هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 270 - و آنچه انفاق کرده‌اید از نفقه یا نذر کرده‌اید از نذر همانا می
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره
و هرچه به فرمان خدا به تهيدستان انفاق كرده‌ايد و يا هرمالى به نذر بر خود واجب كرده‌ايد كه به آنان بپردازيد، خدا به آن آگاه است. و كسانى كه با ترك انفاق و وفا نكردن به نذر خود به مستمندان ستم مىكنند، ياورانى كه عذاب خدا را از آنان بازدارند نخواهند داشت. (270)
اگر صدقه‌ها را آشكارا بپردازيد كه ديگران را نيز به آن ترغيب كنيد نيكوست، و اگر آن‌ها را نهان داريد و به بينوايان بپردازيد، ازآن‌روى كه به خلوص نيت نزديك‌تر است براى شما بهتر است و [در هر حال] خداوند پاره‌اى از گناهانتان را از شما مى‌زدايد، و خدا به آنچه مى‌كنيد آگاه است. (271)
اى پيامبر، اگر برخى از مردم شرايط و آداب انفاق را رعايت نمى‌كنند غم مدار، زيرا به راه آوردن آنان بر عهده تو نيست بلكه خداست كه هركس را بخواهد به راه مى‌آورد. و اى مؤمنان هر مالى را كه انفاق مى‌كنيد به سود خودتان است، بدين شرط كه آن را جز براى دستيابى به خشنودى خدا انفاق نكنيد.
و هرمالى را كه مى‌بخشيد به‌طور كامل به شما بازگردانده مى‌شود و بر شما ستم نمى‌رود. (272)
صدقات براى آن تهيدستانى است كه در راه خدا محصور شده‌اند و نمى‌توانند براى كسب درآمد در زمين سير و سفر كنند. از آن‌جا كه خويشتن دارند و فقر خود را آشكار نمى‌كنند، كسىكه از حالشان بى‌خبر است آنان را توانگر مى‌پندارد و تو از نشانشان بينوايى آنان را درمى‌يابى. آنان با وجود نيازمندى شديد به اصرار از مردم چيزى نمى‌خواهند. اى مؤمنان، هرمالى را كه انفاق كنيد خدا به آن داناست. (273)
كسانى كه اموالشان را در شب و روز، نهان و آشكارا انفاق مىكنند، پاداش كردار خود را نزد پروردگارشان خواهند داشت، و نه ترسى آنان را فرومى‌گيرد و نه اندوهگين مى‌شوند. (274)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 275 - آنان که ربا (سود) می‌خورند برنخیزند جز مانند برخاستن آن که آشف
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره
كسانى كه ربا مى‌خورند، امور زندگى و معاش خود را برپا نمى‌دارند مگر مانند برپا داشتن كسى كه شيطان بر اثر تماس، او را آشفته كرده و خرد را از او ربوده‌است. اين بدان سبب است كه آنان گفتند: جز اين نيست كه دادوستد هم مانند رباست. و خداوند دادوستد را حلال و ربا را حرام كرده‌است. پس هر كس از جانب پروردگارش پندى به او برسد و از كار نكوهيده‌اش دست بردارد، آنچه گذشته است از آن اوست و در برابر آن كيفر نمى‌شود و از آن پس كارش با خداست (بسا جبران گذشته را از او بخواهد و بسا هيچ حكمى براى گذشته‌اش مقرّر نكند.) و كسانى كه به آنچه خدا از آن نهى كرده‌است بازگردند همدم آتشند و در آن جاودانه خواهند بود. (275)
خداوند ربا را كاهش مى‌دهد و به تدريج آن را نابود مى‌كند، ولى صدقه‌ها را رشد مى‌دهد و آن را افزون مى‌گرداند. رباخواران بسيار ناسپاس و گنه‌كارند، و خدا هيچ ناسپاس و گنه‌پيشه‌اى را دوست نمى‌دارد. (276)
كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده و نماز برپا داشته و زكات پرداخته‌اند، نزد پروردگارشان پاداش كردار خويش را خواهند داشت و نه ترسى آن‌ها را فرامىگيرد و نه اندوهگين مى‌شوند. (277)
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از خدا پروا كنيد، و اگر واقعا مؤمنيد، ربايى را كه از شما نزد مردم باقى مانده است واگذاريد و آن را مطالبه نكنيد. (278)
پس اگر چنين نكنيد و به رباخوارى ادامه دهيد، بدانيد كه از جانب خدا و رسولش پيكارى بر ضد شما برپا خواهد شد. و اگر توبه كنيد، سرمايه‌هايتان- كه آميخته با ربا نيست- از آن شماست؛ نه ربا مى‌گيريد كه ستم كنيد و نه سرمايه‌هاى شما توقيف مى‌شود كه به شما ستم رود. (279)
