امشب ز کَرَم حق گُهرى داد به نرجس  وز برج ولایت قمرى داد به نرجس خوش باش که حق بال و پرى داد به نرجس برخیز که زیبا پسرى داد به نرجس✨ میلاد صاحب الزمان بر شما مبارک❤️ #امام_زمان @Noura_story  

ای ماه شب های تار عالم 🌙 ادرکنی ای تک سوار عالم ✨ #نیمه_شعبان #امام_زمان @Noura_story

همسر شهید: یه روز‌ نگاه‌ ڪردم‌ بہ‌ چشم‌های حاجی گفتم: حاج‌ همت‌ خیلی چشم‌هاتون‌ زیباست!🌱 خدا هم‌ ڪہ‌ زیبا پسند ، نمیذاره‌ چیزهای زیبا تو این‌ دنیا بمونہ‌ و اونو برای خودش‌ برمیداره... همان‌ طور هم‌ شد :) پیڪرش‌ ڪہ‌ آمد.. سر بود، گوش‌ بود..! اما چشم‌ نبود!... زیبایی چشم‌هایت‌ حاصل‌ اشڪ‌های شبانہ‌ تو دربارگاه‌ احدیت‌ بود.. حاصل‌ آن‌ بود ڪہ‌ راهی برای خود بہ‌ دنیا و مافی باز نڪرد.. پاڪ‌ بودی ،پاڪ‌ زیستی وپاڪ‌ رفتی.. ۱۷ اسفند سالروز شهادت محمد ابراهیم همت🍃 #شهید_محمد_ابراهیم_همت @Noura_story

فرمانده سلام❤️ ای مهربون تر از مادر و بابام کاری کن بازم به چشمت بیام تو لشکر سید علی سرباز شمام #امام_زمان @Noura_story

شادی و شَعف به جای غم می آید رحمٺ عوضِ ظُلم و ستم می آید ای ڪاش بگویند در این نیمه‌شعبان دارد پسر فاطمہ هم می آید ✨ #امام_زمان #نیمه_شعبان @Noura_story

ای یار حیدری هیبت🌹 از عشقت دل شده مجنون❤️ از پشت پرده غیبت🌱 ماه من کی میای بیرون ✨ #امام_زمان #نیمه_شعبان @Noura_story

یاران مهدی همه جوان اند و پیر در میان آنها به چشم نمیخورد، مگر اندک مانند سرمه در چشم... #کلام_مولا #امام_زمان #منتظرین @Noura_story

بر میگرده گل بهار 🌱 #نیمه_شعبان #امام_زمان @Noura_story

معجزه تولد شهید همت 🌱 مرحوم علی اکبر همت [پدر شهید همت] می‌گوید: «پاییز سال ۱۳۳۳ به همراه جمعی از همشهری‌ها برای زیارت حرم امام حسین علیه السلام راهی کربلا شدیم. آن روزها سفر به کربلا خیلی سخت و طاقت‌فرسا بود. مخصوصاً برای همسر من که باردار هم بود. راه پر از دست‌انداز باعث شد تا حال همسرم بد شود. پرسان پرسان بردیمش پیش یک دکتر عراقی. معاینه‌اش کرد و گفت: بچه صددرصد سقط شده! برگشتنی با درشکه آمدیم، تا چشم مادرش افتاد به حرم طاقت نیاورد. گریه کرد و گفت: ۲ هزار کیلومتر راه آمده‌ام، بیایم خدمت امام برسم، نه اینکه بروم یک گوشه بنشینم. هرچه اصرار کردم که حالش خوب نیست و باید مدارا کند افاقه نکرد. مجبور شدم ببرمش حرم. مادرشهید همت می گوید « گفتم: الان می‌روم پیش دکتر واقعی. رفتم حرم، نمی‌توانستم روی پاها بایستم. همان‌جا پای ضریح نشستم. سر گذاشتم روی شبکه‌های ضریح گفتم: یا امام حسین! من از خودم نمی‌ترسم که بروم. به حرف هیچ‌کس هم گوش نمی‌دهم. فقط می‌ترسم من قاتل این بچه بشوم. نگذار همچنین بلایی سرم بیاید. گریه می‌کردم، زیارت می‌کردم، حرف می‌زدم. برگشتم خانه و خوابیدم. خواب دیدم نشسته‌ام پای ضریح دارم به این خانم‌های قدبلندی نگاه می‌کنم که روبنده‌ی عربی دارند. به خودم می‌گفتم چه باحیا هستند این‌ها که یکی از آنها آمد پیش من گفت خانم! گفتم: بله. دست کرد از زیر چادرش یک بچه قشنگ درآورد داد به من. چادرم را هی می‌کشید روی صورتش می‌گفت: بچه‌ات که از دست رفت ولی برای اینکه دست خالی برنگردی این را بگیر با خودت ببر. به کسی هم نشانش نده. فقط یادت باشه اسمش را بگذار محمد ابراهیم. او از ماست و پیش ما هم برمی‌گرده. « صبح بلند شدیم رفتیم پیش همان دکتر، معاینه‌اش که تمام شد، ماتش برد. همین‌طور نگاهمان می‌کرد. می‌گفت: قابل باور نیست. شما دیشب رفتید پیش کی؟ دکتر گفت: یعنی هیچ دوا و درمانی نکردی؟ بیمارستان و جایی نرفتید؟ گفتم: نه. گفت: همان اصل کاری. به من گفت: مگر نرفتید حرم؟ گفتم: چرا. خندید و گفت: کار ارباب خودمان است پس. دکتر تا شنید چی شده و کجا رفته‌ایم هر چی پول ویزیت و نسخه داده بودیم را به ما برگرداند. گفت: خیلی مواظب‌شان باشید. هردویشان از خطر جستند، بچه بیشتر. ۴ ماه کربلا ماندیم و برگشتیم. نیمه بهمن رسیدیم شهرضا. بچه صبح روز سیزدهم فروردین ۱۳۳۴ به دنیا آمد. اسمش را به خاطر آن خواب گذاشتیم محمد ابراهیم.»🍃 #شهید_محمد_ابراهیم_همت @Noura_story

چقدر خوبه امام زمان (عج) ازت تعریف کنه ☺️ #امام_زمان @Noura_story