eitaa logo
پژوهشگاه حم
273 دنبال‌کننده
827 عکس
915 ویدیو
37 فایل
بخشی از مقالات متنوع سیدمحمدحسینی(منتظر) فرزند مرحوم حجة‌الاسلام و المسلمین؛ حاج سید میربابا حسینی(فاطمی) (اعلی الله مقامه الشریف) در حوزه‌های مذهبی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و...
مشاهده در ایتا
دانلود
☫﷽☫ 💎 @SMHM212 ♣️ ابعاد وجودی سه‌گانه ما (بخش دوم): 👈 بنابراین چیزی (از قبیل؛ بشریت، انسانیت و حرّیت) بنیادی‌تر از گرایشات و اعتقادات نژادی و مذهبی هم وجود دارد که می‌تواند تعیین‌کننده رفتار اجتماعی انسانها باشد و آنان را به همگرایی و رفتار صحیح سوق دهد. 👌 ب) اشکالات قضیه: ۱- بشریت؛ در افواه عوام ممکنست در مقابل و پایبندی به و بالتبع عاری از صفات نیک انسانی و نوعدوستی به کار برود ولیکن بنده بعنوان یک محقق لازمست توضیح بدهم که؛ در نگاه قرآن کریم؛ بشریت همان حیوانیت است که البته شامل همه مشترکاتی می‌شود که همه انسانها با حیوانات دارند از قبیل؛ جسم و پیکر و اعضاء و‌ جوارح و نیز غرائزی که موجب حیات و بقای این مخلوق (حیوان ناطق؟!) می‌گردد. از بشره (و جمع آن) بمعنای پوست، مشعر بر کالبد ظاهری این موجود است. در واقع هم همان مجموعه‌ای از ترکیبات بافتهای حیوانی است که پوستی بر آنها کشیده شده است و آنچه از آن مشهود است پوست و جنبه فیزیکی آنست. فلذا بهتر است هنگام استفاده از کلماتی که قصد تخطئه حیوانیت و غرائز حیوانی را دارد بجای واژه بشریت از عبارت استفاده شود. ولیکن انسانیت هم (که در متون مشابه معمولا بعنوان یک «دین کامل» یاد می‌شود!) عبارت چندان مناسبی نیست. زیرا ایضا در ؛ بشر (در مقابل و و ؟) دارای دو بُعد وجودی دیگر هم است که وجوه افتراق این مخلوق از سایر خلائق است. انسان/انسانیت (از سه ریشه نسیان یا نَوَسان و یا إنس) بر خلاف بشر/بشریت (که جنبه دارد) دارای جنبه است. به عبارتی؛ بشریت ابعاد سخت‌افزاری و انسانیت ابعاد نرم‌افزاری ما را تشکیل می‌دهد. در نتیجه معمولا بشریت (=حیوانیت) در مقابل انسانیت (=معنویت) است که قاعدتا ترجیح بشریت بر انسانیت، در واقع ترجیح حیوانیت (سبُعیّت و بهیمیّت) بر انسانیت (عقلانیت و فرزانگی) است. 👈 انسان موجودی است که با دیگران و غیر خود و یا هوای نفس خود اُنس می‌گیرد. جویای انس و پذیرنده انس است و از آنجا که سریعا مأنوس می‌گردد، انسان نامیده شده است. این موجود حتی با و یا ترکیبی از این دو هم مأنوس می‌گردد (و و می‌شود!) تا آنجا که با آنها همذات‌پنداری پیدا کرده و یگانگی می‌جوید و معمولا دل کندن از آنها را هم بر نمی‌تابد! چنانکه هم‌اکنون حتی که داعیه (ص) دارد، متاسفانه دارای ماه‌هایی است که اسامی آنها عمدتا یادآور الهه‌های موهوم نیاکان آنهاست و حتی نظامی ایدئولوژیک مثل هم جرأت تغییر این اسامی کهنه‌پرستانه و موهوم را ندارد! 👈 انسان موجودی است که معمولا گرفتار نسیان و فراموشی است و همه چیز را براحتی فراموش می‌کند. فلذا انسان نامیده شده است. این تعریف در مقابل تعریف قبلی است و البته شگفت‌انگیز! 