✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: #دهه‌_کرامت موضوع: «#احکام_هبه» ❓اموالی مانند عیدی که به کودک صغیر هدیه داده می شوند آیا ملک خود صغیر محسوب می شوند یا ملک پدر و مادر او؟ ✅ اگر پدر به عنوان ولایت بر صغیر، آن ها را قبض کرده باشد، ملک صغیر محسوب می شوند. ❓آیا در قبض هبه از هبه کننده، مجرّد دریافت هبه از او کافی است یا آن که علاوه بر آن باید هبه را مخصوصاً در مواردی مانند ماشین، خانه، زمین و مانند آن به نام آن شخص ثبت نماید؟ ✅ منظور از اشتراط قبض در هبه، نوشتن قرارداد و امضای آن نیست، بلکه مقصود این است که آن مال در خارج در اختیار و تحت تصرّف او قرار بگیرد و همین برای تحقّق هبه و حصول ملکیّت کافی است و فرقی بین اموالی که هبه می شوند، وجود ندارد. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#شاهچراغ (٢)» روز شنبه، ١۴٠٢/٠٣/٠۶ ✍️ مناسبت روز: در #دهه‌_کرامت قرار داریم و در روز گذشته به مناسبت روز بزرگداشت حضرت شاهچراغ (ع) از مقام بلند و فضایل بی‌شمار این امامزاده عظیم‌الشأن از جمله: ایمان، کرامت، سخاوت، شجاعت و ولایت‌مداری ایشان سخن گفتیم؛ و در ادامه عرض کردیم که با حضور با برکت امام هشتم در خراسان، حضرت #احمد_بن_موسی (ع) به همراه دو تن از برادرانشان «سید امیر محمد عابد (ع)» و «سید علاءالدین حسین (ع)» و باتفاق گروه زیادی از برادرزادگان، خویشان و شیعیان، جهت دیدار و پیوستن به برادر بزرگوارشان عازم خراسان شدند؛ و اینک ادامه ماجرا: ✍️ کاروان حضرت شاهچراغ (ع) از هر شهر و دیاری که می‌گذشت، بر تعداد همراهان ایشان افزوده می‌شد، به طوری که برخی از مورخان تعداد یاران احمد بن موسی (ع) را نزدیک به پانزده هزار نفر ذکر کرده‌اند؛ در همین زمان، مأمون که دیگر تحمل برتری حجت الهی و پیروزی‌های مکرر علمی و اجتماعی حضرت رضا (ع) را نداشت، با نقشه‌ای مکارانه، امام را مسموم و به شهادت رساند و سپس در سوگ ایشان،‌ با ریاکاری به عزاداری پرداخت و جسد مطهر حضرت رضا (ع) را در کنار مدفن منحوس پدر ملعونش هارون الرشید (قاتل امام هفتم) دفن نمود؛ در این اثناء به مأمون خبر رسید که یکی از برادران جلیل‌القدر و بسیار شجاع امام رضا (ع) به همراه جمعی از برادران و خویشان و انبوهی از یاران و شیعیان حضرت در مسیر خراسان هستند؛ این موضوع، خلیفه عباسی را هراسناک نمود و لذا به جمیع حُکام خود دستور داد که هر کجا قافله بنی‌هاشم را یافتند، مانع از حرکت آنها شوند و آنها را کشته و یا با آزار و شکنجه، مرعوب و مقهور حکومت غاصب عباسی نمایند؛ این دستور پیش از رسیدن کاروان احمد بن موسی(ع) به شیراز، به حاکم وقت فارس که «قُتلُغ خان» نام داشت و مردی سفاک و خونریز بود، رسید؛ و او با لشکری بزرگ از شهر خارج شده و در برابر کاروان حضرت شاهچراغ (ع) در دو فرسنگی شیراز اردو زد؛ حضرت احمد بن موسی (ع) وقتی با حاکم فارس روبرو شدند و از خبر شهادت برادرشان امام رضا (ع) مطلع گردیدند و دانستند که این جماعت به قصد مقاتله و جدال با ایشان در این‌جا گرد آمده‌اند؛ چاره‌ای جز جهاد و مبارزه ندیدند؛ البته در رابطه با چگونگی این قیام و حماسه