١. ✨ ولادت امام جواد (ع) حضرت جواد الائمه عليه السّلام بنابر مشهور در دهم ماه رجب سال ۱۹۵ ه.ق به دنيا آمده اند. پدر بزرگوار آن حضرت امام رضا عليه السّلام، و مادر آن حضرت جناب سبيكه يا درّه است كه حضرت رضا عليه السّلام نام ايشان را «خيزران» نهادند. نام آن حضرت محمّد، و كنيه ايشان ابوجعفر و مشهورترين القاب آن حضرت تقى و جواد است. حضرت رضا عليه السّلام آن حضرت را با كنيه ياد مى‌كردند، و مى‌فرمودند: «ابوجعفر به من نامه نوشته است»، و نامه‌هائى كه از آن حضرت مى‌رسيد در نهايت جلالت و زيبائى بود، و هنگامى كه امام عليه السّلام می‌خواستند نامه براى امام جواد عليه السّلام بنويسيند آن حضرت را به بزرگى و احترام مورد خطاب قرار مى‌دادند. يك روز در ايام كودكى حضرت جواد عليه السّلام آن حضرت را نزد پدر بزرگوارش امام رضا عليه السّلام آوردند. آن حضرت فرمودند: «اين مولودى است كه براى شيعه مبارک‌تر از او به دنيا نيامده است. چرا كه چهل سال و چند ماه از سن مبارك امام رضا عليه السّلام گذشته بود و آن حضرت هنوز اولادى نداشتند، و بعضى از شيعيان در امر امامت نگران بودند. هنگامى كه خداوند جواد الائمه عليه السّلام را به مولايمان حضرت رضا عليه السّلام داد، نگرانى و شك و ترديد مردم برطرف شد. آن حضرت شش فرزند داشت: ابوالحسن حضرت هادى عليه السّلام، ابوطالب جناب زيد، ابوجعفر جناب موسى بن مبرقع، حكيمه خاتون، خديجه خاتون، امّ كلثوم. 📚 بحار الانوار: ج۵۰، ص ۷-١۴؛ كافى: ج۱، ص۳۲۱؛ #ماه_رجب #امام_جواد #میلاد_امام_جواد 🆔 @TaghvimShia1

٢. 🦋 ولادت حضرت على اصغر (ع) ولادت با سعادت حضرت باب الحوائج على اصغر عليه السّلام در اين روز واقع شده است. با در نظر گرفتن اينكه آن حضرت در شش ماهگى در روز عاشورا در كربلا به شهادت رسيد، ولادت حضرت مطابق اين روز مى شود. نام شريف آن حضرت عبداللَّه مشهور به على اصغر است. لقب شريفش باب الحوائج، رضيع، مذبوح من الاذن الى الاذن است. پدر بزرگوارش امام حسين عليه السّلام، و مادر والامقامش حضرت رباب دختر امرء القيس كلبى است. قاتل آن حضرت، حرملة بن كاهل اسدى ملعون است كه قلب امام حسين عليه السّلام و اهل بيت و شيعيان، بلكه هر شنونده اين مصيبت را مى‌سوزاند. 📚 تقويم الائمه عليهم السّلام: ص ٧٣-٧٨ #ماه_رجب #حضرت_علی_اصغر 🆔 @TaghvimShia1

✨ با سلام و احترام و تشکر بابت بیان نظرات و همراهی شما بزرگواران درباره مطلبی که در پیام بالا فرمودند و بر فرض قبول نکاتی که محققان در مورد ساختگی بودن تاریخ ولادت و وفات حضرت معصومه عليها السلام و اختلافی که در تاریخ تولد و سن حضرت علی اصغر عليه السلام وجود دارد، ذکر کرده‌اند، باید گفت که قرار دادن روزهایی برای ولادت و وفات برخی معصومین علیهم‌السلام و برگزاری مراسم و گرامیداشت آن ایام، تعظیم شعائر الهی محسوب می‌شود که امری پسنديده است و تا زمانی که منجر به بدعت‌گذاری در دين و داخل کردن خرافه و کارهای باطل و حرام در مذهب نگردد، اشکالی ایجاد نمی‌کند. در پیام سنجاق شده کانال عرض شده است که هدف از ایجاد کانال، بیان وقايع تاریخی مرتبط با زندگانی معصومین علیهم السلام، به این اميد است که با تذكر روزهاى غم اهل بیت علیهم السلام، اندوهناك و با ياد روزهاى خوش آنان، شاد باشيم و این غم و شادی نشانگر حبّ و بغضی است که نسبت به این خاندان و دشمنان آنان در قلوب شیعیان می‌باشد. 🌻 🆔 @TaghvimShia1

