✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ موضوع: «#اسلام و #مقام_معلم»    تاریخ: ۱۴۰۲/٠٢/١٢ ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت استاد مرتضی #مطهری (ره) و #روز_معلم است، لذا ضمن گرامی‌داشت مقام بلند «تعلیم و تربیت» و با سلام و صلوات بر روح بزرگ #معلم ایران اسلامی استاد #شهید_مطهری، سخن خود را آغاز می‌نمائیم؛ خداوند متعال در نخستین آیات قرآن کریم که بر قلب مبارک پیامبر اعظم خود نازل نموده، به مقام معلمی به عنوان جلوه‌ای از قدرت لایزال الهی اشاره کرده و خود را به‌عنوان معلم و تعلیم‌گر معرفی نموده: «الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ» و از آن مهم‌تر این‌که معلم بودن خود را بلافاصله پس از آفریدگار بودن و آفرینش بالاترین شاهکار خلقت یعنی انسان آورده است: «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ، خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ»؛ بنابراین می‌توان گفت مقام معلمی، بعد از مقام آفرینش و خلقت قرار دارد؛ برخی از مفسرین نیز با نگاهی دیگر در تفسیر این آیه آورده‌اند که خدای تعالی، بیان خلقت را از «عَلَق» (خون بسته) که پست ترین چیز است شروع کرده: «خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ» و سپس به «تعلیم» که بالاترین مراتب خلقت است ختم نموده است: «الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ». [تعلیم و تعلم از دیدگاه شهید ثانی و امام خمینی(ره)، ص٧و٨]؛ همچنین خداوند رحمان و رحیم در مقام رحمانیت و بخشندگی عام و همه‌گیر خود نیز از تعلیم و آموختن سخن به میان آورده: «الرَّحْمَنُ، عَلَّمَ الْقُرْآنَ»، (الرحمن/١و٢)؛ تا بشریت بدانند که مقام معلمی، نشأت گرفته از مقام رحمانیت خداوند است و بی‌شک معلم نیز برای تعلیم دیگران، نیازمند مهربانی و بخشندگی است؛ [هزار و یک نکته از قرآن کریم، ص ۵٧٢]؛ البته مقام معلمی، آنقدر بالا و والاست که خداوند به همین دو آیه‌ی عظیم هم بسنده نکرده و در آیات متعدد بر مقام معلم و تعلیم‌گر بودن خود تأکید نموده است؛ ✍️ پس از خداوند جَلَّ جَلالُه و عَظُمَ شَأنُه، بزرگترین پیامبر الهی نیز، دلیل بعثت خود را تعلیم دادن و خود را با مقام بلند معلمی معرفی می‌نماید: «إِنَّما بُعِثتُ مُعَلِّماً؛ همانا من، (معلم هستم و) برای تعلیم دادن، مبعوث شدم».[کنزالعمال، ح ٢٨٨٧٣]؛ و در روایت دیگر نیز تعليم‌گری را نشأت گرفته از بخشندگی دانسته و فرموده‌اند: «بخشنده‌ترین شما پس از من، کسی است که دانشی بیاموزد، آن‌گاه دانش خود را بپراکند». [میزان‌الحکمه، ح ١٣٨٢۵]؛ و سپس درباره حق معلم بر شاگرد فرمودند: «بدان از هر کس که حرفی آموختی، بنده او شده‌ای!» [عوالی اللئالی، ج ١، ص ٢٩٢]؛ و در ادامه نیز دست به دعا برای معلمان بلند کرده و فرمودند: «خدایا! آموزگاران را بیامرز، عمرشان را دراز کن و کسبشان را با برکت قرار ده» [تاریخ بغداد، ج٣، ص۶۴]؛ ✍️ اهل بیت عصمت و طهارت (ع) نیز همواره بر اهمیت تعلیم و تعلم، و مقام بلند معلمی تأکید نموده‌اند که در این مجال به چند روایت اشاره می‌نمائیم: ⬅️ امیرالمؤمنین (ع): «به احترام پدر و مادر و معلمت از جای برخیز، گرچه فرمانروا و پادشاه باشی». [غررالحکم و دررالکلم، ح 2341]؛ ⬅️ امام سجاد(ع): «حق استاد تو این است که بزرگش داری و محضرش را محترم شماری و با دقت به سخنانش گوش بسپاری و روی خود را به او کنی و با او (هرگز) بلند سخن