هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 282 - ای آنان که ایمان آوردید هرگاه وام دهید یا گیرید تا سرآمدی نامب
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هرگاه برخى از شما [به وسيله قرض يا نسيه] به برخى ديگر بدهكار شديد كه بايد آن را تا سرآمدى معيّن بپردازيد، آن را بنويسيد، و بايد نويسنده‌اى در ميان شما متن قرارداد را به حق و عدل بنويسد، و هيچ نويسنده‌اى نبايد از نوشتن آن- چنانكه خدا به او آموخته‌است- خوددارى كند. پس بايد او بنويسد و كسى كه دين بر عهده اوست (بدهكار) بر وى املا كند و از حساب و كيفر خدا، پروردگار خود، بترسد و به هنگام املا چيزى از آن نكاهد. و اگر كسى كه دين بر عهده اوست، كم‌خرد يا ناتوان باشد، يا نتواند متن قرارداد را املا كند، ولىّ او به حق و عدل املا نمايد، و بايد علاوه بر نوشتن سند از ميان مردانتان دو تن را گواه بگيريد، و اگر دو مرد نبودند، يك مرد و دو زن از گواهانى كه مى‌پسنديد (شهادت آن‌ها پذيرفته است) گواه باشند. تعيين دو زن به جاى يك مرد براى اين است كه بيم آن مى‌رود كه يكى از آن دو زن فراموش كند كه در اين صورت بايد يكى از آن دو كه به خاطر دارد ديگرى را يادآورى كند. و گواهان نبايد وقتى براى [اداى] شهادت دعوت مى‌شوند خوددارى كنند. و از نوشتن دينى كه آن را بايد تا سرآمدش بپردازيد- چه كم باشد يا زياد- ملول نشويد. اين كار نزد خدا عادلانه‌تر و براى شهادت استوارتر و به مصون ماندن شما از ترديد نزديك‌تر است. آرى، تمامى قراردادهاى خود را بنويسيد، مگر اينكه دادوستدى نقدى باشد كه كالا و بهاى آن را ميان خود دست‌به‌دست مى‌گردانيد كه در اين صورت بر شما باكى نيست كه آن را ننويسيد، ولى هرگاه خريد و فروش كرديد بر آن گواه بگيريد، و مبادا نويسنده و گواه از سوى شما زيانى ببيند كه اگر چنين كنيد خدا را نافرمانى كرده‌ايد. و از خدا پروا كنيد و بدانيد كه خداوند احكام دين را به شما مى‌آموزد و خدا به هرچيزى داناست. (282)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره 283 - و اگر بر سفری باشید و نیابید نویسنده‌ای پس گروگانی به دست و اگ
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_بقره
و اگر در سفر بوديد و براى نوشتن قرارداد نويسنده‌اى نيافتيد، وثيقه‌هايى كه به طلبكار سپرده مى‌شود، جايگزين سند مكتوب خواهد شد. و اگر يكى از شما ديگرى را امين دانست [و به وسيله قرض يا نسيه به شما بدهكار شد، نوشتن قرارداد و گرفتن شاهد ضرورى نيست]، پس آن كسى كه امين دانسته شده‌است بايد بدهكارى خود را كه در مورد آن او را امين دانسته‌اند، بپردازد و از حساب و كيفر خدا كه پروردگار اوست پروا كند و حقى را كه بر عهده اوست انكار نكند. و اگر بر امرى شاهد بوديد شهادت خود را كتمان نكنيد، و هر كه آن را كتمان كند دلش گنه‌كار است، و خدا به آنچه مى‌كنيد داناست. (283)
آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است از آن خداست، و اگر صفات و حالات نيك و بدى (همچون كفر و ايمان، دوستى و دشمنى و تصميم و اراده) را كه در نفوس شما استقرار يافته است آشكار كنيد يا آن‌ها را نهان داريد، خداوند شما را به آن محاسبه مى‌كند، سپس هر كه را بخواهد مى‌آمرزد و هر كه را بخواهد عذاب مى‌كند، و خدا بر هركارى تواناست. (284)
پيامبر به آنچه از جانب پروردگارش به سوى او فروفرستاده شده ايمان آورده است، و مؤمنان نيز به آن ايمان آورده‌اند. آرى، همگى به خدا و فرشتگانش و كتاب‌ها و پيامبرانش ايمان آورده‌اند، و گفتند: ما ميان هيچ‌يك از پيامبران او جدايى نمى‌افكنيم و به همه آن‌ها ايمان داريم و گفتند: دعوت خدا را پذيرفتيم و اطاعت كرديم. پروردگارا، آمرزش تو را مى‌خواهيم و بازگشت همگان به سوى توست. (285)
