✅ «شك نيست كه مناسبات زمانيّه از اتم مناسبات است. [این مناسبت‌های ذاتی بین جان ما با عالم بالا است. یک مناسبت واقعی و تکوینی است] چنانكه نفس كينونت در شهر اللّه مبارك رمضان براى نفوس مستعدّه اثر تكوينى دارد، [بنده‌خدایی می‌گفت: نمی دانم چطور ماه رجب آمد، حالم خوش شد.] و در نزول و قدوم ماه اصبّ رجب براى رجبيّون شهود خاصّى است چنانكه در «فتوحات مكّيّه» در وصف رجبيّون عنوان شده است، و چندبار اين شهود خاصّ رجبى به بعضى از فقرا [منظور خودشان است.] نيز روى آورده است و الحمد للّه ربّ العالمين. [بنده‌خدایی می‌گفت: در ماه رجب اسم باطن حق را به من نشان داده‌اند و به بطون سفر کردم] و سيّد بن طاوس در كتاب «اقبال» گفته است: انّ لأوقات القبول أسرارا للّه جلّ جلاله ما تعرف الاّ بالمنقول [کسانی که خود صاحب کل اسرار هستی هستند و می‌دانند که چه رمز و رازهایی هست و چه قفل‌هایی هست. البته همه‌اش را شریعت گفته است و بخشی از آن را می‌توانیم بفهمیم که برای چه است.] (آخر باب ۶ از اعمال ذى‌الحجه ص ۵۲۷ ط ۲). و برخى به معقول نيز شناخته مى‏شود [مثل فهم لیل] و با شعورى مرموز [کلاً برخی مناسبت‌ها را می‌فهمند. اما چرا؟ معلوم نیست. برخی مناسبت‌های ذاتی را می‌توانند درک کنند.] ادراك می‌‏شود. (رساله نورعلی‌نور، صفحه ۵۷). ✅ پس اوقات قبول حسابی دارد که باید از طریق شریعت آنها را یافت و از راه معقول هم می‌شود بخشی از آن را درک کرد. 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 🌱 بسم الله الرحمن الرحیم 🔵 جلسه ۳۸۰ (۱۴) (۱۴۰۱/۱۲/۶ ۴شعبان/ شنبه) 🔴 بخش اول ✅ مقام اول: دستورالعمل‌های سلوکی علامه حسن‌زاده آملی مقام دوم: اصول و مبانی سلوکی ایشان مقام سوم: نکات و تجربیات سلوکی ایشان ✅ اصل این تجربیات از خودشان است، ولی گاهی از دیگران هم نقل می‌کنند. در این نکات و تجربیات سلوکی ابتدا به بحث ریاضت پرداختیم که ریاضت چه اثری دارد. سپس درباره همت و استقامت صحبت کردیم. ریاضتی که می‌کشد، باید همراه با همت و استقامت باشد تا به نتیجه برسد. بعد از آن مسئله قبض و بسط عارف را مطرح کردیم. در خود ایشان هم خیلی از این احوال بود. 🔵 ۴. تاثیر اوقات و امکنه در سلوک ✅ تأثیر زمان و مکان را در جلسه قبل کمی توضیح دادیم. 🔵 آمادگی برای لقمه‌های قوی‌تر ✅ گاهی انسان حسرت می‌خورد که رجب گذشت و من هیچ کاری نکردم. شعبان هم که می‌گذرد و ما هیچ کاری نمی‌کنیم. اگر هم کاری می‌کنیم، کاری نیست که در حد کمال باشد. در ماه رجب باید شهودات رجبیه داشت. چرا نیست؟ اینها می‌گذرد و ما از دست می‌دهیم. اما همین که انسان برنامه داشته باشد و رو به جلو برود، خوب است. توقع ما باید بالا برود و خود را برای لقمه‌های قوی‌تر و بهتر آماده کنیم. اما گاهی می‌بینیم آنچه باید بشود، نشده است. گاهی به کوشش نمی‌دهند، اما ما کار خود را می‌کنیم. گاهی در همین‌ها بهانه‌هایی پیدا می‌شود و همین که دل بشکند، خداوند راه را باز می‌کند. 