eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.9هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.8هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 ازدواج در اسلام 🔸 در اسلام آنقدر محترم است كه از وجود مبارك رسول گرامی (صل الله علیه و آله و سلّم) رسیده است «مَنْ تَزَوَّجَ فَقَد أَحْرَزَ نِصْفَ دِینِهِ»؛[1] اگر كسی ازدواج بكند نیمی از دین خود را حفظ كرده است. ازدواج آن ‌طوری كه پرنده‌ ها و امثال پرنده ‌ها دارند برای ارضای غریزه، آن در انسان نیست. ازدواج از منظر دین یك است كه است. بنابراین بر اساس همین معیار وجود مبارك پیغمبر (صل الله علیه و آله و سلّم) فرمود «النِّكَاحُ‏ سُنَّتِی‏ فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیسَ مِنِّی»؛[2] نكاح سنّت من است و اگر كسی عمداً و بدون عذر از سنّت احراز كند، از من نیست. این اصل اوّل كه اهمیت نكاح و ازدواج را از منظر اسلام مشخص می ‌كند. 🔸 اصل دوّم آن است كه زن و شوهر كه زندگی مشتركی تشكیل می ‌دهند، یك سلسله وظائف مشترك دارند كه احترام متقابل هست، ادراك متقابل هست و مانند آن؛ یك سلسله وظائف خاص دارند كه وظائف مرد مشخص هست و وظائف زن هم مشخص است. در جریان وظائف مرد و زن كه مشترك است در سوره مباركه بقره فرمود: ﴿هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ﴾؛[3] زن و شوهر به منزله جامه تن یكدیگر اند. همان ‌طوری كه لباس انسان را هم از سرد و گرم حفظ می ‌كند و هم آبروی انسان را حفظ می ‌كند، زن و شوهر باید در سرد و گرم روزگار باشند و آبروی یكدیگر را حفظ بكنند، این یك وظیفه مشترك هست كه در سوره مباركه «بقره» بیان شده است. 🔸 امّا وظیفه خاصّی كه به عهده مرد هست فرمود: ﴿وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ﴾[4] مدیر و تأمین ‌كننده زندگی و هزینه مرد است. مدیر یك ‌وقت است كه بر اساس قانون می‌ خواهد حوزه مدیریت خود را اداره كند، می ‌شود اداره؛ یك‌وقت می‌خواهد به علاوه قانون با اخلاق حوزه خود را اداره كند می‌ شود . در جریان اصول خانوادگی كه مرد مدیر است فرمود: ﴿وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ﴾، معروف یعنی چیزی كه نزد شریعت معرفه است و شریعت او را به رسمیت می ‌شناسد. اگر چیزی نزد شریعت نكره بود، می ‌شود منكر و شناخته‌شده نیست و دین او را به رسمیت نمی ‌شناسد. نزد شریعت به رسمیت شناخته شده است و عقل او را به رسمیت می‌ شناسد، نقل او را به رسمیت می‌ شناسد در نتیجه شریعت او را به رسمیت می ‌شناس.د كاری كه نزد صاحب شریعت پذیرفته شده نیست و به رسمیت شناخته نشده نباید از مرد صادر بشود ﴿وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ﴾. در ، در و در سفر و حضر باید و شناخته شده كار كند. 🔸 امّا وظیفه‌ای كه عهده زن هست آن است كه درست است مسكن را باید مرد تعیین كند و جزء وظائف مرد است، امّا زندگی با مسكن فقط با مسكن اداره نمی ‌شود و گرنه می ‌شود اداره و قانون. زندگی با و و اداره می‌ شود و این به عهده زن است فرمود: ﴿أَنْ خَلَقَ لَكُم مِنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجاً لِّتَسْكُنُوا إِلَیهَا﴾؛[5] سكینت زندگی و آرامش مرد با وقار و متانت و بردباری زنِ منزل هست، اوست كه سكّاندار كشتی است. این لنگر كشتی را می ‌گویند سكّان، این به حسب ظاهر لفظش لفظ جمع هست ولی مفرد است. سكّان یعی لنگر، لنگر منزل به دست زن هست ﴿لِّتَسْكُنُوا إِلَیهَا﴾ را زن به عهده دارد. [1]. الامالی، (شیخ طوسی)، ص518. [2]. جامع الأخبار (شعیری)، ص101. [3]. سوره بقره، آیه 187. [4]. سوره نساء، آیه 19. [5]. سوره روم، آیه 21. 📚 خطبه عقد تاریخ: 1390/06/16 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
khoms_062 ay ss.mp3
3.47M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 62 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
khoms_062p2.pdf
202.2K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 62 تاریخ تدریس: 1372 الی 1374 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