و اگر تنگ‌دستى كه از پرداخت وام خود ناتوان است وجود داشته باشد، بايد تا آن‌گاه كه تمكّن يابد به او مهلتى دهيد. البته بخشيدن وام به او و صدقه به حساب آوردن آن براى شما بهتر و سودمندتر است، اگر بدانيد. (280)
و بترسيد از روزى كه در آن به سوى خدا بازگردانده مى‌شويد، سپس به هركسى آنچه فراهم آورده‌است به تمام و كمال داده مى‌شود و بر آنان ستم نمى‌رود. (281)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 282 - ای آنان که ایمان آوردید هرگاه وام دهید یا گیرید تا سرآمدی نامب
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هرگاه برخى از شما [به وسيله قرض يا نسيه] به برخى ديگر بدهكار شديد كه بايد آن را تا سرآمدى معيّن بپردازيد، آن را بنويسيد، و بايد نويسنده‌اى در ميان شما متن قرارداد را به حق و عدل بنويسد، و هيچ نويسنده‌اى نبايد از نوشتن آن- چنانكه خدا به او آموخته‌است- خوددارى كند. پس بايد او بنويسد و كسى كه دين بر عهده اوست (بدهكار) بر وى املا كند و از حساب و كيفر خدا، پروردگار خود، بترسد و به هنگام املا چيزى از آن نكاهد. و اگر كسى كه دين بر عهده اوست، كم‌خرد يا ناتوان باشد، يا نتواند متن قرارداد را املا كند، ولىّ او به حق و عدل املا نمايد، و بايد علاوه بر نوشتن سند از ميان مردانتان دو تن را گواه بگيريد، و اگر دو مرد نبودند، يك مرد و دو زن از گواهانى كه مى‌پسنديد (شهادت آن‌ها پذيرفته است) گواه باشند. تعيين دو زن به جاى يك مرد براى اين است كه بيم آن مى‌رود كه يكى از آن دو زن فراموش كند كه در اين صورت بايد يكى از آن دو كه به خاطر دارد ديگرى را يادآورى كند. و گواهان نبايد وقتى براى [اداى] شهادت دعوت مى‌شوند خوددارى كنند. و از نوشتن دينى كه آن را بايد تا سرآمدش بپردازيد- چه كم باشد يا زياد- ملول نشويد. اين كار نزد خدا عادلانه‌تر و براى شهادت استوارتر و به مصون ماندن شما از ترديد نزديك‌تر است. آرى، تمامى قراردادهاى خود را بنويسيد، مگر اينكه دادوستدى نقدى باشد كه كالا و بهاى آن را ميان خود دست‌به‌دست مى‌گردانيد كه در اين صورت بر شما باكى نيست كه آن را ننويسيد، ولى هرگاه خريد و فروش كرديد بر آن گواه بگيريد، و مبادا نويسنده و گواه از سوى شما زيانى ببيند كه اگر چنين كنيد خدا را نافرمانى كرده‌ايد. و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه خداوند احكام دين را به شما مى‌آموزد و خدا به هرچيزى داناست. (282)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 283 - و اگر بر سفری باشید و نیابید نویسنده‌ای پس گروگانی به دست و اگ
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره
و اگر در سفر بوديد و براى نوشتن قرارداد نويسنده‌اى نيافتيد، وثيقه‌هايى كه به طلبكار سپرده مى‌شود، جايگزين سند مكتوب خواهد شد. و اگر يكى از شما ديگرى را امين دانست [و به وسيله قرض يا نسيه به شما بدهكار شد، نوشتن قرارداد و گرفتن شاهد ضرورى نيست]، پس آن كسى كه امين دانسته شده‌است بايد بدهكارى خود را كه در مورد آن او را امين دانسته‌اند، بپردازد و از حساب و كيفر خدا كه پروردگار اوست پروا كند و حقى را كه بر عهده اوست انكار نكند. و اگر بر امرى شاهد بوديد شهادت خود را كتمان نكنيد، و هر كه آن را كتمان كند دلش گنه‌كار است، و خدا به آنچه مى‌كنيد داناست. (283)
آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است از آن خداست، و اگر صفات و حالات نيك و بدى (همچون كفر و ايمان، دوستى و دشمنى و تصميم و اراده) را كه در نفوس شما استقرار يافته است آشكار كنيد يا آن‌ها را نهان داريد، خداوند شما را به آن محاسبه مى‌كند، سپس هر كه را بخواهد مى‌آمرزد و هر كه را بخواهد عذاب مى‌كند، و خدا بر هركارى تواناست. (284)