١. 🎈 مرگ معاويه در اين روز در سال ۶۰ ه.ق معاوية ابى سفيان لعنة اللَّه عليه در سن ۷۸ سالگى در شام به دركات جهنّم شتافت. روز شادى اهل ايمان و حزن و اندوه اهل كفر و طغيان است. و روزه اين روز به جهت شكر الهى بر هلاكت معاويه مستحب است. محدث قمى رحمة اللَّه مى فرمايد: چون پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله در فتح مكه ريختن خون معاويه را مباح شمردند، به اصرار و شفاعت عباس، پنج ماه قبل از شهادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله اسلام آورد. . 🔸 حكومت معاويه در شام يزيد بن ابى سفيان از طرف ابوبكر با لشكر مسلمين به طرف شام رفت، معاويه هم همراه آنها بود. يزيد در شام مرد و ابابكر ولايت شامات را به معاويه واگذار كرد و به اين حال بود تا زمان خلافت أمير المؤمنين عليه السّلام كه طغيان معاويه عليه آن حضرت شروع شد. پس اساس ظلمهاى معاويه را هم ابوبكر بنا نهاد. معاويه در سال ۴۵ ه.ق براى پسرش يزيد بيعت گرفت. او اول كسى بود كه دشنام بر أمير المؤمنين عليه السّلام را ترويج كرد و در آخر خطبه نماز جمعه لعن و جسارت بر أمير المؤمنين عليه السّلام مى كرد. او دستور داد در تمام شهرها اين لعن انجام شود و تا زمان عمر بن عبد العزيز ادامه داشت تا اينكه او لعن بر آن حضرت را منع كرد. . 🔹 دشمنى معاويه با امير المؤمنين (ع) معاويه به صحابه و تابعين دستور داد تا حديث در مذمت أمير المؤمنين عليه السّلام جعل كنند، و عده زيادى از محبين و ارادتمندان آن حضرت را شهيد كرد مانند جناب مالك اشتر نخعى كه در قلزم مصر به سم شهيد شد. امام مجتبى عليه السّلام را به دست جعده عيال آن حضرت مسموماً شهيد كرد. معاويه مردى خوش گذران و پرخور بود، به حدى كه از كثرت خوردن مى گفت: «خسته شدم ولى سير نشدم»، و اين به خاطر نفرين حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و آله در باره او بود. او در نفاق و عوام فريبى تجربه به سزائى داشت. محدث قمى رحمة اللَّه نقل مى كند كه دويست خبر از طريق معتمده اهل سنّت در مذمت معاويه نقل شده است. . 🎉 ماجراى مرگ معاويه آخر الامر معاويه در مسير مكه به شام بيمار شد، به حدى كه مى لرزيد و دهان او بسته نمى‌شد، تا وارد شام شد و در آنجا جان به مالك دوزخ داد و رهين اعمال خويش گرديد. هنگام مرگ سن او را ۷۵ يا ۸۲ يا ۹۲ سال نقل كرده اند. جنايات او زياده از آن است كه در اين مختصر بگنجد ولى در هنگام مرگ به يكى از خواص خود گفت: چند گناه بزرگ كرده ام: حق على بن ابى طالب را غصب كردم، حسن بن على را با فريب دادن جعده به شهادت رساندم، و يزيد را به جانشينى خود انتخاب كردم، و حجر بن عدى و اصحاب او را به قتل رساندم. 📚 مسار الشيعه: ص۳۴؛ تتمة المنتهى: ص۴۷؛ بحار الانوار: ج۳۳، ص۲۱۴؛ منتخب التواريخ: ص۴۴۹ #ماه_رجب #معاویه 🆔 @TaghvimShia1

٢. 💠 ورود امير المؤمنين (ع) به كوفه در اين روز در سال ۳۶ ه.ق أمير المؤمنين عليه السّلام بعد از واقعه جمل وارد كوفه شدند و آن شهر را به عنوان مقر حكومت انتخاب نمودند، و اولين خطبه را در شهر كوفه در اين روز ايراد فرمودند. 📚 بحارالانوار: ج۳۲، ص۳۵۲ #ماه_رجب #امام_علی 🆔 @TaghvimShia1

