✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز یازدهم #محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓آیا در مجالس عزاداری هروله کردن و گفتن ذکر ائمه بصورت تند و پشت سر هم (شور) جایز است؟ ✅ اگر موجب وهن مذهب یا مراسم عزاداری معصومین نباشد فی نفسه اشکال ندارد. ❓نظر حضرت آقا در مورد الفاظی که در عزاداری‌ها و نوحه‌ها استفاده می‌شود و در شأن یک مسلمان و حتی انسان نیست! و نسبت دادن یکسری الفاظ رکیک به خود است، چه حکمی دارد؟  ✅ کلاً در عزاداری، باید نزاکت و سنگینی و وزانت عزاداری حفظ شود... (همچنین) باید از مطالبی که حرام است، مثل کذب و غلو نسبت به ائمه اطهار (ع) پرهیز شود، و نیز باید از مطالبی که دون شأن یک مسلمان است، پرهیز گردد؛ به طر کلی اسلام، پیروان خودش را وزین، سنگین و باوقار می‌پسندد؛ شما نگاه کنید از جمله‌ی لباس‌های حرام، لباس شهرت است و لباس شهرت یعنی لباس سبک، لباسی که در شأن یک مسلمان نیست؛ لباسی که از نظر رنگ، دوخت یا کیفیت پوشیدن یا حتی اِندِراس (پاره پاره شده) به گونه‌ای است که اگر طرف بپوشد در جامعه انگشت‌نما می‌شود، و این در شأن یک مسلمان نیست! لذا در تعابیری که در نوحه‌ها خوانده می‌شود و در مقام اظهار ارادت به معصومین (ع) یا به حضرت اباعبدالله (ع) می‌باشد، ولی در شأن یک مؤمن نیست که چنین الفاظی به کار ببرد، (می‌بایست) در عزاداری‌ها از آن‌ها پرهیز شود. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « حجت خدا در مقابل چشم همگان»        روز سه‌شنبه، ١۴٠١/٠۵/١٨ مناسبت روز: امروز، روز یازدهم ماه محرم و سالروز یکی از عظیم‌ترین فاجعه‌های تاریخ اسلام؛ و جسارت و اسارتی است که نظیر آن را جهان اسلام، هرگز به خود ندیده است؛ در این روز، کسانی به اسارت برده شدند که از خاندان وحی و نبوت و عزیزترین و شریف‌ترین انسان‌های هستی بودند؛ زنان و کودکانی که شأن و شرف آن‌ها در آسمان و زمین، نظیر نداشته و ندارد؛ لذا هنوز چشم بشریت، پس از هزار و چندصد سال، به واسطه این جنایت بزرگ، وظلم و ستمی که بر کودکان و زنان کاروان حسینی رفت، گریان و شرمسار است؛ همچنین این روز در تقویم با عنوان «روز تجلیل از اسرا و مفقودان» نام‌گذاری شده تا هرسال در این روز، هم‌زمان با مصیبت جان‌سوز اسارت اهل‌بیت پیامبر (ص)، یاد و نام اسرا و مفقودان مظلوم ایران اسلامی نیز گرامی داشته شود؛ ✍️ اما امروز طبق تقویم شمسی، سالروز شهادت یکی از شاگردان درس‌آموخته در مکتب حسینی، به نام شهید محسن حججی (ره) است که با الگوگیری از سالار شهیدان و یاران باوفای ایشان، سَرِ و جان شیرین خود را وقف دفاع از اسلام و حرم اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) نمود و همین شهادت شجاعانه و در عین حال مظلومانه او به دست تکفیری‌های داعش در سوریه، نقطه عطفی در دوران حضور رزمندگان اسلام در دفاع از حرم اهل‌بیت در سوریه و عراق شد؛ چراکه تا قبل از شهادت تکان‌دهنده او و جداشدن سر محسن حججی از بدن، با وجود سال‌ها حضور شجاعانه‌ی مدافعین حرم در مقابل متجاوزان تکفیری و شهادت مظلومانه آنها در سوریه و عراق، این مردان خدا حتی در بین ملت حسینی ایران هم «غریب» بودند و متأسفانه