eitaa logo
پایه های پوشالی در نقد مدعی یمانی ( احمدالحسن )
616 دنبال‌کننده
381 عکس
390 ویدیو
39 فایل
بررسی پایه های استدلالات احمدالحسن بصری همبوشی و ادعاهای او . در تلگرام: https://t.me/PayehayePooshaly وبلاگ: http://payehayepooshaly.blogfa.com/
مشاهده در ایتا
دانلود
ـ📄👆👆👆 ⛔️ مبلغین فرقه همبوشی برای تدارک آبروی از دست رفته و به جهت فریب مریدان عوام خود، در دفاعی مضحکانه می‌گویند: ((با توجه به آیات قرآنی، صیغه (اَفعَل) دلالت بر تفضیل ندارد لذا کلمه (اهدی) به معنای (هادی) بوده و دلالت بر وجود پرچمهای هدایت دیگر در کنار پرچم یمانی ندارد. واین هم نمونه‌ای از آیات مربوطه: قالَ يا قَوْمِ هؤُلاءِ بَناتي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُم [هود/78] وَ هُوَ الَّذي يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعيدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَيْه [روم/27])) ✅ در پاسخ به این اشکال کودکانه، مغرضانه و عوام فریبانه عرض می‌کنیم: 1⃣ هر شخص که مختصری با ادبیات عرب آشنا بوده ویا اینکه معمولی باشد ـــ البته از غیر همبوشیان ـــ در مواجهه با حدیث فوق، کلمه (اهدی) را به (هدایتگرتر) ترجمه می‌نماید. 2⃣ خود همبوشیان گاهاً ناخواسته به خود در مورد صیغه (افعل) تفضیل عمل نموده و کلمه (اهدی) را به (هدایتگرتر) ترجمه می‌نمایند که نمونه‌ای از عکس این ترجمه در پست بعدی تقدیم می‌گردد. 3⃣ در کتب ادبیات عرب هم بدون استثناء، وضع صیغه (افعل) را برای تفضیل عنوان کرده‌اند. 📖 عباس حسن در کتاب نحوالوافی پیرامون (افعل تفضیل) چنین می‌گوید: ((انه اسم مشتق علی وزن (افعل) یدلّ ـــ فی الاغلب ــــ علی انّ شیئین اشترکا فی معنی و زاد احدهما علی الآخر فیه)). نحوالوافی ج3ص394 🔅 ترجمه: همانا آن، اسم مشتقی است بر وزن (اَفعَل) که غالبا دلالت می‌کند بر دو شیء که مشترک هستند در معنایی و یکی از آن دو در آن معنی بر دیگری زیاده دارد. ☘ و در اولین کتاب طلاب علوم دینی ـــ صرف ساده ص223 ـــ اینگونه آمده است: (اسم التفضیل اسم مشتق یدلّ علی موصوف و زیادة وصفه علی غیره) 🔅 ترجمه: اسم تفضیل اسمی مشتق است که دلالت می‌کند بر موصوف و زیادی وصفش بر دیگری. 📚 در دیگر کتب مربوط به ادبیات عرب هم ـــ سیوطی و غیره ـــ از وزن (أفعَل) به عنوان اسم تفضیل یاد می‌کنند. 📌 بنابراین با توجه به آنچه تا کنون در باب (افعل تفضیل) ذکر شده، انکار معنای تفضیل برای صیغه (افعل) چیزی جز حماقت و گزافه گویی و عوام فریبی و غرض ورزی نمی‌باشد. 4⃣ ناگفته نماند که بنا بر آنچه در نحوالوافی آمده، این صیغه در اغلب موارد برای تفضیل بکار می‌رود. 📌 اما گاهی این صیغه ــ با وجود قرائنی ــ از معنای تفضیلی مجرّد و جدا شده و در معنای صفت مشبهه یا اسم فاعل ــ مثلا ــ به کار می‌رود. در آیه اولِ مورد استناد این منحرفین، 👈 عدم صحّت ازدواج با مردان، قرینه‌ای است که دلالت دارد عبارت (اطهر/پاک‌تر) از معنای تفضیل مجرّد بوده و به معنای ‌(طاهر/پاک) می‌باشد. 👈 انجام هر کاری برای خداوند، آسان بوده وهیچ سختی نداشته که این مطلب قرینه‌ای است که عبارت (اهون/آسان‌تر) در آیه دوم از معنای تفضیل، مجرّد بوده به معنای ‌(هیّن/آسان) می‌باشد. 5⃣ لازم به ذکر است که دلالت بر جدایی معنای تفضیل از کلمه (اهدی) بکند در بین نیست بنابراین کلمه (اهدی) به همان معنای تفضیلی خود باقی می ماند. 6⃣ علاوه بر اینکه کلمه (اهدی) دلالت بر تفضیل داشته و این امر حکایت از وجود پرچمهای هدایت دیگر می کند، شواهد و قراینی دیگری هم وجود دارد که پرچم یمانی تنها پرچم هدایت نمی باشد. از جمله این قرائن وشواهد می‌توان به شاهد اول و سوم مذکور در صفحه قبل اشاره نمود. 7⃣ اگر فرض کنیم که از دو حدیث فوق، انحصار پرچم هدایت در پرچم یمانی ثابت گردد، تازه وارد می شویم زیرا در احادیث دیگر صحبت از پرچمهای هدایت دیگری هست که در تعارض با فوق می باشد. یکی ار راهکارهای ارائه شده از طرف امامان (ع) در هنگام ، اخذ احادیث است که بر این اساس، احادیث رایات سود وپرچم خراسانی از شهرت وکثرت برخوردار بوده، بر خلاف روایات مربوط به ادعای انحصار. ادامه دارد . . . https://t.me/PayehayePooshaly 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 .