۱. ✨ ولادت امير المؤمنين (ع) اولين امام مؤمنين و خليفة اللَّه بلافصل بعد از رسول اللَّه خاتم النبيبن صلّى اللَّه عليه و آله، برادر، پسر عمو، وزير و داماد او سيّد الوصيين أمير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام، در روز جمعه ۱۳ رجب، ۳۰ سال بعد از عام الفيل، در بيت اللَّه الحرام، داخل كعبه معظمه به دنيا آمد، كه قبل از او و بعد از او مولودى در آنجا بدنيا نيامده و نخواهد آمد. اخبار متواتر است در اينكه فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها حضرت امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام را در داخل كعبه به دنيا آورده است و كسى قبل از آن حضرت و بعد از آن حضرت در آن مكان به دنيا نيامده است. اسم شريفش على عليه السّلام است. على بن ابى طالب عليه السّلام در كتاب خدا ۳۰۰ اسم دارد. مشهورترين القاب آن حضرت أمير المؤمنين است و ابن شهر آشوب بيش از ۸۵۰ لقب براى آن حضرت ذكر نموده است. 📚 مناقب ابن شهر آشوب: ج۳، ص٣١٩، ٣٢١، ۳۵٣؛ ارشاد مفيد: ج۱، ص۵؛ بحار الانوار: ج۹۷، ص۳۸۳ #ماه_رجب #امام_علی #میلاد_امام_علی 🆔 @TaghvimShia1

٢. 💠 القاب امير المؤمنين (ع) مشهورترين كنيه‌هاى آن حضرت ابوالحسن عليه السّلام است، اضافه بر اسامى و القابى كه آن حضرت در كتابهاى مختلف آسمانى به زبانهاى مختلف دارند. آن حضرت نزد اهل آسمان معروف به شمساطيل است. در زمين جمحائيل، در لوح قنسوم، در قلم منصوم، در عرش معين، نزد رضوان امين است، در صحف ابراهيم عليه السّلام حزبيل است، در عبرانيه بلقياطيس، در سريانيه شروحيل، در تورات ايليا، در زبور اريا، در صحف حجر عين، در قرآن على است. 📚 مناقب ابن شهر آشوب: ج۳، ص۳۱۹ #ماه_رجب #امام_علی #میلاد_امام_علی 🆔 @TaghvimShia1

٣. ⚡ زلزله در مکه هنگامى حضرت فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها، حضرت علی علیه السلام را باردار شد، در مكه زلزله شد، و قريش بتها را به كوه ابوقبيس آوردند، ولى زلزله بيشتر شد و بتها به رو افتادند. آنان به ابوطالب عليه السّلام پناه بردند، و آن حضرت بالاى كوه آمد و فرمود: «مردم در اين شب اتفاق مهمى افتاده است. خداوند خلقى را آفريده كه اگر از او اطاعت نكنيد و اقرار به ولايت او ننمائيد و شهادت به امامت او ندهيد اين زلزله ساكن نمى شود. پس به اطاعت و ولايت و امامت او اقرار كنيد». سپس در حالى كه اشك مى ريخت دستان مبارك را بلند نمود و فرمود: «پروردگار و آقاى من، تو را مى خوانم به محمديت پسنديده و علويت بلند مرتبه و به فاطميت درخشنده و نورانى كه بر سرزمين تهامه به رحمت و مهربانى خويش لطف بفرمائى». ديگران آمين گفتند. دعا كه تمام شد زلزله پايان يافت. عربها در زمان جاهليت تا گرفتار مى شدند اين دعا را مى خواندند و گرفتارى برطرف مى شد. 📚 مناقب ابن شهر آشوب: ج٢، ص۱۹۶-۱۹۷؛ بحار الأنوار: ج۳۵، ص١١ #ماه_رجب #امام_علی #میلاد_امام_علی 🆔 @TaghvimShia1

۴. 🔹 والدين امير المؤمنين (ع) پدر والامقام آن حضرت، سيّد بطحاء حضرت ابوطالب عليه السّلام و مادر آن حضرت فاطمه بنت اسد هاشم بن عبد مناف، بانوى حرم حضرت ابوطالب عليه السّلام است كه انوار امامت و ولايت اولاً از آن خزانه عصمت و حياء و عفت به ظهور آمده و اولين هاشميه اى است كه چنين اختر فروزنده اى آورد. آن حضرت نه تنها مادر أمير المؤمنين عليه السّلام بود، بلكه بعد از وفات عبدالمطلب عليه السّلام كه شش يا هشت سال از سن مبارك پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله گذشته بود و آن حضرت به ابوطالب عليه السّلام سپرده شده بود، فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها در حق پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله مادرى مى كرد و هميشه او را بر فرزندان خود مقدم مى داشت و همه روزه از آن حضرت علامات نبوت را مشاهده مى نمود و پيامبر خدا صلّى اللَّه عليه و آله آن حضرت را مادر خطاب مى كرد. همچنين بعد از رحلت حضرت خديجه كبرى سلام اللَّه عليها، پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها را به فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها سپردند. ايشان براى آن حضرت مادرى مى كرد و در دامان عزت خود آن مستوره دو جهان را با جان و دل سرپرستى مى كرد تا زمانى كه از دنيا رفت. آن حضرت در سال چهارم هجرى در مدينه طيبه از دنيا رفت، و در بقيع مدفون شد. هنگامى كه أمير المؤمنين عليه السّلام خبر فوت والده اش را به پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله دادند آن حضرت فرمودند: «او مادر من بود». بعد عمامه و لباسش را داد كه فاطمه سلام اللَّه عليها را به آنها كفن كنند و خود حضرت بر جنازه نماز خواند و چهل تكبير بر جنازه گفت و فرمود: «چون چهل صف از ملائكه به جنازه اش نماز خواندند چهل تكبير گفتم». بعد در قبر خوابيد و هنگام دفن او را تلقين فرمود و در باره او دعا كرد. 📚 منتخب التواريخ: ص۱۱۳؛ اعلام الورى: ج۱، ص۳۰۶ #ماه_رجب #امام_علی #میلاد_امام_علی 🆔 @TaghvimShia1