خداوند هيچكس را جز به اندازه توانش تكليف نمى‌كند. آنچه [نيكى] به دست آورده به سود او و آنچه [بدى] فراهم كرده به زيان اوست، پروردگارا، اگر تكليفى را فراموش نموديم يا خطايى كرديم ما را بر آن مؤاخذه مكن. پروردگارا، هيچ بار گرانى بر عهده ما مگذار، چنانكه آن را بر عهده امّت‌هايى كه پيش از ما بودند نهادى. پروردگارا، و كيفر گناهانمان را كه قدرت تحمّل آن را نداريم بر ما تحميل مكن. گناهانمان را از ما بزداى و ما را ببخشاى و بر ما رحمت آور. تويى مولاى ما، پس ما را يارى فرما و بر مردم كفرپيشه پيروز گردان. (286)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران به نام خداوند بخشاینده مهربان 1 - الم 2 - خدا که نیست خدائی
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
به نام خداوند گسترده‌مهر مهربان
الف. لام. ميم. (1)
تنها خدا كه هيچ معبودى جز او شايسته پرستش نيست، زنده و برپادارنده هستى است. (2)
اين كتاب را كه سراسر حق است و هرگز باطل بدان راه نمى‌يابد و كتاب‌هاى آسمانى پيش از خود را تصديق مى‌كند، بر تو فروفرستاد، و تورات و انجيل را پيش از آن نازل كرد، (3)
تا وسيله هدايتى براى مردم باشند، و جداكننده حق از باطل را نيز فروفرستاد. به يقين كسانى كه به آيات خدا كفر ورزيده‌اند عذابى سخت خواهند داشت، و خداوند شكست‌ناپذير و انتقام‌گيرنده است. (4)
او به كسانى كه درخور كيفرند آگاه است، كه هيچ چيزى نه در زمين و نه در آسمان بر خدا پوشيده نيست. (5)
نه تنها به حال و كارتان داناست كه بى‌رخصت او راهى نمى‌پوييد چرا كه اوست آنكه شما را در رحم‌ها هر گونه بخواهد صورت‌گرى مى‌كند.
معبودى شايسته پرستش جز او كه مغلوب نمى‌شود و كارهايش همه از روى حكمت است وجود ندارد. (6)
اوست آنكه اين كتاب را بر تو فروفرستاد. بخشى از آن، آياتى است با معانى استوار و روشن كه بخش مرجع اين كتاب است و ساير آيات به آن‌ها تفسير مى‌شود، و بخش ديگر آياتى است كه معناى استوار آن‌ها با معانى نااستوار مشتبه مى‌شود. كسانى كه در دل‌هايشان انحرافى هست، از قرآن آنچه را كه مشتبه است دنبال مى‌كنند تا گمراهى مردم را طلب كنند و تا از اين رهگذر بر خاستگاه احكام و معارف قرآن دست يابند، در حالى‌كه هيچكس جز خدا خاستگاه آن‌ها را نمى‌داند، و امّا كسانى كه در شناخت معارف الهى پايدارند، مى‌گويند: ما به قرآن ايمان آورده‌ايم، زيرا قرآن- چه آيات روشن و استوار آن و چه متشابهاتش- همه از جانب پروردگار ماست. و اين حقيقت را جز صاحبان خرد درنمى‌يابند. (7)
آنان مى گويند: پروردگارا، پس از آنكه ما را هدايت كردى دل‌هايمان را از شناخت دين منحرف مكن و از جانب خود رحمتى به ما ببخشاى كه بسيار بخشنده تويى. (8)
پروردگارا، بى‌ترديد تو مردمان را در روزى كه هيچ ترديدى در آن نيست براى داورى گرد مى‌آورى. اين وعده خداست و قطعا خدا خلف وعده نمى‌كند. (9)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 10 - آنان که کفر ورزیدند بی‌نیاز نکندشان اموالشان و نه فرزندانشا
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
كسانى كه كافر شده‌اند، هرگز اموال و فرزندانشان چيزى از نياز آنان را به خدا برطرف نمى‌كند و از عذابى كه خدا برايشان آماده كرده‌است نمى‌كاهد، و اينانند كه هيزم آتش دوزخ‌‌اند. (10)
شيوه اين كافران همچون شيوه فرعونيان و كسانى است كه پيش از آنان بودند كه آيات ما را دروغ انگاشتند و خدا آنان را به همان گناهانشان عذاب كرد، و خدا سخت‌كيفر است. (11)
به كسانى كه كفر ورزيده‌اند بگو: ديرى نمى‌گذرد كه مغلوب خواهيد شد و شما را دسته‌جمعى به سوى جهنم روان خواهند ساخت، و جهنم بدبسترى است. (12)
به آنان بگو: براى شما در مورد آن دو گروهى كه در جنگ بدر با يكديگر روبه‌رو شدند نشانه‌اى بود بر اينكه خدا هر كه را بخواهد پيروز مى‌گرداند. در آن جنگ، گروهى در راه خدا پيكار مى‌كردند و گروه ديگر كافر بودند كه به هنگام نبرد، پيكارگران راه خدا را به ديد چشم دو برابر تعدادى كه بودند مى‌ديدند؛ ازاين‌رو هراسان شدند و گريختند. و خدا هر كه را بخواهد به يارى خود تأييد مى‌كند. به راستى در اين ماجرا براى صاحبان بصيرت عبرتى است. (13)