https://t.me/PayehayePooshaly ـ📄👆👆👆 🔴 خلاصه اینکه ـــ با توجه به نکته دوم و سوم ـــ بحث دائر مدار بین است:‏ الف: ارجاع ضمیر (ه) در عبارت (وَ صَلِ‏ عَلَى‏ وَلِيِّكَ‏ ... وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ) به کلمه (وَلِيِّكَ) ـــ یعنی امام زمان (ع) ـــ که در این صورت به ‏باب می‌رویم و نتیجه آن صلوات ضراب اصفهانی ‏می‌باشد که در به آن اشاره شد. 🔸 لینک نکته دوم: 🆔 https://eitaa.com/PayehayePooshali/942 ب: تاکید امام زمان (ع) بر 👈 نام بردن اوصیاء پیامبر (ع) در صلوات و نیز 👈 وجود احادیث فراوان در تعداد اوصیاء 12گانه پیامبر (ع)، ‏است بر اینکه قطعا ضمیر (ه) به کلمه (وَلِيِّكَ) بازگشت ندارد بلکه ضمیر به امام حسین (ع) ـــ یا امیرالمومنین (ع) یا پیامبر خدا (ص) که دو خط قبل از فراز فوق به نام آنها اشاره شده است ـــ برگشت می‌کند و به این طریق، جمع بین روایات کرده و دیگر تعارضی بین آنها باقی نمی‌ماند. 🔹 نکته چهارم: همانطور که سابقا عرض شد، دو خط قبل از فراز (وَالْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ) بر تعدادی از معصومین صلوات فرستاده می‌شود. به عبارات زیر دقت فرمایید: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى وَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى وَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ وَ الْحَسَنِ الرِّضَا وَالْحُسَيْنِ الْمُصْطَفَى وَجَمِيعِ الْأَوْصِيَاءِ مَصَابِيحِ الدُّجَى وَ أَعْلَامِ الْهُدَى وَ مَنَارِ التُّقَى وَالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى وَالْحَبْلِ الْمَتِينِ وَ الصِّرَاطِ الْمُسْتَقِيمِ وَصَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ وَ وُلَاةِ عَهْدِهِ وَالْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِه‏ .... خواننده منصف وقتی این فرازها را از نظر می‌گذراند، در ابتدا ضمیر (ه) در عبارت (وَ صَلِ‏ عَلَى‏ وَلِيِّكَ‏ ... وَالْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ) را به کلمه (وَلِيِّكَ) ـــ که مراد امام زمان (ع) می‌باشد ـــ برگشت می‌دهد اما با توجه به عبارت 👈 (وقتی بر ایشان صلوات می‌فرستی بر همگی آنان صلوات بفرست و نام ایشان را بیاور) 👈 و نصوص فراوان در تعداد اوصیاء 12گانه پیامبر (ع)، اندکی بعد متوجه خود شده و به دنبال در خطوط قبل می‌گردد تا به نام شریف امام حسین (ع) برخورد کرده و مرجع ضمیر را پیدا می‌نماید. 😡 اما ناظم العقیلی به جهت این که خواننده مرجع ضمیری به جز کلمه (وَلِيِّكَ) پیدا کند، بزرگ مرتکب شده و دعا را /تقطیع نموده و از سه نقطه استفاده کرده است. به عبارت زیر از کتاب ناظم العقیلی دقت فرمایید: اللَّهُمَّ أَعْطِهِ فِي نَفْسِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ وَ شِيعَتِهِ وَ رَعِيَّتِهِ وَ خَاصَّتِهِ وَ عَامَّتِهِ وَ عَدُوِّهِ وَ جَمِيعِ أَهْلِ الدُّنْيَا مَا تُقِرُّ بِهِ عَيْنَهُ وَ تَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ وَ بَلِّغْهُ أَفْضَلَ أَمَلِهِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَة إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِير . . . وَ صَلِ‏ عَلَى‏ وَلِيِّكَ‏ وَ وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ ... 📌 آری، خواننده‌ی این عباراتِ تقطیع شده هر چه قدر هم که منصف و دقیق باشد، نمی‌تواند مرجع ضمیری جز کلمه (وَلِيِّكَ) پیدا کند و به این طریق، ناظم العقیلی به اهداف شوم خود نائل می‌آید. و احادیث، یکی از شیوه‌های رایج عوام فریبی در فرقه همبوشی بوده که بارها و بارها ضمن نقدهای گذشته بر کتاب (چهل حدیث مهدیین) به نمونه‌های آن اشاره کردیم. ‏(صفحه بعد)📄👇👇👇 .
