✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#عبدالمطّلب (ع)، پدر چهارده نور الهی» روز سه‌شنبه، ١۴٠٢/٠٧/٠۴ ✍️ مناسبت روز: امروز طبق مشهور، سالروز رحلت حضرت عبدالمطّلب (ع) است، لذا روزبرگ امروز را با سلام و صلوات به روح بلند پدر بزرگ چهارده نور الهی آغاز می‌کنیم؛ ‌#عَبْدُالمُطَّلِب_بن_هاشم بن عبدمناف بزرگ قبیله قریش و جدّ بزرگوار پیامبر اکرم (ص) است که نَسَب ایشان به حضرت ابراهیم خلیل (ع) می‌رسد. [أسدالغابة، ج‏۶، ص۱۵۱]؛ مورخین، حضرت عبدالمطلب را مردی بزرگ و بخشنده و احیاگر چاه زمزم دانسته‌اند و برای ایشان از لقب «فیاض» استفاده نموده‌اند؛ [أنساب ‏الأشراف، ج‏ ١، ص ٧٨] همچنین بنابر روایات تاریخی، ماجرای مهم حمله ابرهه به مکه، معروف به «اصحاب فیل» در دوران سیادت ایشان اتفاق افتاده، که در منابع تاریخی چنین آمده: «وقتی لشکریان ابرهه در مسیر حمله به مکه، شتران قریش را به غارت بردند؛ میان حضرت عبدالمطّلب و ابرهه ملاقاتی صورت گرفت و ایشان، تنها آزادی شتران خود را درخواست کردند؛ ابرهه تعجب کرده و گفت: گمان می‌کردم برای گفت و گو درباره کعبه پیش من آمده‌ای! ولی حضرت عبدالطلب که می‌دانستند، قریش قدرت رویارویی با لشگر ابرهه را ندارند، با ایمان کامل پاسخ دادند: «من صاحب شترانم هستم و این خانه نیز صاحبی دارد که از آن محافظت خواهد کرد»؛ البته ایشان پس از گرفتن شتران، همه آنها را نذر کعبه کرده و مردمِ مکه را از تصمیم ابرهه آگاه ساختند و سپس حلقه درِ کعبه را گرفته و با خدای متعال مناجات کردند..؛ در روز بعد، تودۀ عظیمی از پرندگان به لشکر ابرهه حمله کرده و همه آنها را نابود نمودند» [تاريخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۱۳۴ و بحار الانوار، ج ١۵، ص ١۴۴] اما برخی سؤال می‌کنند که آیا حضرت عبدالمطلب، موحّد و اهل ایمان بوده‌اند؟ ✅ در جواب این سؤال باید عرض کنیم که همه علماء ومورخين اتفاق نظر دارند که پدر و مادر و تمام اجدادِ پیامبر اسلام (ص)، مؤمن و تسلیم امر پروردگار بوده‌اند؛ لذا حضرت عبدالمطلب، نه تنها موحد بوده‌اند، بلکه نزد خداوند منان چنان عظمتی داشتند که باری تعالی، نور پیامبر اسلام (ص) و حضرت امیرالمؤمنین (ع) و تمامی اهل‌بیت عصمت و طهارت را از وجود پاک ایشان منشعب نموده و در حقیقت، حضرت عبدالمطلب (ع) پدر بزرگ تمامی چهارده معصوم هستند و کلیه نسل سادات متصل به این شخصیت موحد و مؤمن است؛ چنانچه پیامبر اکرم (ص) دراین‌باره فرموده‌اند: «من و علی از یک نور آفریده شدیم و پیش از خلقت آدم، خدا را تسبیح می‌گفتیم و چون خداوند آدم را آفرید، آن نور را در صلب او قرار داد و پیوسته ما را به اصلاب پاکیزه منتقل می‌گردانید، تا این که به عبدالمطلب رسیدیم و پس از آن، مرا در صلب «عبداللّه» و علی را در صلب «ابوطالب» قرار داد». [كشف اليقين، ص ١١] همچنین امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: «به خدا سوگند! نه پدرم و نه جدم عبدالمطلب و نه هاشم و نه عبدمناف، (هرگز) بت نپرسیدند؛ بلکه آنها به سمت کعبه عبادت می‌کردند و بر دین حضرت ابراهیم (ع) ‌بوده‌اند». [کمال الدین، ج ١، ص ١٧۴] ✍️ درباره ایمان، فضیلت و