✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «ایام شب یلدا» موضوع: #احکام_صله_رحم ❓آیا برای انجام #صله_رحم حتماً باید دید و بازدید انجام گیرد؟ ✅ صله رحم منحصر در رفت و آمد و دید و بازدید حضوری نیست و با احوالپرسی و پیغام فرستادن از طریق تلفن و مانند آن هم محقق می‌شود. ❓حکم رفت و آمد خانوادگی و نیز حضور در مراسمات که در آن احتمال مبتلا شدن به کرونا وجود دارد، چیست؟ ✅ از وارد شدن به محلی که احتمال عقلایی مبتلا شدن (به مریضی) وجود دارد، اجتناب شود مگر اینکه با رعایت نکات بهداشتی، این احتمال منتفی و یا غیر قابل توجه باشد. ❓اگر شخصی به بیماری کرونا مبتلا شده یا برخی از علائم مشکوک به آن را دارد، آیا جایز است با کسانی که از وضعیت او اطلاع ندارند، رفت و آمد نماید؟ ✅ اگر احتمال عقلایی بدهد که موجب سرایت به دیگران گردد، باید از این کار اجتناب کند. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «اسلام و شب یلدا» روز دوشنبه، ١۴٠٠/٠٩/٢٩ مناسبت روز: فردا آخرین روز پاییز و شب آغاز زمستان است که ایرانیان بنابر رسوم کهن خود، این شب را به‌عنوان «شب یَلدا» یا «شب چلّه» جشن می‌گیرند؛ لذا سخن امروز را به این موضوع اختصاص می‌دهیم؛ درباره فلسفه پیدایش جشن شب یلدا، نکات مختلفی در تاریخ ایران زمین آمده است از جمله اینکه: ⬅️ ایرانیان باستان، که کشاورزی، بنیان زندگی آنان را تشکیل می‌داد و لحظه لحظه‌ی وجود نور حیات بخش خورشید برای آنها منشأ خیر و برکت فراوان بود، این شب را مقدس و مبارک می‌دانستند، زیرا از فردای آن، دوام تابش خورشید حتی برای لحظه‌ای بیشتر می‌شود! ⬅️ همچنین آورده‌اند که پیشینیان، نور و روشنایی و تابش خورشید را نماد نیکی و خوشبختی، و تاریکی و ظلمت شب را نماد بدی‌ها و زشتی‌ها می‌دانستند، لذا هر سال شب یلدا را به‌دلیل طی شدن بلندترین شب و تاریکی سال و به دنبال آن، طولانی شدن روزها و غلبه روشنایی بر تاریکی جشن می‌گرفتند و به‌گونه‌ای شب یلدا را شب تولد دوباره خورشید و روشنایی می‌دانستند! البته این سنت کهن، امروزه بدون دقت در فلسفه وجودی آن در بین بسیاری از ایرانیان رواج داشته و همچنان آن را پاس می‌دارند! ❓اما سؤالی که افراد زیادی از مردم، مخصوصاً افراد متدین می‌پرسند این است که آیا جشن شب یلدا، از نظر دین اسلام، امری مشروع و درست است و باید آن را ترويج نمود و یا اینکه یک آیین خرافی است که باید در برابر آن ایستاد و از تبلیغ و ترویج آن جلوگیری کرد؟ ✅ برای جواب به این سؤال، ابتدا باید بدانیم که اسلام دین اعتدال است و با هرگونه افراط و تفریط در عقیده و عمل مخالف بوده و رویکرد اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و بزرگان دینی ما نیز در برخورد با سنت‌های پیشینیان هر قوم، هیچ‌گاه نفی و نهی مطلق نبوده است، لذا نوع تعامل اسلام با سنت‌های اقوام و ملل، به چگونگی و محتوای آنها بستگی دارد؛ اگر سنت و آیینی مخالف کرامت انسانی و احکام اسلامی و آموزه‌های مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) باشد، بدیهی است که اسلام نیز با آن مقابله کرده و آن‌را نمی‌پذیرد! اما اگر آن سنت و آیین، موافق و مطابق با آموزه‌های دین اسلام بوده، و یا حداقل در تضاد با آنها نباشد، اسلام در مورد آن سنت، مانعی ایجاد نمی‌کند؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) هنگام فرستادن مالک اشتر (ره) به سوی مردم مصر، که سرزمینی با فرهنگ کهن چندهزار ساله بودند، به او سفارش کردند که «سنت‌ها و آیین‌های نیکی را که بخش وسیعی از مردم آن سرزمین انجامش داده (و در دل مردم آن سرزمین جا گرفته) و موجب برقراری الفت و دوستی