۵. 🌸 مادر امير المؤمنين (ع) در كعبه در شب جمعه سيزدهم رجب، هنگامى كه جناب ابوطالب عليه السّلام خواست زنانى از قريش را براى كمك فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها بياورد، از گوشه خانه ندائى رسيد: «اى ابوطالب، صبر كن چرا كه دست نجس نبايد ولى خدا را لمس كند». صبح هنگام فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها ندائى شنيد: «اى فاطمه به خانه ما بيا». ابوطالب عليه السّلام و پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله آن حضرت را به مسجد الحرام آوردند. عباس بن عبدالمطلب كه به همراه جماعتى در مسجد نشسته بودند، ديدند كه فاطمه سلام اللَّه عليها وارد مسجد الحرام شد و در مقابل كعبه ايستاد و نگاهى به سوى آسمان نمود و چنين فرمود: «پروردگارا، من به تو و به پيامبران و كتابهائى كه از جانب تو آمده اند ايمان دارم. من كلام جدم ابراهيم خليل را تصديق مى كنم و او بوده كه اين خانه را بنا كرده است. تو را قسم مى دهم و از تو مى خواهم به حق كسى كه اين خانه را بنا كرد، و به حق فرزندى كه در شكم من است و با من سخن مى گويد و با گفتارش با من انس مى گيرد، و من يقين دارم كه يكى از آيات و نشانه هاى توست، كه اين ولادت را بر من آسان فرمائى». ناگهان حاضرين در مسجد الحرام ديدند كه ديوار پشت آن سمتى كه در كعبه است شكافته شد و فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها داخل شد. هر چه كردند قفل در را باز كنند ممكن نشد، و دانستند كه حكمت خداوند در كار است. فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها مى فرمايد: هنگامى كه داخل كعبه شدم ديدم حوا، ساره، آسيه، مادر موسى بن عمران و مريم مادر عيسى آمدند. آنان به من سلام كردند: «السّلام عليكِ يا ولية اللَّه» و در مقابلم نشستند. آنچه در ولادت خاتم الانبياء صلّى اللَّه عليه و آله انجام دادند در ولادت على بن ابى طالب عليه السّلام نيز انجام دادند، چه اينكه فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها در هنگام ولادت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله حضور داشت و به ابوطالب عليه السّلام ماجرا را خبر داد. حضرت ابوطالب عليه السّلام قبلاً به او فرموده بود: «۳۰ سال صبر كن تا خدا مولودى به تو عنايت كند مثل خاتم الانبياء صلّى اللَّه عليه و آله مگر در نبوّت كه وصى و وزير او خواهد شد». 📚 بحار الأنوار: ج۳۵، ص۶، ٨-٣۶؛ ارشاد مفید: ج۱، ص۵ #ماه_رجب #امام_علی #میلاد_امام_علی 🆔 @TaghvimShia1

۶. 🦋 روز ولادت امير المؤمنين (ع) روز جمعه على بن ابى طالب عليه السّلام مانند خورشيد در كعبه طلوع فرمود. همين كه قدم بر زمين نهاد، به سجده افتاد و دستها را به سوى آسمان بلند نمود و فرمود: «اشهد ان لا اله الا اللَّه، و أن محمداً رسول اللَّه و اشهد ان علياً ولى محمد رسول اللَّه، بمحمد يختم اللَّه النبوة و بى يختم الوصية و انا أمير المؤمنين» «شهادت مى دهم كه خدائى جز اللَّه نيست و محمّد صلّى اللَّه عليه و آله پيامبر خداوند است و على وصى محمّد رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله است. به محمّد نبوّت ختم مى شود و به من وصايت كامل و تمام مى شود و منم أميرالمؤمنين عليه السّلام» سپس فرمود: «جاء الحق و زهق الباطل» «حق آمد و باطل رفت». در اين هنگام كه وجود سراپا جودش پاى بر اين عرصه خاكى نهاده بود، بتهائى كه در كعبه بود به صورت به زمين افتادند و آسمانها نورانى شد. شيطان فرياد برآورد: «واى بر بتها و بت پرستان از اين فرزند»! 📚 مناقب: ج۲، ص۱۹۸ #ماه_رجب #امام_علی #میلاد_امام_علی 🆔 @TaghvimShia1