پيامبر به آنچه از جانب پروردگارش به سوى او فروفرستاده شده ايمان آورده است، و مؤمنان نيز به آن ايمان آورده‌اند. آرى، همگى به خدا و فرشتگانش و كتاب‌ها و پيامبرانش ايمان آورده‌اند، و گفتند: ما ميان هيچ‌يك از پيامبران او جدايى نمى‌افكنيم و به همه آن‌ها ايمان داريم و گفتند: دعوت خدا را پذيرفتيم و اطاعت كرديم. پروردگارا، آمرزش تو را مى‌خواهيم و بازگشت همگان به سوى توست. (285)
خداوند هيچكس را جز به اندازه توانش تكليف نمى‌كند. آنچه [نيكى] به دست آورده به سود او و آنچه [بدى] فراهم كرده به زيان اوست، پروردگارا، اگر تكليفى را فراموش نموديم يا خطايى كرديم ما را بر آن مؤاخذه مكن. پروردگارا، هيچ بار گرانى بر عهده ما مگذار، چنانكه آن را بر عهده امّت‌هايى كه پيش از ما بودند نهادى. پروردگارا، و كيفر گناهانمان را كه قدرت تحمّل آن را نداريم بر ما تحميل مكن. گناهانمان را از ما بزداى و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور. تويى مولاى ما، پس ما را يارى فرما و بر مردم كفرپيشه پيروز گردان. (286)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران به نام خداوند بخشاینده مهربان 1 - الم 2 - خدا که نیست خدائی
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
به نام خداوند گسترده‌مهر مهربان
الف. لام. ميم. (1)
تنها خدا كه هيچ معبودى جز او شايسته پرستش نيست، زنده و برپادارنده هستى است. (2)
اين كتاب را كه سراسر حق است و هرگز باطل بدان راه نمى‌يابد و كتاب‌هاى آسمانى پيش از خود را تصديق مى‌كند، بر تو فروفرستاد، و تورات و انجيل را پيش از آن نازل كرد، (3)
تا وسيله هدايتى براى مردم باشند، و جداكننده حق از باطل را نيز فروفرستاد. به يقين كسانى كه به آيات خدا كفر ورزيده‌اند عذابى سخت خواهند داشت، و خداوند شكست‌ناپذير و انتقام‌گيرنده است. (4)
او به كسانى كه درخور كيفرند آگاه است، كه هيچ چيزى نه در زمين و نه در آسمان بر خدا پوشيده نيست. (5)
نه تنها به حال و كارتان داناست كه بى‌رخصت او راهى نمى‌پوييد چرا كه اوست آنكه شما را در رحم‌ها هر گونه بخواهد صورت‌گرى مى‌كند.
معبودى شايسته پرستش جز او كه مغلوب نمى‌شود و كارهايش همه از روى حكمت است وجود ندارد. (6)
اوست آنكه اين كتاب را بر تو فروفرستاد. بخشى از آن، آياتى است با معانى استوار و روشن كه بخش مرجع اين كتاب است و ساير آيات به آن‌ها تفسير مى‌شود، و بخش ديگر آياتى است كه معناى استوار آن‌ها با معانى نااستوار مشتبه مى‌شود. كسانى كه در دل‌هايشان انحرافى هست، از قرآن آنچه را كه مشتبه است دنبال مىكنند تا گمراهى مردم را طلب كنند و تا از اين رهگذر بر خاستگاه احكام و معارف قرآن دست يابند، در حالى‌كه هيچكس جز خدا خاستگاه آن‌ها را نمى‌داند، و امّا كسانى كه در شناخت معارف الهى پايدارند، مى‌گويند: ما به قرآن ايمان آورده‌ايم، زيرا قرآن- چه آيات روشن و استوار آن و چه متشابهاتش- همه از جانب پروردگار ماست. و اين حقيقت را جز صاحبان خرد درنمى‌يابند. (7)
آنان مى گويند: پروردگارا، پس از آنكه ما را هدايت كردى دل‌هايمان را از شناخت دين منحرف مكن و از جانب خود رحمتى به ما ببخشاى كه بسيار بخشنده تويى. (8)
پروردگارا، بى‌ترديد تو مردمان را در روزى كه هيچ ترديدى در آن نيست براى داورى گرد مى‌آورى. اين وعده خداست و قطعا خدا خلف وعده نمى‌كند. (9)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 10 - آنان که کفر ورزیدند بی‌نیاز نکندشان اموالشان و نه فرزندانشا
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
كسانى كه كافر شده‌اند، هرگز اموال و فرزندانشان چيزى از نياز آنان را به خدا برطرف نمى‌كند و از عذابى كه خدا برايشان آماده كرده‌است نمى‌كاهد، و اينانند كه هيزم آتش دوزخ‌‌اند. (10)