مقام معنوی حضرت عبدالمطلب (ع)، احادیث بسیاری نقل شده، که دراین مجال کوتاه، تنها به دو حدیث دیگر اشاره می‌نمائیم: امام صادق(ع) فرمودند: «جبرئیل بر پیامبر خدا (ص) فرود آمد و گفت: یا محمد! خداوند شفاعت تو را درباره پنج نفر پذیرفته است: شکمى که تو را حمل کرد و آن «آمنه» دختر وهب بن عبد مناف است؛ صُلبى که تو را بار آورده و آن «عبدالله بن عبدالمطلب» است؛ و آغوشى که تو را پرورش داده و آن عبدالمطلب‏ بن‏ هاشم‏ است؛ و کسانی که تو را سرپرستی نمودند و آنها «ابوطالب بن عبدالمطلب» و «فاطمه بنت اسد» هستند» [الخصال، ج ١، ص ٢٩۴] همچنین حضرت در حدیث دیگری فرمودند: «عبدالمطلب در روز قیامت، به تنهایی در حدّ امت واحده محشور خواهد شد؛ زیرا ایشان به جهت ایمان خود، در میان مردم دوران جاهلیت، یگانه بودند و سیمای پیغمبران و هیبت پادشاهان در چهره وی نمایان خواهد بود». [الکافی، ج ١، ص ۴۴۶]  مورخین درباره عمر حضرت عبدالمطلب اختلاف دارند و برخی عمر ایشان را هشتاد و دو، برخی صدوبيست و عده‌ای نيز صد و چهل سال بيان كرده‌اند؛ اما همه مورخین اتفاق نظر دارند كه ايشان در طول زندگی پربرکت خود از همه‌ی نعمت‌های بزرگ الهی مانند: فرزندان بسيار، رياست مادی و معنوی، سلامتی و عمر طولانی بهره‌مند شدند و در هنگام مرگ، تنها نگرانی ایشان وضعیت سرپرستی رسول خدا (ص) بوده که تنها هشت سال داشتند و برای این امر مهم، فقط فرزند گرامیشان حضرت ابوطالب (ع) را شايسته اين سرپرستی دانستند و پس از آن ديده از جهان فرو بستند که این مصیبت باعث حزن و اندوه بسیار پیامبر اکرم (ص) گردید. [أسدالغابة، ج۱، ص۲۳] https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #تقویم_معارفی_شیعه ☀️ یکشنبه ٢۵ #شهریور ١۴٠٣ 🌙 الأحد ١١ #ربیع‌الاول ١۴۴۶ 🌲 سپتامبر 2024 15 Sunday ❇️ وقایع مهم روز: 🌙 ایام رحلت حضرت #عبدالمطلب (ع) ☀️ ایام #انتقام_سخت و #خونخواهی میهمان عزیزمان #اسماعیل_هنیه (ره) 💠 حدیث روز: 💎 امام رضا (ع): «رَحِمَ اَللَّهُ عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا قُلْتُ كَيْفَ يُحْيِي أَمْرَكُمْ قَالَ يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا اَلنَّاسَ فَإِنَّ اَلنَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلاَمِنَا لاَتَّبَعُونَا اَلْحَدِيثَ» «خداوند، رحمت کند آن بنده ای را که امر ما را زنده کند!» پرسیدند: چگونه امر شما را زنده کند؟ فرمودند: «علوم ما را فراگیرد و به مردم بیاموزد، چراکه اگر مردمْ زیبایی‌های گفتار ما را می‌دانستند، از ما پیروی می‌کردند». 📚 میزان‌الحکمه، ج ٨، ح ١٣٧٩٧ https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #تقویم_معارفی_شیعه ☀️ جمعه ٠٩ #آذر ١۴٠٣ 🌙 الجمعة ٢٧ #جمادی‌الاولی ١۴۴۶ 🌲 نوامبر 2024 29 Friday ❇️ وقایع مهم روز: 🌙 سالروز رحلت حضرت #عبدالمطلب (ع) به روایتی 🔹 روز بزرگداشت #شیخ_مفید (ره) 💠 حدیث روز 💠 💎 امام زمان (عج): «فَليَعمَل كُلُّ امرِئٍ مِنكُم بِما يَقرُبُ بِهِ مِن مَحَبَّتِنا، وَليَتَجَنَّب ما يُدنيهِ مِن كَراهَتِنا وسَخَطِنا، فَإِنَّ أمرَنا بَغتَةٌ فَجأَةٌ حينَ لا تَنفَعُهُ تَوبَةٌ ولا يُنجيهِ مِن عِقابِنا نَدَمٌ عَلى‌ حَوبَةٍ. وَاللَّهُ يُلهِمُكُمُ الرُّشدَ، ويَلطُفُ لَكُم فِي التَّوفيقِ بِرَحمَتِهِ» «پس هر يك از شما بايد كارى كند كه به محبّت ما نزديك شود و از آنچه او را به ناپسندى و ناخشنودىِ ما نزديك مى‌كند، بپرهيزد كه امر ما، ناگهانى و بى آمادگى است و هنگامى است كه توبه سودى نمى‌بخشد و پشيمانى از گناه، كسى را از كيفر ما رهايى نمى‌بخشد. خداوند، راه درست را به شما الهام مى‌كند و به رحمتش، لطف خويش را همراهتان مى‌نمايد» 📚 الاحتجاج، ج ۲، ص ۵۹۶، ح ۳۵۹ ‌ •┈┈••✾••┈┈• https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام رحلت حضرت #عبدالمطلب (ع) موضوع: #نیکی_به_والدین ✅ بر اساس آیات و روایات اسلامی و طبق نظر فقها، نیکی کردن به والدین، از مهمترین واجبات بعد از توحید است، همچنانکه مسئله عقوق والدین بعد از شرک‌ورزیدن به خدا از بزرگترین گناهان کبیره است. [تفسیر نمونه، ج۱۲، ص۷۳] ✅ احسان و نیکی به پدر و مادر، از تکالیف الهی برای فرزندان است و مراقبت از پدر ومادر پیر بر فرزندان واجب است. [ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۱۰۷] ✅ برخورد عاطفی و مؤدبانه با والدین و تکریم آنان، هنگام سخن گفتن واجب است و هرگونه پرخاش و اهانت به والدین، حتی در حد گفتن «اُف» حرام است. [همان]  ✅ فرزندان، موظف به دادن پاسخ مثبت به خواسته‌های پدر و مادر و دریغ نکردن از تأمین خواسته‌های آنها هستند؛ اما اطاعت از فرمان پدر و مادر، در صورت مخالفت با توحید و یکتاپرستی و همچنین دستورات دینی جایز نیست. [همان] https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#عبدالمطّلب (ع)، پدر چهارده نور الهی» ✍️ مناسبت روز: به نقل برخی از منابع تاریخی، امروز سالروز رحلت حضرت #عبدالمطلب (ع) است، لذا روزبرگ امروز را با سلام و صلوات به روح بلند پدر بزرگ چهارده نور الهی آغاز می‌کنیم؛ عَبْدُالمُطَّلِب بن هاشم بن عبدمناف (۱۲۷-۴۵ قبل از هجرت) بزرگ قبیله قریش و جدّ بزرگوار پیامبر اکرم (ص) است که نَسَب ایشان به حضرت ابراهیم خلیل (ع) می‌رسد. [أسدالغابة، ج‏۶، ص۱۵۱]؛ مورخین، حضرت عبدالمطلب را مردی بزرگ و بخشنده و احیاگر چاه زمزم دانسته‌اند و برای ایشان از لقب «فیاض» استفاده نموده‌اند؛ [أنساب ‏الأشراف، ج‏ ١، ص ٧٨] همچنین بنابر روایات تاریخی، ماجرای مهم حمله ابرهه به مکه، معروف به «اصحاب فیل» در دوران سیادت ایشان اتفاق افتاده، که در منابع تاریخی چنین آمده: «وقتی لشکریان ابرهه در مسیر حمله به مکه، شتران قریش را به غارت بردند؛ میان حضرت عبدالمطّلب و ابرهه ملاقاتی صورت گرفت و ایشان، تنها آزادی شتران خود را درخواست کردند؛ ابرهه تعجب کرده و گفت: گمان می‌کردم برای گفت و گو درباره کعبه پیش من آمده‌ای! ولی حضرت عبدالطلب که می‌دانستند، قریش قدرت رویارویی با لشگر ابرهه را ندارند، با ایمان کامل پاسخ دادند: «من صاحب شترانم هستم و این خانه نیز صاحبی دارد که از آن محافظت خواهد کرد»؛ البته ایشان پس از گرفتن شتران، همه آنها را نذر کعبه کرده و مردمِ مکه را از تصمیم ابرهه آگاه ساختند و سپس حلقه درِ کعبه را گرفته و با خدای متعال مناجات کردند..