نگویی». [من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 620]؛ ⬅️ امام صادق(ع): «در پیشگاه معلمی که از او دانش می‌آموزید، فروتن باشید» [الکافی، ج ١، ص ٣۶]؛ ✍️ از آنچه گذشت، نتیجه می‌گیریم که تعلیم‌گری از شئون خداوندی است که حضرت باریتعالی این موهبت الهی را به پیامبران و اولیای پاک خویش ارزانی کرده است تا مسیر هدایت را به بشر بیاموزند و بر همین اساس «تعلیم و تعلم» از سنت‌های نیکوی آفرینش دانسته شده؛ و آدمی نیز می‌تواند با پذیرش این مسئولیت بزرگ، نام خود را در قالب واژه مقدس «معلم» و در زمره هدایت‌کنندگان بشری و در مقام بلند آن‌ها ثبت و ضبط نماید؛ برهمین اساس در فرهنگ انسان‌ساز اسلامی، «معلمی» کاری پرافتخار و دارای مقامی والاست که گستره و شعاع او، از سطح کلاس و مدرسه فراتر است و جامعه و ملت و بلکه همه بشریت را در بر می‌گیرد؛ چنان‌که براساس آیه ٣٢ سوره مبارکه مائده: «نجات و هدایت یک فرد، با زنده کردن همه افراد بشر برابر بوده، همچنان که نابودی و گمراه ساختن یک فرد همانند نابود کردن تمام بشریت است. در پایان در برابر تمامی عالمان، معلمان، آموزگاران، و تعلیم‌گران علم و دانش، سر تعظیم فرود آورده و امیدواریم که همواره در مسیر هدایت بشریت، موفق و مؤید و منصور باشند. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «سالروز رحلت #علامه_دهر #شیخ_بهایی (ره)» موضوع: #احکام_علم_آموزی ❓امروزه آموختن کدامیک از تخصص‌های علمی برای اسلام و مسلمین مفیدتر است؟ ✅ شايسته است که علماء و اساتيد و دانشجويان دانشگاه‌ها به همه تخصص‌های علمی مفيدی که مورد نياز مسلمانان است، اهتمام بورزند تا از اَجانب به‌خصوص دشمنان اسلام و مسلمين بی‌نياز شوند... ❓سستی و تنبلی در تحصیل علم و تلف کردن وقت چه حکمی دارد؟ آیا حرام است؟ ✅ تضییع وقت به بطالت و بیکاری دارای اشکال است و دانشجو تا وقتی که از مزایای مخصوص دانشجویی استفاده می‌کند باید از برنامه‌های درسی مخصوص دانشجویان متابعت کند و الا استفاده از آن مزایا از قبیل شهریه و کمک هزینه و غیره برای او جایز نیست. 📚 أجوبةالاستفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#علامه‏ی‌دهر» روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠٢/١٣ ✍️ مناسبت روز: امروز ١٢ شوال برابر با سالروز رحلت عالم و دانشمند بزرگ عهد صفویه، شيخ‌الفُقهاء، استاد‌الحُكماء، رئيس‌الاُدبا، شيخ‌الاسلام و المسلمين بهاءالدين محمد بن عزالدين حسين بن عبدالصمد حارثی هَمْدانی عاملی جَبعی معروف به «#شيخ‌_بهايى» از افتخارات بزرگ جهان اسلام و مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) است؛ عالم کم‌نظیری که «#علامه‏_دهر» بوده و بالجمله در تمامی علوم آن روز، گوی سبقت را از افاضل و دانشمندان ربوده است؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این عالم گرانقدر آغاز می‌نمائیم؛ #شیخ‌بهایی در سال ۹۵۳ قمری در بعلبک لبنان و در خاندان علم و دانش متولد شد؛ پدر او «عزالدین حسین عاملی» از علمای بزرگ دوران و شاگرد برجسته شهید ثانی بوده‌ که تبار و نسب ایشان به «#حارث_هَمْدانى» یکی از شخصیت‌های برجسته صدر اسلام و یاران مخلص امیرالمؤمنین (ع) برمی‌گردد؛ #شیخ‌_بهاءالدين در ١٣ سالگی به همراه پدر بزرگوارش، به دعوت شاه تهماسب صفوی، به ایران آمد و پدر ایشان، «#شیخ_الاسلام» پایتخت وقت ایران «قزوین» گردید؛ «#شیخ‌الاسلام» در آن زمان، بالاترین منصب روحانیت بوده