دل خون شد و از معرکه دلدار نیامد ای اهلِ حرم میر و علمدار نیامد... - حسین علاءالدین

#story ای اهل حرم میر و علمدار نیامد سقای حسین سید و سالار نیامد

بلند شو علمدار علم رو بلند کن . .

مکن ای صبح طلوع . .🖤

🕯. .

پای بند قفسم باز و پر بازم نیست سر گل دارم و پروانه ی پروازم نیست گل به لبخند و مرا گریه گرفته ست گلو چون دلم تنگ نباشد که پر بازم نیست گاهم از نای دل خویش نوایی برسان که جزین ناله ی سوز تو دمسازم نیست در گلو می شکند ناله ام از رقت دل قصه ها هست ولی طاقت ابرازم نیست ساز هم با نفس گرم تو آوازی داشت بی تو دیگر سر ساز و دل آوازم نیست آه اگر اشک منت باز نگوید غم دل که درین پرده جزین همدم و همرازم نیست دلم از مهر تو در تاب شد ای ماه ولی چه کنم شیوه ی ایینه ی غمازم نیست به گره بندی آن ابروی باریک اندیش که به جز روی تو در چشم نظر بازم نیست سایه چون باد صبا خسته ی سرگردانم تا به سر سایه ی آن سرو سرافرازم نیست - هوشنگ ابتهاج

گفتم از گریه مگر باز شود عقدهٔ دل آن هم از طالع برگشته گره شد به گلوی - فروغی بسطامی

گَر مَرا هیچ نباشد نه به دنیا، نه به عُقبی چون تو دارم همه دارم، دگَرَم هیچ نباید - سعدی

خوش نگردد دلم از گریه، که خرم نکند خرمنِ سوخته را قطره‌ی بارانی چند - سلیم‌‌ تهرانی

«در گلویم گیر کرده زخم یک بغض غریب..» ‌

تو نبین ساکت و ارام نشستم کنجی حرف نا گفته زیاد است ولی محرم نیست - سیدتقی‌ سیدی

شبيه شهر پس از جنگ، غرقِ اندوهم نشسته زخم تو در تكّه تكّه‌ی روحم - سیدمهدی موسوی

ای كوه تو فرياد من امروز شنيدی دردیست درين سينه كه همزاد جهان است - هوشنگ ابتهاج

خون می چكد از ديده در اين كنج صبوری اين صبر كه من می‌ كنم افشردن جان است - هوشنگ ابتهاج

تو را دوست داشتم چنان که گویی تو آخرین عزیزان من بر رویِ زمینی و تو رنجم دادی، چنان که گویی من آخرین دشمنانِ تو بر رویِ زمینم ...! - غادة السمان

«او همه عیبِ تو گیرد تا بپوشد عیبِ خود» - مولانا

ماجنون کاران ز طاقت یک قلم بیگانه‌ایم سخت جانی با دل صبر آزمایان آشناست - بیدل‌ دهلوی

من به خاک افتادم اما این جوانمردی نبود می توانستی نتازی بر من، اما تاختی - فاضل نظری

کوه صبرم من ولی از غصه می دانم شبی بی گمان این غم مرا آخر ز دنیا می برد - ناشناس

ماهُ ساحِل .💙

فکرم به منتهای جمالت نمی‌رسد کز هر چه در خیال من آمد نکوتری - سعدی

اضطراب خاطر از یک سوختن تسکین نیافت آب بر آتش فشاندیم و مکرر سوختیم - طالب‌ آملی

زندگی با همدم نااهل، جان فرسودن است من چنین زندانی‌ام با خویش در یک پیرهن - فاضل‌ نظری

مثل آتش بی‌قرارم، مثل طوفان بی‌وطن دیگران از من گریزانند و من از خویشتن! - فاضل‌ نظری

تو تنها مى توانى آخرین درمان من باشى و بى شک دیگران بیهوده میجویند تسكینم - محمد‌علی‌ بهمنی

غمگین نیم احوالم اگر یار نپرسد از شمع نپرسیده کسی تاب و تبش را - حزین لاهیجی

رازی نهفته ‌در پسِ حرفی نگفته است مگذار درد دل كنم و دردسر شود. - فاضل‌ نظرى