noor_027 ads ss.mp3
6.93M
💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 27 تاریخ: 1390/08/29 🆔 @a_javadiamoli_doross
noor_27p2.pdf
202.3K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 27 تاریخ: 1390/08/29 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 امتحان با احجار 🔹 درباره کعبه هم [حضرت امیر سلام الله علیه] بیانی دارند که خدای سبحان مردم را امتحان کرد به احجاری که «لَا تَضُرُّ وَ لَا تَنْفَع»، حتی خود «حجرالاسود»! فرمود خدای سبحان مردم را کرد به کعبه و طواف کعبه و نماز گذاشتن به طرف و امثال آن: «بِأَحْجَارٍ لَا تَضُرُّ وَ لَا تَنْفَع‏». 🔹 مرحوم صدوق (رضوان الله علیه) را خدا غریق رحمت کند! در من لا یحضر الفقیه این بیان لطیف را دارد که یک وقت دشمن می خواهد بساط کعبه را برچیند، این ﴿وَ أَرْسَلَ عَلَیهِمْ طَیراً أَبَابِیلَ﴾[1] به حیات او خاتمه می دهد؛ اما یک وقت ابن زبیری است که در برابر سیدالشهداء (سَلَامُ اللَّهِ عَلَیه) و در برابر امام سجاد (سَلَامُ اللَّهِ عَلَیه)، یعنی با امام زمان خود درگیر است؛ او رفته درون کعبه متحصن شده است! همان خدایی که یک وقت اجازه نداد با فیل بیاید و به این کعبه آسیب برساند، همان خدا اجازه داد که اموی روی کوه ابوقبیس منجنیق بگذارند و این کعبه را ویران کنند، تا را بگیرند و اعدام بکنند، بعد هم کعبه را می سازند. فرمایش مرحوم صدوق این است که کعبه را بعد می سازند، آنها که نیامدند کعبه را از بین ببرند! آمدند ابن زبیر را بگیرند، کعبه أحجاری دارد که دوباره ساخته می شود.[2]بنابراین اگر ما خواستیم ببینیم کعبه مهم است یا امام، در این ‌گونه از مواقع می فهمیم به مراتب است، برای اینکه کعبه را دوباره می سازند. 🔹 در این‌جا فرمود: «أَ لَا تَرَوْنَ أَنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ اخْتَبَرَ الْأَوَّلِینَ‏ مِنْ‏ لَدُنْ‏ آدَمَ‏ صَلَوٰاتُ اللهُ عَلَیهِ إِلَی الْآخِرِینَ مِنْ هَذَا الْعَالَمِ بِأَحْجَارٍ لَا تَضُرُّ وَ لَا تَنْفَعُ وَ لَا تُبْصِرُ وَ لَا تَسْمَعُ فَجَعَلَهَا بَیتَهُ الْحَرَامَ الَّذِی جَعَلَهُ [اللَّهُ‏] لِلنَّاسِ قِیاماً ثُمَ‏ وَضَعَهُ بِأَوْعَرِ بِقَاعِ الْأَرْضِ حَجَراً وَ أَقَلِّ نَتَائِقِ الدُّنْیا مَدَراً وَ أَضْیقِ بُطُونِ الْأَوْدِیةِ قُطْراً بَینَ جِبَالٍ خَشِنَةٍ»؛[3] فرمود کعبه تازه که درنیامد از زمان وجود مبارک آدم (سَلَامُ اللَّهِ عَلَیه) بود؛ فرمود خداوند از آدم تا کنون و «إلیٰ قِیامَ الْقِیامَة» بشر را به خانه ای امتحان کرد، با یک سلسله سنگ هایی که «لَا تَضُرُّ وَ لَا تَنْفَع» و جنس ارزشی به آن صورت که طلا و نقره باشد نیست، این است که آدم در برابر ذات اقدس الهی خاضع و مطیع است یا به دنبال «ذَهَب» و «فِضّه» می گردد. فرمود اگر می خواست هم خانه زرّین درست می کرد و هم در بهترین آب و هوا، در حالی در بدترین آب و هوا و با همین سنگ سیاه مردم را آزمود، پس چیزی دیگر است! عمده آن است که در معرفت ‌شناسی بگوییم: «اَلْمُوجُودُ عَلیٰ قِسْمِین إمّا مُجرد وَ إمّا مادّی، اَلعِلمُ عَلیٰ قِسْمِین إمّا حِسّی وَ تَجْرِبی وَ إمّا تَجْرِیدی»، قهراً ارزش ها هم بر این اساس فرق می کند. [1]. سوره فیل, آیه3. [2]. من لا یحضره الفقیه، ج‏2، ص249؛ «...أَبْرَهَةُ بْنُ الصَّبَّاحِ الْحِمْیرِی لِیهْدِمَهُ فَأَرْسَلَ اللَّهُ‏ ﴿عَلَیهِمْ طَیراً أَبابِیلَ‏ ٭ تَرْمِیهِمْ بِحِجارَةٍ مِنْ سِجِّیلٍ ٭ فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ﴾‏ وَ إِنَّمَا لَمْ یجْرِ عَلَی الْحَجَّاجِ‏ مَا جَرَی عَلَی تُبَّعٍ وَ أَصْحَابِ الْفِیلِ لِأَنَّ قَصْدَ الْحَجَّاجِ لَمْ یكُنْ إِلَی هَدْمِ الْكَعْبَةِ إِنَّمَا كَانَ قَصْدُهُ إِلَی ابْنِ الزُّبَیرِ وَ كَانَ ضِدّاً لِصَاحِبِ الْحَقِّ فَلَمَّا اسْتَجَارَ بِالْكَعْبَةِ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ یبَینَ لِلنَّاسِ أَنَّهُ لَمْ یجِرْهُ فَأَمْهَلَ مِنْ هَدْمِهَا عَلَیهِ». [3]. نهج البلاغة(للصبحی صالح), خطبه192. 📚 سوره مبارکه زخرف جلسه 18 تاریخ: 1394/10/26 🆔 @a_javadiamoli_esra