که وظیفهٔ افتاء، قضاء و بیان احکام شریعت را برعهده داشته است؛ شیخ‌بهایی ابتدا در ایران به تعلیم و تعلم در علوم دینی پرداخت و سپس سفری طولانی به مدت ۳۰ سال به بلاد مختلف اسلامی انجام داده و نزد اساتید بزرگ در انواع علوم، دانش آموخته و سپس به دعوت «شاه عباس» مقتدرترین شاه صفوی، در ۵٣ سالگی به اصفهان رفت و به‌دليل، شخصیت عظیم علمی، ادبی، اخلاقی و پارسایی و تقوایش، تا آخر عمر، منصب شیخ‌الاسلامی کشور بزرگ ایران را عهده‌دار شد و در این دوران زمینهٔ رشد و شکوفایی خارق‌العاده‌ی فرهنگ و معارف مکتب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام را در ایران فراهم نمود؛ هوش و استعداد منحصر به فرد، و سعی و تلاش خستگی‌ناپذیر شیخ‌بهایی در یادگیری و یاددادن علوم و فنون مختلف، باعث شده تا مورخین، او را «نابغه دوران» ‌«علامه جهان بشر» و «همه چیزدان» بنامند؛ او، علامه‌ای مجتهد، فقيهی اصولی، محدثی رجالی، مفسری بزرگ، عارفی سالک، فیلسوفی حکیم و جامع علوم عقلی و نقلی بوده که علاوه بر این علوم، مورخین او را رياضیدان، فیزیک‌دان، مهندس و معمار، طبیب، متكلم، اديب، شاعر، منجم و ستاره‌شناس، مورخ و سیاستمدار، و دانشمند و نظریه‌ پرداز نامدار شیعه در سده دهم و یازدهم هجری دانسته‌اند که در «علوم غریبه» نیز، دانایی ویژه داشته و بیش از ١٢٠ کتاب و رساله ارزشمند در علوم مختلف از او به جای مانده‌ است؛ او نخستین رساله‌ی عملیه در فقه را به زبان فارسی با نام رساله «جامع عباسی» نگاشت که ابتکاری نو در نگارش متون فقهی غیر استدلالی برای استفاده عموم مردم به‌شمار می‌رفت؛ تعداد کثیری از علماء و دانشمندان نامی جهان اسلام در قرن یازدهم، نزد وی تحصیل کرده‌اند، که از جمله آنها می توان به «ملاصدرا، ملامحمدتقی مجلسی، محقق سبزواری، ملاحسنعلی تُستَری، ميرزا رفيعای نايينی، سيد ماجد بحرانی، ملامحسن فيض كاشانی و ملامحمدصالح مازندرانی» اشاره نمود؛ 👈 همچنین به شهادت مورخین، شیخ‌بهایی بسیار بخشنده بوده و سرایی عظیمی برای نگهداری یتیمان و زنان بی‌پناه در اصفهان تأسیس نموده است؛ همچنین او را مؤسس اولین مؤسسه رسمی خیریه در اصفهان دانسته‌اند، که به برکت این کار خالصانه و سنت حسنه، امروزه بیشترین گستره سازمان‌های خیریه در کشور و حتی در جهان متعلق به شهر اصفهان است؛ ✍️ وی در دوازدهم شوال سال ١٠٣٠ قمری در ٧۵ سالگی در اصفهان درگذشت و بنابر وصیت خودش، پیکر او را به مشهد منتقل و در کنار حرم مطهر حضرت علی‌بن موسی‌الرضا (ع) به خاک سپردند؛ امروزه پس از چهارصد سال، آرامگاه او همچون نگینی درخشان، میعادگاه میلیون‌ها نفر از شیعیان و زائرین حضرت ثامن الحجج (ع) است که مسلماً این توفیق الهی از حسن نیت و ارادت و خدمات بی‌شائبه وی، به ساحت مقدس اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام، نشأت گرفته است‌؛ ✍️ و بالاخره سخن امروز را با کلام رهبرفرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «شیخ بهایی» یک آخوند به تمام معنای کامل است...؛ یک روحانی بوده که در همه‌ی علوم، عالِم بوده... یک آخوند حرفه‌یىِ منبر و محرابی، با آن‌ همه دانش‌... پس، روح دینی، با روح علمی اصلاً منافاتی ندارد؛ بلکه روح دینی، کمک و پشتیبان روح علمی است... ؛ یک نکته‌ی دیگر این است که با آن سابقه‌ی علمی که ما در گذشته داشتیم، متأسفانه نسل امروز از آن بی‌خبر است... و گاهی می‌گویند که فلان چیز قرون وسطایی است! غافل از این‌که قرون وسطی برای اروپا، روزگار ننگ است، اما برای ما روزگار نور است...» (۱۳۷۰/۱۱/۱۵) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز وفات آیةالله العظمی سيد حسين #بروجردى (ره) موضوع: #احکام_علم_آموزی ❓از امام راحل نقل شده است که فرمودند: اگر درس نخوانید حرام است در مدرسه بمانید! چه مقدار باید درس بخوانیم تا جایز باشد که در مدرسه بمانیم؟ ✅ سؤال خوبی است؛ در یک مورد مشابه این سوال نیز، حضرت آقا فرمودند موجب ضمان است؛ یعنی به این معنا که فردی در مدرسه باشد، در دانشگاه باشد و از بیت‌المال استفاده کند ولی درس نخواند، هم حرمت تکلیفی دارد به این معنا که دارد از بیت‌المال استفاده می‌کند و درس نمی‌خواند؛ هم حرمت وضعی و تکلیف وضعی دارد به این معنا که ضامن است و باید آن مقداری که ضایع کرده جبران کند! اما باید چه مقدار درس بخوانید؟ به مقدار متعارف، یعنی فرق نمی‌کند در دانشگاه باشد، در دبیرستان باشد، در مدرسه علوم دینی باشد، باید به مقدار متعارف درس بخواند، نه بر خودش سخت بگیرد و نه کوتاهی و مسامحه کند! حال ممکن است مدرسه خاصی یک مقرراتی داشته باشد که هر کس اینجا تحصیل می‌کند، در شبانه­‌روز باید ساعت خاصی را درس بخواند، این شرایط را باید مراعات کند. 📚 منبع: KHAMENEI.IR ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#رئیس_المحدثین» روز پنجشنبه، ١۴٠٢/٠٢/١۴ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم قمری برابر با سالروز رحلت آیت‌الله العظمی #سید_حسین_طباطبائی_بروجردی (ره) از مراجع بزرگ تقلید شیعه است که هفده سال زعامت حوزه علمیه قم را به عهده داشتند و با مدیریت و حمایت‌‌ ایشان، حوزه علمیه گسترش یافت و آثار حدیثی و فقهی متعددی احیاء و منتشر شد که مجموعه بزرگ «جامع احادیث الشیعه» یکی از برکات معظم‌له است؛ تقریب مذاهب اسلامی، ایجاد مراکز بزرگ علمی و مذهبی، ساخت مساجد و مدارس بسیار در سراسر ایران و جهان، اعزام مبلغ به مناطق مختلف ایران و خارج از کشور، گنجاندن درس تعلیمات دینی در دوره ابتدایی مدارس ایران و... از مهم‌ترین اقدامات دینی، سیاسی و اجتماعی این مرجع عالیقدر است؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این عالم ربانی آغاز می‌نمائیم؛ ✍️ اما در تقویم شمسی، فردا به‌عنوان «روز بزرگداشت #شیخ_صدوق (ره)» از بزرگترین احیاگران علوم اهل بیت (ع) در تاریخ شیعه به ثبت رسیده، لذا سخن امروز را به این عالم و محدث بزرگ اختصاص می‌دهیم؛ «ابوجعفر محمد بن علی بن بابْوِیه» که به سبب شدت صداقت و امانتداریش در نقل احادیث اهل بیت (ع) به «شیخ صدوق» (انسان بزرگ و بسیار راستگو) معروف شده، در حدود سال ۳۰۶ هجری قمری در خاندان اهل علم و فقاهت در شهر مقدس قم به دنیا آمد؛ او در سنین کودکی فراگیری دانش دینی را آغاز کرد و در محضر پدر و دیگر اساتید پرورش یافت و پس از آنکه به مرتبه بالای علمی دست یافت، برای درک محضر محدثین بزرگ آن دوران، سفر‌های علمی خود را آغاز کرد و از محضر بیش از ۲۰۰ تن از دانشمندان بزرگ در این عرصه بهره برد تا جایی که او را «رئیس المحدثین» نامیدند؛ شیخ صدوق (ره) که نزدیک به عصر معصومین می‌زیسته، با جمع‌آوری روایات صحیح اهل‌بیت (ع) و تألیف بیش از سیصد اثر ارزشمند، خدمات بی‌نظیری را به اسلام و مکتب اهل‌بیت (ع) ارائه نموده؛ چنانچه کتب عظیمی هم‌چون «أمالی، خِصال، معانی‌الأخبار، فضائل‌الشيعة، عیون اخبار الرّضا(ع)، عِلَلُ الشرايع، و کتاب