✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «اسلام و تکریم معلولین» روز شنبه، ١۴٠٠/٠٩/١٣ مناسبت روز: دیروز، سوم دسامبر از سوی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۲ میلادی به عنوان «روز جهانی معلولین» نامگذاری شده و در منشور سازمان ملل این روز برخاسته از نیازهای افرادی است که به رغم محدودیت‌های حسی و حرکتی، می‌بایست مانند دیگران از امکانات رفاهی و اجتماعی برخوردار شوند و صرف‌نظر ازعلت، کیفیت، و شدت نقص و ناتوانی‌شان، دارای تمامی حقوق اساسی، مانند سایر مردم باشند؛ هرچند این تصمیم پسندیده سازمان ملل برای معلولین، قابل تقدیر و توجه است، اما نکته مهم این است که اگر سازمان ملل در حدود ٣٠ سال قبل، تازه به اهمیت این موضوع پی برده و بر آن تأکید نموده است، دین مترقی اسلام، در حدود هزار و چند صدسال قبل بر حقوق معلولين تأکید و از كرامت انسانی آنان دفاع نموده است! در اسلام، نه تنها بر تعامل مثبت و انسانی و رفتار احترام‌آميز با معلولين و تکریم آنها تأكيد شده، بلكه حتی كسانی كه با ترش‌رويی با معلولين برخورد می‌کنند، مورد عتاب قرار گرفته و توبيخ شده‌اند؛ چنانچه موضوعاتی همچون: «ملاك امتياز و برتری انسان؛ دفاع از حقوق اجتماعی معلولين؛ مسئوليت همه انسان‌ها در جامعه‌سازی بدون تفاوت بين معلول و سالم؛ نفی هرگونه اذيت معلولين؛ منع استهزاء و مسخره كردن آنان» تنها بخشی از آیات قرآن کریم درباره معلولین را تشکیل می‌دهد؛ که در این مجال کوتاه به دو نمونه از این آیات اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ ده آيه نخست «سوره عبس» را باید مهم‌ترين گروه آيات قرآنی، در این زمینه دانست؛ خداوند متعال در اين آيات با بيانی بسيار محکم از حقوق معلولين حمايت كرده و «عبس و تولی» را همان کسی‌ دانسته که رفتار ناپسند با نابینا داشته و او را محترم نشمرده‌اند که مفسرین شأن نزول این آیات را، درباره مردى از «بنى امیه» دانسته‌اند که نزد پیامبر نشسته بود و در همان حال «عبداللّه بن ام مکتوم» که نابینا بود، وارد شد، هنگامى که آن مرد، چشمش به این فرد معلول افتاد، خود را جمع کرد، مانند کسی که می‌ترسد آلوده شود و قیافه در هم کشیده و صورت خود را برگردانید! لذا خداوند این آیات را نازل نموده و علاوه بر ملامت و سرزنش او، بر این حقیقت تأکید می‌نماید که ملاک تمایز مردم به سالم یا معلول بودن آنها نیست! بلکه به تقوا و رفتار انسانی و اخلاقیات نیک آنها است! بنابراین در اسلام، یک فرد نابینا و معلول می‌تواند به دلیل داشتن ویژگی‌های مطلوب، از یک انسان سالم، برتر باشد! 2️⃣ دومین گروه از آیات مرتبط به معلولین «آیات ۴۱ و ۴۲ سوره ص» است که با توجه به اینکه بالاترين مدارج انسانی متعلق به انبياء و اولیای الهی است، لذا قرآن كريم با طرح معلوليت حضرت ایوب (ع)، درصدد فهماندن اين نكته است كه فرد معلول می‌تواند به بالاترين مدارج انسانيت برسد! (مجمع البیان، آیات فوق‌الذکر) بنابر آنچه گذشت، معلولين عزیز باید بدانند که آنها نه تنها طبق برخی کَج‌فهمی‌ها، آدم‌های بدبخت و شوم، گناهکار، منزوی و ناتوان نيستند! بلكه انسان‌هایی هستند كه هر چند دارای یک نُقصانند ولی در عوض، خداوند به آنها توانایی‌های بارز ديگری اعطاء نموده و حتی در برخی زمينه‌ها از افراد سالم هم برترند! چنانچه بسیاری از معلولين در جهان اسلام درخشیده‌اند و در عصر رسالت، محدثان و قاريان بزرگی بوده‌اند كه به رغم فقدان بينایی يا توانایی حركتی، به دليل داشتن استعداد و هوش خارق‌العاده، همچون یک «اَبَررایانه»، آیات قرآن و روايات رسول خدا را حفظ كرده و به نسل‌های بعدی انتقال داده‌اند! در جوامع دیگر نیز، معلولینی هستند که خدمات بزرگی به بشریت ارائه نموده‌اند، مانند: ادیسونِ ناشنوا که برق و لامپ را اختراع کرد و یا ده‌ها نویسنده، پژوهشگر و مخترع دیگر که در جهان درخشیده‌اند! ✍️ بنابراین دین اسلام، هزار و چند صد سال قبل از سازمان ملل و غربی‌ها به حقوق اساسی و کرامت انسانی معلولین توجه ویژه نموده‌ و این موضوع تلنگر بزرگی به ماست که به‌عنوان پیروان اسلام ناب و مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، در این زمینه، پیشرو و به‌عنوان الگو و نمونه بشریت باشیم! https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «بيمه و تدبير