https://t.me/PayehayePooshaly ـ📄👆👆👆 ناگفته نماند که می‌رود نسخه‌ای با عبارت (فَقَالَت...) در مرحوم علامه مجلسی بوده است زیرا ایشان همین صلوات را با عبارت (فَقَالَت...) از کتاب الغیبة در بحارالانوار نقل می‌نماید. بحارالانوار، ج52ص19 📌 البته عبارت (فَقَالَ...) به (فَقَالَت...) توسط مرحوم علامه منتفی نمی‌باشد لذا نمی‌توان به طور جزم بر وجود نسخه‌ای مشتمل بر عبارت (فَقَالَت...) در نزد مرحوم علامه نظر داد. 📕 مرحوم ابن المشهدی ـ م 610 هـ .ق ـ در کتاب المزار الکبیر ص666 به این صلوات اشاره می‌نماید ولی از ماخذ خود ذکری به میان نمی‌آورد اما این نقل، شامل عبارت ( ... وَ صَلِ‏ عَلَى‏ وَلِيِّكَ‏ وَ وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ) می‌باشد که با 👈 نسخ خطی و چاپی کتاب الغیبة می‌باشد لذا به احتمال زیاد ماخذ نقل ایشان، کتاب الغیبة مرحوم شیخ طوسی بوده است. 📕 مرحوم طبری ـ قرن 5 هـ .ق ـ در کتاب دلائل الامامة ص549 این صلوات را به ذکر می‌کند و نقل او شامل عبارت ( ... وَ صَلِ‏ عَلَى‏ وَلِيِّكَ‏ وَ عَلَى‏ وُلَاةِ عَهْدِک الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ) می‌باشد. 🔻 خلاصه اینکه: بر اساس آنچه گفته شد نهایتا، امر دائر مدار بین ـــ فَقَالَ و فَقَالَت ـــ است. * اگر نقل () صحیح باشد، بطلان فرقه همبوشی رقم می‌خورد که در ابتدای نکته سوم بیان آن گذشت. ** اما در صورت صحت نقل ()، باز هم ادعای ناظم العقیلی مبنی بر وجود امامان و اوصیاء از فرزندان امام زمان (ع) ثابت نمی‌شود زیرا: 1️⃣ در روایات فراوانی را در تعداد اوصیاء پس از پیامبر (ص) ذکر نمودیم ‏که بر اساس آنها نمی‌توان قائل به وجود امامان و اوصیاء از فرزندان امام زمان (ع) شد لذا اگر عبارت (لَا إِذَا صَلَّيْتَ عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْهِمْ كُلِّهِمْ وَ سَمِّهِم‏/ نه، وقتی بر ایشان صلوات می فرستی بر همگی آنان ‏صلوات بفرست و نام آنها را بیاور) کلام حضرت هم نباشد باز هم نمی‌توان ضمیر (ه) در عبارت (وَ الْأَئِمَّةِ ‏مِنْ وُلْدِه‏) را به امام زمان (ع) برگشت داد.‏ 2️⃣ امام حسن عسکری (ع) به خدمتکار خود ـــ همان پیرزن ـــ فرموده‌ بودند که (در ‏آخر عمر حضرت مهدی (ع) را می‌بینی و در نزد قائم چنان خواهی بود که در نزد من ‏هستی).‏ بر طبق روایات، خدمتکاران امام زمان (ع) بسیار و بوده و از ‏جایگاه بسیار مخصوصی برخوردارند. حال علی فرض که این عبارت (لَا إِذَا صَلَّيْتَ ‏عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْهِمْ كُلِّهِمْ وَ سَمِّهِم) کلام پیرزن باشد، آیا می‌توان تصور نمود که خادمه ‏امام زمان (ع) در امور دینی از حرف بزند⁉️ بدون اینکه از امام چیزی شنیده ‏باشد⁉️ 3️⃣ در صلوات صادر شده از سوی حضرت هم دقیقا نام تک تک اوصیاء پیامبر (ص) ذکر شده است که تعداد آنان مطابق با دیگر می‌باشد لذا متن ‏صلوات شریف هم، خود بهترین شاهد است بر این که 👈 عبارت (لَا إِذَا صَلَّيْتَ ‏عَلَيْهِمْ فَصَلِّ عَلَيْهِمْ كُلِّهِمْ وَ سَمِّهِم) کلام حضرت است 👈 ویا اینکه کلامی است که به تعلیم ‏حضرت بوده است. ‏ 🔹 نکته ششم: اگر شخصی اصرار بورزد که ضمیر (ه) در عبارت (وَالْأَئِمَّةِ ‏مِنْ وُلْدِه‏) به امام زمان (ع) بازگشت می‌کند، دو راه در پیش رو دارد: الف: این که بگوید تعداد امامان و اوصیاء پیامبر (ع) بیش از 12 نفر می‌باشند. در این صورت صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی با روایات فوق حد متواتر در تعداد اوصیاء 12گانه پیامبر (ع) داشته لذا طبق ضابطه و سخن امام باقر (ع) باید صلوات ابوالحسن را گذاشته شود که سابقا در پیرامون آن گفتگو نمودیم. ب: قائل شود که مراد ‏از کلمه (الْأَئِمَّةِ)، امامان معصوم و اوصیاء پیامبر (ع) نمی‌باشند بلکه منظور هستند که همبوشیان عزیز هم این معنا را برای کلمه (امام) قبول داشته و در استدلالات خود به آن اشاره می‌نمایند (1). 👈 پس یعنی در این صلوات، بر امام زمان (ع) و والیان عهد ایشان (2) و همچنین بر 👈 امامان جماعت از فرزندان حضرتش ‏درود و صلوات فرستاده می‌شود. ــــــــــــــــــــــــــــــــ 🖋 پی نوشت: (1) توضیح این که همبوشیان کلمه (امام) را به معنی تقسیم می‌کنند: (امام به معنای خاص، امام به معنای اخص، امام به معنای عام، امام به معنای اعم) و سپس 👈 امام جماعات را در قسم (امام به معنای عام) ذکر می‌کنند. (2) مراد از عبارت (وُلَاةِ عَهْدِهِ/ والیان عهد او) یاران 313 گانه امام زمان (ع) باشد که در روایتی ـــ کمال‌ الدین، ج2ص673 ـــ از ایشان با عنوان 👈 حاکمان خدا در زمین یاد شده است ‏(صفحه بعد)📄👇👇👇 .
