صبح داشتم تقویمو نگاه میکردم و متوجه شدم که امروز تولدمه (قمری) اینکه توی ماهی به دنیا اومدم که منصوب به امام حسین و عزاشونه برام خیلی ارزشمنده یادمه بچه که بودم اولین باری که فهمیدم تولد ِ قمریم توی محرمه انقدر خوشحال شدم که اشک توی چشمام جمع شد و این ذوق همیشه باهامه پ.ن : همزمان با امروز یه مسابقه‌ی خیلی مهم دارم، دعا کنید برام💛

جدی جدی مرزو بستن ؟ نه ما طاقتشو نداریم امسال دیگه ... (:

لحظه وصل به یک چشم زدن میگذرد این فراق است که هر ثانیه‌اش یک سال است ..

سطح دغدغه‌ی براندازامون واقعاً ستودنیه :))

به یادِ شما عزیزانِ ماندگار ؛ داریخاخ - خسته - وادی - خانم‌گل‌کاغذی - ضد - کهکشانِ‌آرامش - خلسه - حسِ‌نگار - متحیران - جعبه‌موسیقی - هپروت - بابونه‌هایی‌باعطر‌لیموترش - یک‌عدد‌خود‌درگیر - un calin ; hilda ; crazy ; stupid heart ;

بارمراکسی‌نخریده‌تومیخری؟ بارمرابخر،نخری‌گریه‌میکنم...

سوال خوب! این اتفاق هم خواهد گذشت و عیار هر کدام از «ما»ها مشخص خواهد شد. +خیلی‌هامان می‌فهمیم مبنای فکری‌مان ضعیف است! +اتفاقاً آن سخنران را که خیلی هم می‌پسندیمش مبنای فکری‌اش ضعیف است! + و نیز آدم‌های مذهبی صورتی که بی‌سواد اند اطرافمان حلقه زدند + و راستی! آن کانال که گهگاهی هم مذهبی بود چقدر جاده خاکی زد! کلی توقع داشتیم در گرد و خاک‌ها به ما و به مردم کمک کند... +و نیز می‌فهمیم که چقدر ممکن است چرندهای رسانه‌ها فضایی و دور از واقع باشد + و نیز می‌فهمیم که چقدر آدم ناحسابی در کشور داریم که پایش برسد، مثل گرگ به جان این مملکت خواهد افتاد! و... +می‌فهمیم که بود گلویش در تظاهرات بریده شد... + که بود چادر از سرش کشیده شد... + کدام پلیس بود که سوخت... +کدام پرچم بود که به آتش کشیده شد... +کدام مقدسات بود که هتک شد... و کدام زخم‌های فرهنگی‌مان هست که هنوز فکر ترمیمش نیستم... هنوز فکری برای برطرف کردن بعضی از خلأها و اشتباهاتمان نکردیم... +++ می‌فهمیم که باید قوی و بی‌نقص شویم. نه نقص‌مان را انکار کنیم و نه اجازه موج‌سواری بدهیم! روز به روز به قله نزدیک‌تر میشیم تا... تا کور شود هر آنکه نتواند دید...✌️🏻 •@tlvase•

#خدا_با_شما_نیست !

درستش این بود الان توی‌صحن گوهرشاد نشسته بودم زیارت امین‌الله میخوندم.

‌ [بیا تا تهش کنارهم بمونیم] این احیاناً همون حرفی نیست که روزای اول رابطه‌هامون بهم میزنیم؟ قرارمیزاریم تا خود خودِ قیامت شریک ِ غم و غصه و شادی همدیگه باشیم! میگن دنیا یه قانون نانوشته داره که : [ هیچ کس تا تهش باهات نمیمونه ] ولی من مثال نقض براش میارم و میگم امام حسین جدا از همه‌ی این ادا و اطفاراست. حقیقتاً من یه نویسند‌ه‌ نیستم که برای شکیل‌تر شدن نوشتم دست‌به دامن کلیشه ها بشم یا بخوام با کلمات بازی کنم و برای خودم الکی سناریو سازی کنم. فقط اومدم از حقایق دنیا براتون حرف بزنم و بگم هیچ آدمی جنمِ تو هر شرایطی کنارتون موندن و نداره غیر [ امام حسین ] اگه بهش پشت کنی و درِ دلتو به روی آدمای دیگه باز کنی ، تهش امام حسین میاد میشینه کنارت زخماتو دونه دونه خوب میکنه. شبِ آخر صفری نشستم گوشه‌ی هیئت و لیتر لیتر چایی روضه میخورم ، دست به دامن ِ پرچم مشکی‌آی اینجا شدم که نکنه سال دیگه جزو ِ دوست جونیای امام حسین حساب نشم و نشه بیام هیئت. بچه ها. شب آخر صفری بیاید دعا کنیم تا آخر دنیا کنار امام حسین بمونیم نکنه یه روزی ازش جدا بشیم .. فی‌الحال #شرحیات ٤ مھر ۱‌٤‌۰۱