؛ در روز بعد، تودۀ عظیمی از پرندگان به لشکر ابرهه حمله کرده و همه آنها را نابود نمودند» [تاريخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۱۳۴ و بحار الانوار، ج ١۵، ص ١۴۴] اما برخی سؤال می‌کنند که آیا حضرت عبدالمطلب، موحّد و اهل ایمان بوده‌اند؟ ✅ در جواب این سؤال باید عرض کنیم که همه علماء ومورخين اتفاق نظر دارند که پدر و مادر و تمام اجدادِ پیامبر اسلام (ص)، مؤمن و تسلیم امر پروردگار بوده‌اند؛ لذا حضرت عبدالمطلب، نه تنها موحد بوده‌اند، بلکه نزد خداوند منان چنان عظمتی داشتند که باری تعالی، نور پیامبر اسلام (ص) و حضرت امیرالمؤمنین (ع) و تمامی اهل‌بیت عصمت و طهارت را از وجود پاک ایشان منشعب نموده و در حقیقت، حضرت عبدالمطلب (ع) پدر بزرگ تمامی چهارده معصوم هستند و کلیه نسل سادات متصل به این شخصیت موحد و مؤمن است؛ چنانچه پیامبر اکرم (ص) دراین‌باره فرموده‌اند: «من و علی از یک نور آفریده شدیم و پیش از خلقت آدم، خدا را تسبیح می‌گفتیم و چون خداوند آدم را آفرید، آن نور را در صلب او قرار داد و پیوسته ما را به اصلاب پاکیزه منتقل می‌گردانید، تا این که به عبدالمطلب رسیدیم و پس از آن، مرا در صلب «عبداللّه» و علی را در صلب «ابوطالب» قرار داد». [كشف اليقين، ص ١١] همچنین امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: «به خدا سوگند! نه پدرم و نه جدم عبدالمطلب و نه هاشم و نه عبدمناف، (هرگز) بت نپرسیدند؛ بلکه آنها به سمت کعبه عبادت می‌کردند و بر دین حضرت ابراهیم (ع) ‌بوده‌اند». [کمال الدین، ج ١، ص ١٧۴] ✍️ درباره ایمان، فضیلت و مقام معنوی حضرت عبدالمطلب (ع)، احادیث بسیاری نقل شده، که دراین مجال کوتاه، تنها به دو حدیث دیگر اشاره می‌نمائیم: امام صادق(ع) فرمودند: «جبرئیل بر پیامبر خدا (ص) فرود آمد و گفت: یا محمد! خداوند شفاعت تو را درباره پنج نفر پذیرفته است: شکمى که تو را حمل کرد و آن «آمنه» دختر وهب بن عبد مناف است؛ صُلبى که تو را بار آورده و آن «عبدالله بن عبدالمطلب» است؛ و آغوشى که تو را پرورش داده و آن عبدالمطلب‏ بن‏ هاشم‏ است؛ و کسانی که تو را سرپرستی نمودند و آنها «ابوطالب بن عبدالمطلب» و «فاطمه بنت اسد» هستند» [الخصال، ج ١، ص ٢٩۴] همچنین حضرت در حدیث دیگری فرمودند: «عبدالمطلب در روز قیامت، به تنهایی در حدّ امت واحده محشور خواهد شد؛ زیرا ایشان به جهت ایمان خود، در میان مردم دوران جاهلیت، یگانه بودند و سیمای پیغمبران و هیبت پادشاهان در چهره وی نمایان خواهد بود». [الکافی، ج ١، ص ۴۴۶]  مورخین درباره عمر حضرت عبدالمطلب اختلاف دارند و برخی عمر ایشان را هشتاد و دو، برخی صدوبيست و عده‌ای نيز صد و چهل سال بيان كرده‌اند؛ اما همه مورخین اتفاق نظر دارند كه ايشان در طول زندگی پربرکت خود از همه‌ی نعمت‌های بزرگ الهی مانند: فرزندان بسيار، رياست مادی و معنوی، سلامتی و عمر طولانی بهره‌مند شدند و در هنگام مرگ، تنها نگرانی ایشان وضعیت سرپرستی رسول خدا (ص) که تنها هشت سال داشتند، بوده و برای این امر مهم، فقط فرزند گرامیشان حضرت ابوطالب (ع) را شايسته اين سرپرستی دانستند و پس از آن ديده از جهان فرو بستند. https://eitaa.com/ROOZBARG