https://t.me/PayehayePooshaly ـ📄👆👆👆 🔵 جمع بندی ـــ اگر بپذیریم که ضمیر (ه) در عبارت (وَ صَلِ‏ عَلَى‏ ... الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ/ و درود فرست بر ... امامان از فرزندان او) مربوط به امام زمان (ع) می‌باشد، باز هم ادعای برای سخنی گزاف می‌باشد زیرا در این حدیث از مهدیین به میان نیامده و ادعای این که مهدیین همان ائمه از فرزندان امام زمان (ع) می‌باشند می‌باشد. ـــ اگر صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی بر امامت و وصایت فرزندان امام زمان(ع) دلالت کند، با و متواتر دال بر تعداد اوصیاء 12گانه پیامبر (ع) در می‌باشد که با توجه به راهکار امام باقر (ع) باید 👈 از صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی چشم پوشی نمود. ـــ با فرض پذیرش صدور این صلوات از امام زمان (ع)، به قطعا ضمیر (ه) در عبارت (وَ صَلِ‏ عَلَى‏ ... الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ) مربوط به امام زمان (ع) نمی‌باشد بلکه ضمیر به (ع) ـــ یا امیرالمومنین (ع) یا پیامبر خدا (ص) که در خط قبل دعا به نام آنها اشاره شده است ـــ برگشت می‌کند. : حضرت فرمودند که در صلوات باید بر پیامبر (ص) و اوصیاء ایشان درود بفرستی و نام آنها را بیاوری و در صلوات تعلیمی حضرت نیز، فقط به نام 12 وصی اشاره شده است، نه بیشتر. : وجود در باب اوصیاء 12گانه پیامبر (ص) قرینه منفصلی است بر این که ضمیر (ه) در عبارت (وَ صَلِ‏ عَلَى‏ ... الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ) مربوط به امام زمان (ع) نمی‌باشد. ـــ ناظم العقیلی برای رسیدن به اغراض خود و اثبات امامت فرزندان امام زمان (ع)، به صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی در کتاب مرحوم شیخ طوسی می‌نماید اما غرض ورزی نموده و ، ناگهان نقل کتاب سید بن طاووس را بیان می‌نماید. ـــ خلاصه این که امر دائر مدار بین (فَقَالَ و فَقَالَت) است. 👈 اگر نقل () صحیح باشد بطلان فرقه همبوشی رقم می‌خورد که در ابتدای نکته سوم بیان آن گذشت. 👈 اما در صورت صحت نقل ()، باز هم ادعای ناظم العقیلی مبنی بر وجود امامان و اوصیاء از فرزندان امام زمان (ع) ثابت نمی‌شود. ـــ اگر شخصی اصرار بورزد که ضمیر (ه) در عبارت (وَالْأَئِمَّةِ ‏مِنْ وُلْدِه‏) به امام زمان (ع) بازگشت می‌کند، دو راه در پیش رو دارد: الف: این که اوصیاء و امامان پس از پیامبر (ص) بیش از 12 نفر بوده که در این صورت با در تعداد اوصیاء 12گانه پیامبر (ع) ایجاد می‌شود و نهایتاً باید طبق راهکار امام باقر (ع) پیش رفت و از صلوات مذکور پوشید. ب: قائل شود که مراد ‏از کلمه (الْأَئِمَّةِ)، امامان معصوم و اوصیاء پیامبر (ع) نمی‌باشند بلکه منظور هستند. ـــ ناظم العقیلی در مقدمه کتاب (چهل حدیث مهدیین) ادعا نمود که: 1️⃣ امامت در 12 امام محصور نبوده و مهدیین بعد از امام زمان (ع) مقام وصایت و امامت دارند. 2️⃣ مهدیین همان عترت و فرزندان امام زمان (ع) هستند. اما صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی توان اثبات ادعاهای وی را نداشته و در نتیجه بطلان فرقه همبوشی می‌شود. 💥 نکته مهم: همانطور که سابقا عرض کردیم کتاب (40 حدیث مهدیین) ناظم العقیلی احمد اسماعیل همبوشی بوده لذا جهالتها و غرض ورزیهای موجود در این کتاب، دروغین بودن احمد اسماعیل را آشکار کرده و بطلان فرقه او را ثابت می‌نماید. 🙏 با آرزوی بیداری هر چه زودتر عزیزان در دام افتاده 🙏 https://t.me/PayehayePooshaly https://eitaa.com/PayehayePooshali 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 .
https://eitaa.com/PayehayePooshali ـ📄👆👆👆 🔹 نکته ششم: اگر شخصی بر این دعا نسبت به امام زمان(ع) اصرار ورزد و به نقل مرحوم سید بن طاووس نیز تمسک جسته و عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ الْوَارِثِينَ) را مذکور تلقی نماید ، دو راه در پیش رو دارد: 🟣 راه اول: این که کلمه (الْأَئِمَّةِ) در عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ الْوَارِثِينَ) را به معنای بگیرد که در این صورت مراد 👈 پیشوایانِ مفترض الطاعه‌ای هستند که خلیفه خدا روی زمین بوده و دارای عصمت و علم الهی و ... می‌باشند. (1) پس یعنی ما در این دعا از خدا می‌خواهیم تا ذریه امام زمان(ع) را جزو این پیشوایان قرار داده و آنان را وارث در زمین گرداند. در صورت پذیرش این معنی 👈 نقل مرحوم سید بن طاووس با احادیث فراوان در بحث امامان و خلفاء و اوصیاء 12گانه بعد از پیامبر(ع) داشته که باید بر اساس راهکارهای موجود در باب تعارض پیش رفت. 🔻 امام باقر(ع) اولین راهکار در احادیث متعارض را اینگونه بیان فرمودند: خُذْ بِمَا اشْتَهَرَ بَيْنَ‏ أَصْحَابِكَ‏ وَ دَعِ الشَّاذَّ النَّادِر. 🔅 ترجمه: آنچه که بین اصحابت است را اخذ کن و [حدیث] شاذ و نادر را رها کن. زراره می‌پرسد: [اگر] هر دو حدیث مشهور هستند و روایت شده‌اند [چه کنیم؟]، حضرتش [راهکار دوم را بیان کرده و] فرمودند: خُذْ بِقَوْلِ أَعْدَلِهِمَا عِنْدَكَ وَ أَوْثَقِهِمَا فِي نَفْسِك‏. 🔅 ترجمه: قول عادل‌ترین و مورد وثوق‌ترین آن دو در نزد خودت را اخذ کن. 📕 بحارالانوار، ج2ص245 . 📌 بر اساس این دو راهکار از امام باقر(ع)، نقل مرحوم سید بن طاووس قابل تمسک نمی‌باشد زیرا وجود امامان ـــ به معنای اصطلاحی ـــ از ذریه امام زمان(ع) بین اصحاب نداشته و سند نقل مرحوم سید بن طاووس نیز بوده و برخی از راویان آن ذکر نشده‌ و این حدیث، محسوب می‌شود. 🟣 راه دوم: این که کلمه (الْأَئِمَّةِ) در عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ الْوَارِثِينَ) را به معنای بگیرد ـــ یعنی پیشوایان ـــ که در این صورت از خدا می‌خواهیم تا ذریه امام زمان(ع) را جزو پیشوایان و حاکمان و وارثین در زمین قرار دهد. 🖋 توضیح این که: کلمه (امام) از نظر به معنای می‌باشد. در لسان العرب، ذیل ماده (أمم) آمده است: الإِمامُ‏: كلُّ من‏ ائتَمَّ‏ به قومٌ كانوا على الصِّراطِ المستقيمِ أَو كانوا ضالِّين‏ ... الإِمامُ‏ الّذِي يُقْتَدى بِه. 🔅ترجمه: امام، هر کسی را گویند که قومی به او اقتدا کند، چه بر صراط مستقیم باشند و چه گمراه ... امام کسی است که به او اقتدا می‌شود. 📌 پس با توجه به این معنای لغوی، اطلاق کلمه (امام) بر 👈 و و و ... صحیح می‌باشد زیرا آنان کسانی هستند که افرادی به آنها اقتدا می‌کنند. ✅ با پذیرش این معنا، دیگر تعارضی بین نقل مرحوم سید بن طاووس و روایات مربوط به تعداد امامان و اوصیاء بعد از پیامبر(ص) ایجاد نمی‌شود زیرا منظور از امام در این روایات به معنای می‌باشد. ⛔️ اشکال و جواب: ممکن است برخی از همبوشیان بگویند: [ کلمه (الْأَئِمَّةِ) در عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ الْوَارِثِينَ) به معنای اصطلاحی است زیرا در این فراز برای شخص امام زمان(ع) هم دعا می‌شود و از خدا می‌خواهیم که ایشان را جزو قرار دهد و همانطور که می‌دانیم، امام زمان(ع) دارای مقام امامت هستند ] 🖋 در پاسخ به این اشکال می‌گوییم: 1️⃣ اگر کلمه (الْأَئِمَّةِ) در این فراز به معنای باشد، این دعا با احادیث دیگر داشته که در راه اول پیرامون آن گفتگو نمودیم. 