تاریخی در منابع متأخر، نقل‌های متفاوتی آمده، اما مشهورترین آنها که در سایت اطلاع رسانی حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع) نیز درج گردیده بدین شرح است: لشگر چهل هزار نفری «قُتلُغ خان»، جنگ را  آغاز نمودند، ولی در نتیجه‌ی رشادت و فداکاری حضرت احمد بن موسی (ع) و یاران وفادارشان، دشمن در اولین نبرد شکست سختی خورده و به ناچار عقب‌نشینی نموده و به درون حصار شهر پناه برده و دروازه‌های شهر شیراز را مُحکم بستند؛ حاکم فارس که از ایمان و شجاعت و عشق و فداکاری شیعیان در این جنگ نابرابر شگفت زده شده بود، طرح مکارانه‌ای ریخت و جمعی از سپاهیان جنگ آزموده‌ی خود را با شیوه جنگ و گریز به صفوف یاران حضرت، گسیل داشت و به آنها دستور داد در اولین درگیری وانمود به شکست و عقب نشینی کنند تا تعدادی از یاران و برادران احمد بن موسی (ع) در تعقیب آنها وارد شهر شوند و سپس دورازه‌های شهر را ببندند؛ وقتی که بخشی از سپاهیان حضرت با این خدعه وارد شهر شدند، سربازان قتلغ خان که از پیش در بالای گذرگاه‌های شهر کمین کرده بودند،‌ همه‌ی آنها را تیرباران و قتل‌عام نمودند؛ در نتیجه این توطئه، بسیاری از یاران حضرت به شهادت رسیدند و عده‌ای نیز زخمی و خسته در اطراف پراکنده شدند، چنانچه مورخان آورده‌اند که غالب امامزادگان در فارس از پراکنده شدگان همین نهضت علوی هستند؛ سپس دشمنان، با شمار زیادی از سپاهیان خود به مابقی یاران حضرت حمله کردند و جنگ را به درون شهر کشیدند؛ بالاخره کار به جایی رسید که احمد بن موسی(ع) یکه و تنها و با شجاعت بی‌نظیر در برابر لشکر انبوه دشمن می‌جنگیدند؛ دشمنان که از این شجاعت و ایمان علوی به ستوه آمده بودند، باز هم از روش‌های ناجوانمردانه استفاده کردند و این‌بار از پشت به سنگرگاه و سرپناه حضرت حمله برده و آن را بر سر حضرت خراب کردند، به صورتی که بدن مطهر ایشان در زیر توده‌های سنگین خاک، در محلی که امروزه مرقد و بارگاه حضرت است،‌ پنهان شد و بدین صورت حضرت شاهچراغ به مقام بلند شهادت نائل گردیدند؛ در برخی از منابع آمده که قبر احمد بن موسی (ع) تا سیصد سال مخفی بوده تا آنکه در زمان عضدالدوله دیلمی نمایان و گرامی داشته شد، که امروزه این حرم مطهر در شیراز به عنوان سومین حرم اهل‌بیت‌ در ایران، سالانه زیارتگاه و عبادتگاه میلیون‌ها زائر عاشق از سراسر جهان است. 📚برگرفته از: http://shahecheragh.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#کرامت_زن_در_اسلام (١)» روز دوشنبه، ١۴٠٢/٠٣/٠٨ ✍️ مناسبت روز: در #دهه‌_کرامت قرار داریم؛ ایام مبارکی که با میلاد با سعادت حضرت فاطمه معصومه (س) و «روز دختر» آغاز شده و فرصتی مغتنم برای تبیین نقش مؤثر و جایگاه و کرامت والای زنان و دختران در دین مبین اسلام است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات بر روح بلند الگوی بی‌بدیل بانوان جهان، حضرت فاطمه ثانی (س) آغاز می‌نمائیم؛ تاریخ، گویای این واقعیت است که زنان همواره نقش بزرگی در ایجاد و تکامل تمدّن بشری، به صورت مستقیم و غیرمستقیم ایفاء نموده‌اند، اما متأسفانه از دیرزمان و با انگیزه‌های