در اسلام» روز یکشنبه، ١۴٠٠/٠٩/١۴ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما روز گذشته، سیزدهم آذر به‌عنوان «روز بیمه» نامگذاری گردیده، لذا سخن امروز را با موضوع «بيمه و تدبير در اسلام» آغاز می‌نمائیم؛ در اسلام، تدبير در معيشت و آسایش در زندگی، از عوامل سعادت انسان به‌شمار مى‌رود؛ اما متأسفانه برخی افراد به دليل افراط و اشتباه در دین، از امور دنيايی خويش غافل شده و مراتب را برعهده قضا و قدر می‌گذارند و نقش تدبير و آینده‌نگری را ضعيف قلمداد مى‌كنند! این افراد، دین را فقط متکفل امور آخرتی می‌دانند و رسيدگی به امور دنيا را غيرموجه می‌شمارند! در حالی که در روایات اسلامی، دین به‌عنوانِ ضامن سعادت در دنیا و آخرت معرفی شده و ترک هر یک را، امری ناپسند و غیر دینی دانسته‌اند! چنانچه امام صادق(ع) می‌فرمایند: «هر كس دنيای خود را به خاطر آخرت و يا آخرت را به‌خاطر دنيای خود ترك نمايد از ما نيست!» (وسائل الشيعه، ج١٢، ص۴٩)؛ و همچنين از امیرالمؤمنین (ع) نقل شده است كه فرمودند: «برای دنيای خود چنان (تدبير و) كار كن كه گويی هميشه زنده‌ای و برای آخرت خود چنان (تدبیر و کار) كن كه گويی، فردا وقت مردن تو است!» (مستدرك الوسائل، ج١، ص١۴۶) در مکتب اهل‌بیت (ع)، انسان مؤمن، فردی است که علاوه بر طلب سعادت در آخرت، از خداوند متعال درخواست آسایش و زندگی نيكو در دنیا نماید، چنان كه امام باقر(ع) فرمودند: «خداوندا؛ رفاه و آسايش در زندگی را تا زمانی كه زنده‌ام نصيب من ساز!» (بحارالانوار، ج٧٩، ص٣٧٩) همچنین براساس تعاليم اسلامی، یکی از اهداف عالی تشکیل حكومت اسلامی، ایجاد رفاه اجتماعی و آسایش عمومی برای همه‌ی مردم است، لذا در آيات و روايات به استفاده از مواهب و نعمت‌های الهی، تأمين مسكن مناسب و فراهم نمودن وسايل رفاهی در حد كفايت (و بدون اسراف)، اشاره شده و دين مبين اسلام درصدد ايجاد جامعه‌ای متشكل از افرادی متدين و دارای سلامت جسمى و فکری است؛ البته همانطور که در اسلام به زندگی همراه با آسایش و سعادتمندی در دنیا تأکید شده، به تدبير و آينده‌نگری برای حفظ این آسایش نیز توصیه گردیده تا انسان در مدار زندگى هرگز در حوادث و خطرها غافلگیر نشود! چنانچه اميرالمؤمنان (ع) می‌فرمایند: «وارث و حوادث روزگار، دو شريك در اموال و زندگی هر شخص می‌باشند!» (نهج‌البلاغه، قصارالحكم، ش٣٣۵) از این رو طبیعی است که انسان در راستاى تلاش براى کسب و بقاى سعادت و آسایش خود، به آينده می‌انديشد؛ لذا براى چاره‌جویی پيش از وقوع حوادث تلاش مى‌كند و مى‌داند كه در مال و زندگی او «حوادث» نيز شريك او هستند و برهمین اساس، آدمی سعى مى‌كند با تدبير به گونه‌ای عمل نمايد كه بار حوادث را کنترل و قابل تحمل نموده و از اختلال در زندگی خود و فشارهای عظیم اقتصادی و اجتماعی جلوگیری نماید تا با حفظ عزت نفس، خود و خانواده‌اش را از هرگونه فقر و ذلت احتمالی و احتیاج به دیگران نجات دهد! چنانچه امام صادق (ع) فرمودند: «خداوند تمام كارهای شخص با ايمان را به خود او واگذار كرده و به‌او اجازه نداده است كه ذليل شود!» (بحارالانوار، ج١٠٠، ص٩٣) ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب در این زمینه به پایان می‌بریم که فرمودند: «طبيعی است كه حوادث هميشه در كمين اشخاص است! در كمين عمرها (در كمين) زندگی‌های آرام و سالم، و هم در كمين فعاليت‌های اقتصادی و تجاری! كسی نمى‌تواند اين طور فرض كند كه در هر شرايطى در كشور باشد، با هر نظمی و با هر دقتی در اداره امور، حادثه‌ای پيش نخواهد آمد... بيمه اين خصوصيت را دارد! اگر چه برای بيمه‌گذار يك خرجی دارد، اما اين بيمه‌گذار در واقع با يك خرج قابل برنامه‌ريزی از یک خسارت غيرقابل برنامه‌ريزی جلوگيرى مى‌كند! نكته اساسى در كار بيمه اين است كه آن‌چه حوادث به ما تحميل مى‌كنند... در خسارت‌هایی كه گاه يك زندگی را به‌خاك سياه می‌نشاند... بيمه‌گر را وادار می‌نماید كه از ما حمايت كند... اين يك مسئله عقلايی است... بیمه، پدیده بسیار خوبی است که به کارهای اقتصادی جامعه نظم می‌دهد، از افراد ضعیف حمایت می‌کند و خسارت‌های غیرقابل محاسبه، ناگهانی و سنگین را نیز جبران می‌کند‌، بنابراین مردم باید مسأله بیمه را جدی بگیرند و آن را برای حال و آینده خود مفید بدانند...» (١٣٧۶/١٢/١٨) https://eitaa.com/ROOZBARG