2️⃣ این که در فراز فوق برای امام زمان(ع) هم دعا می‌شود نمی‌تواند دلیل بر این باشد که حتما کلمه (الْأَئِمَّةِ) به معنای اصطلاحی است زیرا اطلاق کلمه (الْأَئِمَّةِ) به معنای لغوی ـــ یعنی پیشوایان ـــ بر حضرتش نیز صحیح بوده و ایشان به عنوان و می‌باشند. 📌 همانطور که عرض شد، کلمه (امام) در لغت به معنای کسی است که دیگران به او اقتدا کرده و او پیشوای آنان است. 📌 در حقیقت، اطلاق لفظ امام به معنای لغوی ـــ یعنی پیشوا ـــ به هر کسی که دارای مقام امامت اصطلاحی است صحیح بوده اما هر کسی که امام به معنای لغوی است، دارای مقام امامت اصطلاحی نمی‌باشد. ـــــــــــــــــــــــــ پی نوشت: (1) جهت آشنایی با مقام والای امامت ـــ همان مقامی که حضرت ابراهیم(ع) پس از امتحانات سخت به آن نائل گردید و بر طبق روایات، حضرت رسول(ص) و ائمه معصومین(ع) جزو وارثین این مقام هستند ـــ به حدیث شریف امام رضا(ع) در کتاب الکافی، ج1ص198 مراجعه فرمایید. (صفحه بعد)📄👇👇👇 .
https://t.me/PayehayePooshaly ـ📄👆👆👆 📣 توضیح این که: کلمه (امام) از نظر به معنای می‌باشد. در لسان العرب آمده است: الإِمامُ‏: كلُّ من‏ ائتَمَّ‏ به قومٌ كانوا على الصِّراطِ المستقيمِ أَو كانوا ضالِّين‏ ... الإِمامُ‏ الّذِي يُقْتَدى بِه. 🔅 ترجمه: امام، هر کسی را گویند که 👈 قومی به او کند، چه بر صراط مستقیم باشند و چه گمراه ... امام کسی است که به او می‌شود. 📕 لسان العرب، ماده (أمم) . 📌 پس با توجه به این معنای لغوی، اطلاق کلمه (امام) بر و و و و ... صحیح می‌باشد زیرا آنان کسانی هستند که افرادی به آنها می‌کنند. 👈 با پذیرش این معنا، دیگر تعارضی بین این دعا و روایات مربوط به تعداد امامان و اوصیاء بعد از پیامبر (ع) ایجاد نمی‌شود زیرا منظور از امام در این روایات به معنای می‌باشد. 🔴 اشکال و جواب: ممکن است برخی از همبوشیان بگویند: [ کلمه (الْأَئِمَّةَ) در عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ فِيهَا الْأَئِمَّةَ الْوَارِثِينَ) به معنای اصطلاحی است زیرا در این فراز برای شخص امام زمان (ع) هم دعا می‌شود و از خدا می‌خواهیم که ایشان را جزو ائمه وارثین قرار دهد و همانطور که می‌دانیم، امام زمان (ع) دارای مقام امامت هستند ] 🖋 در پاسخ به این اشکال می‌گوییم: اولا 👈 اگر کلمه (الْأَئِمَّة) در این فراز به معنای باشد، این دعا با احادیث دیگر داشته که در پیرامون آن گفتگو نمودیم. ثانیا 👈 این که در فراز فوق برای امام زمان (ع) هم دعا می‌شود نمی‌تواند دلیل بر این باشد که حتما کلمه (الْأَئِمَّة) به معنای اصطلاحی است زیرا اطلاق کلمه (الْأَئِمَّة) به معنای لغوی ـــ یعنی پیشوایان ـــ بر حضرتش نیز صحیح می‌باشد. همانطور که عرض شد، کلمه (امام) در لغت به معنای کسی است که دیگران به او کرده و او آنان است. بنابراین در صورت پذیرش صدور عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ فِيهَا الْأَئِمَّةَ الْوَارِثِينَ) از معصومین (ع) اطلاق لفظ امام بر فرماندهان و حاکمان و ائمه جماعات و مدیران از فرزندان امام زمان (ع) صحیح بوده و تعارضی با روایات دال بر امامان و اوصیاء 12گانه پیامبر (ع) ایجاد نمی‌کند و حضرتش نیز به عنوان و می‌باشند. 📌 در حقیقت، اطلاق لفظ امام به معنای لغوی ـــ یعنی پیشوا ـــ به هر کسی که دارای است صحیح بوده اما هر کسی که امام به معنای است، دارای مقام امامت اصطلاحی نمی‌باشد. 