ارزشمند "مَن لایَحْضُرُهُ الفَقیه" که یکی از ارکان کتب اربعه شیعه و مشتمل بر شش هزار حدیث گرانقدر است، بخش اندکی از آثار ارزشمند این عالم نامدار شیعی است؛ همچنین وی، دائرة المعارف روایی «کَمالُ‌الدّین و تَمامُ‌النّعْمَة» در باب مهدویت و انتظار را (طبق تصریح خودش در مقدمه کتاب) به دستور حضرت ولی‌عصر (عج)، نگاشته است و عالمان بزرگی هم‌چون «شیخ مفید»، «حسن بن محمد قمی»، و «سید مرتضی علم الهدی» را پرورش‌ داده است؛ این عالم ربانی پس از عمری تلاش خستگی‌ناپذیر در راه حفظ و تبیین معارف اسلام ناب محمدی، بالاخره در سال ٣٨١ قمری در ٧۵ سالگی درگذشت و در شهر ری در نزدیکی مرقد حضرت عبدالعظیم حسنی (ره) به خاک سپرده شد؛ علامه خوانساری (ره) در کتاب ارزشمند «روضات الجنات» نقل می‌کند که بعد از گذشت حدود ٩٠٠ سال از رحلت شیخ صدوق (ره) در عهد حکومت قاجاریه، مرقد شریف این عالم عامل به دلیل بارندگی‌های زیاد فرو ریخت و رخنه‌ای بزرگ در آن پدیدار شد و هنگامی که مردم، برای تعمیر قبر به آنجا رفتند، ناگهان با بدن شریف شیخ صدوق را کاملاً سالم که گویی تازه از حمام بیرون آمده، روبرو شدند! این ماجرا را ٢٠ نفر از علماء و بزرگان آن دوران از جمله حاج سید محمود مرعشی پدر حضرت آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی، مشاهده و تأیید نموده‌اند؛ همچنین مورخین آورده‌اند که وقتی این خبر به قصر شاه قاجار رسید؛ فتحعلی‌شاه شخصاً با جمعی از وزرا و معتمدین به محل مقبره شیخ مراجعه و پس از مشاهدۀ پیکر سالم ایشان، دستور داد تا گنبد و بارگاهی درخور در آن مکان بنا شود که امروزه این مقبره نورانی در ابن‌بابویه، زیارتگاه دوست‌داران آل رسول (ص) و محل استجابت دعای مومنان است؛ ✍️ در پایان دانستن این موضوع نیز، خالی از لطف نیست که از زمان آغاز غیبت کبری تا کنون، شصت و یک فقیه اعظم، زعامت جهانی شیعیان و نیابت عامه حضرت ولی‌عصر (عج) را به عهده داشته‌اند که از فقیه بزرگ «ابن قولویه (ره)»، آغاز و سپس «شیخ صدوق (ره)» و پس از وی، شاگرد اعظمش «شیخ مفید(ره)» و در ادامه «سید مرتضی(ره)» و «شيخ طوسی(ره)» به ترتیب این مسئولیت را برعهده داشتند، تا بالاخره در قرون اخیر، پس از آیات عظمی «شیخ عبد الکریم حائری یزدی(ره)»، «سید ابوالحسن اصفهانی(ره)»، «سید حسین طباطبایی بروجردی(ره)» و «امام خمینی(ره)»، این مسئولیت‌ بزرگ در زمان حاضر بر عهده فقیه عالیقدر و مرجع عظیم‌الشأن جهان تشیع حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی)» است؛ که دعا می‌کنیم انشاالله دوره زعامت ایشان با ظهور دولت یار و اتمام دوران انتظار همراه گردد. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: شب شهادت حضرت #حمزه (ع) موضوع: استحباب #زیارت حضرت حمزه #سیدالشهداء (ع) ✅ زیارت حضرت حمزه (ع) یکی از بافضیلت‌ترین زیارت‌هاست؛ چنانچه فخر المحققین (ره) در «رساله فخریه» فرموده است: زیارت حمزه (ع) مستحب است، زیرا از رسول خدا (ص) روایت شده: «هرکه مرا زیارت کند و عمویم حمزه(ع) را زیارت نکند، همانا به من جفا کرده است!» ⬅️ همچنین در کتاب «بیت الأحزان» در مصائب سیّده زنان عالم نقل کرده‌ام که حضرت فاطمه (س) هر روز دوشنبه و پنجشنبه به زیارت حمزه (ع) و شهداى احد می‌رفتند و این عمل را تا زمان وفاتشان ترک نفرمودند. 📚 مفاتيح الجنان، بخش زیارات ⬅️ امام صادق (ع) نیز فرمودند: «بافضیلت‌ترین زیارات، زیارت رسول خدا (ص)، و زیارت اوصیای آن حضرت، زیارت حمزه و زیارت امام حسین (ع) است.» 