حتی برخی از افراد غافل و یا مغرض، داغ دل مادران شهدای مدافع حرم را تازه کرده و در فضای مجازی می‌نوشتند: «مدافعین حرم، برای پول‌ و پست و مقام و امتیازهای ویژه به سوریه و عراق می‌روند!!!» اما پس از شهادت خالصانه محسن حججی و مخابره فیلم‌ و تصاویر نحوه شهادت حسين‌گونه این شهید سرافراز، به یک‌باره ورق برگشت و نام مدافعان حرم و دفاع جانانه آنان بعد از چهار سال حضور و مقاومت، بر سر زبان‌ها افتاد، لذا رهبر فرزانه انقلاب فرمودند: «شهید حججیِ عزیز در دنیایی که روزنه‌های اغواگر صوتی و تصویری فراوانی وجود دارد، چنین درخشید و خداوند او را همچون حجتی در مقابل چشم همگان قرار داد....» از این‌رو سالروز شهادت شهید محسن حججی به عنوان «روز بزرگداشت شهدای مدافع حرم» نام‌گذاری شد؛ تا هرساله در این فرصت، از فداکاری و رشادت‎های مدافعان حرم که در راه دفاع از حرم آل اللّه و حمایت از مظلوم، آن هم در یک کشور دیگر، جان شیرین خود را فدا نمودند، قدردانی شود؛ بنابراین لازم است که در این روز گرامی، ضمن بزرگداشت شهدای گرانقدر مدافع حرم، روایت شجاعت و شهامت و ایثار و شهادت قهرمانانه آنان را به نحو شایسته به زبان قلم، هنر و رسانه در دید همگان قرارداد تا همچنان فرهنگ حسینی که همان فرهنگ ایثار و شهادت‌طلبی است در جامعه اسلامی ما و به خصوص در میان نسل نوی ما زنده بماند؛ و بدون شک در این مسیر نورانی، داستان زندگی و شهادت سرافرازانه شهید محسن حججی (ره)، الگویی بی‌نظیر از فداکاری، کفرستیزی، ولایت‌مداری و دفاع از تمام خوبی‌ها و زیبایی‌هاست که می‌تواند یک امت و حتی بشریت را از غفلت و ذلت نجات دهد؛ پس بر ماست که با انتقال این حماسه‌ی جاودان و نقل داستان آن برای کودکان و نوجوانانمان، هرگز نگذاریم یاد و نام شهدای مظلوم مدافع حرم فراموش شود. ✍️ و سخن امروز را با بخشی از وصیتنامه این شهید آسمانی به پایان می‌بریم: «... از ولایت فقیه غافل نشوید و بدانید من به یقین رسیدم که امام خامنه‌ای نائب بر حق امام‌زمان است‌؛ از همه‌ی خواهران عزیزم و از همه‌ی زنان امت رسول اللّه می‌خواهم، روز به روز حجاب خود را تقویت کنید، مبادا تار مویی از شما، نظر نامحرمی را به خود جلب کند؛ مبادا رنگ و لعاب بر صورتتان، باعث جلب توجه شود؛ مبادا چادر را کنار بگذارید... همیشه الگوی خود را حضرت زهرا (س) و زنان اهل بیت قرار دهید... از همه‌ی مردان امت رسول اللّه می‌خواهم، فریب فرهنگ و مدهای غربی را نخورید؛ و همواره امیرالمومنین (ع) را الگو و پیشوای خود قرار دهید و از شهداء درس بگیرید...؛ خودتان را برای ظهور امام‌زمان روحی لک الفدا، و جنگ با کفار به خصوص اسرائیل آماده کنید که آن روز بسیار نزدیک است...» روحش شاد، یادش گرامی، نامش جاودان و یادش همواره پر رهرو باد. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز شهادت امام سجاد (ع) موضوع: #احکام_عزاداری ❓افرادی برای #هیئت_عزاداری برنج و گوشت #نذر کرده‌اند، اگر برنج بیشتر از گوشت باشد آیا می‌توان مقدار اضافی برنج را فروخت و گوشت یا وسایل مورد نیاز دیگر را تهیّه کرد؟ ✅ #نذورات و #هدایا باید در همان جهتی که #نذر کننده یا هدیه ‌کننده گفته و نیت کرده، مصرف شود؛ البته اگر نذر کننده #صیغه_شرعی نذر نخوانده باشد، می‌توان با اجازه او، جنس اهدایی را تعویض یا در محل دیگر مصرف کرد. ❓آیا می‌شود با پرداخت کفاره، نذری که کرده‌ایم را منحل کنیم؟ ✅ عمل به نذر واجب است، و تخلّف از آن جایز نیست؛ و با پرداخت کفاره‌ی نذر منحلّ نمی‌شود؛ اما در صورت تخلّف، دادن کفاره، واجب است. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «نقش امام سجاد (ع) در تاریخ اسلام»        روز چهارشنبه، ١۴٠١/٠۵/١٩ مناسبت روز: امروز بنا بر روایت مشهور، سالروز شهادت حضرت سیدالساجدین، امام زین‌العابدین (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن خود را با حدیثی از امام رضا (ع) در فضیلت آن امام همام آغاز می‌نمائیم، که فرمودند: «حضرت سجاد (ع)، امام یکتای زمان خویش بودند که احدی (در فضیلت) به ایشان نمی‌رسد، و هیچ دانشمندی با آن حضرت برابری نمی‌کند، و بدیل و مثل و مانندی ندارند... و کیست که بتواند به حد شناخت آن حضرت برسد، هرگز، هرگز، چرا که عقل آدمی (از درک و شناخت امام) عاجز است» (اصول کافی، ج١، ص١٩٨)                ✍️ بی‌شک یکی از حضرات معصومین که در دوران بسیار سخت امامت خود، خدمات بی‌نظیری را به اسلام و بشریت ارائه نموده‌اند، حضرت زین‌العابدین (ع) می‌باشند، ولی متأسفانه در طول تاریخ، ظلم بزرگی در معرفی شخصیت بی‌نظیر این امام همام صورت گرفته، چنانچه متأسفانه اگر امروز از بسیاری از مردم در رابطه با حضرت سجاد (ع) بپرسیم، ایشان را به‌عنوان فردی مریض احوال، منزوی و منفعل که از صبح تا شب فقط در گوشه‌ای نشسته و به گریه و نماز و سجده مشغول بوده‌اند، تصور می‌نمایند؛ این در حالی است که با نگاهی به زندگی امام سجاد (ع) و دقت در شخصیّت و ژرفای تفکّرات آن حضرت، به تأثیرگذاری بی‌بدیل ایشان در تاریخ اسلام پی می‌بریم، چنانچه آن امام بزرگوار در یکی از بحرانی‌ترین و دشوارترین دوره‌های تاریخ تشیع، در طول ٣۴ سال امامت، توانستند با رهبری و هدایت مسلمانان، قیام کربلا را به نتیجه رسانده و موانع رشد جامعه اسلامی را از میان برداشته و شیعیان را از یکی از سخت‌ترین تنگناهای سیاسی و اجتماعی تاریخ عبور دهند؛ امام سجاد (ع) که به واسطه مشيت الهی و حفظ جان ایشان، در حادثه جانسوز کربلا در بستر بیماری شدید بودند و همه‌ی مصائب عظیم در کربلا و مسیر اسارت را با بهره‌گیری از مقام توکل، صبر و رضا، پشت سر گذاشتند، به تدریج در مسیر شام، بهبود یافتند تا جایی که در مجلس امویان با شجاعت بی‌نظیر و سخنان آتشین خود، یزید و یزیدیان را رسوا و قیام عاشورا را پرثمر نمودند؛ امام پس از بازگشت به شهر مدینه با اختناق شدید و سرکوب شیعیان روبرو شدند؛ به‌گونه‌ای که حاکمان مستبدّ بنی‌امیّه و بنی مروان، جوّ سنگینی از وحشت و کُشتار را بر جامعه اسلامی حکم‌فرما کرده بودند تا جایی که هرکس، حتی به‌عنوان مُحب امیرالمؤمنین (ع) شناخته می‌شد را سَر می‌بُریدند؛ در این وضعیّت دهشت‌بار که جرأت هرگونه حرکتی، در سراسر سرزمین پهناور اسلامی از شيعيان سلب شده بود؛ امام سجاد (ع) با آگاهی از شرایط زمان و مکان، و فقدان وجود یاران وفادار و فداکار، و با توجه به قدرت و سیطره حکومت استکبار، و همچنین عِلم به شکست