٧. ♦️ سخنان امير المؤمنين (ع) پس از ولادت آنگاه سلام بر زنان بهشتى نمود و حال آنان را پرسيد. بانوان بهشتى او را در آغوش گرفتند و حضرت با آنان تكلّم فرمودند. هنگامى كه حضرت حوا سلام اللَّه عليها او را در آغوش گرفت، آن حضرت فرمود: «سلام بر تو اى مادر، حوا»! حوا سلام اللَّه عليها پاسخ داد: سلام بر تو پسرم! على بن ابى طالب عليه السّلام از حال حضرت آدم پرسيد. حوا سلام اللَّه عليها پاسخ داد: غرق در نعمتهاى خداوند است و در جوار پروردگار متنعم است. در اين هنگام كه آن حضرت داخل كعبه بود ابوطالب عليه السّلام در كوچه و بازار صدا مى زد: بشارت باد شما را كه ولى خدا ظاهر شده است، همان كسى كه وصايت به او تمام و كامل مى شود. بعد از رفتن زنان بهشتى، پيامبران الهى حضرت آدم، حضرت نوح، حضرت ابراهيم، حضرت موسى، حضرت عیسی عليهم السّلام آمدند. أمير المؤمنين عليه السّلام با ديدن آنان حركتى نمود و تبسّم فرمود و آن بزرگواران بر حضرتش سلام كردند: «سلام بر تو اى ولى خدا و خليفه پيامبر خدا». حضرت در جواب فرمود: «عليكم السّلام و رحمة اللَّه و بركاته». و جداگانه بر هر يك سلام نمودند. آن بزرگواران يكى بعد از ديگرى او را در آغوش گرفتند و بوسيدند و زبان به مدح او گشودند و رفتند. سپس ملائكه آمدند و او را به آسمانها بردند، و باز آوردند و بردند و هر بار كلماتى مخصوص در فضائل و مناقب حضرت مى فرمودند. فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها مى فرمايد: بار دوم در حالتى آن حضرت را آوردند كه او را در حرير سفيد بهشتى پيچيده بودند و به من گفتند: «او را از چشم بينندگان حفظ كن كه ولى رب العالمين است. بدانكه وارد بهشت نمى شود مگر كسى كه ولايت او را بپذيرد و امامت و ولايت او را تصديق كند، خوشا به حال آن كه تابع اوست و واى بر كسى كه از او رويگردان شود. مثَل او چون كشتى نوح است. هر كه به آن پيوست نجات مى يابد و هر كه از آن باز ماند غرق مى شود و سقوط مى كند». سپس در گوش او مطلبى گفتند كه من نفهميدم. بعد او را بوسيدند و برخاستند و بيرون رفتند و من ندانستم از كجا خارج شدند. 📚 روضة الواعظين: ج۱، ص۷۹؛ بحار الأنوار: ج۳۵، ص۱۳؛ على (ع) وليد الكعبة: ص۳۲ #ماه_رجب #امام_علی #میلاد_امام_علی 🆔 @TaghvimShia1

٨. 🔸 سه روز در كعبه فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها بعد از سه روز كه مهمان الهى بود فرزند مبارك و محترم خود را در آغوش گرفته آماده خروج از كعبه شد كه هاتفى غيبى چنين ندا داد: «اى فاطمه، نام اين مولود را على بگذار، چرا كه من خداى على اعلى هستم. من نام او را از نام خود گرفته ام، و او را ادب آموخته‌ام و امر خود را به او سپرده ام، و او را بر غوامض علم خود آگاهى داده ام. او در خانه من بدنيا آمده است، او اول كسى است كه بر فراز خانه من اذان مى گويد، و بتها را مى شكند، و آنها را از بالاى كعبه به صورت مى اندازد. خوشا بحال كسى كه او را دوست مى دارد و از او اطاعت مى كند و او را يارى مى نمايد. واى بر كسى كه بغض او را دارد و از او سرپيچى مى كند و او را خوار مى نمايد و حق او را انكار مى نمايد». در اين سه روز در هر محفلى سخن از ولادت اين مولود مبارك و استثنائى بود، بخصوص باز نشدن قفل در كعبه، شكافته شدن ديوار كعبه در روز و ديدن آن توسّط كفار، اين مطلب را به صورت يك مسأله عمومى در آورده بود. 📚 بحار الأنوار: ج۳۵، ص۹-۳۷ #ماه_رجب #امام_علی #میلاد_امام_علی 🆔 @TaghvimShia1