🔵 ماه شعبان ✅ از ماه شعبان خیلی استفاده کنید. این ماه ارتباط با رسول‌الله است؛ ماه ورود به ماه مبارک رمضان با واسطه رسول‌الله است. در این ماه صلوات و عشق‌ورزی به رسول‌الله خیلی عالی است. انسان بتواند به این فضای عشقی نسبت به رسول‌الله برسد و محو شود و با شدت و شوق و بی‌تابی ارتباط برقرار کند، خیلی مفید است. 🔵 بازشدن گنجینه‌های عرش ✅ این دعاهای ماه رجب و شعبان و رمضان، خیلی عجیب است. توقیع شریف در ماه رجب و مناجات شعبانیه و دعای سحر ماه مبارک رمضان خیلی عجیب است. گویا گنجینه عرش را باز کرده‌اند و این گوهرها را بیرون ریخته‌اند. وقتی اینها نازل شدند، آن حقایق می‌گفتند ما برای عرشیم و اینجایی هستیم، ما را کجا می‌فرستید. چرا ما را پایین می‌آورید. توقیع شریف خیلی بی‌نظیر است. این توقیع ارتباط ویژه با انسان کامل و جایگاه انسان کامل را نشان می‌دهد. مناجات شعبانیه خیلی بی‌نظیر است و برخی در طول سال آن را می‌خوانند. درباره دعای سحر ماه مبارک ظاهراً امام باقر علیه‌السلام فرمودند: اینها جزء امور عرشیِ اساسی هستند و اسم اعظم در آن است. مناجات شعبانیه چقدر ناله می‌کند از این غفلت‌هایمان و چقدر تقاضاها را بلند می‌کند: «اِلهی هَب لی کَمالَ الاِنقِطاعِ اِلیکَ ... وَ اِلْحِقْنی بِنُورِ عِزِّکَ الْاَبْهَجِ». ✅ برخی از خواندن اینها حس و اثر می‌گیرند و گاه اثر سریع و تحول عجیب می‌بنند. (توجه داشته باشید اینها از) زبان امام معصوم است که به این سبک گفته‌اند و آن را دست نزنید، (اگر فعل آن به صورت مفرد آمده) حتی جمع نبندید. این لطف دارد. ان‌شاءالله راه باز شود تا وقتی ما رسیدیم به شب قدر، انسان الهی بشویم. تمام این ایام بهانه است تا ما به خدا نزدیک شویم. 🔵 تأثیر مکان ✅ گاه در یک مکان بودن و نفسِ بودن در یک مکان اثر دارد و کار می‌رسد و جان انسان را جلا می‌دهد. 🔵 پاک‌ترین جای زمین ✅ در جایی مانند مسجد که محل عبور ملائکه است، دل‌ها آنجا آباد می‌شود. مسجد پاک‌ترین جای زمین است. در آنجا گناهان (تقریباً) به صفر می‌رسد و محل عبور ملائکه است. جایی که بخواهید یک نمازی بخوانید و سجده‌ای کنید، یک مؤمن آنجا برود، توجه ملائکه را به آنجا جلب می‌کند ولو یک بار باشد. چه رسد به مسجد که مکرر و در هر روز و سال‌ها محل عبادت مؤمنان است و گاه برخی مساجد چندین قرن است که پابرجا هستند. 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 🔴 بخش دوم ✅ یک بحث هم عنایت خدا به برخی از مکان‌ها است. این غیر از عبور ملائکه است. برخی از مکان‌ها محل توجه و عنایت الهی است. بنده‌خدایی حرم حضرت معصومه می‌رفت و نزدیک به ضریح که می‌شد می‌گفت: خدایا، می‌دانم که تو به این محل توجه داری، برای همین به اینجا آمده‌ام. گاهی توجه کار می‌رسد و گاهی توجه یک ولیّ خدا اثر دارد و شخص فکر می‌کند که از خودش است، اما نمی‌داند که اینها از خودش نیست و احوال خوش آن ولیِ خدا است. گاهی خداوند به دلایلی خودش به جا و مکانی توجه می‌کند. مسجد یکی از آن مکان‌ها است. عنوان خانه خدا برای مسجد خیلی معنادار است و جدی است. همین که مسجد محل عنایت خدا و رفت‌وآمد ملائکه است، دل را می‌شوراند. مکان این اثر را دارد. 