👌 طبق این تعاریف؛ انسان موجودی است که هم اهل أُنس آسان با همه‌چیز است و در عین‌حال اهل نسیان و فراموشی همان چیزهایی که با آنها مأنوس گردیده است! خلاصه: انسان موجودی است که با خود أنس می‌جوید ولیکن همزمان او می‌شود در حد «نسیاً منسیّا»! 👈 در وجه تسمیه انسان، انتساب انسان به نوسان هم خالی از وجه نیست! زیرا این موجود بعد از تعلق بر ، دارای مرتبه وجودی سومی می‌گردد متفاوت از روح و جسم و لذا نامیده می‌شود. نفس حالتی متغیّر در میزان وابستگی به روح یا جسم است. نفس گاهی به جسمانیت (حیوانیت) گرایش پیدا می‌کند و مظهر بشریت و پوستین‌گی و کدورت می‌گردد و لذا بهیمیت (گوسفندصفتی) و سَبُعیّت (گرگ‌صفتی) می‌ورزد که در این حالت نامیده می‌شود آنهم أماره به سوء! (إنّ النفس لَأمّارة بالسوء) ولیکن این نفس بلحاظ نوسانی که در طبیعت خود دارد گاهی هم به (معنویت) گرایش یافته و مظهر و آدمیّت می‌گردد فلذا حُرّیت و و عشقیت می‌ورزد که در این حالت نام می‌یابد. حد فاصل «نفس أمارة» تا «نفس مرضیة»، مراتبی است که به ترتیب از سطح بشریت لغایت آدمیت، عبارتند از: نفس لوّامة نفس عاقلة نفس ملهمة نفس مطمئنة نفس راضیة (قرآن: یآ أیّتها النفس المطمئنة إرجعی إلی ربّک راضیة مرضیة) بنابراین همان «نفس»ی است که در مراتب خود دائما در است. امروز است و فردا و پس‌فردا و شاید روزی با توجه به الهامات الهی بتواند به مرتبه و شاید و حتی به برسد که است. و ایضا ممکنست در یک سیر قهقرائی و ارتجاعی پیاپی سقوط کند و تا خود را به نیافکند، بیقرار باشد. ...ادامه دارد. ✍️ سیدمحمدحسینی(منتظر) صفحات مجازی حسینی منتظر در ایتا: 💠 🆔 @chelcheraaqHM 🎲 گروه هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام 🙏
🇮🇷﷽☫ 🔻@SMHM212 بررسی أراجیف ضد معادی (بخش۰۲) 👌تحریف واقعیت آخرت! نفی واقعی بودن و نعمات و نقمات عالم آخرت در قالب و ، و تأویل آن‌ها به حالت‌های انتزاعی (که موجب فروریزی تهدید (ترس و خوف) انسان‌ها به عذاب‌های سه‌گانه جهنم و فروپاشی اشتهای انسان‌ها (طمع) به لذات سه‌گانه بهشتی می‌گردد)، صرف‌نظر از خلاف معارف صریح اسلامی بودن آن‌ها موجب شتاب، تسریع، توسعه، تعمیق و تحکیم ارتکاب آسان گناهان و سوق دادن جوامع بسوی انواع پلیدی‌ها و نهادینگی انواع پلشتی‌ها است. تخطئه قیاس گرفتن نوع و جنس نعمات و نقمات آخرت از دنیا، هیچ مبنای دینی ندارد و گوینده، برداشت سلیقه‌ای و دیدگاه انحرافی شخصی خود را مطرح می‌کند. توهم‌پنداری و تأویل آن‌ها به اوهام سلیقه‌ای، خلاف نصوص (آیات و روایات علیهم السلام) است و بالتبع آثار ضد تربیتی دارد و باید تکذیب و انکار شوند. تحریف و تأویل مکانت خارجی و مادی و عمومی بهشت و جهنم به حالت نفسانی فردی، انکار آشکار (از ضروریات ) است و نگاه کاملاً غلطی به شمار می‌رود که بعضی روشنفکرنماهای مشکوک به و دنبال می‌کنند. ضمناً بهشت و جهنم، هم فردی هستند و هم جمعی زیرا که اعمال انسان‌ها در دنیا هم فردی هستند و هم‌ جمعی. فلذا لزومی به انکار یا تحریف و تغییر آن‌ها نیست. عذاب‌های الهی برای انسان‌ها در آخرت، دو منظوره است: ۱) مجازات مجرمین و متخلفین بمنظور اجرای الهی بویژه در عرصه . ۲) پاک‌سازی تا اینکه و ورود به