٩. 💫 طلوع نور على (ع) در آغوش پيامبر (ص) صبح روز چهارم در مقابل ديدگان به انتظار نشسته، ناگهان ديوار كعبه از مكان قبلى شكاف برداشت به حدى كه فاطمه بنت اسد عليه السّلام با فرزند عزيزش از آنجا خارج شدند. مردم همه نگاه مى كردند و قبل از سؤال كسى، فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها از بعضى وقايع داخل خانه خبر داد و از عظمت آن مولود و غذاهاى بهشتى و اينكه نام اين حضرت به نداى آسمانى على عليه السّلام است. ابوطالب عليه السّلام و پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله پيش آمدند، و فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها با مولود پيش آمد. حضرت مولى الموالى على عليه السّلام فرمودند: «السّلام عليك يا اَبَه و رحمة اللَّه و بركاته». ابوطالب عليه السّلام فرمود: «و عليك السّلام يا بُنَىّ و رحمة اللَّه و بركاته»، و آن حضرت را در آغوش گرفت. أمير المؤمنين عليه السّلام چشمان مبارك به صورت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله باز كرد و تبسّم فرمود و خود را حركتى داد و فرمود: «السّلام عليك و رحمة اللَّه و بركاته، مرا در آغوش بگير». پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله پاسخ سلامش را داد و آن حضرت را در آغوش گرفت، و بوسيد و دست در دست او گذاشت. آنگاه أمير المؤمنين عليه السّلام دست راست بر گوش نهاد و اذان و اقامه فرمود و به يگانگى خداوند عزّوجل و نبوّت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله شهادت داد. سپس از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله براى قرائت كتب آسمانى اجازه خواست. بعد از آنكه پيامبر صلی الله علیه و آله اجازه فرمود، آنچه در صحف حضرت آدم و نوح و ابراهيم و موسى و عيسى عليهم السّلام بود قرائت فرمود. سپس شروع به قرائت قرآن نمود كه هنوز نازل نشده بود. آن حضرت سوره مباركه مؤمنون را آغاز كرد: «قد افلح المؤمنون...». سپس در حالتى كه آن حضرت در آغوش رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله بود به خانه ابوطالب عليه السّلام باز گشتند. فاطمه بنت اسد سلام اللَّه عليها مى فرمايد: هنگامى كه از كعبه خارج شدم و فرزند را نزد پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله گذاشتم، آن حضرت با زبان مبارك دهان على عليه السّلام را باز كرد و او را با آب دهان مبارك تحنيك كرد و اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ آن حضرت گفت و فرمود: «اين مولودى است كه بر فطرت بدنيا آمده است». در روز سوم ولادت حضرت يا روز سوم خروج از كعبه و در بعضى اقوال دهم ذى الحجه، حضرت ابوطالب عليه السّلام وليمه مفصّلى داد و فرمود: «بيائيد براى وليمه على بن ابى طالب و قبلاً هفت بار كعبه را طواف كنيد و بعد بر فرزندم على عليه السّلام سلام كنيد». 📚 مناقب ابن شهر آشوب: ج۲، ص۱۹۸-١٩٩؛ بحار الأنوار: ج ۳۵، ص ۱۸، ٢٢ #ماه_رجب #امام_علی #میلاد_امام_علی 🆔 @TaghvimShia1

١٠. 💎 كودكى على (ع) با پيامبر (ص) أمير المؤمنين عليه السّلام درباره دوران كودكى خود و همراه بودن با پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله چنين مى فرمايند: به هنگام كودكى پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله مرا به دامان مى گرفت، به سينه خود مى چسباند. غذا را مى جويد و به دهانم مى گذارد و از بوى خوش خويش به مشام جانم مى بويانيد. او در گفتارم دروغ و در كردارم اشتباه و نادانى نيافت. خداوند پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله را از هنگام شيرخوارگى با بزرگترين فرشتگان همراه كرد، تا شبانه روز او را در راه بزرگواريها و نيكيهاى جهان رهنمون باشد. من نيز از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله پيروى مى كردم، چنانكه كودك شيرخوارى از مادر فرمان مى برد و از كردارهاى او پيروى مى كند. هر سال به كوه حرا مى رفت، و در اين هنگام هيچ كس جز من او را نمى ديد. 📚 نهج البلاغة، خطبه ٢٣۴ #ماه_رجب #امام_علی #میلاد_امام_علی 🆔 @TaghvimShia1