مختلف، زنان و دختران از بسیاری از حقوق الهی و انسانی خود محروم مانده‌اند که مسلماً یکی از بزرگترین موهبت‌های دین مبین اسلام، احیای حقوق تضییع شده زنان و دختران در طول تاریخ، و کرامت و احترام ویژه‌ای است که برای بانوان قائل شده است؛ با نگاهی به پیشینه این موضوع، به روشنی می‌توان دریافت که ریشه بسیاری از ستم‌هایی که در طول تاریخ بر بانوان تحمیل شده، ناشی از عدم معرفت و شناخت کامل نسبت به شخصیت متفاوت زنان با مردان، و یا برداشت ناصحیح از تفاوت‌های طبیعی آنها است؛ به‌صورتی که برخی از جوامع بشری، زن را موجودی ضعیف و ناتوان و بی‌خاصیت و یا حتی شوم انگاشته؛ و برخی دیگر از جوامع، زن را موجودی کاملاً برابر با مردان در تمامی عرصه‌ها حتی عرصه‌های کاری و خشن دانسته‌اند؛ و البته برخی از جوامع نیز به زنان، نگاه کاملاً ابزاری داشته و از آنها برای تبلیغات و هوسرانی و... بهره برده‌اند که بدیهی است همه‌ی این تفکرات افراطی و تفریطی در طول تاریخ، ضربه‌های سخت و چه بسا جبران ناپذیری را بر جماعت نسوان وارد نموده‌اند؛ اما در دین مترقی اسلام، ابتدا در رابطه با «هویّت و کرامت انسانی و الهی» زنان و مردان، و تعادل و تساوی بین آنها در این زمینه سخن به میان آمده و سپس با نگاه صحیح و واقعی به تفاوت‌های عمیق جسمانی و روحانی در زن و مرد، مسؤولیت‌های فردی و اجتماعی، و نقش‌آفرینی متفاوت و متمایزی برای آنها در در زندگی فردی و اجتماعی تعریف و تبیین شده و با ایجاد نگاه برابری هویتی در عین وجود تفاوت‌های فراوان، راه‌حل بزرگی برای چالش همیشگی میان زنان و مردان، و حتّی گاه میان خود زنان، در طول تاریخ ارائه شده است؛ در آموزه‌های دین اسلام، تفاوت بین خلقت زن و مرد، نشأت گرفته از حکمت و تدبیر الهی و برای ایجاد «نظام اجتماعی احسن» در راه تکامل بشریت است؛ چنانچه خدواند متعال در آیه ۴ سوره تین می‌فرماید: «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ»: «مسلّماً ما انسان را در بهترین شکل و نظام آفریدیم»؛ همچنین در اسلام، آنچه ملاک برتری و سنجش میان زنان و مردان است، نوع جنسیت و تفاوت‌های ناشی از آن نیست بلکه «تقوا» و چگونگی ارتباط انسان با اصل خویشتن است؛ چنانچه قرآن کریم در آیه ١٣ سوره حجرات خطاب به مردان و زنان می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ»: «ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم، و سپس در تیره‌ها و قبیله‌های متفاوت قرار دادیم، تا یکدیگر را بشناسید، ولی گرامی‌ترین شما نزد خداوند، باتقواترین شماست و بدانید که خداوند دانا و خبیر است»؛ لذا در این مکتب انسان‌ساز، معیار ارزش و برتری انسان‌ها به زن و مرد بودن نیست، بلکه به نزدیکی و دوری به خداوند متعال است و بر همین اساس در بسیاری از اوصاف، تکالیف و حتّی حقوقی که در قرآن کریم برای اهل ایمان ذکر شده، فرقی میان مردان و زنان مؤمن وجود ندارد و هر کدام از آنها که در این اوصاف و تکالیف از دیگری سبقت بگیرد، از نگاه خالق یکتا برتر و محبوب‌ترند و طبق آیه ١٩۵ سوره آل‌عمران، خداوند در مزد و پاداش زنان و مردان نیز هیچ‌گونه تفاوتی قائل نشده