📚 کامل‌الزیارات، ص۳۳۵. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#حمزه (ع)، الگوی #ولایت‌_باوری و #ولایت_یاوری» روز چمعه، ١۴٠٢/٠٢/١۵ ✍️ مناسبت روز: امشب شب شهادت حضرت حمزه (ع) است، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این «#شخصیت_الگو» آغاز می‌کنیم؛ حضرت حمزه فرزند حضرت عَبدالمُطَّلِب، ملقب به «#سَیّدالشُهَداء»، عموی پیامبر اکرم (ص) و امیرالمؤمنین (ع) و از شهدای #جنگ_اُحُد است؛ ایشان از حامیان مهم دین اسلام و رسول خدا بوده، به طوری که مورخین نوشته‌اند که حتی در زمانی که هنوز ظاهراً مسلمان نشده بود، از پیامبر (ص) در مقابل آزار مشرکان حمایت می‌کرد؛ او از بزرگان قریش بوده و از این رو، مسلمان شدنش، تأثیر زیادی در میان عرب داشته و همچنین از میزان آزار قریش نسبت به پیامبر (ص) و مسلمانان کاسته است؛ شجاعت ایشان به‌ حدی بوده که سران قریش و بزرگان عرب از ابهّت و دلاوری حضرت حمزه (ع) همواره در بیم و هـراس بـودند؛ به‌گونه‌ای که مورخین آورده‌اند: روزی ایشان برای شکار در خارج از مکه بوده که خبردار می‌شود که ابوجهل به پیامبر اسلام، توهین و جسارت نموده است؛ پس بلافاصله برگشته و به سراغ ابوجهل رفته و در مقابل جمعی از بزرگان قریش، چنان با کمان خود بر فَرق او می‌زند که سَر او شکافته می‌شود! و سپس در آن زمان اختناق با فریاد به مسلمانی خود اظهار نموده و می‌گوید: «به پیامبر خدا، ناسزا می‌گوئید ؟! من به او ایـمان آورده‌ام و بـه راهی که محمد (ص) رفته است، می‌روم؛ حالا اگر قـدرت دارید با من ستیز کنید» [فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام، ص ١١۴] همچنین در تاریخ آمده که «ابولهب» و همسر ملعون او، که از هر فرصتی برای آسیب زدن به رسول خدا استفاده می‌کردند، روزی بـچّه‌دان گوسفندی را بر سر آن حضرت ریختند؛ وقتی خبر به حضرت حمزه (ع) رسید، ایشان بلادرنگ، بچه‌دان گوسفندی تهیه کرد و در برابر مردم بر سر ابولهب، خالی نمود! (همان) حضرت حمزه (ع) که جنگجویی سلحشور بوده، در همه حال از پیامبر اسلام دفاع می‌کرد و در شعب ابی‌طالب نیز همراه حضرت بود و همچنین در جنگ‌های مختلف از جمله غزوات بدر و احد، هم دوش امیرالمؤمنین (ع) چون شیری غرّان شجاعانه جنگیده و قهرمانان بزرگ عرب را یکی پس از دیگری از پای درمی‌آورد، چنانچه در غزوه بَدر، بزرگترین قهرمانان قریش از جمله «شَيْبَه» و «عُتْبَه» را به جهنم واصل نمود؛ [طبقات ابن سعد‌، ص١۶] ایشان در جنگ اُحد نیز در سخت‌ترین وضعیت که بسیاری از اصحاب از میدان نبرد فرار کرده و به کوه‌ها پناه بردند، دلیرانه مقاومت کرد و با سپر قرار دادن خویش و نبرد با دو شمشیر، از رسول خدا دفاع نمود تا جایی که دشمن طبق برخی از نقل‌ها ناجوانمردانه ایشان را از پشت و با نیزه به شهادت رساند و سپس «هند»، دختر عُتْبَه (زن ابوسفیان و مادر معاویه) به انتقام کشتن پدر و عمویش در جنگ بدر، پیکر ایشان را مُثْله کرد و سینه حضرت را شکافت و جگر ایشان را به دندان گرفت؛ به همین سبب او را «آکلَةَ الْأَکبَاد» به معنای خورنده جگرها لقب دادند؛ [تاریخ‌ پیامبر اسلام ، دکتر آیتی، ص٢٩۵] رسول خدا که علاقه شدیدی به عموی گرامیشان داشتند، وقتی جسد ایشان را با آن وضعیت فجيع دیـدند، بسیار محزون شده و فرمودند: «هـرگز به مصیبت کسی مثل شما گرفتار نخواهم شد، و هرگز هیچ مقامی سخت‌تر از این، بر من نگذشته است»؛ سپس مدتی