طنین زنگ ها در وسعت دشت غریبانه نوایی ساز می کرد زمان بر بوم هستی گَرته می ریخت و عشقی راستین اعجاز می کرد به روی نی علم ها غرق در خون چو قرص روشن مه می درخشید نفیر دلخراش زخم و زنجیر سکوت دشت را در می نوردید خرامان ساربانان مست و دلشاد وضو می ساختند از دجله ی خون تنی بی سر چو بذری کِشته می شد که لاله خیز گردد دشت مجنون غریو و زوزه های باد می ریخت بنای کاخ پوشالی بیداد تبر بر دوش زینب پیش می رفت عَلم را بر زمین نگذاشت سجاد کتاب کاروان ماه و خورشید هزاران قصه جانسوز دارد به هر عصر و زمانه عاشقانی جهان آرا ، جهان افروز دارد #شهادت_جانسوز_سیدالساجدین_زینت_عابدین_تسلیت_باد #نیره_جهانشاهی «الان»