است؛ بنابر آنچه گذشت، می‌توان اذعان نمود که آنچه زنان و دختران را در طول تاریخ از تمامی نگاه‌های افراطی و تفریطی، و همچنین ظلم و ستم تاریخی به آنان نجات داده و باعث تکریم و تجلّی ارزش‌های والای انسانی بانوان گردیده، نگاه والای دین مبین اسلام به این قشر ارزشمند است؛ چنانچه با ظهور این آیین آسمانی، جامعه‌ی نسوان از تفکر «جاهلیت کهن» و «زنده به گور کردن دختران» نجات یافته، و در جهان معاصر نیز، از تفکر «جاهلیت مدرن» و «سوءاستفاده‌ و استثمار زنان» آزاد شده و در پرتو این دین مترقی، بانوان به علوّ رتبه و نهایت کرامت انسانی دست یافته‌اند که انشاالله به شرط حیات و توفیق الهی در روزبرگ فردا در این زمینه بیشتر سخن خواهیم گفت... https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: #دهه‌_کرامت موضوع: «#احکام_هبه» ❓اموالی مانند عیدی که به کودک صغیر هدیه داده می شوند آیا ملک خود صغیر محسوب می شوند یا ملک پدر و مادر او؟ ✅ اگر پدر به عنوان ولایت بر صغیر، آن ها را قبض کرده باشد، ملک صغیر محسوب می شوند. ❓آیا در قبض هبه از هبه کننده، مجرّد دریافت هبه از او کافی است یا آن که علاوه بر آن باید هبه را مخصوصاً در مواردی مانند ماشین، خانه، زمین و مانند آن به نام آن شخص ثبت نماید؟ ✅ منظور از اشتراط قبض در هبه، نوشتن قرارداد و امضای آن نیست، بلکه مقصود این است که آن مال در خارج در اختیار و تحت تصرّف او قرار بگیرد و همین برای تحقّق هبه و حصول ملکیّت کافی است و فرقی بین اموالی که هبه می شوند، وجود ندارد. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#شاهچراغ (٢)» ✍️ مناسبت روز: در #دهه‌_کرامت قرار داریم و در روز گذشته به مناسبت روز بزرگداشت حضرت شاهچراغ (ع) از مقام بلند و فضایل بی‌شمار این امامزاده عظیم‌الشأن از جمله: ایمان، کرامت، سخاوت، شجاعت و ولایت‌مداری ایشان سخن گفتیم؛ و در ادامه عرض کردیم که با حضور با برکت امام هشتم در خراسان، حضرت #احمد_بن_موسی (ع) به همراه دو تن از برادرانشان «سید امیر محمد عابد (ع)» و «سید علاءالدین حسین (ع)» و باتفاق گروه زیادی از برادرزادگان، خویشان و شیعیان، جهت دیدار و پیوستن به برادر بزرگوارشان عازم خراسان شدند؛ و اینک ادامه ماجرا: ✍️ کاروان حضرت شاهچراغ (ع) از هر شهر و دیاری که می‌گذشت، بر تعداد همراهان ایشان افزوده می‌شد، به طوری که برخی از مورخان تعداد یاران احمد بن موسی (ع) را نزدیک به پانزده هزار نفر ذکر کرده‌اند؛ در همین زمان، مأمون که دیگر تحمل برتری حجت الهی و پیروزی‌های مکرر علمی و اجتماعی حضرت رضا (ع) را نداشت، با نقشه‌ای مکارانه، امام را مسموم و به شهادت رساند و سپس در سوگ ایشان،‌ با ریاکاری به عزاداری پرداخت و جسد مطهر حضرت رضا (ع) را در کنار مدفن منحوس پدر ملعونش هارون الرشید (قاتل امام هفتم) دفن نمود؛ در این اثناء به مأمون خبر رسید که یکی از برادران جلیل‌القدر و بسیار شجاع امام رضا (ع) به همراه جمعی از برادران و خویشان و انبوهی از یاران و شیعیان حضرت در مسیر خراسان هستند؛ این موضوع، خلیفه عباسی را هراسناک نمود و لذا به جمیع حُکام خود دستور داد که