🔵 کجا نرویم! ✅ می‌گویند حتی اگر گناه نمی‌کنید، در مجلس حرام نروید. چون محل رفت‌وآمد شیاطین است. «هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلى‏ مَنْ‏ تَنَزَّلُ‏ الشَّياطينُ‏ تَنَزَّلُ‏ عَلى‏ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثيمٍ»؛ آيا شما را خبر دهم كه شياطين بر چه كسى فرود مى‌آيند؟ بر هر دروغزن گناهكارى فرود مى‌آيند(شعراء، آیات ۲۲۱و۲۲۲). جایی که گناه می‌شود، شیطان رفت‌وآمد می‌کند و خیال نکنید در شما اثر نمی‌کند. 🔵 تأثیر اماکن مقدس ✅ همین طور است مجلس خدا و مجالس مربوط به اهل بیت صلوات‌‌الله‌علیهم‌اجمعین؛ یا اماکن مقدسه‌ای مثل حرم حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها که ما ذیل ولایِ او هستیم؛ یا حرم امام رضا علیه‌السلام؛ یا حرم اباعبدالله علیه‌السلام با وجود آن چهار هزار مَلکی که غُبر هستند. می‌دانید با دل چه می‌کند؟خود عنایت اباعبدالله علیه‌السلام چه می‌کند؟ 🔵 نمازهای واجب را یک جای ثابت بخوانید ✅ گفته شده است که برای نمازهای واجب، یک جای ثابت داشته باشید. اگرچه می‌توانید نوافل را در جاهای مختلف بخوانید، نمازهای واجب را یک جای ثابت بخوانید. حتی گفته شده است که لحظه احتضار انسان را به همان مکان ببرند. چون نفسِ بودن در آن مکان، انسان را آرام می‌کند و به یاد خدا می‌اندازد. 🔵 راهیان نور ✅ بعضی از کسانی که راهیان نور رفته‌اند و پر از آلودگی بودند، در آنجا به شهدا می‌گوید (با همان حالت لاتی که در خانم‌ها نباید باشد ولی در او بود) شما که این‌جور می‌گویید اگر راست می‌گویید، من را درست کنید. برگشت تهران، دید درست شد. بعد با حجاب شد و اشک می‌ریخت. آنجایی که خون شهید ریخته شده، اثر دارد. همین مکان و خون شهید و توجه شهید به آن مکان، اثر دارد و کار می‌رسد. او فکر می‌کند که این حرف را زده است، درحالی‌که آنها خودشان این حرف را بر زبانش جاری کرده‌اند که این را بگوید و بعد آنها اثر کنند. 🔵 مزار عالمان ربانی را خیلی جدی بگیرید ✅ اثر مکان زیاد است. برای همین به ما گفته‌اند به زیارت و مسجد و نزد عالم ربانی بروید. مزار عالمان ربانی را خیلی جدی بگیرید. برخی که حال معنوی‌شان خوب نیست، به مزار علما می‌روند تا حالشان درست شود. می‌دانند که آنها توجه می‌کنند. به ما می‌گویند: هر وقت مشکل دارید، بر سر قبر پدر بروید که مؤثر در حل مشکل است. اینها اثر مکان است. 🔵 چرا مرحوم نخودکی در مشهد ماند؟ ✅ مرحوم نخودکی گفته بودند: حرم آمدم؛ وقتی خواستم برگردم نجف، هنگام خروج دیدم که حضرت رضا علیه‌السلام دم در ایستاده است و هر کسی که می‌رود، بر سر او دست می‌کشد. و همین امر باعث شد که از مشهد بر نگشت و آنجا ماند. خدا را شاکریم که بسیاری از دروس طلبگی در مسجد برگزار می‌شود. این را کم نگیرید. 🔵 ۴. لطفات روح و قدرت روح در مبدل شدن به حقایق با توجه ✅ «اصل ديگر كه از مطالب گذشته حاصل می‌‏شود اين كه نفس ناطقه انسانى بس‏ كه‏ لطيف‏ است‏ به هر چه روى آورد به صورت آن در می‌‏آيد». (اصل ۴۱ از انسان در عرف عرفان). برخی از روح‌ها ضمخت‌اند و هرچه به ولیِ خدا نزدیک شوند، در آنها چندان اثر نمی‌کند. 🔵 خوپذیریِ نفس انسان ✅ نفس انسان با هر کس بنشیند، با هر چیزی بنشیند، خویِ آن را می‌گیرد. خوپذیری برای نفس است. حضرت استاد گاهی مثال می‌زد و می‌گفت: برخی‌ها که با حیوان زیاد سروکار دارند، خوی حیوانی می‌گیرند. انسان با خدا می‌نشیند و یا با اهل بیت می‌نشیند، خوی آنها را می‌گیرد. یا اگر انسان با شیطان بنشیند، خوی آن را می‌پذیرد. انسان با هر که محشور باشد، خوی آن را می‌پذیرد. حتی این فضای مجازی که انسان با آن خو می‌گیرد، اثر می‌کند. خیلی باید مراقب بود و مبارزه کرد و خوی آن را پیدا نکرد. برخی که با عالمان ربانی بودند، ناخودآگاه احوال آنها را در خود می‌دیدند و برخی که با انسان‌های شیطانی می‌نشینند، خوی آنها در ایشان پدیدار می‌شود. 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 🔴 بخش سوم 🔵 تصویر سازی ✅ ما گاهی تصویر دوستمان را در ذهن داریم، اما شفاف نیست. صدرا می‌گوید: اگر به این تصویر زیاد توجه کنید، به‌تدریج می‌بینید که شفاف شده است و واضح می‌شود در خیالتان. مکرر با او بودن، انسان را بالا می‌برد. صدرا می‌گوید: «المعارف بذر المشاهده». همین معرفت حصولی، اگر انسان با آن زیاد باشد و خوب ببیند، تبدیل به شهود می‌شود، البته شهود عین‌الیقینی. من یکی و شما دو تا و من به عنوان بیننده و شما به عنوان دیده‌شده. صدرا می‌گوید: شما با این معارف زیاد باشید، کم‌کم تبدیل به شهود می‌شود. بعد از مدتی این امر حصولیِ ذهنی، می‌شود شهودیِ حضوری که من او را می‌بینم و مغایر من است که می‌شود مشاهده عین‌الیقینی. اما اگر بعد از مدتی ادامه دهید، خودش می‌شوید که می‌شود شهود حق‌الیقینی. ✅ خواجه نصیر در نمط نهم اشارات بیانی دارد و به زغال مثال می‌زند که کنار آتش قرار می‌گیرد. ابتدا این زغال سرد و خیس است و به‌تدریج رطوبتش کم می‌شود. بعد از مدتی که خشک و گرم شد، کمی سرخ می‌شود و به‌تدریج سرخ‌تر و سرخ‌تر تا در نهایت تبدیل به آتش می‌شود. نفس هم این گونه است که اگر با چیزی خو کند، به‌تدریج شبیه آن می‌شود و بعد خود آن شیء می‌شود. در بحث اتحاد عاقل و معقول، اگر کمی ادامه دهد، شهود عین‌الیقینی می‌شود و اگر ادامه دهد می‌شود شهود حق‌الیقینی و می‌شود خود آن شیء. 