♦️ خـواسـتگــاری بـا چـشـم‌هـای آبے ♦️ ♦️♦️گـلستــان یــازدهــم ♦️♦️ 🔲 خـاطــرات هـمســر ســردار شـهیــد #عـلےچـیــت‌ســازیــان 🔲 قسمت: 8⃣1⃣ 💢 منصوره‌خانم و آقا ناصر با یه دسته‌گل بزرگ وارد اتاق شدن.با دیدن من خندیدن.اما چشم‌هاشون سرخ و متورم بود.می‌دونستم چقدر در نبود علی‌آقا دیدن نوه‌شون سخت هست.با دیدن اونها بغض ته‌گلوم چسبید ، نه بالا می‌رفت و نه پایین میومد.دلم برای منصوره‌خانم و آقا ناصر می‌سوخت.هنوز لباس سیاه تنشون بود.هنوز داغ امیر ، پسرشون تازه بود.هنوز داغ علی‌آقا جیگرشون رو می‌سوزوند.دلم براشون هلاک شد.هنوز یک روز نبود پسرم به دنیا اومده بود ، دلم براش تنگ شده‌بود.منصوره‌خانم و آقا ناصر چطور تحمل می‌کردن؟؟؟ مرخص شدم که برم خونه.وقتی از پله‌های خونه‌ی علی‌آقاشون بالا می‌رفتم .دلم می‌خواست علی‌آقا بیاد و بگه : زهرا‌خانم گُلُم خسته نباشی.گُلُم...گُلُم...گُلُم....چقدر این تیکه کلامش رو دوست داشتم. 💢 توی اتاق داشتم به بچه شیر میدادم.روبروم قاب عکس‌های علی‌آقا و امیر بود.دستی کشیدم رو کلاه سفید بچه و خیره شدم به عکس علی‌آقا که زیر عکسش یه جمله از خود علی‌آقا با خط قرمز نوشته بود: 《کسی می‌تونه از سیم خاردارهای دشمن عبور کنه که تو سیم خاردارهای نفسش گیر نکرده باشه》 فرداش چهلم علی‌آقا بود .بی‌اختیار گریه‌ام می‌گرفت.مادرم گفت: اگه فردا تو مراسم گریه کنی و از خودت ضعف نشون بدی حلالت نمی‌کنم.ما خودمون این راه رو انتخاب کردیم.یادت رفته خواستگار که میومد می‌گفتی: من با کسی ازدواج می‌کنم که اهل جبهه و جنگ باشه.می‌خوام وظیفه‌ام رو نسبت به انقلاب انجام بدم.مگه نمی‌خوای دینت رو ادا کنی الان وقتشه. 💢 قرار شد برای بچه اسم انتخاب کنیم.گفتم: علی‌آقا گفت: اگه دختر بود : #زینب و اگه پسر بود #مصیب (مصیب اسم معاون و بهترین دوست شهیدش بود) آقا ناصر گفت: این برای وقتی بود که مصیب تازه شهید شده‌بود و خودش و امیر زنده بودن.خم شد روی صورت بچه و گفت: اسم پسرهام رو خودم انتخاب کردم (صادق و علی و امیر) امیر در واقع محمد‌امیر بود و علی‌آقا هم روز سیزده رجب تولد امام علی(ع) به دنیا اومد.منصوره‌خانم گفت: اسم علی باید زنده بمونه.من میگم اسمش رو بگذاریم #محمدعلی به یاد محمدامیر و علی....... رفتم پیشونیم رو روی قاب عکس امیر گذاشتم ، بوی دست‌های علی‌آقا رو میداد ، چون خودش این قاب رو به دیوار زده‌بود.گفتم: اسم پسرمون شد #محمدعلی ولی من به یاد تو علی صداش میزنم علی‌جان!!! @Revayate_ravi

🚨 واکنش جالب رهبر انقلاب پس از دیدن عکسِ قبل از انقلابِ شهید آوینی 💠 رهبر انقلاب نقل می‌کنند: یکی از مدیران دستگاه‌های فرهنگی درباره‌ یک نفر از همین چهره‌های معروفِ فرهنگیِ خوب که امروز جزو شهدای عالی‌مقام ماست و من خیلی به او علاقه داشتم و همیشه به دستگاه‌های مختلف فرهنگی توصیه می‌کردم که از وجودش استفاده کنید، چند عکس به من نشان داد که مربوط به قبل از انقلابِ او بود و او را در مناظری (که آن زمان برای جوانان خیلی پیش می‌آمد) نشان می‌داد. آن آقا به من گفت: بفرما! این [مرتضی آوینی] همان کسی است که شما این‌طور از او تعریف می‌کنید! من عکس‌ها را که نگاه کردم گفتم ارادتم به این شخص بیشتر شد، چون او در این محیط بوده و حالا این‌گونه شده است؛ حتماً باید از ایشان استفاده کنید! 📝 روزنامه‌ی کیهان،۲۹ شهریور ۱۴۰۰ @Revayate_ravi

#روایتی_از_شهدا روح الله، برادر شهید که اومد، رفتیم بهشت زهرا و منتظر شدیم حکاک بیاد و سنگ مزار رسول رو آماده کنیم. به محض اینکه حکاک اومد یه نگاه به ما انداخت و گفت: ببخشید این سنگ مزار کیه؟ گفتیم چه طور؟ گفت: من اصلا نمی‌دونستم قراره امروز بیام اینجا بنویسم. دیشب خواب دیدم از طرف حرم امام حسین علیه السلام منو خواستن گفتن شما مامور شدی رو ضریح آقا قرآن بنویسی. ما که خشکمون زده بود! وقتی بهش گفتیم سنگ رو از حرم امام حسین آوردن و قراره برای یه شهیدی نصب بشه حالش منقلب شد. سنگ مزاری که می‌توان گفت هدیه‌ای بود از جانب اربابش حضرت اباعبدالله... #شهید_رسول_خلیلی #مدافعان_حرم @Revayate_ravi