قیام‌های مسلّحانه در آن بُرهه‌ی سیاه تاریخ، شیوه‌ها و روش‌های جدید و مؤثری را برای هدایت و راهبری جامعه و مبارزه با استکبار برگزیدند و با برنامه‌ریزی بسیار متفکرانه و تاکتیکی هوشمندانه و مدیریتی بی‌نظیر، سه هدف و کار بزرگ را در آن دوران ظلم و اختناق به انجام رساندند: 1️⃣ تبیین و تدوين اندیشه ناب اسلامی و تقویت بنیان‌های فكری و اعتقادی مکتب تشیع در قالب «دعا و نیایش»؛ 2️⃣ اثبات حقانیت اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) نسبت به امامت، ولایت و خلافت مسلمین؛ 3️⃣ جذب و حفظ شیعیان و ایجاد تشکیلات منسجم برای پیروان مکتب اهل‌بیت (ع)؛ ✍️ البته در کنار این خدمات بزرگ فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، نباید از شخصیت بی‌نظیر فردی و فضائل اخلاقی و عبادی آن امام همام غفلت نمود، خصوصیات بی‌نظیری که دوست و دشمن بر آن اعتراف داشته و دارند و در به ثمر رسیدن اهداف فوق‌الذکر بسیار مؤثر بوده‌اند، ولی در این مجال کوتاه، فرصت پرداختن به آن‌ها ممکن نیست؛ هرچند که با مراجعه به کتاب شریف صحیفه سجادیه و رساله حقوق امام سجاد (ع) و احادیث ارزشمند ایشان، می‌توان خوشه‌چین زلال اندیشه‌ی آن امام همام بود؛ که سخن امروز با حدیث گرانقدری از آن حضرت رابطه با «نشانه‏‌های شیعه» به پایان می‌بریم که فرمودند: «شیعیان ما، با سادگی و بی‏‌آلایشی در زندگی شناخته می‌‏شوند؛ در چهره‏‌های آنان آثار عبادت نمایان است... هنگامی که همه ساکت و خاموشند، آنان در تقدیس و تسبیح خداوندند و آنگاه که همه در خوابند، آن‌ها به نماز و نیایش پروردگار مشغولند، و آن وقت که دیگران در سرور و خوشی‏‌های زودگذر (دنیا) غرق می‌‏شوند، آنان در فکر و اندیشه‏‌های درخشان و اصیل انسانی به سر می‌برند» (بحار الانوار، ج ١۵، ص ١۴٢) https://eitaa.com/ROOZBARG

🏴 روضه‌ امام سجاد (ع): ✍️ و اما همانطور که عرض شد، امروز طبق روایت مشهور، سالروز شهادت چهارمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت است، لذا این روایت را به حضور به حضور شما تقدیم می‌نمائیم: فردی از اصحاب خدمت امام سجاد (ع) عرض کرد، آقای من در ماجرای کربلا، کجا بیشتر از همه به شما سخت گذشت؟ حضرت نفرمودند روز عاشورا؛ نفرمودند آن‌وقتی که برادرم علی‌اکبر (ع) یا علی اصغر (ع) را کشتند؛ نفرمودند آن‌وقتی که عمویم عباس (ع) را به شهادت رساندند؛ حتی نفرمودند در گودی قتلگاه و وقت شهادت حضرت سیدالشهداء (ع)؛ بلکه سه بار فرمودند: «الشام، الشام، الشام»؛ و در روایت دیگر آمده که حضرت زین‌العابدین (ع) فرمودند در «شام» هفت مصیبت بر ما وارد شد: 1️⃣ در شام مأموران یزید در حالی که شمشیرهای خود را برهنه و نیزه‌ها را برافراشته بودند بر ما حمله کردند و با کعب نیزه بر زنان و کودکان زده و شادی می‌کردند؛ 2️⃣ سرهای شهدا که بر نیزه‌ها بود را میان زن‌ها و کودکان ما قرار دادند؛ و با سرها بازی می‌کردند و آن‌ها را به زمین می‌انداختند و در میان دست‌ها و پاهای اسب‌ها پایمال می‌کردند؛ 3️⃣ از بالای بام‌ها آتش بر سر ما می‌ریختند؛ چنانچه وقتی آتش به عمامه‌ بر من افتاد، دستهایم را به گردنم بسته بودند و نتوانستم آن را خاموش کنم، و عمامه و موها و سرم