بهشت الهی را پیدا کنند. علت اول (اجرای عدالت) موجب می‌شود که اکثریت انسان‌ها وارد جهنم بشوند (تا ضمن مجازات عادلانه، پاکسازی بشوند) و علت دوم باعث می‌گردد که اکثریت جهنمیان از شرّ گناهان خود، رها گشته و وارد بهشت گردند. این دو هدف اصلی معاد، صد البته از رحمت الهی است و در غیر این‌صورت، رحمانیت الهی، قابل انکار و تکذیب خواهد بود. عدم تعذیب ، تحمیل بزرگترین بی‌عدالتی در حق خود آن‌هاست که این مسئله، دور از رحمت رحمانیتی و رحمت رحیمیتی است. برای دریافت عمیق مطلب، لطفاً سلسله مقالات «جهنم؛ انتقامی جباریه یا ابزاری رمضانیه؟!» را در کانال ایتایی @SMHM212 بویژه بخش‌های ذیل را از دست ندهید: 👈 این‌جا 👉 و 👈 این‌جا 👉 💠 و 👈 این‌جا 👉 البته در این معرکه، سه نوع اقلیت هم داریم که عبارتند از: ۱) اقلیتی که بدون چشیدن عذاب جهنم و حتی سختی‌های محشر، بمحض آغاز قیامت، وارد بهشت می‌شوند. ۲) اقلیتی که انواع عذاب‌های جهنم هم حریف پاک‌سازی آن‌ها نمی‌شوند و لذا هرگز از جهنم خلاص نمی‌شوند تا اینکه عمر جهنم به سر آید و با نابودی آن، این اقلیت هم یکجا نابود شوند. ۳) اقلیتی که بعد از نابودی بهشت (همزمان با نابودی جهنم) نابود نمی‌شوند و بلکه وارد عالم دیگری می‌شوند که هرگز نابود شدنی نیست بنام «مقام رضوان، عطائاّ غیرمجذوذ و ملک لایبلی». همان مُلکی که آدم و حوا در ابتدای ورود خود به بهشت اولیه، در جستجوی آن بودند و آن‌را در تقریب به یافتند و به محض چشیدن آن به دنیا هبوط کردند. ملاحظه دو کلیپ از آقایان؛ و (حاج‌فرج دباغ)، باعث تحریر این مقاله گردید. اراجیفی که موجب سستی باورهای دینی مردمان می‌گردد. البته در کلیپ آقامیری، وی عباراتی توبیخ‌آمیز علیه کسانی که به زعم وی تعریف غلط و خطرناکی از دین ارائه داده‌اند، به کار برده است که اتفاقاً اولین مخاطب او می‌تواند خودش باشد که در صدد القاء برداشت غلط خود از جهنم است و البته این توبیخ شامل امثال دکتر سروش هم می‌باشد. وی در ابتدای حرفش ادعا می‌کند که دختری را بخاطر به علت اینکه چند تار موی خود را بیرون گذاشته، ۱۰۰۰ سال روی آتش جهنم آویزان می‌کنند و در میانه کلیپ، مدت این عذاب را به ۱۰۰٫۰۰۰ سال افزایش می‌دهد و نهایتاً ادعا می‌کند که ۱٫۰۰۰٫۰۰۰ سال طول خواهد کشید! وی برای این ادعاهای مضحک خود به هیچ مدرکی اشاره نمی‌کند بجز سند شیطانی «می‌گن»! و در لفافه این دروغ‌های خودساخته، به انکار عذابی بنام می‌پردازد که اعمال آن از بیانات صریح قرآن است. تکذیب و تحریف عذاب‌های واقعی جهنم، قدمت دیرینه‌ای دارد ولیکن تکذیب نعمت‌های بهشتی، بنظرم ابداعی از طرف این روحانی‌نمای خلع‌لباس شده است که به تمسخر ویژگی‌های حورالعین می‌پردازد. آن‌چه که در نقد این اراجیف می‌توان گفت؛ حداقل مطلب اینست که اینگونه افراد بظاهر تحصیل‌کرده و کتابخوان و روشنفکر، بدون مطالعات کافی و بلکه لازم به اظهار نظراتی می‌پردازند که از سخافت آشکاری برخوردارند. نقادی جمله به جمله اینگونه اراجیف و شبهات، مجال مناسبی می‌طلبد در حد آسوده شبی و خوش مهتابی! ...ادامه دارد ✍️حسینی(منتظر) 🌐 حیفه نبینی | نظرات ۱۴۰۴/۱/۱۱