. . عباس علمدار حسین :)🏴!

🏴ای اهل حرم میر و علمدار نیامد علمدار نیامد 🏴سقای حسین سید و سالار نیامد علمدار نیامد

-

-

‌ و در آخر که مقصد پیش چَشم، قد علم میکند، همان 'خویشِ' پیش‌ از مقصد، می‌شود تماما او! می‌شود پرڪاهی تقدیمِ او؛ و اندر این مسیرالهی، اعجاز وجودی اسیرشده در نَفس، میدرخشد و حماسه‌ها رقم می‌زند! حماسه‌هایی از رگ و ریشه‌ی شهادت . . + عباسم، حماسھ‌ بود؛