را سوزاند؛ 4️⃣ از طلوع آفتاب تا نزدیک غروب، ما را با ساز و دهل در برابر چشم مردم شام در کوچه و بازار گردش می‌دادند و می‌گفتند: بزنید و بکشید این‌ها را که بر خلیفه خروج کردند و در اسلام هیچ حرمتی ندارند؛ 5️⃣ ما را از شتران پیاده کردند و به یک ریسمان بستند و از مقابل خانه‌های یهود و نصاری عبور دادند و می‌گفتند: این‌ها کسانی هستند که پدرانشان، پدران شما را کشتند و خانه‌های آنان را ویران کردند؛ پس امروز بزنید و تلافی کنید؛ و در این وقت یهودیان و مسیحیان هر چه از خاک و سنگ و چوب داشتند، بر سر و بدن زنان و کودکان ما زدند؛ 6️⃣ ما را به بازار برده‌فروش‌ها بردند و اراده کردند که خاندان پیامبر (ص) را به جای غلامان و کنیزان بفروشند! ولی خداوند این کار را برای آنها میسر نکرد؛ 7️⃣ بعد از آن‌همه جسارت و اذیت، ما را در مکانی منزل دادند که سقف نداشت و زنان و کودکان ما، روزها از گرما و شب‌ها از سرما و گرسنگی و تاریکی همواره در سختی و وحشت بودند. (تَذْکِرَةُ الشُّهَداء، ص۴١١) حرف امام الاسرا، الشام الشام درکوفه و شام بلا، الشام الشام گفته علی‌بن‌الحسین با شیعیانش در هر نفس تا انتها، الشام الشام در کوچه‌های شام ما آواره بودیم آتش ز بام خانه‌ها، الشام الشام ذکر رقیه در خرابه با سکینه خوردم کتک در روز و شام، الشام الشام بابِ مرا در قتلگه، چون سر بریدند آن سر به روی نیزه‌ها، الشام الشام بزم شراب و طعنه و زخم زبان‌ها بودند جمع اشقیا، الشام الشام رأس بریده، ذکر قرآن از لب ماه پرخون سَر و طشت طلا، الشام الشام با خیزان لب را هدف بگرفت و میزد در پیش چشم کودکان، الشام الشام خواب و خرابه، کودک دلبند مولا رفته رقيه از جهان، الشام الشام «و سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مَنقَلَبٍ ینقَلِبونَ» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز سیزدهم محرم‌الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓باقی‌ مانده اموالی که به عنوان هزینه‌های مراسم عاشورای امام حسین(ع) جمع ‌آوری می‌شود، در چه موردی باید خرج شود؟ ✅ اگر #نذر شرعی صورت گرفته، تابع نذر است و گرنه می‌‌توان با کسب اجازه از اهدا کنندگان، اموال باقی مانده را در امور خیر دیگر مصرف کرد یا آن‌ها را برای مصرف در #مجالس_عزاداری آینده نگاه داشت. ❓آیا می‌شود اضافه‌ خرج مراسم فاطمیه را در محرّم و یا بالعکس هزینه کرد؟ ✅ اگر نذر خاص نشده باشد، که مثلاً در مراسم فاطمیه مصرف شود، و یا خلاف نظر اهدا کنندگان نباشد، اشکال ندارد. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا» روز پنجشنبه، ١۴٠١/٠۵/٢٠ مناسبت روز: امروز، سیزدهمین روز از ماه محرم‌الحرام است که تاریخ در چنین روزی در سال ۶١ هجری قمری، شاهد رویداد جان‌سوز و مهمی در دارالاماره شهر کوفه بود؛ چنانچه آورده‌اند که عبیدالله بن زیاد ملعون که سرمست از غرور پيروزى بود، براى قدرت‌نمايى، بر تخت خود نشست و همگان را دعوت نمود و دستور داد، سر امام حسين (ع) را در برابرش قرار دهند و اسرای کربلا را وارد کنند؛ سپس رو به حضرت زينب (س) كرد و گفت: «خدا را سپاس كه شما را رسوا ساخت و نادرستى خبرهاى شما را نشان داد!» حضرت زينب (س) در پاسخ او فرمودند: «فقط انسان فاسق، رسوا مى‌شود و انسان فاسد دروغ مى‌گويد و آن هم ما نيستيم و ديگرى است!» ابن زياد باز هم مغرورانه گفت: «كار خدا را نسبت به برادر و خاندانت چگونه ديدى؟» و حضرت با صلابت و قدرت بیشتر پاسخ دادند: «من جز زيبايى و نيكى چیزی نديدم! آن‌ها گروهى بودند كه خداوند شهادت را برايشان مقرّر كرد و آنان نيز به آرامگاه خويش شتافتند؛ به زودى خداوند تو و آنان را [در روز قيامت] گرد خواهد آورد و ميان شما داورى خواهد كرد؛ در آن روز خواهی دید که چه كسى پيروز است؟» وسپس فرمودند: «اى پسر مرجانه! مادرت به عزايت بنشيند» ابن زياد با شنيدن اين سخنان، بسیارخشمگين شد و ابتدا قصد کشتن آن حضرت را نمود، اما به‌دلیل نظر برخی از بزرگان مجلس از این تصمیم گذشت و از روی درماندگی گفت: «اين زن، پيوسته موزون و شعرگونه سخن مى‌گويد، و پدرش نيز چنین بود» (ارشاد مفيد، ص۴٧٣؛ تاريخ طبرى، ج۴، ص٣۵٠) ✍️ به راستى انسان نمى‌داند در برابر اين همه شجاعت و قدرت روحى چه بگويد؟ جز اين‌كه در برابر عظمت اين بانوى بزرگ، زانو به زمين زده و اعتراف كند كه هیچ لفظ و جمله‌ای، قادر به بیان عظمت و شهامت آن حضرت در برابر مرد سفّاك و بى‌رحمى همچون ابن مرجانه ملعون نیست! و تنها می‌توان گفت که زینب کبری (ع) فرزند حیدر کرار (ع) و فاطمه زهرا (س) است. ❓اما سؤالی که شاید به ذهن بعضی از عزیزان خطور کرده باشد، این است که چرا حضرت زینب (س) فرمودند: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا»؛ مگر در جنایت هولناک کربلا زیبایی هم وجود دارد؟ ✅ در جواب به این سؤال اولاً باید بدانیم که حضرت زینب (س) این جمله را در جواب ابن زیاد فرمودند؛ وقتی که گفت: «كار خدا را نسبت به برادر و خاندانت چگونه ديدى؟» لذا حضرت در رابطه با مقدرات الهی چنین فرمودند که «من جز زیبایی چیزی ندیدم» و بدیهی است که رضای اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) همواره منطبق بر رضای الهی است، چنانچه امام حسین (ع) در گودی قتلگاه و در لحظات آخر فرمودند: «الهی رِضاً بِرِِضِاک»؛ ⬅️ ثانیاً ما همیشه از یک بُعد به حادثه عاشورا نگاه کرده‌ایم و آن‌هم «چهره‌ی سیاه و خیانت و جنایت» در کربلاست! اما عاشورا چهره دیگری هم دارد و آن چهره‌ی روشن و درخشان اطاعت‌پذیری، عشق‌بازی و جان دادن در راه محبوب و معشوق است! عاشورا ثابت کرد که انسان خاکی می‌تواند تا عرش اعلی پرواز کند، و تمام هستی و وجود زمینی خود را در راه رضای حضرت دوست قربانی کرده و به جایی برسد که خدا خریدارش شود: «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ: خداوند از مؤمنان، جان‌ها و اموالشان را خریداری کرده و (در برابرش) بهشت برای آنان است» (توبه/١١١)؛ بر همین اساس استاد مطهری (ره) در کتاب"حماسه حسینی"می‌گوید: «تاریخ کربلا، یک صفحه دیگر هم دارد که شخصِ اولِ آن صفحه، دیگر پسر معاویه، پسر زیاد، پسر سعد، و شمر، و دیگر جنایتکاران کربلا نیستند، در آنجا قهرمان حسین (ع) است؛ در آن صفحه، دیگر اثری از جنایت نیست؛ تراژدی نیست‌؛ بلکه همه‌ی آن حماسه‌ و افتخار و نورانیت است؛ تجلی حقیقت و انسانیت است؛ تجلی حق‌پرستی است؛ اگر آن صفحه را درست نگاه کنیم، آن‌وقت می‌فهمیم