دلدادگى به خواستنى‌ها از قبيل: زنان، فرزندان پسر، هميان‌هاى انباشته از زر و سيم، اسب‌هاى نشاندار، دامها و كشتزارها براى مردم آراسته شده‌است. اينها بهره زندگى دنياست كه فانى‌شدنى است، و سرانجام نيكو فقط نزد خداست. (14)
بگو: آيا شما را به بهتر از اينها خبر دهم؟ براى كسانى كه تقوا پيشه كرده‌اند، نزد پروردگارشان باغ‌هايى است انبوه از درختان كه از زير آن‌ها جوى‌ها روان است و در آن‌جا براى هميشه ماندگارند، و براى آنان همسرانى پاك و پاكيزه و نيز خشنودى خدا خواهد بود، و خدا به بندگان خود بيناست و كسانى را كه درخور اين موهبت‌ها هستند به خوبى مى‌شناسد. (15)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 16 - آنان که گویند پروردگارا ایمان آوردیم پس بیامرز برای ما گناه
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
تقواپيشگان كسانى‌اند كه مى‌گويند: پروردگارا، ما ايمان آورديم، پس گناهانمان را بيامرز، و ما را از عذاب آتش در امان دار. (16)
آنان در اطاعت خدا و پرهيز از گناهان و در برابر ناگوارى‌ها شكيبايند، و در سخن راست مى‌گويند و در عبادت خدا فروتن‌اند و از اموال خود به مستمندان انفاق مى‌كنند و در سحرگاه‌ها از خدا آمرزش مى‌طلبند. (17)
خداوند كه در كارهايش عدالت را برپا داشته گواهى داده‌است كه معبودى شايسته پرستش جز او نيست، و فرشتگان و عالمان نيز بر آن گواهى داده‌اند. آرى، معبودى شايسته پرستش جز او كه شكست‌ناپذير و حكيم است، نيست. (18)
دين نزد خدا تسليم شدن در برابر او و پذيرفتن احكام و حقايقى است كه او فروفرستاده‌است؛ و يهوديان و مسيحيان كه كتاب آسمانى به آنان داده شده‌است در دين اختلاف نكردند و مذاهب و اديان گوناگون پديد نياوردند مگر پس از آنكه دانش بديشان رسيده بود، و اختلافشان به سبب برترىجويى و ستمى بود كه ميانشان وجود داشت. آنان به آيات خدا كه بر پيامبران فروفرستاده شده بود كافر شدند، و هركس به آيات خدا كافر شود، به سزايش خواهد رسيد، چرا كه خداوند اعمال بندگان را به سرعت و همان‌گاه كه انجام مى‌شود حسابرسى مى‌كند. (19)
پس اگر با تو به محاجّه برخاستند و گفتند: اختلاف ما از روى ستم و برترىجويى نيست، بلكه فهم‌ها و برداشت‌ها گوناگون است به آنان بگو: من با تمام وجود تسليم خدا هستم، و كسانى كه مرا پيروى كرده‌اند نيز اينگونه‌اند. و به اهل كتاب و به مشركان كه از كتاب آسمانى بى‌بهره‌اند بگو: آيا شما تسليم خدا شده‌ايد؟ پس اگر تسليم شوند هدايت يافته‌اند، و اگر روى برتابند بر تو فقط ابلاغ پيام است و خداوند به حال و كار بندگان بيناست. (20)
كسانى كه به آيات خدا كفر مى‌ورزند و پيامبران را بى‌هيچ حقى مى‌كشند و از ميان مردم كسانى را كه به عدل و داد فرمان مى‌دهند به قتل مى‌رسانند، آنان را به عذابى دردناك در دنيا و آخرت نويد ده. (21)
آنان كسانى‌اند كه اعمالشان در دنيا و آخرت تباه گشته و ياورانى نخواهند داشت. (22)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 23 - آیا ندیدی آنان را که داده شدند بهره‌ای را از کتاب خوانده می
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
آيا به كسانى كه از كتاب آسمانى اندك‌بهره‌اى به آنان داده شده‌است ننگريسته‌اى؟ آنان به كتاب خدا فراخوانده مى‌شوند تا ميانشان حكم كند، سپس گروهى از آنان پشت مى‌كنند در حالى كه روي‌گردانند. (23)
اين روي‌گردانى بدان سبب است كه گفتند: آتش دوزخ جز روزهايى اندك به ما نمى‌رسد [هرچند گناهانمان بسيار باشد]، و همين سخن دروغ كه آن را ساخته و به خود تلقين كرده تا باورش نموده‌اند، آنان را در دينشان فريفته است. (24)