میان آنان بوده را حفظ کند». (نهج البلاغه، ص ۴٣١) ⬅️ بنابر آنچه گذشت با بررسی آیین شب یلدا در می‌یابیم که این رسم کهن نه تنها در زمره سنت‌های نکوهیده و بر خلاف دستورات دینی نیست، بلکه برخی از آموزه‌های دینی در آن وجود دارد که می‌تواند با هدایت و راهبری درست، بسیار ارزشمند و مفید باشد! سنت‌های نیکویی همچون صله رحم، احترام و عیادت از پدر و مادر و بزرگان فامیل، گوش دادن به سخن بزرگان و داستان‌های گذشتگان که باعث تفکر و عبرت آدمی می‌شود، دادن هدیه به يکديگر، خواندن اشعار حکمت‌آمیز از دیوان حافظ و دقت در گذر زمان و نظم در جهان هستی و چگونگی پیدایش فصول و شب و روز که همه آنها مورد تأیید و تأکید دین مبین اسلام است‌؛ همچنین از آن‌جا که این شب، مصادف با شروع فصل زمستان است و از دیدگاه روایات اسلامی، زمستان، بهار عبادت به شمار می‌آید، لذا آغاز آن را می‌توان، به عنوان شب مبارکی برای عبادت و بندگی خدا مطرح نمود! چنانچه امام صادق(ع) می‌فرمایند: «زمستان بهار مؤمن است، شبش بلند و کمکی برای عبادت و شب‌زنده‌داری است و روزش کوتاه و کمکی برای روزه گرفتن است». (امالی شیخ صدوق، ص٢٣٧) ✍️ البته نکات فوق‌الذکر و عدم مخالفت اسلام با این جشن و تأييد برخی رسوم «شب یلدا» بدان معنا نیست که تمام آنچه که امروزه به مناسبت این رسم کهن انجام می‌شود مورد تأیید اسلام باشد! لذا بدیهی است که انجام کارهایی همچون اسراف و تبذیر در خوراک و پوشاک، تجملات، چشم و هم‌چشمی ها، غافل شدن از یاد خدا و ایجاد مجالس‌ لهو و لعب، وگناه و معصیت و موارد دیگری که در تضاد با آموزه‌های دینی است، هیچ‌گاه مورد تأیید اسلام نبوده و این شب هم استثنایی از دیگر شب‌های سال نیست! در پایان نباید فراموش کنیم که امسال شب یلدا با ایام بیماری منحوس کرونا همراه است و به همین دلیل، اگر حضور ما در منازل یکدیگر و بزرگان فامیل و همچنین جمع شدن در این شب بدون رعایت نکات بهداشتی، باعث گسترش بیماری و ضرر به خود و دیگران شود، مسلماً دچار گناه و معصیت می‌شویم و در برابر دیگران، ضامن خواهیم بود. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «آغاز فصل زمستان به‌عنوان بهار مؤمنان» موضوع: #احکام_نماز_شب ❓آیا هنگام خواندن نماز شب، واجب است که کسی متوجه نماز خواندن ما نشود؟ و آیا واجب است که آن را در تاریکی بخوانیم؟ ✅ خواندن نماز شب در تاريکى و مخفى کردن آن از ديگران شرط نيست، اما ريا هم در آن جايز نيست. ❓لطفاً کیفیت «نماز شب» را به تفصیل برای ما بیان فرمایید؟ ✅ نماز شب يازده رکعت است، هشت رکعت آن که به‌صورت دو رکعت، دو رکعت، خوانده مى‌شود، که «نماز شب» نام دارد و دو رکعت آن «نماز شفع» است که مانند نماز صبح خوانده مى‌شود، و يک رکعت هم «نماز وتر» نام دارد که در قنوت آن استغفار و دعا براى مؤمنين و طلب حاجات از خداوند منّان به ترتيبى که در کتاب‌های ادعيه ذکر شده، مستحب است. 📚استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «زمستان، بهار مؤمنان» روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/٠٩/٣٠ مناسبت روز: امروز آخرین روز پاییز و فردا اولین روز از فصل زیبای زمستان است که بدون تردید دارای جاذبه‌های فراوانی است که فقط در این مقطع از سال دیده می‌شوند؛ اگر چه در آن، از طراوت بهار و سرسبزی تابستان خبری نیست، ولی شاخه‌های عُریان درختان و برف و سرما و بادهای زمستانی، مناظر بدیعی را ایجاد می‌نماید که برگ دیگری از دفتر آفرینش و نشانگر قدرت لایزال خالق زیبائی‌هاست! گرچه بسیاری از انسان‌ها، بجای بهره بردن از جلوه‌های بی‌مثال زمستان، و اندیشیدن در مظاهر قدرت الهی، این فصل بی‌بدیل را به