🔴 خلاصه این که: اگر دعای فوق از معصومین (ع) صادر شده باشد، باز هم ناظم العقیلی نمی‌تواند ادعای خویش را در مورد امامت فرزندان امام زمان (ع) ـــ به معنای اصطلاحی ـــ ثابت نماید زیرا: 1️⃣ اگر کلمه (الْأَئِمَّة) به معنای باشد، باید وارد باب شده که در این صورت طبق کلام امام باقر (ع) نمی‌توان به این دعا تمسک جست. 2️⃣ و یا این که کلمه (الْأَئِمَّة) در عبارت (وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّيَّتَهُ فِيهَا الْأَئِمَّةَ الْوَارِثِينَ) به معنای بوده و مراد، دعا برای پیشوایی فرزندان امام زمان (ع) می‌باشد. (صفحه بعد) 📄👇👇👇 .
https://eitaa.com/PayehayePooshali ـ📄👆👆👆 🔹 نکته هفتم: اینک با توجه به نکته ششم، این سوال در ذهن ایجاد می‌شود که: ضمیر (هـ) در عبارت (السَّلَامُ عَلَى وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) به چه کسی برگشت می‌کند❓ 🖋 و اما پاسخ: در این دعا ابتدا بر رسول خدا (ص) و سپس بر امامان پس از ایشان درود و صلوات فرستاده شده است، بنابراین 👈 ضمیر (هـ) در آخرین فراز این دعا (السَّلَامُ عَلَى وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) به رسول خدا (ص) برگشت می‌نماید و در این صورت بین این دعا و روایات فراوان دیگر در باب امامان 12گانه (ع) به وجود نمی‌آید. 🔹 نکته هشتم: اگر شخصی ـــ بدون توجه به نکات قبل ـــ بر انتساب این دعا به معصومین (ع) اصرار بورزد و مرجع ضمیر (هـ) در این فراز را (السَّلَامُ عَلَى وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) امام زمان (ع) بداند، دو راه در پیش رو دارد: : این که کلمه (الْأَئِمَّة) در عبارت (وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) را به معنای اصطلاحی بگیرد که در این صورت مراد 👈 پیشوایانِ مفترض الطاعه‌ای هستند که خلیفه خدا روی زمین بوده و دارای عصمت و علم الهی و ... می‌باشند (1). پس یعنی ما در این دعا بر امامان ـــ به معنای اصطلاحی ـــ از فرزندان امام زمان (ع) سلام می‌فرستیم. 📌 در صورت پذیرش این معنی، دعای فوق با احادیث فراوان در بحث امامان و خلفاء و اوصیاء 12گانه بعد از پیامبر (ص) داشته که باید بر اساس راهکارهای موجود در باب تعارض پیش رفت. امام باقر (ع) اولین راهکار در احادیث متعارض را اینگونه بیان فرمودند: 🔅 خذْ بِمَا اشْتَهَرَ بَيْنَ‏ أَصْحَابِكَ‏ وَ دَعِ الشَّاذَّ النَّادِر. ترجمه: آنچه که بین اصحابت مشهور است را اخذ کن و [حدیث] شاذ و نادر را رها کن. زراره می‌پرسد: [اگر] هر دو حدیث مشهور هستند و روایت شده‌اند [چه کنیم؟]، حضرتش [راهکار دوم را بیان کرده و] فرمودند: 🔅 خذْ بِقَوْلِ أَعْدَلِهِمَا عِنْدَكَ وَ أَوْثَقِهِمَا فِي نَفْسِك‏. ترجمه: قول عادل‌ترین و موثّق‌ترین آن دو در نزد خودت را اخذ کن. 📕 بحارالانوار، ج2ص245 . 📌 بر اساس این دو راهکار از امام باقر (ع)، نقل مرحوم علامه مجلسی قابل تمسک نمی‌باشد زیرا وجود امامان ـــ به معنای اصطلاحی ـــ از ذریه امام زمان (ع) بین اصحاب نداشته و این دعا می‌باشد. : این که کلمه (الْأَئِمَّة) در عبارت (وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) را به معنای لغوی ـــ یعنی پیشوایان ـــ بگیرد. 🖋 توضیح این که: کلمه (امام) از نظر لغوی به معنای پیشوا می‌باشد. در لسان العرب آمده است: الإِمامُ‏: كلُّ من‏ ائتَمَّ‏ به قومٌ كانوا على الصِّراطِ المستقيمِ أَو كانوا ضالِّين‏ ... الإِمامُ‏ الّذِي يُقْتَدى بِه. ترجمه: امام، هر کسی را گویند که قومی به او کند، چه بر صراط مستقیم باشند و چه گمراه ... امام کسی است که به او می‌شود. 