🔵 فلسفه ذکرگفتن ✅ فلسفه ذکرگفتن هم همین است که اگر توجه وجودی داشته باشد و ادامه دهد، یک دفعه می‌بیند که سبک کار تغییر کرده است. یعنی همین لااله‌الاالله گفتن به زحمت تصویر شفاف حاصل می‌شود و خیلی حس نمی‌گیرد. ذکر را ادامه می‌دهد می‌بیند خیلی خوب شد. ناگهان یک القا می‌آید و مواجهه وجودی صورت می‌گیرد. مواجهه وجودی را ادامه می‌دهد و کم‌کم واضح و شفاف می‌شود. ✅ به طور خلاصه، وقتی ذکر لااله‌الاالله را می‌گفت، قبل از آن جور دیگری بود، ولی بعدش می‌بیند جور دیگری شده است. ابتدا که ذکر می‌گوید، چیزی نمی‌یابد. ولی بعد از مدتی القای برقی به او دست می‌دهد، بعد از مدتی این حال قوی می‌شود و مواجهه وجودی پیدا می‌کند و به‌تدریج این حالت شفاف می‌شود. وقتی شهود عین‌الیقینی دست داد، اگر آن را ادامه دهد، می‌شود خودش و قرب روی می‌دهد. اینجا مسئله فناء روی می‌دهد. او می‌رود بالا و او می‌شود. به‌تدریج می‌شود خودش. این را می‌گویند: به هرچه روی آورد، به صورت آن درمی‌آید. این را جناب استاد در صد کلمه، کلمه ۵۹ توضیح داده‌اند: «آن كه به سرشت نفس آگاهى يافت، سِرّش را به‏ قدس‏ جبروت‏ بدارد، زيرا كه مى‌داند نفس ناطقه انسانى بس كه لطيف است به هر چه روى آورد به صورت آن درمى‌آيد. ابن‌سينا شيوا و رسا گفته است: «المنصرف بفكره الى قدس الجبروت مستديما لشروق نور الحق فى سره يخص باسم العارف.» ✅ پی‌درپی بگذارد که نور حق بر او بتابد. اگر کسی سحر را ادامه دهد، به‌تدریج می‌بیندکه نور حق بر او بتابد و او بیابد این حقیقت را. این بیان هم بحث انصراف است و هم بحث «مستدیما لشروق نور الحق» هم خیلی لطف دارد. 🔵 فلسفه ذکر و مراقبت دایم ✅ ذکر علی‌الدوام یا مراقبت علی‌الدوام داشتن و یا ذکر مکرر داشتن و فراوان به سمت او رفتن، سِرّش چیست؟ اولاً شفاف‌شدن؛ ثانیاً غرق‌شدن و محوشدن که حقیقت برایش آشکار می‌شود آن گونه که هست. انسان کامل صاحب اسم می‌شود. اسمای الهی در او پیاده می‌شود. در ادبیات صدرا می‌گوییم: اتحاد وجودی که به خاطر شدت لطافت نفس باعث می‌شود که دم‌به‌دم نزدیک شود. نفسِ توجه وجودی و سِرّی تقرب می‌آورد. می‌برد و می‌برد تا برسد. ملاعبدالصمد همدانی در بحث ذکر بیانی دارد که چرا باید ذکر مداوم داشت. 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 🔴 بخش چهارم 🔵 انصراف ✅ «آن كه صاحب همت باشد و نفس را از اشتغال بدين نشأه انصراف‏ دهد، ...» این‌سو باید کم‌سو شود. یک سبک انصراف این است که در دل دنیا، دنیا نبینی و فقط خدا را ببینی؛ آن‌گونه که امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: هیچ چیزی را ندیدم جز اینکه قبل و بعد و مع او، خدا را می‌دیدم. ✅ انابه یعنی کثرت رجوع به خدا که الان هم که کار می‌کند، وصل به خدا می‌شود. گویا در هر کاری اول خدا را می‌بیند. معیار انصراف است، ولو این که انصراف در دل کثرت باشد. اگر کسی ادامه دهد، با هر کی هست و هر کاری می‌کند، منصرف می‌شود. در دل هر کاری منصرف به او