«وَجدتَ رائحة الودِّ إن شَمَمتَ رُفاتی.. اگر استخوان پوسیده‌ی من را ببویی، بوی عشق را پیدا می‌کنی..» _ نه پنج‌ روزه‌ی عمر است عشقِ روی تو ما را وَجدتَ رائحة الودَّ إٌن شَمَمتُ رُفاتی... #حضرت_سعدی

«همه خطای من است این که میرود برمن ز دست خویشتنم تا به خویشتن چه رسد» _بیا که گر به گریبان جان رسد دستم ز شوق پاره کنم تا به پیرهن چه رسد #حضرت_سعدی

شنیدم که وقتی سحرگاه عید ز گرماوه آمد برون بایزید یکی طشت خاکسترش بی‌خبر فرو ریختند از سرایی به سر همی گفت شولیده دستار و موی کف دست شکرانه مالان به روی که ای نفس من در خور آتشم به خاکستری روی در هم کشم؟ بزرگان نکردند در خود نگاه خدابینی از خویشتن بین مخواه بزرگی به ناموس و گفتار نیست بلندی به دعوی و پندار نیست تواضع سر رفعت افرازدت تکبر به خاک اندر اندازدت به گردن فتد سرکش تند خوی بلندیت باید بلندی مجوی ز مغرور دنیا ره دین مجوی خدابینی از خویشتن بین مجوی گرت جاه باید مکن چون خسان به چشم حقارت نگه در کسان گمان کی برد مردم هوشمند که در سرگرانی است قدر بلند؟ از این نامورتر محلی مجوی که خواننده خلقت پسندیده خوی چو استاده‌ای بر مقامی بلند بر افتاده گر هوشمندی مخند بسا ایستاده در آمد ز پای که افتادگانش گرفتند جای گرفتم که خود هستی از عیب پاک تعنت مکن بر من عیب‌ناک یکی حلقهٔ کعبه دارد به دست یکی در خراباتی افتاده مست گر آن را بخواند، که نگذاردش؟ ور این را براند، که باز آردش؟ نه مستظهر است آن به اعمال خویش نه این را در توبه بسته‌ست پیش... #بوستان #حضرت_سعدی

شب‌ و روز در خیالی و ندانمَت کجایی #حضرت_سعدی #بیکلام_گفت

هر نفسی که فرو می‌رود، مُمِدّ حیات است و چون بر می‌آید، مُفَرِّحِ ذات... پس در هر نفس، دو نعمت موجود است و بر هر نعمت، شکری واجب... #حضرت_سعدی

خور و خواب و خشم و شهوت، شَغَب است و جهل و ظلمت حَیَوان خبر ندارد ز جهان آدمیت #حضرت_سعدی شغب: شر و پلیدی

#کتاب های گوناگون را ورق زدیم و #فیلم های جالب دیدیم؛ از #املی بگیر تا #وضعیت_سفید و... شخصیت و افکار #عباس_کیارستمی را مورد بررسی قرار دادیم... پیام‌های #ناشناس فراوان دریافت کردیم و همین‌جا بگویم که این پیام‌ها، روح تازه‌ای در کانال می‌دمیدند و خواندنشان لذت بی‌نظیری داشت... من از گفتن دردهای شخصی به جمعی اینچنینی، اِبایی عجیب داشتم و دارم... درد‌های شخصی و حتی موفقیت‌های شخصی را نباید زود جار زد... بخاطر همین، بسیاری از اتفاقات را در طول سال، نتوانستم به رشته‌ی تحریر در بیاورم و بابت این موضوع خوشحالم... چون از خریدن محبت و توجه دیگران، سخت بیزارم و حقارت آن را، هرگز به جان نمی‌خرم... از #کسی گفتیم... از ادبیات و #شعر و #موسیقی و اساتید بزرگ گفتیم... از عرفان و #حضرت_مولانا و #حضرت_سعدی و #حضرت_حافظ و #عطار و #شهریار... #ترکیب ها را شنیدیم و #شجریان گوش دادیم... #پند های #شهید_بهشتی و دیگر بزرگان را دیدیم... از #انقلاب گفتیم و از اتفاقات #تاریخ که یکی از بهترین لحظه‌ها برای من در این کانال، گفتن و دیدن وقایع تاریخی بود... #عکس ها را تماشا کردیم... سعی کردیم که به یکسری بحث ها، خوب #فکر کنیم... با #حضرت_عشق عشق کردیم... #انتخابات را که یکی از حساس‌ترین و عجیب‌ترین صحنه‌های تاریخی زمانه‌مان بود، پشت سر گذاشتیم... دست #کسی را گرفتم و بردم رای دادیم... متن‌هایی تازه #برای_زندگی نوشتیم و #شاید_نو گفتیم برای یکسری اتفاقات... ولی #امام_موسی_صدر که عاشق حقیقی‌اش هستم را خیلی کم پرداختیم و اشتباه کردم... امیدورام زین پس، بیشتر به او بپردازم... #کهکشان_نیستی را نیمه‌تمام گذاشتیم؛ چون کشش آنهمه حرف و داستان خوب را نداشتیم و در آستانه‌ی انفجاری غریب بودیم... گاهی #لاطایلات گفتیم و گاهی #فکت و #متن ... #برف بارید و لحظه‌ها را ماندگارتر کرد... و حالا که رمضان است و لحظه‌های عاشقی، و من، که هنوز نمی‌دانم چگونه باید آخرین کلمات را نوشت تا لحظه‌ای جا نَمانَد... سال نو، پیشاپیش مبارک...🍃🌹🍀 «دیرگاهی‌ست که افتاده‌ام از خویش به دور! شاید این عید به دیدار خودم هم بروم» جعلی از #قیصر_امین_پور #سالنامه