[رِسد آدمی به جایی‌ ، که جز حسین نبیند]

دلم میخواست دختری باشم که دورگه‌ی شمالیست و ساکن دور افتاده ترین روستای چسبیده به جنگل است. من دریا را دوست ندارم. عوضش عاشق ِ ظرافت شبنم‌هایی هستم که روی خزه ها و برگ‌های سبز تر از سبزِ جنگل مینشینند. هر روز صبح قبل از طلوع بیدار میشود و در ایوان خانه‌ی چوبی‌شان گیسوان ِ بلند خرمایی اش را شانه میکند و شاید یک روز درمیان باید گلهای باغچه را آب دهد. ترجیحا مادرش شب و روز برایش غذاها‌ی محلی درست کند و تنگ ِ بشقابِ باقلا قاتقش همیشه سیرترشی بگذارد. این وسط حضور یک معشوقه که روستا بالایی زندگی میکند و هر روز به بهانه‌ی دیدنش‌ به روستای پایین سرک میکشد هم مطلوب است. عصرها دامن چین دار و روسری گل گلی اش را سر کند و عجالتا کاغذ و قلم هم زیر بغلش بزند و راهی شود . رود و دشت و روستا را رد کند و برود روی بلندترین نقطه‌ی تپه فریاد بزند : رها رها رها من ! #شرحیات

واسه غروبای پاییز که ممکنه یهو دلتون تنگ شه واسه یکی که تو گذشته‌ها جاش گذاشتید و این داستانا.. #‌غم‌گون

غم که از حد بگذرد،دل حسِ پیری میکند... سن هر کس را غمش،اندازه گیری میکند... #شیداصیادی‌پور #خطخطی

‌ ‏اگر خواستید از حقیقتی دفاع کنید، اول مطمئن شوید که آن، صرفأ همان دیدگاهتان نباشد که به شدت مایلید حقیقت داشته باشد. - نیل دگراس -

- ‌فی‌‌الحال.

«إلیک قلبی یا غایة المُنی صابٍ.» اما ای منتهای آرزویم دلم هوای تو را دارد.

زیادی قشنگه.. (مناسب شب‌های پاییز) #غم‌گون

[اگه دنیا به کامم بود الان شاید حرم بودم]

هر‌شب وقتی همه میخوابن ، من آروم آروم میرم سمتِ درِ تراس و لاشو باز میزارم ، بعد پتو رو میپیچم دور خودم و میشینم لبه‌ی تختم. هی به این فکر میکنم که آخه چی داره این پاییز که روزاش یه دردسره ، شباش هزار دردسر. به این فکر میکنم که مثلا چی میشد پاییز غروب نداشت ؟ میون این سوال جوابا ، جورابامو لنگه به لنگه پام میکنم. جم شدم توی خودم از سرما ، دستامو میارم جلو دهنم (ها) میکنم توش، مثلا توقع دارم از دهنم بخار بیاد بیرون ولی یادم میوفته تازه وسطای مهرِ و از این خبرا نیست. میدونی رفیق ، بعضی وقتا میگم کاش یکی بود هر شب این موقع ، وقتی سرما به دست و پای بی رمقم غلبه میکنه ، برام چایی میریخت ، میومد میشست بغل دستم. میزاشتیم محمد صالح اعلاء دو سه تا ''محبوب من'' بگه ، بعد کتاب ِ اسکارلت دهه‌ی شصتِ سجاد افشاریان و از کنج کتابخونه درمیاوردم و براش میخوندم: عاشقانه‌ترین چای ها را با تو نوشیدم مستِ عطر دارچین و باهار نارنج ... ای بابا ، باز چیکه چیکه آب میاد از چشام. فک کنم دوباره زیاده روی کردم.. خدایا آخه قربونت برم، شبای پاییزو سخته تنهایی بگذرونی سخته خیلی سخته.. - فی‌الحال - #شرحیات