✨شهید فیسبوکچی!✨ فیسبوکی هـاهم به بهشت میروند!🕊 به خاطر اینکه تو فیس‌بوک فعالیت می‌کرد و همیشه آنلاین بود و در جهت نشر فرهنگ مقاومت، در شبکه‌های اجتماعی فعالیت می‌کرد، دوستاش اسمشو گذاشته بودند: فیس‌بوک‌چی …😃 ایشون شهید محمد علی ابوحسن معروف به کاظم هستند که در منطقه قنیطره واقع در جولان سوریه، به همراه شهید جهاد مغنیه و شهید الله‌داد و جمعی دیگر از مجاهدان حزب‌الله، توسط تیم تروریستی اسرائیل به شهادت رسیدند.💔 @Revayate_ravi

نه ما شهادت را... بلکه شهادت پیدا میکند ما را... #خادم_الشهداء #شهید #محمد_سلیمانی #سال‌شهادت۸۹ #علت‌شهادت: #برخوردخمپاره‌به‌سر @Revayate_ravi

♦️ خـواسـتگــاری بـا چـشـم‌هـاے آبے ♦️ ♦️♦️ گـلستــان یــازدهــم ♦️♦️ 🔲 خــاطــرات هـمســر ســردار شـهیــد #عـلےچـیـت‌ســازیــان 🔲 قسمت :9⃣1⃣(قسمت آخر) 💢بعد از چند روز می‌خواستم همراه مادرم برم خونه‌شون.منصوره‌خانم با دیدن وسایل جمع شده‌ی من زد زیر گریه.منصوره‌خانم طوری گریه می‌کرد که سنگ هم به گریه می‌آفتاد.آقا ناصر گفت: اوقور بخیر زهراخانم !!!کسی چیزی گفته؟؟ از ما خسته شدی؟؟گفتم: نه!!چه چیزی؟؟؟گفت: پس چرا می‌خوای بری؟؟؟گفتم: آخه زحمت بسه.من مزاحم شماهام!!!!! آقا ناصر صداش می‌لرزید و گفت: نه باباجان!!!از ای حرفا نزن.ای حرف‌ها مال غریبه‌هاست.تو دختر خودمانی.محمدعلی بچه‌ی خودمانه.مزاحم یعنی‌چی؟؟ اینجا خانه‌ی خودته.آقا ناصر برای اینکه روحیه‌ها رو عوض کنه به شوخی گفت: ( اصلا این بچه‌تِ بردار ببر. مُردیم از بس گریه نکرد و وَر نزد.ناخنام سیاه شد از بس چنگولش گرفتم. بچه هم بچه‌های سابق، وَر می‌زدن صداش هفت‌تا خونه اون‌ورتر می‌رفت.با حرف‌های آقا ناصر و گریه‌های منصوره‌خانم موندنی شدم.هر چند برای من هم دل کندن از اون اتاق سخت بود.هر روز دوست داشتم زودتر شب بشه و من و محمدعلی توی اتاق علی‌آقا بخوابیم.اون اتاق طور عجیبی بود.علی‌آقا رو تو اون اتاق احساس می‌کردم. 💢 حال منصوره‌خانم بدتر شد و مجبور شدن ببرنش تهران.من هم وسایلم رو جمع کردم رفتم خونه‌ی پدرم و قرار شد از اون به بعد روزهای پنجشنبه و جمعه برم خونه‌ی آقا ناصرشون.خونه‌ی مادرم تنهاییم بیشتر شد.بابا مغازه می‌رفت. مادرم به کارگاه خیاطی ، خواهرهام هم مدرسه می‌رفتن .من و محمدعلی تنها میشدیم. اون روزها و روزهای بعد سختی‌ها و دشواریها و ناگفتنی‌های زیادی داشت که اگه عشق به امام و انقلاب و پایبندی به اصول و اهداف و اعتقاداتم نبود ، شاید هرگز تاب نمی‌آوردم. 💢 با تشویق و پی‌گیریهای مادرم سال ۱۳۶۷ تو هنرستان ثبت‌نام کردم و برای بار سوم در سال دوم رشته‌ی کودک‌یاری مشغول تحصیل شدم.دیپلم گرفتم و به اصرار مادرم تو استخدامی آموزش و پرورش شرکت کردم.پذیرفته شدم و تو مدرسه‌ی ابتدایی مشغول خدمت شدم. منصوره‌خانم سال ۱۳۷۴ بر اثر حمله‌ی قلبی دعوت حق رو لبیک گفت.آقا ناصر هم سال ۱۳۹۰ در قطعه خانواده‌ی شهدا در باغ بهشت همدان آرام گرفت.تنها خواهر علی‌آقا یعنی مریم‌خانم ، سال ۱۳۸۴ بر اثر عارضه‌ی قلبی در گذشت و همسرشون حمیدآقا سال ۱۳۸۹ در اثر سانحه فوت شدند. از خونواده‌ی چیت‌سازیان فقط حاج‌صادق مونده. مادرم هم سال ۱۳۹۰ بعد از تحمل یک دوره طولانی بیماری ما رو تنها گذاشت.پدرم هم بازنشست شده و بعد از فوت مادرم به تنهایی تو خونه‌ای که یادگار کودکی ماست زندگی می‌کنه. محمدعلی هم ازدواج گرده و یه پسر به اسم آرمان داره...... پایان @Revayate_ravi