می‌شود. ✅ بنده‌خدایی می‌گفت: (به کارهایتان) حالت دعایی بدهید و در هر کاری به سوی خدا بروید و از او بخواهید که کمک کند. مثلاً نسبت به همسر که می‌رسد بگوید خدایا، تو مواظب من باش که خطا نکنم و بد نکنم و تندی نکنم. استغفار و انابه و دعا همگی انصراف است. ✅ در کنار اینها باید سحر هم داشته باشیم. اگر سحر نداریم، به خود جفا می‌کنیم. اینکه گاه از دست انسان در می‌رود، درست است، اما انسان باید شب و روز زندگی کند برای سحرش. این انصراف ویژه باید باشد تا قوت دهد. ✅ «گاهى تمثلاتى در لوح نفس خود مشاهده كند و گاهى حقائقى بى‌تمثل دريابد و از اين حالت آگاهى يابد كه آنچه به آدمى در حالات نوم و تنويم [مغناطیسی] و غشوه و خوف و احتضار و نظائر آنها روى مى‌آورد، هيچ‌يك موضوعيت در روى آوردن تمثلات و ادراكات ديگر ندارد. آنچه كه موضوعيت دارد انصراف از نشأه عنصرى و اعراض از تعلقات اين‌سوئى است و چون انصراف در بيدارى هم روى آورد نتيجه‏ هزاران خواب و احتضار را مى‌دهد» (صدکلمه، کلمه ۶۲). 🔵 ضرورت دوام مراقبه ✅ «آن كه به نعمت مراقبت متنعم است مى‌داند، كه هر چه مراقبت قوى‌تر باشد و تمثلات و واردات و ادراكات و منامات زلال‌تر، و عبارات [در آن حالات به او کلماتی می گویند که آن کلمات گاه بسیار ناب است] كه اخبار برزخى‌اند، رساتر و شيواترند».(صدکلمه، کلمه ۶۹). این بیان را از استادشان علامه طباطبایی هم آورده‌اند. 🔵 تحلیل فنّی فنا ✅ نفس به هر چه روی آورد، به صورت او در آید. اگر کسی این را بفهمد، تحلیل فنّی فنا را می‌فهمد که بهترین تحلیل فلسفی برای فنا همین مسئله اتحاد عقل و عاقل و معقول است. توجه اصلی روی توجه وجودی است که به معنای ارتباط واقعی برقرارکردن است با خداوند متعال. 🔵 انواع توجه ✅ در نماز که می‌ایستید، می‌شود ساده نماز را خواند. اما گاه می‌شود این‌گونه نماز خواند که تمام جان را به سمت خدا کنیم و بگوییم: خدایا، در پیشگاه تو هستم و جان را درگیر کند. گاه توجه فکری و گاه توجه بدنی می‌کنیم. توجه بدنی این است که انسان رویش را به سوی او می‌آورد. اما توجه فکری این است که انسان با فکرش به آن توجه کند. توجه وجودی این است که انسان جانش را متوجه خداوند متعال کند. روی‌آوردن توجه وجودی است که همه جان آن‌سویی شود. گرچه ابتدا ابهاماتی دارد. هنوز تمرین نکرده است به لحاظ توجه وجودی، ولی به لحاظ فکری بلد است. گرچه توجه وجودی ابتدا مبهم است، ولی ادامه داده شود، بعد از مدتی واضح و درست می‌شود. فقط باید بلد باشیم و رهزنی‌های شیطان را کنار بزنیم. ✅ کمی ادامه دهد، القائات خوش می‌آید. بعد از ادامه‌دادن صورت می‌آید. بعد از مدتی صورت شفاف می‌شود. بعد از مدتی شهودات حق‌الیقینی می‌شوند. این کار آسانی است و از درون هم به‌تدریج و آهسته‌آهسته می‌توان پیش رفت و به لحاظ روحی هم می‌توان غرق شد. 🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