١. ✨ زيارت امام حسين (ع) در شب ۱۵ رجب و روز آن، زيارت امام حسين عليه السّلام و همچنين زيارت مشاهد مشرفه معصومين عليهم السّلام مستحب است. 📚 مصباح المتهجد: ص ۷۴۱ #ماه_رجب #امام_حسین 🆔 @TaghvimShia1

٢. 🏴 وفات حضرت زينب (س) وفات مظلومانه و غريبانه امّ المصائب حضرت فاطمه صغرى عقيله بنى هاشم زينب كبرى سلام اللَّه عليها در شب يكشنبه ۱۵ رجب سال ۶۲ ه.ق به وقوع پيوسته است. در مدت يك سال بعد از واقعه كربلا، زندگانى آن حضرت همراه با اشك و آه و خاطرات اسارت و كربلا سپرى گشت. در عظمت آن مخدره همين بس كه به فرموده شیخ صدوق رحمة اللَّه، از جانب امام حسين عليه السّلام نيابت خاصه داشته است، و تا هنگامى كه بيمارى امام زين العابدين عليه السّلام تمام نشده بود، اين نيابت ادامه داشت. . 🌱 نامگذارى حضرت (س) هنگام ولادت جبرئيل از جانب خداوند متعال بر پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله نازل شد و عرض كرد: «يا رسول اللَّه، اسم اين دختر را زينب بگذار». آنگاه جبرئيل گريست. پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله پرسيد: سبب اين گريه چيست؟ عرض كرد: همانا اين دختر از آغاز زندگانى تا پايان روزگار در اين سراى ناپايدار با رنج و درد و بلا خواهد زيست. گاهى به درد مصيبت شما يا رسول اللَّه مبتلا مى‌شود، و گاهى در ماتم مادرش و گاهى در مصيبت پدر و گاهى به درد فراق برادرش حسن مجتبى عليه السّلام دچار خواهد شد. از همه بالاتر به مصائب كربلا و نوائب دشت نينوا گرفتار مى‌شود چنانكه مويش سفيد و قامتش خميده خواهد گرديد. اين خبر را اهل بيت عليهم السّلام شنيدند و اندوهناك و گريان شدند. پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله صورت بر صورت حضرت زينب سلام اللَّه عليها نهاد و گريست. حضرت صديقه طاهره سلام اللَّه عليها فرمود: يا ابتا، اين گريه براى چيست؟ خداوند ديده‌هاى تو را نگرياند. فرمود: اى فاطمه، بعد از من و تو اين دختر دچار بلاها و مصائبى مى شود. حضرت صديقه سلام اللَّه عليها فرمود: چه ثواب دارد آن كسى كه بر دخترم زينب سلام اللَّه عليها گريه كند؟ آن حضرت فرمود: «اى پاره تنم و اى نور چشمم، ثواب كسى كه بر بر او و بر مصائب او گريه كند مانند ثواب كسى است كه بر برادرش حسين گريه كند». سپس نام آن حضرت را «زينب» نهاد. آن حضرت يك سال و چند ماه بعد از واقعه كربلا با قلبى پر از اندوه از مصائب كربلا در خانه خود رحلت فرمودند و در همان خانه دفن شدند. 📚 معالى السبطين: ج۲، ص۳۹۲؛ رياحين الشريعة: ج۳، ص ۳۸-۳۹ #ماه_رجب #شهادت_حضرت_زینب 🆔 @TaghvimShia1

٣. 🕋 تغيير قبله در روز ۱۵ رجب سال ۲ ه.ق قبله از بيت المقدّس به سوى كعبه تغيير پيدا كرد. اين برنامه در نماز ظهر در مسجد بنى سالم مدينه اتفاق افتاد و اين مسجد بعد از آن به مسجد ذى القبلتين ناميده شد. 📚 بحار الانوار: ج۹۸، ص۳۴۵ #ماه_رجب 🆔 @TaghvimShia1

۴. 🔹 خروج از شعب ابى طالب (ع) در اين روز حضرت ختمى مرتبت صلّى اللَّه عليه و آله از شعب ابى طالب عليه السّلام خارج شدند. 📚 بحار الانوار: ج۹۷، ص۵۹۸ #ماه_رجب #پيامبر 🆔 @TaghvimShia1

۵. 🖤 شهادت امام صادق (ع) شهادت امام صادق عليه السّلام به روايتى در سال ۱۴۸ ه.ق در چنين روزى بوده است. 📚 اعلام الورى: ج۱، ص۵۱۴ #ماه_رجب #امام_صادق 🆔 @TaghvimShia1