غفلت و با آرزوی رسیدن به بهار، پشت سر می‌گذارند! هرچند که با کمترین دقت و تأمل در چگونگی پیدایش و دگرگونی فصول سال و همچنین توجه به خواب زمستانی طبیعت و حیات مجدد آن در بهار، آدمی به تفکر و تعقل در نظام هستی وادار می‌شود! چنانچه در آیات و روایات اسلامی نیز، «زمستان» را به مرگ زمین و اتمام مظاهر فریبنده دنیا و «بهار» را به قیامت و رستاخيز تشبیه نموده‌اند! ازاین‌رو فصل سرد زمستان، هرساله، تلنگری به آدمی است که خود را برای ترک دنیا و رفتن به سرای عُقبی، آماده نموده و توشه‌ی لازم را برای خود فراهم نماید، و شاید به همین دلیل، امام صادق (ع) فرمودند: «زمستان بهار مؤمن است که از شب‌های طولانی‌اش برای شب زنده‌داری و از روزهای کوتاهش برای روزه‌داری بهره می‌گیرد»: «الشِّتَاءُ رَبِیعُ الْمُؤْمِنِ یَطُولُ فِیهِ لَیْلُهُ فَیَسْتَعِینُ بِهِ عَلَی قِیَامِهِ وَ یَقْصُرُ فِیهِ نَهَارُهُ فَیَسْتَعِینُ بِهِ عَلَی صِیَامِهِ» (وسائل الشيعه، ج١٠، ص۴١۴) چراکه در این فصل، مظاهر طبیعت کاهش یافته و جهان هستی از سر و صدا، و جنب و جوش می‌افتد، و به همین دلیل، هوای نَفْسْ و شیطان درون آدمی نیز، فرصت کمتری برای جولان پیدا می‌نماید! لذا انسان‌، از گرو آرزوهای بلند و لذت‌های واهی دنیا بیرون آمده و فرصت عبادت و بندگی خدا را پیدا می‌کند! همچنین از آنجا که در زمستان، روزها کوتاه و شب‌ها بلند است‌؛ تا حد زیادی از فرصتِ مشغله‌های دنیوی و مظاهر غافل کننده آن، کاسته شده و بر زمان آرامش و اندیشیدن به جلوه‌های حقیقی دنیا، افزوده می‌شود! در سیره‌ی اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) نیز آمده که در شب‌های بلند زمستان و در سکوت شبانه با خالق و رب خود خلوت نموده و به راز و نیاز و تفکر و اندیشه در نظام هستی و نِعَمِ الهی می‌پرداختند؛ چنانچه از امام صادق(ع) نقل شده است: پیامبر اکرم (ص) موقعی که می‌خواستند بخوابند، ظرف آب را بالای سرشان می‌گذاشتند چیزی هم روی ظرف قرار می‌دادند؛ بعد مقداری می‌خوابیدند و برمی‌خاستند؛ سپس قبل از اینکه وضو بگیرند، به ستارگان آسمان نگاه می‌کردند و در خلقت آسمان‌ها و صنع خدا فکر می‌کردند و این آیه را تلاوت می‌فرمودند: «إِنَّ في‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ لَآياتٍ لِأُولِي الْأَلْباب»: «همانا در آفرینش آسمان‌ها و زمین و در کاستى و فزونى شب و روز نشانه‌هایى (بر اقتدار خدا و فرمانروایى او بر آسمان‌ها و زمین) است، این نشانه‌ها را خردمندان در مى‌یابند»؛ بعد از آن، وضو می‌گرفتند و چهار رکعت نماز شب با رکوع و سجود طولانی می‌خواندند و می‌خوابیدند؛ بعد از کمی استراحت، دوباره بیدار می‌شدند، وضو می‌گرفتند و مجدداً چهار رکعت نماز شب می‌خواندند و دوباره کمی می‌خوابیدند و بلند می‌شدند و دوباره وضو گرفته و نماز شفع و وتر را می‌خواندند! چراکه آن قدر عشق به عبادت و راز و نیاز با خداوند بی‌نیاز داشتند که نمی‌خواستند طولانی بخوابند (و از لذت مناجات بی‌بهره شوند)؛ (همان) ✍️ در پایان سخن امروز از درگاه خداوند متعال مسئلت می‌نمائیم تا در فصل بندگی و بهار مؤمنان، توفیق تفکر، عبادت و نیایش را به همه‌ی ما عنایت فرماید تا غفلت در فصل سرما، مایه‌ی حسرت ما در سرای عقبی نگردد! چنانچه آورده‌اند: حضرت عیسی (ع) پس از رحلت حضرت مریم (س)، شبی روح مادر را ملاقات نموده و فرمودند: «مادر جان، آیا هیچ آرزویی دارید؟» حضرت مریم (س) پاسخ دادند: «آری، آرزویم این است که در دنیا بودم و شب‌های بلند و سرد زمستانی را با مناجات و عبادت در درگاه خدا به بامداد می‌رساندم...» (داستان‌هایی از یاد خدا، ص ۲۸) https://eitaa.com/ROOZBARG