پس چگونه خواهد بود حالشان هنگامى كه آنان را براى روز قيامت كه هيچ ترديدى در آن نيست گرد آوريم و به هر كسى آنچه فراهم آورده است بىكم و كاست داده شود؟ و بر آنان ستم نمى‌رود. (25)
بگو: خداوندا، اى كسى كه فرمانروايى ملك توست، به هر كه خواهى فرمانروايى مى‌بخشى و از هر كه خواهى فرمانروايى باز مىستانى. هر كه را خواهى ارجمند مى‌دارى و هر كه را خواهى خوار مى‌سازى، زيرا نيكى‌ها همه به دست توست، چرا كه تو بر هر كارى توانايى. (26)
پيوسته با كاستن از ساعات روز، و افزودن آن بر شب، شب را در روز فرو مى‌برى و با كاستن از ساعات شب و افزودنش بر روز، روز را در شب فرو مى‌برى. زنده را از مرده و مرده را از زنده پديد مى‌آورى و هر كه را خواهى، بدون درخواست عوض از او روزى فراوان مى‌دهى. (27)
مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان دوست و ياور گيرند؛ و هر كس چنين كند، در هيچ حال از حزب خدا نيست، مگر اينكه به راستى از آنان بترسيد. طرح دوستى با كافران، كيفر حتمى خدا را در پى دارد؛ ازاين‌رو خدا شما را از كيفر خود مى‌ترساند، و بازگشت همگان به سوى اوست. (28)
بگو: اگر آنچه را كه در سينه‌هايتان است نهان داريد يا آشكارش سازيد خدا آن را مى‌داند و از آنچه در آسمان‌ها و از آنچه در زمين است خبر دارد، و خدا بر هر كارى تواناست. (29)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 30 - روزی که بیابد هر کس آنچه را کرده است از خوبی آماده و هر چه
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
اى پيامبر، ياد كن روزى را كه هر كس هر كار نيكى كرده است، هرچند اندك باشد، آن را در برابر خود حاضر شده مى‌يابد، و هركار بدى كرده نيز چنين است، و آرزو مى‌كند كه ميان او و كار ناپسندش زمانى دراز فاصله بود. خدا شما را از كيفر خود بيم مى‌دهد و بر حذر مى‌دارد، چرا كه او به بندگان خود رئوف است. (30)
بگو: اگر خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد و به آيينى كه از جانب او آورده‌ام پاى‌بند باشيد؛ در آن صورت خدا نيز شما را دوست مى‌دارد و گناهانتان را بر شما مى‌بخشايد، و خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است. (31)
بگو: خدا و پيامبر را اطاعت كنيد؛ پس اگر روى برتافتند، به كفر گرايش يافته‌اند، و بدانند كه خداوند كافران را دوست نمى‌دارد. (32)
به يقين خدا آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را برگزيد و بر جهانيان برترى بخشيد. (33)
او نسلى را برترى داد كه در فضايل و خصلت‌هاى پسنديده مانند يكديگرند، و خدا شنونده سخنان و آگاه از راز دل‌هاست و مى‌داند چه كسانى درخور اين موهبت‌اند. (34)
آن‌گاه كه همسر عمران گفت: پروردگارا، من فرزندى را كه در شكم خود دارم براى تو نذر كردم كه او را در راه خدمت به تو آزاد بگذارم، پس او را با رضايت از من بپذير كه تو شنونده درخواست‌ها و دانا به راز دل‌هايى. (35)
پس چون فرزند خود را بزاد و دريافت كه او دختر است، از روى حسرت گفت: پروردگارا، من آن را دختر زاييده‌ام. و خدا بهتر مى‌دانست كه او چه زاييده است، و پسرى كه او براى خدمت در راه ما مى‌خواست مانند اين دختر نبود. آن‌گاه همسر عمران گفت: من او را مريم نام نهادم و او را براى خدمت در اختيار تو نهادم و او و نسلش را از شرّ شيطان رانده شده به تو پناه مى‌دهم. (36)
پس پروردگارش او را به طرزى نيكو پذيرفت و او را به‌طور پسنديده‌اى رشد داد، و سرپرستى وى را بر عهده زكريّا نهاد. هرگاه زكريّا در محراب عبادت بر مريم وارد مى‌شد، نزد او رزقى مى‌يافت كه در آن فصل انتظارش نمى‌رفت. گفت: اى مريم، اين از كجا براى تو آمده است؟ مريم گفت: اين از جانب خداست. خدا به هر كه بخواهد روزى مى‌دهد، بى آن‌که آن را براى او به شمار آورد و عوضى از او درخواست كند. (37)