📕 لسان العرب، ماده (أمم) . ✅ پس با توجه به این معنای لغوی، اطلاق کلمه (امام) بر 👈 پیش نماز و فرماندهان جنگی و حاکمان و مدیران حکومتی و ... صحیح می‌باشد زیرا آنان کسانی هستند که افرادی به آنها می‌کنند. با پذیرش این معنا، دیگر تعارضی بین این دعا و روایات مربوط به تعداد امامان و اوصیاء 12گانه بعد از پیامبر (ص) ایجاد نمی‌شود زیرا در این دعا 👈 معنای لغوی امام مد نظر می‌باشد. ⭕️ خلاصه این که: اگر دعای فوق از معصومین صادر شده باشد و مرجع ضمیر (هـ) در فراز (السَّلَامُ عَلَى وُلَاةِ عَهْدِهِ وَ عَلَى الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ‏) امام زمان (ع) باشد، باز هم ناظم العقیلی نمی‌تواند ادعای خویش را در مورد امامت فرزندان امام زمان (ع) ـــ به معنای اصطلاحی ـــ ثابت نماید زیرا: 1️⃣ اگر کلمه (الْأَئِمَّة) به معنای اصطلاحی باشد، باید وارد باب تعارض شده که در این صورت طبق کلام امام باقر (ع) نمی‌توان به این دعا تمسک جست. 2️⃣ و یا این که کلمه (الْأَئِمَّة) به معنای لغوی بوده که در این صورت استدلال ناظم العقیلی در اثبات امامت اصطلاحی فرزندان امام زمان (ع) نقش بر آب می‌شود. ـــــــــــــــــــــــــــ پی‌نوشت: (1) جهت آشنایی با مقام والای امامت ـــ همان مقامی که حضرت ابراهیم (ع) پس از امتحانات سخت به آن نائل گردید و بر طبق روایات، حضرت رسول (ص) و ائمه معصومین (ع) این مقام را از ایشان به ارث برده‌اند ـــ به حدیث شریف امام رضا (ع) در کتاب الکافی، ج1ص198 مراجعه فرمایید. (صفحه بعد)📄👇👇👇 .
https://eitaa.com/PayehayePooshali ـ📄👆👆👆 🔵 جمع بندی ــــ در این دعا از فرزندی مهدیین برای امام زمان (ع) و مقام امامت آنها به میان نیامده است. ــــ نهایت چیزی که ناظم العقیلی می‌تواند از این دعا استفاده کند 👈 وجود ذریه و فرزندان دارای مقام امامت برای امام زمان (ع) می‌باشد. ــــ این حدیثِ بی سند و مرسل، در از منابع روایی شیعه نقل نشده است. ــــ ادعای گستراندن عدل و داد توسط احمد بصری و سپس تحویل حکومت به امام زمان (ع)،‌ در با حدیث منقول در شرح الاخبار می‌باشد. ــــ این حدیث با دهها حدیث دیگر مبنی بر 👈 پر شدن زمین از عدل و داد توسط امام زمان (ع) در تعارض است و بنا به دستور امام باقر (ع) باید کنار گذاشته شود. ــــ یکی از انگیزه‌های جعل حدیث، تایید و توجیه خلفای جور می‌باشد و به نظر می‌رسد که این مطلب 👈 سبب جعل حدیث منقول در کتاب شرح الاخبار باشد. ــــ اگر کسی قائل به وجود احادیثی است که پر شدن زمین از عدل و داد را پس از امام زمان (ع) و به دست فرزندان ایشان می‌داند، به حدیث (إِذَا قُلْنَا فِي رَجُلٍ ...) استناد کند و اگر کسی به حدیث (إِذَا قُلْنَا فِي رَجُلٍ ...) استناد کند باید قائل به این باشد که روایتی در این جهت ـــ که عدل و داد به دست فرزندان حضرت محقق خواهد شد ـــ . ــــ ناظم العقیلی در مقدمه کتاب چهل حدیث مهدیین ادعا نمود که: 1️⃣ امامت در 12 امام محصور نبوده و مهدیین بعد از امام زمان (ع) مقام وصایت و امامت دارند. 2️⃣ مهدیین همان عترت و فرزندان امام زمان (ع) هستند. اما تمسک او به این حدیث دردی را دوا نکرده و ادعاهای وی را ثابت نمی‌نماید. https://t.me/PayehayePooshaly https://eitaa.com/PayehayePooshali 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 .