که بشریت باید به خودش ببالد؛ اما وقتی فقط صفحه سیاه و تاریک کربلا را ببینیم، بشریت مصداق آیه ٣٠ سوره بقره می‌شوند؛ آنجا که فرشتگان به خداوند گفتند: «قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ...»: «آیا کسانی در زمین خواهی گماشت که در آن فساد کنند و خون‌ها بریزند و حال آن‌که ما، تو را تسبیح و تقدیس می‌کنیم؟!» اما گویی خداوند آنها را به دیدن صفحه روشن و زیبای عاشورا دعوت نموده و در جواب آن‌ها در همان آیه می‌فرماید: «قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ»: «من چیزی (از اسرار بشر) می‌دانم که شما نمی‌دانید!» ✍️ لذا حضرت زینب (س) با اشاره به صفحه‌ی روشن و نورانی کربلا فرمودند: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز چهاردهم محرم‌الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓برخی هیأت‌ها تا پاسی از شب، مراسم عزاداری را ادامه می دهند به گونه‌ای که موجب قضا شدن نماز صبح عزاداران می‌گردد؛ آیا عمل مذکور، جایز است؟ ✅ بديهی است که نمازِ واجب، مقدّم بر شرکت در مجلس عزاداری اهل‏بيت (عليهم السلام) است و ترک نماز و قضا کردن آن، به بهانه این مجالس جايز نيست؛ مقتضی است که برنامه های هیأت به گونه‏‌ای تنظیم شود که مزاحم نماز نباشد. ❓برگزاری مراسم زیارت عاشورا و دهۀ محرم و ایام فاطمیه در ساعت اداری در دستگاه‌های اجرائی چه حکمی دارد؟ ✅ اگر موجب تضییع حقوق مراجعه کنندگان نشود، اشکال ندارد، البته اگر در این زمینه مقرراتی وجود دارد، باید مراعات شود. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «عزاداری حسینی، مایه آرامش یا افسردگی؟» روز جمعه، ١۴٠١/٠۵/٢١ مناسبت روز: در ایام اسارت اهل‌بیت امام حسین (ع) در زندان کوفه قرار داریم و با گذشت ١۴ روز از ماه محرم‌، محبین اهل‌بیت‌، هنوز در بسیاری از مساجد، حسینیه‌ها، تکایا و منازل شخصی، مراسم عزاداری برپا کرده و با شرکت در این مراسم برای غم و اندوه اهل‌بیت (ع)، محزون و گریبانند؛ ❓یکی از مسائلی که هرساله در این ایام توسط برخی از غافلين و یا مغرضین و مخالفین مکتب اهل‌بیت (ع) در فضای مجازی و حقیقی مطرح می‌گردد، این است که برگزاری و شرکت و گریه کردن در جلسات عزاداری حسینی باعث اضطراب و افسردگی انسان می‌شود! لذا با توجه به این‌که افسردگی به‌عنوان یکی از بیماری روانی در علم روانشناسی مطرح است، در سخن امروز بر آن شدیم تا فارغ از فضای هیجانی و احساسی، و با ادله کاملاً عقلی و علمی به بررسی این ادعا بپردازیم؛ ✅ «روانشناسی» سال‌هاست که به‌عنوان یک علم مستقل فعالیت می‌کند و از علومی مانند فلسفه و منطق، راه خود را جدا ساخته است؛ حال اگر قرار باشد در حوزه مسائل مربوط به این علم، صحبت و ادعایی داشته باشیم، سخنان ما حتماً باید سیر علمی‌ داشته و مستند به تحقیقات معتبر در علم روانشناسی باشد؛ در این علم تنها زمانی می‌توان گفت یک عمل، علت به‌وجود آمدن یک حالت روانی است که از طریق تحقیقات علمی این موضوع به اثبات رسیده باشد؛ که با توجه به دسترسی آسان به فضای مجازی و جستجو در آن، به راحتی می‌توان دریافت که تاکنون در یک از مجامع علمی داخل و خارج از کشور، هیچ‌گونه تحقیق میدانی که ثابت