🤍بھـٰاࢪ عـٰاشقۍ‌🤍 #پارت‌نود‌هشتم _ریحانه ،میخواستم بگم که من.. آب دهانم را قورت میدهم و ادامه میدهم _من دوست دارم کمی با گوشه ی روسری اش بازی میکند و سرش را بالا میاورد لبخندی تحویلم میدهد که باعث دلگرمی ام میشود *ریحانه* مهدی تکیه اش را به ماشین اش میدهد و نگاهش را روی من نگه میدارد _ممنون بابت امروز.. +خواهش میکنم فردا جلوی دانشگاه منتظرتم _باشه از او دور میشوم روبه روی درب خانه میاستم دستم را برای خداحافظی بالامیاورم و چندبار تکان میدهم در را با کلید باز میکنم و پاورچین پاورچین وارد سالن پذیرایی میشوم مادرم روی مبل نشسته به محض دیدن من لبخند میزند با خوشحالی به سمت او حرکت میکنم کنارش روی مبل مینشینم _سلام مامان جون +سلام عزیزم _چرا تا این موقع شب بیدارید؟ +منتظرتو بودم _ ببخشید دیر شد من را در آغوشش میفشارد با بغض درآغوش مادرم غرق میشوم +خوشبخت بشی عزیزدلم نگاهی برای قدر دانی به مادرم میاندازم _راستی مامان برای جهیزیه ام یکم پس انداز.. میان صحبت من میپرد +دیگه از این حرفا نزن باشه؟ سرم را پایین میاندازم که دستش را زیر چانه ام قرار میدهد و سرم را بالا میاورد +تو الان فقط به فکر خودت باش _چشم لبان لرزانم را روی هم میفشارم _مامان اگه من برم پس شما؟ +نگران من نباش..دختر تو الان باید به فکر زندگی و آینده خودت باشی این حرفا چیه که میزنی؟ _خیلی دوست دارم مامان با دستانش صورتم را نوازش میکند و بوسه ی آرامی بر روی گونه ام می نشاند +کِی انقدر بزرگ شدی؟ نگاهم را از مادرم به زمین میدوزم... #رمان‌ #بهار‌عاشقی نویسنده:سرکارخانم‌مرادی