در کنار جسد حضرت حمزه ایستاده و گریستند و فرمودند: جـبرئیل نـزد من آمد و به من خبر داد که در میان هفت آسمان نوشته شده: «حمزه فرزند عبدالمطّلب، شیر خدا و شیر رسول خدا و سید شهداء است» [بصائرالدرجات، ص ٣۴] همچنین حضرت فرمودند: «پروردگارم مرا با سه نفر از اهل‌بـیتم بـرگزید: علی بـن ابی‌طالب، جعفر بن ابی‌طالب و حمزه بن عبدالمطّلب» [تاریخ پیامبر، ص٣٢۴] البته درباره فضائل و کرامات حضرت حمزه سیدالشهداء روایات بسیاری نقل شده، تا جایی که امیرالمؤمنین (ع) و سایر ائمه اطهار در احتجاج با مخالفان، همواره به خویشاوندی خود با حضرت حمزه (ع) مباهات کرده‌اند؛ ✍️ و بالاخره سخن امروز را با گفتار حکیم فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «به نظر می‌رسد که پیغمبر اکرم از همان لحظه‌ی اوّل که جناب حمزه (ع) شهید شد، می‌خواستند از ایشان الگو درست کنند؛ این‌که پیغمبر به او لقب «سیّدالشّهدا» دادند... و بعد همه‌ی مدينه را وادار کردند [بر ایشان گریه کنند]؛ پیغمبر برای جناب حمزه (ع) غوغا درست کردند؛ معنای این چیست؟ این [یعنی] پیغمبر می‌خواهند حمزه (ع) را برجسته کنند که او سیدالشهداء است، و کسی است که همه باید بر او گریه کنند؛ این الگوسازی است و برای آن روز هم فقط نیست؛ (بلکه الگو) برای همیشه‌ی تاریخ و برای همه‌ی مسلمین است...» (سخنان امام خامنه‌ای "مدظله‌العالی" ۱۴۰۰/۱۱/۰۵» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «سالروز رحلت حضرت #عبدالعظیم_حسنی (ع)» موضوع: #احکام_زیارت ❓#نماز_زیارت چیست؟ و آیا برای امامزادگان هم نماز زیارت وارد شده است؟ ✅ نماز زیارت، نمازی مستحبی است که هنگام زیارت حضرات معصومین(ع) خوانده می‌شود و خواندن سوره یس در رکعت اول و خواندن سوره الرحمن در رکعت دوم بعد از سوره حمد در آن، مستحب است. ✅ در زیارت امامزادگان، نماز زیارت وارد نشده است؛ اما طبق نظر علماء، نیکوست که دو رکعت نماز به نیّت رجا و هدیه كردن ثواب آن نماز به صاحب آن مرقد مطهر خوانده شود. ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#سیدالکریم (ع)» روز شنبه، ١۴٠٢/٠٢/١۶ ✍️ مناسبت روز: امروز ١۵ شوال، سالروز رحلت حضرت #عبدالعظیم_حسنی (ع) و همچنین سالروز شهادت حضرت #حمزه_سیدالشهداء (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، از آنجا که در روز گذشته در رابطه با حضرت حمزه (ع) سخن گفتیم، روزبرگ امروز را به حضرت عبدالعظیم (ع) اختصاص داده و سخن خود را با سلام و صلوات بر روح بلند ایشان آغاز می‌نمائیم؛ حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، از امامزادگان عظیم‌الشأن و از محدثین جلیل‌القدر و رُوات بزرگوار شیعه است که شرافت نَسَب را با فضیلت علم و تقوی به هم آمیخته و خدمات ارزشمندی به مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) تقدیم نموده‌ است؛ چنانچه مرحوم شیخ عباس قمی‌ (ره) می‌نویسد: «ایشان به علو مقام و جلالتِ شأن، معروف و از اَکابر مُحدثین و اَعاظم علماء و از زُهاد و عُباد، و از اصحاب حضرت امام جواد و امام‌هادی (ع) بوده‌اند...» [منتهی الآمال، ج۱، ص۴۶۱] . تبار حضرت عبدالعظیم (ع) با چهار واسطه به سبط اکبر پیامبر خدا (ص) و خاندان وحی می رسد؛ (رجال نجاشی، ج۱، ص۲۴۸) که با نگاهی گذرا به زندگی و سیره خاندان حسنی، می‌توان دریافت که این خاندان نورانی، همواره در کرامت طبع، عزّت نفس، و بخشش و خدمت به محرومان شهره بوده‌اند؛ لذا در