١. 🔹 حمله به امام مجتبى (ع) در مدائن در اين روز جراح بن سنان اسدى ملعون در ساباط مدائن با استفاده از تاريكى شب خنجر يا تيغى مسموم را به ران مبارك امام حسن مجتبى عليه السّلام زد كه تا استخوان شكافت. آن حضرت از شدت درد دست در گردن او افكند و هر دو به زمين افتادند. دوستان حضرت آن ملعون را كشتند و امام عليه السّلام را به خانه والى مدائن، سعد بن مسعود (عموى مختار) بردند. سعد جراحى آورد و جراحت آن حضرت را مداوا نمود. در اين روز زيارت آن حضرت و لعن بر ظالمان و قاتلان آن حضرت مناسب است. 📚 زاد المعاد: ص ۳۵ #ماه_رجب #امام_حسن 🆔 @TaghvimShia1

٢. 🔸 مسموم شدن موسى بن جعفر (ع) در اين روز در سال ۱۸۳ ه.ق آقا و مولايمان حضرت موسى بن جعفر عليهما السّلام را به دستور هارون ملعون در زندان بغداد زهر داده و مسموم كردند. 📚 بحار الأنوار: ج۴۸، ص١، ج۹۷ #ماه_رجب #امام_کاظم 🆔 @TaghvimShia1

. ♦️ فتح خيبر به دست امير المؤمنين (ع) در اين روز در سال ۷ ه.ق در جنگ خيبر مرحب به دست أمير المؤمنين عليه السّلام كشته شد و قلعه خيبر به دست آن حضرت فتح گرديد. چون پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله به جنگ خيبريان رفت و قلعه قموص را محاصره كرد، ابتدا پرچم را براى مبارزه با آنان به ابوبكر دادند. ابوبكر با لشكرى رفت، ولى چون نظر به پهلوانان آنان نمود فرار كرد و لشكريان هم در پى او باز گشتند. روز بعد پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله پرچم را به عمر داد و او هم از ترس كشته شدن به ميدان جنگ نرسيده باز گشت. . 💠 انتخاب على (ع) براى فتح خيبر پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمودند: «فردا پرچم را به مردى مى‌دهم كه حمله هايش را تكرار كند، نه اينكه فرار كند. كسى كه خدا و پيامبرش را دوست دارد و خدا و پيامبرش هم او را دوست دارند، و خداوند خيبر را به دست او فتح مى‌كند». همه اصحاب آرزو كردند كه اين مقام و منزلت به آنان واگذار شود. فرداى آن روز، پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: على بن ابى طالب عليه السّلام كجاست؟ گفتند: چشم دردى دارد كه حركت براى آن حضرت مشكل است. خاتم الانبياء صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: او را حاضر كنيد. سلمة بن اكوع رفت و آن حضرت را آورد. پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله سر آن حضرت را در بر گرفت و از آب دهان مبارك به چشمان نورانى حضرت خاتم الاوصياء على مرتضى عليه السّلام ماليد و فرمود: «بار الها، زحمت گرما و سرما را از او بردار». پس از آن روز بر أمير المؤمنين عليه السّلام درد چشم عارض نشد و از گرما و سرما آزرده نگشت. پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله زره خود را بر او پوشانيد و ذوالفقار را بر كمر او بست و پرچم به آن حضرت سپرد و سوار بر مركبش نموده فرمود: «جبرئيل از سمت راست، ميكائيل از سمت چپ، عزرائيل از پيش رو و اسرافيل از پشت سر، و نصرت خدا بالاى سر، و دعاى من از پشت سر تو است». فرمود: يا على، مسلمانى را بر ايشان عرضه كن. . ⭕ ميدان جنگ خيبر آن حضرت رفت، و پس از موعظه و نصيحت، عده‌اى براى جنگ با او آمدند. آنان دو نفر از مسلمانان را شهيد كردند. أمير المؤمنين عليه السّلام بر آنها تاخته و آنها را كشتند. آنگاه برادر مرحب با عده‌اى آمدند. حضرت آنها را هم به درك فرستاد. مرحب كه شجاع بود به خونخواهى آمد. أمير المؤمنين عليه السّلام چنان با ذوالفقار بر سرش فرود آورد كه شمشير از حلقش گذشت و او را دو نيم ساخت و به خاك انداخت. صداى تكبير مسلمانان بلند شد. عده‌اى از يهود به دفاع آمدند و با مسلمانان به جنگ پرداختند. أمير المؤمنين عليه السّلام به مبارزه ادامه داد تا عده‌اى كشته شدند و عده‌اى به قلعه گريختند. آن حضرت با دست قدرتمند حيدرى در قلعه را كند و براى مسلمانان معبر قرار داد تا از خندق عبور كنند. حضرت چندين بار مسلمانان را از روى خندق به وسيلهٔ آن در عبور داد، با اينكه از سه روز قبل، آن حضرت گرسنه بود. 📚 فيض العلام: ص ۳۱۷-٣٢١ #ماه_رجب #امام_علی 🆔 @TaghvimShia1