هر کجا قافله بنی‌هاشم را یافتند، مانع از حرکت آنها شوند و آنها را کشته و یا با آزار و شکنجه، مرعوب و مقهور حکومت غاصب عباسی نمایند؛ این دستور پیش از رسیدن کاروان احمد بن موسی(ع) به شیراز، به حاکم وقت فارس که «قُتلُغ خان» نام داشت و مردی سفاک و خونریز بود، رسید؛ و او با لشکری بزرگ از شهر خارج شده و در برابر کاروان حضرت شاهچراغ (ع) در دو فرسنگی شیراز اردو زد؛ حضرت احمد بن موسی (ع) وقتی با حاکم فارس روبرو شدند و از خبر شهادت برادرشان امام رضا (ع) مطلع گردیدند و دانستند که این جماعت به قصد مقاتله و جدال با ایشان در این‌جا گرد آمده‌اند؛ چاره‌ای جز جهاد و مبارزه ندیدند؛ البته در رابطه با چگونگی این قیام و حماسه تاریخی در منابع متأخر، نقل‌های متفاوتی آمده، اما مشهورترین آنها که در سایت اطلاع رسانی حرم مطهر حضرت شاهچراغ (ع) نیز درج گردیده بدین شرح است: لشگر چهل هزار نفری «قُتلُغ خان»، جنگ را  آغاز نمودند، ولی در نتیجه‌ی رشادت و فداکاری حضرت احمد بن موسی (ع) و یاران وفادارشان، دشمن در اولین نبرد شکست سختی خورده و به ناچار عقب‌نشینی نموده و به درون حصار شهر پناه برده و دروازه‌های شهر شیراز را مُحکم بستند؛ حاکم فارس که از ایمان و شجاعت و عشق و فداکاری شیعیان در این جنگ نابرابر شگفت زده شده بود، طرح مکارانه‌ای ریخت و جمعی از سپاهیان جنگ آزموده‌ی خود را با شیوه جنگ و گریز به صفوف یاران حضرت، گسیل داشت و به آنها دستور داد در اولین درگیری وانمود به شکست و عقب نشینی کنند تا تعدادی از یاران و برادران احمد بن موسی (ع) در تعقیب آنها وارد شهر شوند و سپس دورازه‌های شهر را ببندند؛ وقتی که بخشی از سپاهیان حضرت با این خدعه وارد شهر شدند، سربازان قتلغ خان که از پیش در بالای گذرگاه‌های شهر کمین کرده بودند،‌ همه‌ی آنها را تیرباران و قتل‌عام نمودند؛ در نتیجه این توطئه، بسیاری از یاران حضرت به شهادت رسیدند و عده‌ای نیز زخمی و خسته در اطراف پراکنده شدند، چنانچه مورخان آورده‌اند که غالب امامزادگان در فارس از پراکنده شدگان همین نهضت علوی هستند؛ سپس دشمنان، با شمار زیادی از سپاهیان خود به مابقی یاران حضرت حمله کردند و جنگ را به درون شهر کشیدند؛ بالاخره کار به جایی رسید که احمد بن موسی(ع) یکه و تنها و با شجاعت بی‌نظیر در برابر لشکر انبوه دشمن می‌جنگیدند؛ دشمنان که از این شجاعت و ایمان علوی به ستوه آمده بودند، باز هم از روش‌های ناجوانمردانه استفاده کردند و این‌بار از پشت به سنگرگاه و سرپناه حضرت حمله برده و آن را بر سر حضرت خراب کردند، به صورتی که بدن مطهر ایشان در زیر توده‌های سنگین خاک، در محلی که امروزه مرقد و بارگاه حضرت است،‌ پنهان شد و بدین صورت حضرت شاهچراغ به مقام بلند شهادت نائل گردیدند؛ در برخی از منابع آمده که قبر احمد بن موسی (ع) تا سیصد سال مخفی بوده تا آنکه در زمان عضدالدوله دیلمی نمایان و گرامی داشته شد، که امروزه این حرم مطهر در شیراز به عنوان سومین حرم اهل‌بیت‌ در ایران، سالانه زیارتگاه و عبادتگاه میلیون‌ها زائر عاشق از سراسر جهان است. 📚برگرفته از: http://shahecheragh.ir https://eitaa.com/ROOZBARG