شيوه اين كافران همچون شيوه فرعونيان و كسانى است كه پيش از آنان بودند كه آيات ما را دروغ انگاشتند و خدا آنان را به همان گناهانشان عذاب كرد، و خدا سخت‌كيفر است. (11)
به كسانى كه كفر ورزيده‌اند بگو: ديرى نمى‌گذرد كه مغلوب خواهيد شد و شما را دسته‌جمعى به سوى جهنم روان خواهند ساخت، و جهنم بدبسترى است. (12)
به آنان بگو: براى شما در مورد آن دو گروهى كه در جنگ بدر با يكديگر روبه‌رو شدند نشانه‌اى بود بر اينكه خدا هر كه را بخواهد پيروز مى‌گرداند. در آن جنگ، گروهى در راه خدا پيكار مى‌كردند و گروه ديگر كافر بودند كه به هنگام نبرد، پيكارگران راه خدا را به ديد چشم دو برابر تعدادى كه بودند مى‌ديدند؛ ازاين‌رو هراسان شدند و گريختند. و خدا هر كه را بخواهد به يارى خود تأييد مى‌كند. به راستى در اين ماجرا براى صاحبان بصيرت عبرتى است. (13)
دلدادگى به خواستنى‌ها از قبيل: زنان، فرزندان پسر، هميان‌هاى انباشته از زر و سيم، اسب‌هاى نشاندار، دامها و كشتزارها براى مردم آراسته شده‌است. اينها بهره زندگى دنياست كه فانى‌شدنى است، و سرانجام نيكو فقط نزد خداست. (14)
بگو: آيا شما را به بهتر از اينها خبر دهم؟ براى كسانى كه تقوا پيشه كرده‌اند، نزد پروردگارشان باغ‌هايى است انبوه از درختان كه از زير آن‌ها جوى‌ها روان است و در آن‌جا براى هميشه ماندگارند، و براى آنان همسرانى پاك و پاكيزه و نيز خشنودى خدا خواهد بود، و خدا به بندگان خود بيناست و كسانى را كه درخور اين موهبت‌ها هستند به خوبى مى‌شناسد. (15)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 16 - آنان که گویند پروردگارا ایمان آوردیم پس بیامرز برای ما گناه
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
تقواپيشگان كسانى‌اند كه مى‌گويند: پروردگارا، ما ايمان آورديم، پس گناهانمان را بيامرز، و ما را از عذاب آتش در امان دار. (16)
آنان در اطاعت خدا و پرهيز از گناهان و در برابر ناگوارى‌ها شكيبايند، و در سخن راست مى‌گويند و در عبادت خدا فروتن‌اند و از اموال خود به مستمندان انفاق مىكنند و در سحرگاه‌ها از خدا آمرزش مى‌طلبند. (17)
خداوند كه در كارهايش عدالت را برپا داشته گواهى داده‌است كه معبودى شايسته پرستش جز او نيست، و فرشتگان و عالمان نيز بر آن گواهى داده‌اند. آرى، معبودى شايسته پرستش جز او كه شكست‌ناپذير و حكيم است، نيست. (18)
دين نزد خدا تسليم شدن در برابر او و پذيرفتن احكام و حقايقى است كه او فروفرستاده‌است؛ و يهوديان و مسيحيان كه كتاب آسمانى به آنان داده شده‌است در دين اختلاف نكردند و مذاهب و اديان گوناگون پديد نياوردند مگر پس از آنكه دانش بديشان رسيده بود، و اختلافشان به سبب برترىجويى و ستمى بود كه ميانشان وجود داشت. آنان به آيات خدا كه بر پيامبران فروفرستاده شده بود كافر شدند، و هركس به آيات خدا كافر شود، به سزايش خواهد رسيد، چرا كه خداوند اعمال بندگان را به سرعت و همان‌گاه كه انجام مى‌شود حسابرسى مى‌كند. (19)
پس اگر با تو به محاجّه برخاستند و گفتند: اختلاف ما از روى ستم و برترىجويى نيست، بلكه فهم‌ها و برداشت‌ها گوناگون است به آنان بگو: من با تمام وجود تسليم خدا هستم، و كسانى كه مرا پيروى كرده‌اند نيز اينگونه‌اند. و به اهل كتاب و به مشركان كه از كتاب آسمانى بى‌بهره‌اند بگو: آيا شما تسليم خدا شده‌ايد؟ پس اگر تسليم شوند هدايت يافته‌اند، و اگر روى برتابند بر تو فقط ابلاغ پيام است و خداوند به حال و كار بندگان بيناست. (20)
كسانى كه به آيات خدا كفر مى‌ورزند و پيامبران را بى‌هيچ حقى مى‌كشند و از ميان مردم كسانى را كه به عدل و داد فرمان مى‌دهند به قتل مى‌رسانند، آنان را به عذابى دردناك در دنيا و آخرت نويد ده. (21)
آنان كسانى‌اند كه اعمالشان در دنيا و آخرت تباه گشته و ياورانى نخواهند داشت. (22)