🏴 پدرم را خدا بیامرزد... پدرم را خدا بیامرزد مردِ سنگ و زغال و آهن بود سال‌های دراز عمرش را کارگر بود، اهل معدن بود از میان زغال‌ها در کوه عصرها رو سفید برمی‌گشت سربلند از نبرد با صخره او که خود قله‌ای فروتن بود پا به پای زغال‌ها می‌سوخت سرخ می‌شد، دوباره کُک می‌شد کوره‌ای بود شعله‌ور در خود‌ کوره‌ای که همیشه روشن بود بارهایی که نانش آجر شد از زمین و زمان گلایه نکرد دردهایش یکی دو تا که نبود دردهایش هزار خرمن بود از دل کوه‌های پابرجا از درون مخوف تونل‌ها هفت‌خوان را گذشت و نان آورد پدرم که خودش تهمتن بود پدرم مثل واگنی خسته از سرازیر ریل خارج شد بی‌خبر رفت او که چندی بود در هوای غریب رفتن بود مردِ دشت و پرنده و باران مردِ آوازهای کوهستان پدرم را خدا بیامرزد کارگر بود، اهل معدن بود ✍🏻 #موسی_عصمتی 🏷 #کارگران_معدن 🇮🇷 @Shere_Enghelab

معدن سنگ مزار پاییز بازگشت و دلم بی‌بهار شد فصل جنونِ باغچه، فصل انار شد در چشم تو ستاره‌ای از جنس شعر بود کو آن ستاره؟ کو غزل من؟ غبار شد؟ رفتی و دور ماند از آغوش سرد من آن دست‌های گرم که پابند کار شد رفتی و خنده‌های تو از دشت برنگشت رفتی و کوه، معدن سنگ مزار شد رفتی و با نیامدنت سوخت قلب دِه آتش، لباس مزرعه و کشتزار شد.. آه ای شروع قصهٔ دلدادگی من! پایان داستان چقدر ناگوار شد با اشک و آه بدرقه‌ات کردم و دریغ در قاب عکس خاطره‌ات ماندگار شد ✍🏻 #فاطمه_عارف‌نژاد 🏷 #کارگران_معدن 🇮🇷 @Shere_Enghelab