کرده باشد، عزاداری و ‌گریه بر مصائب اهل‌بیت (ع) موجب افسردگی انسان می‌شود، انجام نشده است! ازنظر علت و معلولی هم اگر به این قضیه نگاه کنیم، باید بگوییم بین «عزاداری» و «افسردگی» هیچ رابطه علت و معلولی وجود ندارد و اگر هم این دو متغیر در جایی در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، صرفاً به‌صورت تصادفی بوده است؛ نکته مهم دیگر این‌که روانشناسان، افسردگی را به‌عنوان یک واکنش نسبت به از دست دادن یک‌چیز باارزش مطرح‌ کرده‌اند؛ یعنی زمانی افسردگی به وجود می‌آید که فرد چیز باارزشی را از دست بدهد؛ حال سؤال اینجاست که ما با حضور در جلسات عزاداری اهل‌بیت (ع) آیا چیزی را از دست می‌دهیم؟ یا برعکس، الگوهای ارزشمندی را پیدا می‌کنیم که به وجود آن‌ها افتخار و مباهات می‌نمائیم؛ همچنین روانشناسان یکی از عوامل اضطراب و استرس و افسردگی را کاهش «اعتماد به نفس» و کاهش «عزت نفس» می‌دانند که ما در ایام مذهبی، به ویژه در ایامی که به شهادت ائمه اطهار (ع) مرتبط است، شاهد افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس افراد مذهبی هستیم؛ چراکه آنها خودشان را به منبعی متصل می‌کنند که این منبع سرشار از انرژی معنوی است، لذا در واقع، حضور در عزای اهل‌بیت (ع) و اشک ریختن در این مراسم، نه تنها باعث افسردگی نمی‌شود بلکه عامل امید و حرکت‌آفرینی برای نزدیکتر شدن به کانون محبت و معرفت الهی می‌گردد؛ ✍️ البته آنچه در این مجال کوتاه تقدیم شما گردید، تنها بخشی از استدلال‌های علمی در این زمینه بود تا بدانیم که ادعای افسردگی به واسطه عزاداری و گریه در مراسم حسینی، ادعایی کاملا‌ً کذب است که هرگز علم روانشناسی آن را تائید نکرده است؛ بلکه در مقابل، روانشناسان همواره در مواقع ایجاد مصیبت‌های سنگین، تأکید دارند که انجام عزاداری و گریه کردن، باعث تخلیه، و آرامش روحی و روانی فرد می‌گردد؛ چنانچه دکتر محمد حاتمی، رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور براساس تحقیقات انجام شده در دانشگاه خوارزمی با تأیید این موضوع می‌گوید: حضور در مراسم عزاداری ائمه (ع) در عین این‌که برای فرد، آرامش روحی و روانی ایجاد می‌کند، جرم و جنایت و بسیاری از آسیب‌های اجتماعی را نیز کاهش می‌دهد، چنانچه آمارها هر ساله در دهه عاشورا، این موضوع را کاملاً تأیید می‌نماید؛ رئیس انجمن مطالعات روان درمانی‌ ایران، در ادامه با تبیین این موضوع که اشک ریختن یکی از راه‌های تخلیه هیجان‌های منفی مثل غم و خشم است، گفت: باید توجه داشت که حضور در مراسم عزای اهل‌بیت (ع) و اشک ریختن و گریه کردن برای آن‌ها، بسیار بیشتر از یک تخلیه هیجانی ساده است؛ چراکه غمی که در مراسم عزاداری برای بزرگان دین و اهل‌بیت پیامبر خدا بر انسان وارد می‌شود، غمی معنوی است که می‌تواند منشأ یک حرکت مثبت در نوع بینش و زندگی انسان باشد، ازاین‌رو این غم و اندوه نه‌ تنها روان فرد را رنجیده و آزرده نمی‌کند، بلکه تحقیقات، شواهد و گزارش‌های بسیاری نشان داده است که نقش درمانی مثبت هم دارد و بعد از عزاداری آرامش ویژه‌ای را برای فرد به همراه می‌آورد... 📚 برگرفته از پايگاه خبری روانشناسی و بهداشت روان. https://eitaa.com/ROOZBARG