تاریخ آمده که ایشان نیز همچون جد بزرگوارشان امام حسن مجتبی (ع)، چند مرتبه تمام اموال خویش را میان فقرا و بینوایان تقسیم نموده و همواره بیچارگان را مدد و یاری می رساندند تا جایی که به لقب «السیدالکریم» معروف شدند. [زندگانی حضرت عبدالعظیم، رازی، ص۲٩] براساس آنچه در تاریخ تولد و وفات حضرت آمده، ایشان دوران حیات پنج امام معصوم، از امام کاظم (ع) تا امام عسکری (ع) را درک کرده‌اند؛ اما آنچه قطعی و مسلّم است، حضرت عبدالعظیم محضر امام رضا، امام جواد و امام هادی (ع) را درک نموده و از آنها احادیث فراوانی نقل کرده‌اند. [معجم رجال الحدیث، ج‌۱۰، ص‌۴۹] همچنین با نگاهی گذرا به تاریخ زندگانی این محدث بزرگ، این مطلب کاملاً روشن می‌شود که ایشان نسبت به ائمه اطهار در زمان خود، اخلاص و اعتقاد راسخ داشته و حضرات معصومین (ع) نیز علاقه، اعتماد و اطمینان ویژه به ایشان داشته‌اند؛ چنانچه این موضوع در پیام امام رضا (ع) که توسط ایشان برای شیعیان فرستاده شد، کاملاً روشن و هویداست؛ همچنین حدیث «عرض دین» ایشان، خدمتِ امام‌هادی (ع) و تصدیق آن حضرت بر اعتقادات عبدالعظیم حسنی (ع)، دلیلی بزرگ بر ایمان و قداست و ثبات عقیده ایشان به ائمه هدی (ع) و مذهب حنیف جعفری است؛ چنانچه حضرت هادی (ع) فرمودند: «یا اباالقاسم! تو به حق دوست ما هستی... تو همان دینی را انتخاب کرده‌ای که پسندیده خداست... خداوند تو را با گفتار ثابت در دنیا و آخرت تثبیت کند» (توحید شیخ صدوق، ص۸١] در اثبات عظمت علمی این عالم بزرگوار نیز همین کافی است که بدانیم امام هادی (ع)، مردم را برای حل مشکلات دینی و یافتن جواب پرسش‌های اعتقادی و عملی‌شان، به ایشان ارجاع می‌دادند؛ چنانچه «ابو حَمّاد رازی» از شیعیان و موالیان شهر ری، می‌گوید با مشکلات فراوان به سامراء رفتم و خدمت حضرت امام هادی (ع) رسیدم تا مسائل دینی خود را بپرسم؛ حضرت فرمودند: «‌ای ابا حَمّاد! هرگاه مشکلی از امور دینی برایت پیش آمد، جواب مشکل خود را از عبدالعظیم حسنی بخواه و سلام مرا به او برسان» [رازی، زندگانی عبدالعظیم، ص۲۹] در عظمت معنوی و مقامات باطنی این عالم و عابد و زاهد بزرگ نیز همین بس که اهل‌بیت (ع) فضیلت زیارت مزار ایشان را برابر با فضیلت زیارت سیّدالشهداء (ع) دانسته‌اند؛ چنانچه شیخ صدوق (ره)، از محمد بن یحیی عطّار، نقل کرده که خدمت امام هادی (ع) رسیدم، ایشان فرمودند: «کجا بودی؟» گفتم: به زیارت قبر امام حسین (ع) رفته بودم؛ امام فرمودند: «بدان که اگر قبر عبدالعظیم حسنی را در شهر خودت، زیارت کنی، مانند کسی هستی که حسین بن علی (ع) را (در کربلا) زیارت کرده باشد» [ثواب الاعمال، ص۱۲۴] مورخین، عُمر بابرکت عبدالعظیم (ع) را ۷۹ سال ذکر کرده‌، ولی در کیفیت شهادت یا وفات ایشان اختلاف است، اما برخی از مورخین و علماء، مانند «شیخ فَخْرُالدّین طُرَیحی» مؤلف کتاب «مَجمعُ‌البحرَین» تصریح کرده‌اند که حضرت را در ری، زنده به گور و شهید نمودند. [رجال النجاشی، ج۱، ص۲۴۷] ✍️و بالاخره سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب به پایان می‌بریم که فرمودند: «جناب عبدالعظیم مرد بسیار بزرگی است (ولی) مردم مقامات این بزرگوار را نمی‌دانند... (ایشان) هم شخصیتی جهادی است، هم شخصیتی علمی است و هم محدّث است... (همچنین) ایشان صائِمُ‌النَّهار و قائِمُ اللَّیل بوده... (لذا) تجلیل از جناب عبدالعظیم، تجلیل از علم و جهاد و زهد و تقواست...» (۱۳۸۲/۳/۵) https://eitaa.com/ROOZBARG